Ik ben Emiel
Ik ben een man en woon in bij mama en papa () en mijn beroep is Avonturier/afbraakwerker..
Ik ben geboren op 26/08/2005 en ben nu dus 19 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen met mijn tlakto's, hamions, rrriegtuigen en in mijn wemba..
Ik ging na de rups ook nog in t moleke en moest lachen van de flosh die in mijne nek kriebelde en al kreeg ik genoeg kansen, ik trok hem niet af en mocht dus niet een toerke voor niets. De botsautos waren net iets te groot en te wild voor mij en mama en papa kozen deze iets mindere-mega-versie. Er mocht niet gebotst worden maar omdat ik nogal graag rond kijk gebeurde dat natuurlijk wel. Al moet ik eerlijk zeggen dat het vrij goed ging, sturen gas geven en hard rijden. Ik ben he-le-maal de zoon van mijn papa!
Feest in ons dorp, het is jaarmarkt. Het kostte mama bloed zweet en net geen tranen om mij af te halen aan de school want het hele dorp was afgezet voor de jaarmarkt deze avond. Ze zouden beter de bordjes zetten om 16uur als alle kindjes weer thuis zijn, maar bon. Het is uiteindelijk gelukt. Na het eten, we moesten niet lang wachten want papa was rap thuis, vertrokken we richting dorp. Ik mocht wéér naar de kermis en kroop als eerste in de rups waar ik me goed amuseerde. De eerste rit liet ik me rijden, ik ging achter twee dames zitten maar bij de 2de ronde trok ik mijn plan! Ik genoot...
Kermis, het wil wat zeggen. De hele week zaag ik er al over en dan zetten ze de kermis en duurt het nog zoooo lang eer ik mocht gaan. Ik was zaterdagavond al heel even geweest maar omdat ik zo flink ben geweest gingen we vanavond nog eens. Na het eten bij moeke dus. Ik heb gevlogen in een bob de bouwer vliegtuig en in een pink-plane, ik heb gevist en een auto gewonnen die geen lang leven zou rijden, ik zat op het moleke achter mijn vriendin Sara aan en ik cruiste in een motor....
Papa had een goed plan: we zouden gaan wandelen in de bloesemstreek! Helaas was het weer niet akkoord en trokken we dus naar Kattevenia om naar de paarden te kijken en een koffie te drinken (voor mij ne fristi astublief). Ik vond het ook al super!
Naar jaarlijkse gewoonte trokken voor het feest van de arbeid naar Genk. Opi was onze fietsen en de kar komen halen en dus was parkeren geen probleem. Harley trapson geraken we overal kwijt. We zochten ons een fijn plaatske en keken met veel "Ooh's" en "Aaah's" naar de O-Parade die ook al naar jaarlijkse gewoonte heel mooi was. Ik kreeg bloemekes van mooie vrouwen, dansten in zeepbellen, verschrok van levensgrote insekten, kreeg een snoepje van een wel erg grote meneer en keek naar ferm poepkes....
Die ochtend in het bed, mama is werken, Floor ligt nog in haar wiegje en ik lig bij papa te soezelen. Emiel: Papa wanneer is het kermis? Papa: Dat weet ik zo niet van buiten. Emiel: En van binnen? En we waren meteen wakker!
Deze morgen was mama al weg toen ik wakker werd, ze had de vroege. Maar papa had mij verteld dat we deze middag bij mama zouden gaan eten. Helaas, het was druk en mama belde dat wij wel mochten komen maar dat zij geen tijd zou hebben om mee te gaan. Dat vonden we dus maar niets, ofwel gaan we samen ofwel niet he. Dus bleven we thuis en bakte papa voor ons heerlijke eitjes. Toen mama terugkwam, lagen papa en ik op de zetel te snurken (Floor sliep in t park). Mama vond het wel schattig, haar twee mannen slapend op de zetel. Maar we deden maar alsof. Floortje hebben we dan maar wakker gemaakt want we mochten naar omi en opi en we zouden weer met de fiets gaan, aja die kar moet opbrengen he. Veertig minuten zwoegen was het voor mama want papa heeft duidelijk meer spiermassa in zijn benen dan mama. Bij omi en opi heb ik even met Laurens in de zandbak gespeeld, en helaas heb ik niet goed opgelet want toen ik eens opkeek zag ik vanalles liggen in de hof. Jaja, ook nu was de paashaas (het bleken er acheraf verschillende te zijn geweest ) geweest. We moesten nog even naar binnen want Stientje was nog niet klaar en dan werden Laurens en ik losgelaten. We renden van het ene ei naar t andere en raapten onze mandjes overvol. Wat was het fijn! Als alles uit de hof was, gingen we aan tafel... Omi had konijn in de pot. Als het nu volgend jaar nog maar pasen wordt... En dan weer op de fiets terug naar huis!
Deze voormiddag gingen papa, Floor en ik even wandelen, mama bleef thuis want ze moest strijken. En toen we thuiskwamen had mama precies bezoek gehad, niet van een haaspaas maar van de paashaas deze keer!!! Er lagen overal eitjes, gekleurde en chocolade eitjes, kleine en grote eitjes. Wow! Er waren ook pakjes: voor mij, mijn zus en voor Nena en Stientje. En mandjes en tasjes en overal zat wat in! Ik liep van hot naar haar en greep wat ik pakken kon, en ik deelde braaf met mijn zus. Na de middag gingen we met onze fietskar naar oma en opa en ook daar lag het gras bezaaid met vanalle lekkernijnen. Nena en ik deden flink ons best om alles op te ruimen. Van oma en opa gingen we naar moeke en tante Ria, de klok die daar geweest was, had alles mooi in een mandje gelegd op de tafel, dat bespaarde ons heel wat zoek- en raapwerk en we konden dus meteen aan tafel. Na het eten heb ik mij nog goed geamuseerd met mijn vier grote neven Jef, Tuur, Pol en Piet en vandaag was er een meisje bij: Trui. eentje met een groot hart want toen de jongens mij in de schapenwei wilden achterlaten, kreeg zij dat niet over haar hartje! Het was een fijn, lekkere en ook wels pannende dag!
Jaja, de kar is bij ons thuis, en mama had congé vandaag dus zijn papa en ik maar ne halve dag vroeger van ons werk naar huis gekomen om de kar te testen. De koffer werd volgeladen en daar gingen we. Richting bovy. We hebben een uurke gefiets voor we er waren, mama was toen stikkapot, maar op het terrasje heeft ze genoten van het zonneke, een gezellig babbelke met papa en met het kijken hoe fijn ik kon spelen op de speeltuin. Op onze terugweg zijn we gestopt in een restaurantje en daar hebben we lekker gegeten. Het was heel fijn. Alleen als papa door de boebelkes rijdt, dan denk ik dat hij dat doet om mij te plagen!
Mama heeft nachtpost, dus moet ze overdag slapen en moeten wij stil zijn. Papa pakte alles bijeen en trok met Floor en mij het bos in. Na 2,5 uur wandelen zei papa dat we terug naar de auto moesten. Ik dacht dat we de heeeeeele weg terug moesten wandelen en vermits mijn 'achtervoeten' pijn deden zag ik dat niet zo zitten. Papa: Nee we moeten niet helemaal terug, we zijn bijna aan de auto, we hebben in een cirkeltje gewandeld" Emiel: Waar is dat circus dan?
In de auto, mama is ondertussen wakker. We zijn met ons alle 4 onderweg naar moeke: Emiel: Das toch fijn dat onze liefste schat wakker is. Mama: Ah is Floortje wakker? Emiel: Nee gij mama...
Deze voormiddag zijn we naar Leuven gebold. We gaan nl een fietskar kopen en mama heeft maar 2 eisen: degelijk en veilig. Uiteraard gaat papa daarmee akkoord en vermits er hier in de buurt nergens een fietskar-winkel is die daar aan voldoet reden we naar Leuven. Na een zéér uitgebreide uitleg hebben mama gekozen voor deze kar http://www.fietskarinfo.be/fietskarren/chariot/chariotcaptainxl/index.html t Is een kar die multifunctioneel gebruikt kan worden: om te fietsen, om te wandelen, zelfs om te skiën (de Canadezen denken aan alles ) Nu moet papa nog eens terug gaan met de fietsen en dan kunnen we gaan toeren. Na de middag zijn mama, Floor en ik naar de rugby gereden. Papa was er al. Ik heb heel hard gesupporterd, en t hielp want Heusden heeft gewonnen:)!
Sandwich van papa gepikt (en laten smaken):)!
Als ge goed kijkt ziet ge ter hoogte van de knieën een klein handje piepen, wel, das mijne:)!
Het is mooi weer en we (Floor mama en ik) gingen te voet naar mijn vriendinnetje Sara, ze heeft namelijk een broertje gekregen en we gingen hem uitvoerig keuren! Mama had een kadootje en een kaartje voorzien en ze zei dat ik mijn naar maar op t kaartje moest schrijven. Groot was haar verbazing toen ze even later MIEL op het kaartje zag staan.... Ik heb thuis al wel eens geoefend om mijn naam te schrijven, maar Juf Heidi heeft het me te goei geleerd. Er stond een digitaal fotokadertje op de kast en ik keek samen met Sara naar de foto's. Ikke: Kijk daar, dat is Hulya! Sara: Nee dat is mijn mama! (de mama van Sara heet Hulya)
Deze morgen was ik verdrietig. Ik zei tegen papa: Ik ben verdrietig omdat ik in t klasje moet blijven eten.... En toen mama dat hoorde brak haar hart natuurlijk in 1 miljoen stukjes.... Ze stelde voor om naar oma te bellen om te vragen of ik daar mocht gaan eten maar papa vond het beter van door te bijten. Mama vertrok werken en nadat ook Floor helemaal klaar was gingen wij de deur uit, aan school was ik helemaal blij en gelukkig om mijn vriendjes en juf te zien. En ge raadt het al natuurlijk: deze middag zei ik tegen juf Heidi dat ik blij was dat ik mocht blijven eten. Mama had dan ook lekkere dingen in mijn boekentas gestopt: een sandwich met kruimelkorrels en eentje met plophesp, een banaan en een megawendypeperkoek, en mijn flesje water. Oma is mij weer komen halen en heeft me dan naar mijn thuis gebracht zodat ik daar kon spelen. Ik kwam binnen en ik zei: "En zelfs de radio staat niet op" dus heeft oma dat maar veranderd!
Scheuren in de bochten!
Deze grote meneer deelt snoepjes uit.
Merci he.
Dansen in de zeepbellen
Ferm poepekes he?
) geweest. We moesten nog even naar binnen want Stientje was nog niet klaar en dan werden Laurens en ik losgelaten. We renden van het ene ei naar t andere en raapten onze mandjes overvol. Wat was het fijn!
Sandwich van papa gepikt (en laten smaken):)!
Als ge goed kijkt ziet ge ter hoogte van de knieën een klein handje piepen, wel, das mijne:)!
Ikke verlegen? Allee gij!
