Ik ben Emiel
Ik ben een man en woon in bij mama en papa () en mijn beroep is Avonturier/afbraakwerker..
Ik ben geboren op 26/08/2005 en ben nu dus 20 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen met mijn tlakto's, hamions, rrriegtuigen en in mijn wemba..
Emiel vertelt... Alles over mijn zusje vind je op www.bloggen.be/floor_thijs
19-02-2008
Ingeschreven...
Een belangrijk moment vandaag in mijn leventje... Het begin van de komende 16 jaar, op zijn minst... Mama en papa hebben me nl ingeschreven in "De Schakel", de school waar ik op 7 april zal starten aan mijn carriere als Professor Biostatistiek, spoedverpleegkundige, advocaat, kinesist, licentiaal lichamelijke opvoeding, archeoloog, industrieel ingenieur of iets anders. Ook al was het al half vier toen we er aankwamen, het stond me aan want ik wilde niet naar huis. Ik zei: "Emieleke kienjes spele" maar papa heeft me uitgelegd dat als de paasklokken geweest ik naar school mag dus nu zeg ik: "Paasklokken weest, Emiele sjool gaat". Gewapend met het huisreglement en de stylo waar meneer de directeur mij inschreef, en licht ge-emotioneerd (dit was enkel voor mama) gingen we naar huis, genieten van mijn vakantie!
Gisterenavond mocht ik al bij omi en opi gaan slapen want mama en papa gingen naar het feest van mama haar werk. Deze voormiddag namen omi en opi me mee naar 'De Kring' voor het jaarlijkse aperitiefconcert van de Jeugdharmonie (www.jeugdharmoniewz.be). Mama en papa waren nog net op tijd, de slaapkoppen. Het was een heel fijn concert, ontspannende muziek en op een plezante manier gebracht. Ik was heel flink, af en toe een beetje te enthousiast wat dan op SSSST werd onthaald. Eén keertje, toen de dirigent in het liedje 'Hello' van Lionel Richie 'I love you' zong, riep ik 'Lof joe toe' want dat ben ik zo gewoon... Na het concert ben ik mijn slagwerk talenten gaan uitproberen, en ja ik ben ritmisch aangelegd. Tijdens het concert belde tante Dien naar mama, ze is ziek en morgen kan ik er niet gaan spelen. Spijtig, voor mij en zeker voor Tante Dien. Ma-har ik mag bij omi blijven! Wat een geluk, toch nog!
Feest vandaag! Mama is jarig. En ze had zichzelf op een dagje verlof getrakteerd. Helaas moest papa werken. Of misschien was dat wel net goed want ik mocht mama helpen met bakken, en mijn taak bestaat dan voornamelijk uit proeven en lekken. Mijn hoor je niet klagen. Mama haar GSM stond niet stil, de hele dag kreeg ze smsjes van allemaal vrienden, vriendinnen, familie en collega's, en ik dacht telkens dat het van Wendy was, mijn meter. Ik dweep met mijn meter heden ten dage. Als mama vroeg wie er op bezoek kwam vandaag zei ik: " Wendy" en als mama dan nog tien keer vroeg: "En wie nog?", antwoordde ik nog tien keer "Wendy en ome Gijs". s Middags heb ik een ferme middagdut gedaan en kon mama op haar gemakske strijken en telefoneren. En s Avonds was het feest. Het was gezellig, er waren broodjes en vEEl taart en kadootjes, en wijn en sapjes, en mijn grappig neefje Laurens. Hij kan perfect een eendje en een schaap nadoen en hij was heel grappig. Ook Nena was super. Ze wilde er heel graag bijzijn en heeft iedereen goed bekeken. En ik had uit Texel een kadootje meegebracht voor mijn nichtje en mijn neefje en mijn toekomst maatje. Het was weer een fijne dag!
Eindelijk mocht ik vandaag nog eens naar tante Dien, het leek wel een eeuwigheid geleden. Ik was blij dat ik Niki weer zag. Wat heb ik haar gemist. Tante Dien heeft niet eens gemerkt dat ik er was, ik heb heel stilletjes gespeeld met al het vertrouwde speelgoed. Ik ben ook heel flink de hele dag droog geweest. Omi en opi kwamen op bezoek voor mama haar verjaardag, ze hadden een kadootje bij en ik mocht het opendoen. Het was een ... AFTREKKER. En nu maar poetsen he mama. Spijtig dat omi en opi niet zo lang konden blijven want ze gingen mosselen eten.
Helaas pindakaas maar dit is onze laatste dag als eilandbewoner... Om 10 uur komt de eigenaar kijken of we alles goed en onvernield zullen achterlaten en een half uurtje later vertrekken we gepakt en gezakt richting Den Burg waar we nog wat gaan winkelen voor souveniertjes. Ik kies voor mijn grote neef een zeehondje-beer en voor mijn kleine nichtje en mijn bijna-neefje/nichtje een ander zeehondje-beertje, voor mijzelf kies ik een meeuw. En mama... die koopt bier! 11u15: we rijden richting overzet. 11u36: we komen aan de zeepromenade, een half uurtje te vroeg maar geen nood! Er zijn werken aan de gang: een grote camion met een kraan tilt grote tegels van de camion op de grond. Cool man! 11u54: We zitten op de boot " Schulpengat" waar 242 auto's en 1170 mensen opgaan. Fijn dat het nu licht is en ik fijn kan kijken hoe de boot Texel verlaat en richting Den Helder vaart. We gaan op het dek kijken hoe iemand de meeuwen brood geeft. Het is echt wel sjiek! 12u21: we rijden Den Helder binnen. Ik ben heel braaf in de auto en omdat ik in slaap val, rijden we maar een flink stuk door. 15u00: we nemen een lange pauze in de McDonalds waar we frietjes eten, jammie jammie! Het smaakt mij en ik eet flink. 15u46: terug in de auto richting huis, of beter richting omi en opi want ik zeur al van deze morgen om naar omi en opi te gaan! 16u16: ik vul de auto met een zuur-aroma van half verteerde McDonalds want ik geef flink over. En wat ziet mama nu???? Ik heb niet flink geknabbeld want de frietjes komen er "heel" weer uit. Ik laat het niet aan mijn hartje komen, terwijl mama en papa de auto kuisen met spareine en mij proper kleren aan doen, ben ik vrolijk. Ik zing en ga fijn aan t stuur zitten! 16u40: terug vertrokken, hopelijk kunnen we nu tot Houthalen doorrijden! 18u01: om het met de woorden van omi te zeggen: "ik zei parabuis, eindelijk thuis!" KMstand: 41897
Mama en papa laden de auto uit en als het wasmachine onze vuile was weer proper maakt gaan we op bezoek bij omi en opi, wat ben ik blij dat ik weer thuis ben!
Om kwart na acht word ik wakker en waggel ik als een
pinguin in mijn slaapzak naar mama en papa. Ik kruip lekker bij hun in bed en
samen bespreken we wat deze nieuwe dag ons gaat brengen.
Na het ontbijt gaan we richting het zwembad in De
Koog.We beginnen in het kleine
babybadje waar ik als een stoere rambo van de glijbaan ga. Het is er niet diep
(15cm) en lekker warm.
Dan ga ik met papa en mama heel even bubbelen. Heel
even want als mijn linker voetje als eerstein het bubbelbad stapt dan is het bubbelen gedaan, we gaan dan maar in
het grote bad. Ik vind dat wel heel geweldig maar ik ben heel bang. Ik hang als
een koala-beertje aan papa vastgeklampt en durf hem amper los te laten.
En dan wil ik graag de grote wenteltrap op gaan. Mama
legt uit dat het een grote glijbaan is, maar ik ben vastberaden: ik wil en ik
zal gaan! Mama komt met me mee. We hebben een hele file andere glijders achter
ons aan maar dat deert me niet. Trap voor trap ga ik naar boven. Daar komen we
aan een blauwe tunnel. Mama neemt me op haar schoot en dan ROESJ... daar gaan
we. Ik ben helemaal niet bang, ik kraai en lach van plezier. Er lijkt wel geen
einde te komen aan de blauwe tunnel bedenk ik en dan PLONS daar ga ik het
zwembad in. Papa wacht me op en mama steekt me onmiddellijk omhoog maar ik ga
ik wel even kopje onder... en ik ween niet eens. Flink toch.
We zwemmen nog wat in grote zwembad waar mama en papa
mij demonstreren hoe ik later zal moeten duiken, we gaan nog eens bubbelen en
ik doe er een flinke plas diarree in mijn zwempamper. Na een douche die ik
alles behalve prettig vind, gaan we naar huis, allee ttz, naar ons huisje op
Texel.
We eten er opi-spagetti en ik besluit dat ik naar omi
en opi wil. Wie weet als ik maar lang zaag dat we ook echt gaan... Emieleke naar omi opi gaan met al zijn
variaties wordt mijn namiddag-liedje.
We trekken er deze keer met de auto op uit. We rijden
naar mooie plekjes, stoppen bij de rote bote waar ik dolgraag eens wil
opspringen (en mama houdt me angstig stevig vast, niet aan mijn kap, zoals ze
indertijd met ome Winand en ome Gijs deed, want die hangt met pitsers vast aan
mijn jasjeJ), kijken naar een
troep eenden die luid kwetterend overvliegt en zijn blij dat een
eende-drolletje ons net niet raakt en in het noorden van het eiland drinken we
iets aan de lighthouse. De zon gaat onder, de hemel kleurt rood, mijn oogjes
worden zwaar,... We keren dus terug naar Oudenburg. Mama heeft weer eens een
telefoontje van omi en opi gemist dus we bellen maar even terug. Ik ben weinig
spraakzaam aan de telefoon, en mama legt dan maar uit dat het weer een fijne
dag was vandaag, dat het prachtig weer is en dat we genoten hebben. Als ze
neerlegt wil ik natuurlijk met omi bellen en ik loop met de GSM aan mijn oor
rond : Hallo, Ja omi. Omi, opi,
hallo,...
Papa maakt het avondeten klaar en mama en ik kijken
ondertussen naar het TV1 journaal waar we de burgemeester van Genk zien. Mama vraagt
wie het is en ik zeg: ome Winand ....
En dan zit de dag er weer op. Ik kondig rond half acht
aan dat poesje moe is en dat die naar bed wil, ik ga dan ook maar slapen...
Weer een dagje voorbij.
Aja, nog even vermelden dat ik de vieze pilletjes Enterol
heel erg flink inneem!
Mijn dag begint op 7u15 en ik ga het maar meteen
meedelen aan papa en mama. In tegenstelling tot thuis wil ik niet bij hun in
bed kruipen en papa gaat dan maar met mij naar beneden.
Ik voel me niet helemaal op mijne kilo, en ik ga samen
met papa op de zetel liggen. Als mama om acht uur naar beneden komt ziet ze
iets wat ze nooit eerder zag: een klein bleek Emieleke dat op de zetel ligt,
futloos en stilletjes.
Ik ga bij mama op de schoot zitten, nestel me tegen
haar aan en verder doe ik niets (behalve ademen), zo slap als een vod. Als mama mij op de zetel legt, laat ik haar
gewoon doen. En dat is echt niet normaal. Mijn lipjes zijn ook helemaal droog,
maar verder lijk ik niet echt gedeshydrateerd.
En dan doet mama een gigantisch voorstel...
Mama: wil jij een sandwichke eten?
Emiel heel stil en slapjes kreunend-: jaa
Mama: en wat wil jij drinken?
Emiel: mellek
Mama verdwijnt naar de keuken en even later is ze
terug met een bordje met een sandwich met confintuur en een beker met
chocomelk. Ze gaat weer naar de keuken want ook papa heeft wel trek.
En als ze dan met papa zijn bord komt, waar DRIE
broodjes op liggen kom ik tot leven. Dat kan ik toch niet laten gebeuren!!! Ik
EEN en papa DRIE broodjes. No way!!! Ik pik meteen eentje die ik half opeet. En
ik fleur helemaal op!
Na het wassen gaan we met de auto rondrijden op
eilandverkenning.
Ik zie boten, paardjes, windmolens, traktors, schapen,
fietsen, vliegtuigen,... En ik tater er vrolijk op los.
We gaan naar Albert Heyn om wat inkopen te doen en we
kopen er ook een plattegrond van t eiland.
Thuis eten we hotdog en ik doe nog eens kaka. In mijn
broek. Eikes bah. Het is gelukkig al wat vaster als gisteren. Maar toch is
alles vuil. Op de WC trekt mama mijn broek uit en roept op papa om hulp. Ik
trek een velletje van de wc rol. Het velletje scheurt en ik zeg: Ach nein. Dju toch
Papa wast mij in de douche en mama spoelt de kleren
uit.
Na het middageten (hotdog, ideaal als darmsparend
dieetJ) gaan we naar
Ecomare. Eindelijk. Hier wacht ik al dagen op. We gaan naar de zeehondjes kijken.
Ik weet begot niet wat een zeehondje is, maar ik vertel al de hele week dat ik
op vakantie ga naar de zeehondjes.
Papa betaalt de inkom (17 euro) en we mogen binnen. We
gaan rechtstreeks naar buiten waar we in verschillende
wembab(zwembadden)de zeehondjes zien.
Het zijn oude en zieke dieren en sommigen zijn zelfs blind. Maar ik vind het
geweldig. Om 15u krijgen de diertje eten: haringen. Mama legt me uit wat
conditionering is: de gong gaat en een stem zegt dat binnen enkele minuten de
zeehonden gevoerd worden en de dieren snellen naar de plek waar na die enkele
minuten de verzorger met zijn emmer vis gaat staan. Sommige zeehondjes
spetteren met water, Rob de zeehond kan zelfs praten want hij speelde ooit mee
in een Zweedse film.Papa zet me in zijn
nek en zo kan ik alles heel goed zien.
Na het eet-festijn gaan we het museum binnen. Er is
vanalles te doen en ik amuseer mij geweldig.
Op 17u gaat er weer een gong, helaas zegt de stem nu
dat het museum gaat sluiten en dat we best naar huis gaan....
Thuis eten we nog een boterhammetje, doe ik nog eens
ferm platte kaka en ga ik slapen.
Wat een ellende, ik moet om de vijf voet naar de WC en
ik zeg dan: Pipi komt uit poep. Ik
heb nl diarree, echte diarree, waterige stoelgang die uit mijn poepje spettert.
Maar ik laat het me niet aan mijn hartje komen. We gaan straks immers op
vakantie en stel u voor dat mama en papa beslissen van mij thuis te laten...
Neen hoor, dat kan en mag niet gebeuren. Ik speel vrolijk met mijn duplo en doe
alsof ik helemaal geen pijn heb.
Als papa terug is van t werk en mama heeft nog wat gewinkeld,
vertrekken we.
Voila ons ritverslag:
15u36: vertrek thuis in de bronweg,
Kmstand 41186
15u59: tanken aan de grens met Nederland
in Lommel.
16u25: Ik zing van de Kabouterventjes en
we rijden richting s Hertogenbosch,
waar tante-Mathilde-die-niet-in-de-sint-geloven-wilde woont!
17u17: ik zing een variatie van ik ken
een liedjes dat mensen ambeteert, dit
is mijn versie:
Emieleke noepeke hebbeu
Emieleke nog noepeke hebbeu
Emieleke wil noepeke opeteu
Emieleke beetje weneu
Mama, noepeke hebbeu
Nog noepeke hebbeu
Na deze versie enkele malen herhaald te hebben, geef
ik het op.
17u21: Gesprekje tussen mama en mij:
Ik: mama?
Mama: Ja schat?
Ik: Nog noepeke hebbeu
Mama: Pffff...
17u22: Een nieuw strofeke van mijn liedje:
Noepeke is op
Noepeke is nog op
Noepeke is op, mama
Emieleke noepeke is op.
17u24: een camion met bulldozer erop
steekt ons voorbij. Mama en papa proberen
mijn aandacht van het snoepeke af te leiden naar mijn twee favoriete voertuigen. Ik kijk met grote ogen en zeg: NOG!
18u16-18u30: plaspauze. Ik
ben blij dat ik even uitde auto kan. Ik
zeur ook niet meer om een snoepje want
mijn buikje doet pijn. Af en toe huil ik
hard en roep ik: Mama buikje pijn. Mama en papa noemen dat krampen
18u53: ik moet kaka doen en deel dat mee
aan mijn ouders. Papa stopt de auto
in de berm. En met de vier pinkers op als lichtjes doe ik kaka in de Hollandse gras. Wat een verluchting
zeg.
19u26: We zitten op de grote boot. De auto
staat in de parkeerruimte onderaan
en we nemen veel trapjes totdat we helemaal bovenaan
op het dek staan. We kijken als de boot vertrekt, in de verte zien we de lichtjes van Texel, ze komen steeds korter
bij. Als een dame omroept dat we
er bijna zijn gaan we terug in de auto wachten.
19u53: we rijden van de boot Texel binnen,
hier gaan we ons vier dagen amuseren.
Spijtig dat het al donker is buiten.
20u07: we komen aan in ons huisje. (KM
stand: 41482) De eigenaar wacht ons op.
Ik geef hem een handje en zeg Dag Meer.
Het huisje is netjes, oud
en gezellig. Ik bel nog even naar opi om te zeggen dat ik er ben, en dan ga ik mijn bedje in. Samen met Bolleboos, mijn
muziekje en mijn blauw spookje. Het
voelt vertrouwd aan en ik val rap in slaap.
Het was een koud vandaag, bere-koud, maar toch gingen wij naar de Carnavalsstoet in Genk. Ik keek naar al de prachtige wagens en zeker naar de echte paardjes en naar de brandweer-wagen. Ik deed twee keer pipi tegen de houten platen van een parking en ik raapte blij snoepjes die me werden toegesmeten. En met mijn badmuts op leek ik ook wel verkleed he! Na de stoet gingen we opwarmen bij omi en opi en toen het wat donkerder werd was het tijd om terug huiswaarts te gaan. Wat een fijne dag!!! Kijk zelf maar: http://foto.zita.be/4705674132
Hoogdag vandaag! Papa komt terug. Mama en ik hadden samen bij omi en opi geslapen en na het middageten gingen we eerst samen naar Sandra om onze haartjes mooi te laten maken. En dan naar huis... Ik viel natuurlijk in slaap in de auto. Thuisgekomen kwam mama tot de ontdekking dat ze de sleutels van de deur in Genk had vergeten. Gelukkig wilde opi ze wel brengen. Ik werd wakker en was niet zo goed gezind, zelfs niet toen opi me in mijn bedje legde. Maar na wat heen en weer gezeur heb ik toch nog goed geslapen. Na ons avondeten gingen mama en ik in bad. Fijn hoor. Ik telde mijn drie bootjes: 'kijk mama, drie vier acht negen bootje'. En toen was het eindelijk zo ver. Met een uur vertraging mochten we EIN-DE-LIJK papa gaan afhalen. Een lieve meneer bracht ons naar het juist perron en we moesten heel even wachten tot we in de hele verte de lichtjes zagen aankomen. De lichtjes werden als maar groter en groter en toen stond de trein stil voor onze neus. De deuren gingen open en pap kwam eruit!!!! Wat fijn om hem weer te zien zeg! En wat fijn dat hij nu weer de man is in huis! Thuisgekomen heeft papa me in mijn bedje gelegd en hebben mama en papa samen een mini-kaastafeltje opgegeten. En ik sliep tot kwart na negen s morgens!!!!
Triestig dagje vandaag... Papa vertrekt voor drie dagen naar Rotterdam en mama vindt dat erg. Maar mama, niet huilen, ik zal de man in huis zijn en voor jou zorgen. We brachten papa deze morgen vroeg naar het station, ik zag er de grote trein waar papa samen met een meneer meen fluitje in stapte. Toen de meneer op het fluitje blies, gingen de deuren dicht en vertrok de trein. We keken tot we de lichtjes niet meer zagen. Mama huilde en ik probeerde haar te troosten. Thuis gekomen hebben we wat gerommeld en dan zijn we naar Den Deugniet vertrokken. Een indoorspeeltuin in Ekeren. We hadden er een date met mijn maten Casper, Thomas, Jef en mijn vriendinnen Saar en Eva. De kindjes konden fijn spelen terwijl de mama's babbelden. Het was er heel fijn. Ik zat bv met mama in de Helicoptertjes. Mama moest dan trappen en dan ging het kopterke vooruit. Heel plezant hoor, en ook heel hoog. Ik heb er gegleden van een gekke glijbaan, geklommen en in het ballenbad gespeeld. Ik heb er lekkere spagetti gegeten, mét look. En toen was mama mij opeens kwijt. De hele middag had ik met mijn ferm badmuts ((eigenlijk van Ome Winand zijn vrijgezellenavond) rond gelopen en was ik dus goed herkenbaar, maar toen had ik ze afgezet. Mama hield me continu in de gaten maar even keek ze twee seconden niet en ik was weg. Dolle paniek natuurlijk. Gelukkig is mama haar vriendin Denny koelbloedig en heeft zij mij gevonden... Mama huilde weeral maar deze keer van blijdschap. Na ons speelavontuur gingen we weer naar Limburg, mama bracht me naar omi en opi waar ik zou gaan slapen omdat papa nog niet terug is met de trein en mama morgen naar Kortrijk moet voor een bijscholingsdag. Foto's: http://foto.telenet.be/3708674248
Een vrije dag voor mama, dat wil zeggen: bratsen! We gingen geladen met oud brood naar het Molenvijverpark in Genk. Eendjes voeren. Voor ons vertrek kreeg ik een snoepje dat ik braaf in mijn handje hield. Ik was er erg zuinig op. In de auto viel ik op een nogal erg onconfortabele manier in slaap. In het park waren er veel eendjes, zwanen, duiven,... En ze kregen allemaal broodstukjes van mij. Tot ik mij van handje vergiste, en mijn snoepje in de vijver smeet... De eendjes kunnen er maar blij mee zijn. Ik vertelde later aan papa: 'Emiel eendjes bood geve, en Emiel noepeke in water gooit'... Toen het brood op was wilden we iets gaan drinken in de Molen, maar helaas: sluitingsdag op maandag... Ik rende naar de poort en riep: 'Mama die open doen. Emiel tokmelk drinken'...
Een broertje of een zusje heb ik niet en soms mis ik wel een vriendje bij ons thuis. Gelukkig heb ik mijn rugby-beerke, eerlijk gepikt uit de auto van papa. Ik speel graag met hem, hij zeurt niet als ik zijn speelgoed afneem en hij doet altijd braafjes wat ik zeg. Vandaag heeft hij voor t eerst pipi op t potje gedaan, normaal doe ik hem oefenbroekjes aan maar vanaf nu hoeft dat niet meer want hij deed een plasje in het potje (of was dat nog mijn plasje want ik had vlak ervoor ook flink pipi gedaan...), hij heeft vandaag ook voor t eerst zijn rugby-tenuke geruild voor echte kleren want ik deed hem mijn jeans aan, mijn rugbyshirt uit Ierland, mijn sokken en mijn zomerschoenen aan. Zaterdag heeft heb ik hem een boterham met banaan gemaakt want beren hebben soms beren-honger. Maar nu ik ging slapen en mama voorstelde of Beer ook niet moest gaan slapen zei ik doodleuk "Neu, beer beneden blijfe" Aja een beer heeft toch een bere-gestel en heeft geen haze-slaapjes nodig...
Met twee supporters aan mij zij die voor deden hoe ik wel moest duwen kon het niet anders dan lukken he... Een flink hoopje kaka in mijn potje en twee snoepjes als beloning...!!!
http://www.youtube.com/watch?v=kGnjrTkv1gs Dit liedje gaat over mij... De titel althans... Vanavond was papa naar de rugby en mocht mama mij in bed leggen... Maar omdat ik zo ongelooflijk schattig was mocht ik wat langer opblijven want mama kreeg het niet over haar hart om mij vroeg (of beter: op tijd) "weg te leggen". Eerst zat ik in mijn boekje met muziek te lezen in mijn eigen kleine zeteltje en ik tikte het "ritme" een beetje mee met mijn voetje, om precies te zijn met mijn rechter voetje. Eerst gingen mijn teentje een aantal keren omhoog en daarna ook mijn hieltje... Heel erg lief... Maar om half 9 was mijn charming-time opgebruikt en vond mama het wel slaaptijd. Boven lekker onder mijn koersauto-donsje zei mama dat ik de liefste jongen van de hele wereld en hoe blij ze is dat zij mijn mama mag zijn. Ik stak mijn armpjes uit, sloeg ze stevig rond haar nek en gaf een giga-knuffel en ik zei heel zwoel (ik ben wat hees want ik ben wat verkouden maar dat maakte me wel sexy...) : Lof joe mama.... t Is dat mama duizendhonderdtig keer op 1 dag tegen mij zegt "I love you" en geconditioneerd zeg ik dan "lof joe toe mama" terug...
Wat een heerlijke dag zeg! Voor mama begon het al super: zij mocht uitslapen want ze heeft de hele week al morgenpost en moest al de hele week om 5u42 uit haar bed. Vandaag was ze vrij en mocht ze uitslapen. Papa en ik gingen dus naar beneden en we speelden heel stilletjes en we gingen naar de bakker. Na onze brunch toen mama EIN-DE-LIJK wakker werd kwamen Thomas, Alexandra en Milan en samen gingen we naar Hengelhoef om te spelen in de binnenspeeltuin. Wat was het er fijn... Ik heb er geklommen en geklauterd, gelopen en gegleden, het ganse bord bitterballen onder mijn neus getrokken, gefletst met Alexandra en op mijn buikje samen met Milan naar de visjes gekeken. Het was er heel erg warm maar ook heel erg fijn. Dit zijn de foto's: http://foto.telenet.be/6703674127 Toen we weer thuis waren heeft mama mij maar in bad gezet omdat ik zo erg gezweet had. Ik kreeg schone kleertjes aan en we vertrokken naar Genk voor t feestje van opi want die is woensdag jarig. Papa was nog op de rugby en kwam ietsje later (deze week eens zonder blauwe oog:)) We keken er allemaal naar dias uit de oude doos, toen mama nog twee vlechtjes had en ome Gijs en ome Winand even groot waren, en omi en opi jonger leken... Het was best grappig, maar ik vond de Lego net zo interessant. De Lorre is op dat gebied veel braver dan mij, hij heeft mooi op mama haar schoot gekeken en af en toe eens BALLLLL gezegd. We kregen lekker eten en vlak voor de dessert -tokmoe- deed ik ferm kaka. En ik had nogwel enkel een onderbroekje aan... Mijn proper broekje was niet meer zo proper en mijn beentjes waren iets bruiner... Ome Gijs en Ome Winand kwamen wat lachen met mijn mama die echt wel in de S-H-*-T zat en papa trok foto's. Al maar een geluk dat omi en opi wat hielpen. Mijn kleren werden in een emmer gestopt (die ome Winand later al kokhalzend in de wc leegmaakte), ik ging de wasmand in om te wassen en ik kreeg een zuiver pyama aan (hoe komt toch dat mama die al bij had?????) Na de chocomousse gingen we naar huis en ik moet besluiten dat het een fijne, gezellige, lekkere dag was!
Situatieschets: ik had mama gevraagd om een cd op te zetten voor mij, en mama had de kerst-cd van Annie M.G. Smidt opgezet. Zijzelf ging in de keuken eten maken en ik was in de living heel braaf en stil, tot mama ontdekte dat ik een mini-tubeke tandpasta uit mijn schuif had genomen en dat lekker had opgenomen.
Dit is het gesprek van moeder tot zoon dat volgde op de ontdekking van mama: Mama: Emiel, heb jij tandpasta gegeten? Emiel: Neu mama... Mama: Echtentechtig niet? Emiel: Neu mama...
Ik vraag me af hoe t komt dat ze zó zeker was dat ik het wel had gedaan...
Gisterenavond mocht ik al bij omi en opi gaan slapen want mama en papa gingen naar het feest van mama haar werk.
