Ondertussen zijn we halfweg wat de dagen betreft en de kilometers, maar niet wat de hoogtemeters betreft. Mogen we de 'trapmeters' er ook bijtellen?
Omwille van de iets kortere kit, konden we vanmorgen iets langer slapen. (Zijn we ook iets langer opgebleven?) Om half 8 werden we aan de ontbijttafels verwacht. Tot nu toe was dit het minste ontbijt en ook de organisatie was niet optimaal. Enkelen stonden in de wachtrij en aan tafel zaten we als dertien in een dozijn.
Onze fietsen waren voor de nacht veilig opgeborgen in een afgesloten garage. We kregen een private staanplaats, box 17. Wat waren we blij dat onze 'racepaarden' nog net zo stonden als gisteren, allemaal netjes tegen elkaar. Gelukkig trad er geen domino-effect op!
Met Herman en Danny op kop werd de groep de Saône over en het stadje uitgeleid. De eerste kilometers leek het wel alsof we in Haspengouw rondreden.
Na een 25-tal km maakte Dirk een slippertje. Wees niet ongerust, Petra. Ik bedoel dit letterlijk. Hij kwam ongelukkig ten val op Franse kiezelsteentjes. Ze bleken even pijnlijk te zijn als de Belgische ... Gelukkig hadden we een 'doctor in the house' om de lichte schaafwonden te verzorgen en natuurlijk doet een kusje wonderen. Danny was tevreden met de extra minuten rust. Hij maakte een figuurlijke val, zijn suikerniveau nam een duik. 'Vallen' was vandaag het codewoord. Tijdens de laatste beklimming raakte een onoplettende Herman het achterwiel van Dirk. Hij kwam onzacht in contact met het tarmac, maar zonder veel erg. Enkel zijn ego was wat geraakt.
Heel in de verte verschenen de eerste vage trekken van de Jura, één van de bekende middengebergten.
Na de eerste serieuze beklimming was het tijd om de batterijen op te laden en halfweg de afdaling mochten de fietsten even op stal (en wij dus ook). Het werd een lunch met een Frans tintje; er was namelijk een kaasbuffet. De suggestie van Chris, een stukje Epoisse, een Bourgondische kaas, werd zeer gesmaakt.
Na de picknick was het opnieuw klimmen geblazen. Met wederom temperaturen boven de 40 graden kan je al raden dat dit geen gewone inspanning is. Een paar mannen reden tegen een stevig tempo naar boven, maar de meesten kochten een zitje in de bus. Erwin en Frank waren de buschauffeurs van dienst.
Voor de laatste klim van de dag kruisten we de Ain, een prachtige rivier. Tijdens de afdaling kregen we een adembenemend zicht voorgeschoteld. Dit zijn nu eens echte bergen.
Eénmaal beneden aan het meer konden enkele enthousiastelingen niet weerstaan aan het water en ze namen een frisse duik. Even later trokken een tiental WTC'ers enkele 'baantjes'.
Op 4 km van ons volgende hotel bereikten we de top van de laatsTe klim.De hele groep snakte naar een koele douche, na (dat mogen we toch zeggen) een heroïsche dag. De tropische temperaturen maakten van deze dag weer een memorabele dag.
Le Nouvel Hotel bleek vrij modern te zijn en iedereen was snel geïnstalleerd.
Onze conditie is echt wel in orde want veel 'recup' hadden de meesten niet nodig. Ze snoven al even de sfeer van de stad op.
Het 3-gangen menu van vanavond: een paté in 't groen, 'patatas bravas' met kip en een stukje appel- of druiventaart.
Op dit moment splitsen de wegen van de groep zich: de ene groep zoekt de beddenbak op en de andere groep gaat nog wat meer sfeer opsnuiven. Maar niet teveel want morgen staat waarschijnlijk de zwaarste tocht van onze reis gepland: 167 km met 3685 hoogtemeters! De zenuwen staan gespannen.
Met respect voor deze 'grillen' van de natuur vatten we morgen onbevreesd dit grootste avontuur aan. WTC Steenoven gaat geschiedenis schrijven!
Verslag rit 4: Chatillon sur Seine naar Chalon sur Saône
Riiing riiing ... rond 6.30 uur. Op de meeste kamers was dit het uur dat de meesten in actie schoten; kledij klaarleggen, gels en repen opduiken uit de koffer, tanden poetsen, scheren, ... .
De ontbijtkamer bevond zich op de eerste verdieping. Met onze WTC'ers zat het zaaltje zo goed als vol.
Zoals steeds was het aan tafel een gezellige drukte. Er was voldoende keuze om de eerste uurtjes van de rit door te komen.
Onze 'drinkbekers' moesten we voor één keer niet zelf vullen: de gastvrouw van gisterenavond bood aan om ze 's ochtends te vullen met heerlijk fris water. Natuurlijk werd er ook nog snel een groepsfoto gemaakt.
Na nog geen 500 meter was er een steil klimmetje. De spanning stond meteen op de spieren en de toon was gezet voor de rest van de dag. Er diende vandaag 161 kilometer afgelegd te worden met 1800 hoogtemeters. Gezien de temperaturen (tot boven de 40 graden!) werd het een memorabele dag.
Het landschap ging steeds meer op en af en er verschenen ook steeds meer bomen. Tijdens een literair onderonsje tussen Jos en Danny ontstond een nieuw woord: op- en afwisseling! Je mag het gerust nomineren voor het Woord van het jaar. In de voormiddag fietsten we regelmatig in bosrijk gebied met veel schaduw. Eénmaal in de open vlakte brandde de gele ster er op los.
De dagelijkse stop rond 50 km was meer dan welkom. Het water geraakte niet alleen in de bidons maar ook op de hoofden en bij enkelen zelfs in de schoenen.
Op 93 kilometer moesten we verplicht een extra stop inlassen; Danny stond plat ... Zijn achterband dan toch ... . Herman en Patrick schoten meteen ter hulp. Voor de anderen was dit de kans om een schaars stukje schaduw op te zoeken.
Sommigen hadden een voorgevoel en dit werd ook waarheid. Taverne 'Chez Koen en Lode' had de tenten opgeslagen naast een kanaaltje. Dit leek wel het kanaal van Beverlo. In eerste instantie was het vooral bekomen van de hitte en het parcours. Na 90 km hadden we er al 1300 hoogtemeters opzitten.
Even later speelde zich het feit van de dag af: Herman wou zijn bidon uitschudden en gooide deze per ongeluk in het kanaal. Hij bedacht zich geen seconde en sprong in zijn adamskostuum in het kanaal.
Maar hij was vergeten dat zijn dure nieuwe zonnebril nog op zijn hoofd stond ... (Wat gaat Anja zeggen?)
Dus eerst moest hij deze zien op te vissen voor hij achter zijn drinkfles aan ging. Uiteindelijk slaagde hij erin om zowel zijn bril als bidon te recuperen. Hij maakt van de nood een deugd en verfriste zich. Dit tafereel leverde leuke plaatjes op. Deze kan je terugvinden op www.????????.com.
Geert had vandaag blijkbaar ook al geknield en goed gezongen. Rudy vond dat het goed was ... Ze mogen het thuis gaan uitleggen.
Na de middagpauze ploegde deze crew verder in de zengende hitte. Het klimmen werd een zware opgave, maar niemand hoefde een voet aan de grond te zetten. Chapeau! Al zeg ik het zelf.
Op 30 km van het einde stopten we in Meursault voor een meer dan verfrissende cola, ice-tea of vruchtendrankje (of een grote pint?). Enkele profiteerden ervan om snel een ijsje te eten of hun hoofd en/of voeten in de plaatselijke fontein te steken. De 'waterflessen' werden een laatste keer gevuld aan een lokaal dorpskraantje.
Het laatste deel bracht ons vooral in dalende lijn richting Chalon en om 18 uur draaiden we Quai de Gambetta op. Koen en Lode stonden ons reeds op te wachten.
De eurforie was bij enkelen snel weg toen bleek dat ze logeerden op de 4de verdierping en ook hier was geen lift ... Maar kranig sleurden ze de bagage naar boven.
Om 20 uur werd het diner gereserveerd in restaurant 'Le Mont Blanc' in Rue de Lion. Mocht je er ooit ook eens willen gaan eten, Danny kan dit adres aanraden. Hij at zijn bordje voor de eerste keer leeg. Na een voorgerecht met een mousse van zalm, volgde een artisanale paté. Het hoofdgerecht was (vrij vertaald naar het Nederlands) kalfgsgebraad met gestoofde groentjes. Als dessert serveerden de vriendelijk dames een bordje vers fruit.
Na de briefing werd een lokale wijnexpert uitgenodigd om wat meer te vertellen over de Bourgognestreek. Hij luisterde naar de naam 'Christian van Ackèr'. Allen luisterden aandachtig want morgen volgde er op de fiets een quizvraag met prijs. Wat zijn we toch competitief!
In de tour houdt men rustdagen, maar wij zijn geen watjes. Morgen staat er een kortere rit op het programma zodat we donderdag fit kunnen starten voor het laatste, maar ook zwaarste drieluik van onze reis.
Wij gaan nog wat nakaarten over de dag van vandaag. En hoe later het wordt, hoe straffer de verhalen!
Tot morgen
P.S.: Marijke, wil jij eens opzoeken wat 'zo choco als een maai' betekent? Erwin herhaalt dit dagelijks tijdens de briefing ...
We mogen zeggen dat het iedereen meer dan gesmaakt heeft.
Verslag rit 3: Chalon en Champagne naar Chatillon sur Seine
We kunnen het met één zin zeggen: het was een prachtige dag met weinig zaken te melden. Nee, dit is een beetje kort door de bocht ...
Vanochtend werden de 'Embrunners' gewekt door de wekker, hun gsm, de straatvegers, het eerste licht, het gesnurk van de kamergenoot, ... Het ene al wat aangenamer dan het andere.
Het ontbijt mocht er weer zijn met alle gekende 'ingrediënten'; spek ontbrak spijtig genoeg en Erwins hardgekookt eitje liep af met een sisser ... Velen hopen dat dit (samen met de prachtige kamers) de standaard is voor de rest van de week. Maar niets is minder waar wat verder in dit verhaal zal blijken ...
Aan de fietsen hoefde niet veel te geveuren en het inladen van de bagage verliep vlot volgens het systeem 'à la Herman'.
We hadden gehoopt dat we vandaag wijnranken in overvloed zouden zien, maar het duurde tot kilometer 125 voor het zover was. Blijkbaar passeerde we net aan de rand van de Champagnestreek.
Dat neemt niet weg dat het vandaag weer betoverende taferelen waren. We doorkruisten meerdere pittoreske dorpjes met vele gebouwen opgetrokken in de typische mergelstenen. De kleur geel voert hier de boventoon.
Na ongeveer één derde van de rit was het ijde voor de eerste bevoorrading. En het was nodig, vandaag liep de temperatuur in de namiddag op tot boven de 35 graden. Morgen wordt het nog warmer, de weergoden stellen ons echt wel op de proef! Maar wees gerust: niets krijgt ons klein!
Het 'iets-minder-glooiende-landschap-dan-gisteren' gaf geen problemen voor onze getrainde coureurs.
Voldoende tijd dus om vooruit te kijken naar de komende dagen. Met respect en veel vertrouwen (?) circuleren de namen van de bekende cols in de gesprekken.
Na iets meer dan de helft van de rit reden we vlak langs het 'Lac l'Orient' in de buurt van Troyes. De smartphone werd bovengehaald en mooie kiekjes werden geschoten.
Wat verder werd de helm afgezet, de (soms knellende) schoenen uitgedaan en aan tafel geschoven.
Willekeurig plaatsten Peppi en Kokki de stoeltjes rond de picknicktafels. Zo ontstaan er steeds weer boeiende conversaties. Op het menu nog wat kliekjes van de voorbije dagen, maar niet minder lekker!
Het landschap veranderde stilaan. We zagen steeds meer bomen en uiteindelijk doken ook die uitgestrekte velden op met de zonnebloemen. Voor enkelen het moment om een belangrijke foto te maken. Jos glunderde ... We passeerden een signalisatiebord met daarop 'Cote d'Or', departement van Bourgogne. Rudy was in zijn nopjes.
De laatste 30 kilometer zagen we het landschap meer en meer veranderen. Bourgogne, nos arrivons!
Om 16.40 uur knalden (figuurlijk of letterlijk?) we Chatillon sur Seine binnen. De receptie opende pas om 17 uur. Gelukkig maar: terrasjestijd!
Back tot basics ... hoter Le Saintes Vorles bracht ons terug naar onze jeugdherinneringen aan sneeuwklassen en kampen met de scouts of chiro. Onze fietsen staan in het waskot ... Er is geen lift ...
Ondergetekende slaapt op de derde verdieping met nog een steile trap naar een mezzanine ... Maar we laten ons niet kennen en maken er samen het beste van.
Als je in het centrum van de stad rondloopt, zie je meteen waar WTC Steenoven logeert, de relingen aan de ramen dienen immers als wasdraad.
Om half 8 werden we verwacht in restaurant L'Evidence op wandelafstand en daar zitten we op het moment van typen. Als het van de gastvrouw afhangt wordt het alvast weer een geslaagde avond.
Zouden ze weten dat Belgen goede drinkers zijn ...
Als voorgerecht serveerde men een salade met gerookte zalm en krab. Groentenpuree, varkensmedaillon met gestoofde groentjes en jagersaus smolden weg op ieders tond. Net als gisteren sloten we af met verbrande pudding. (crème brulée dus).
Enkele wist-je-datjes: Wist je dat ...
- Koen en Lode een brand in de volgwagen hebben voorkomen. Een verdeelstekker was aan het smeulen ...
- 'Dokter' Chris nog geen enkele interventie heeft moeten plegen.
- Het wiel van Koen deskundig onder handen werd genomen door Patrick. Mocht Quikstep nog een mecanicien zoeken ...
- Het stalen ros van Jos het nog steeds zwaar te verduren krijgt, maar het niet begeeft.
- Dirk ogen (en tijd) te kort komt om foto's te trekken van al het moois.
- Rudy nog steeds de grijze trui heeft.
- Geert bijna weg was met het verhaal van de heerlijke Dame Blanche.
- Martin na een mindere 1ste dag al 2 dagen goed in het ritme zit.
- Frank het noorden kwijt is als zijn gps de verbinding met zijn smartphone kwijt is; gelukkig hebben ze mekaar terug gevonden.
- Erwin als een echte expert de avondlijke briefing leidt.
- Jo graag naast Dannu zit tijdens het eten.
- Herman veel plezier heeft van zijn nieuwe bril. We zijn nog niet verkeerd gereden.
- Stefan hanteert met ijzeren hand de klok.
- Koen Celen steeds tijdig aan de ontbijttafel was.
- Gilles elke dag zijn bewondering voor Froomes cadans niet wegsteekt door deze steeds te imiteren.
- Danny zijn 'suikerpaddestoel' goed werkt, maar konijnenvoer nog steeds niet kan appreciëren.
Gisterenavond eindigde met een knaller en dat mag je letterlijk nemen. Het was feest in Haybes ter ere van de gesneuvelden van W.O. 1 en dat eindigde in een grandioos vuurwerk. De 'terrassers' kregen een gratis spektakel te zien en anderen werden bruusk wakker geschud in hun slaap ...
7.15: le petit déjeuner. Iedereen verscheen vanochtend fris en monter aan de ontbijttafel. We zagen meteen dat het goed kwam: stokbrood, allerlei soorten gelei, choco
(Nutella), verse Serannoham, yoghurt en zelfs streekgebonden kaas. Onze spieren kregen alvast de nodige vitaminen voor de pittige eerste kilometers van de dag.
Voor het vertrek werden de fietsen een beetje opgeblonken na de regenbui van gisteren en de kettingen werden voorzien van Squirt. Het inladen van de valiezen vroeg nog wat oefening, maar oefening baart kunst, niet waar?
Stipt om half 9 reden we Haybes buiten. We volgden nog een tijdje de loop van de Maas.Toen we uiteindelijk het dal uitklommen kwamen we in een andere wereld terecht; het leek wel een wereld van goud met die honderden korenakkers. Dit is inderdaad de graanschuur van Europa. Boeren met tractors en pikdorsers waren druk in de weer. Het werd regelmatig stil in de groep. Iedereen genoot op zijn eigen manier van dit idyllisch landschap.
Het klimwerk tijdens deze rit viel vandaag erg mee. Het was een overwegend glooiend landschap. Het leek wel of we op de kermis in een klassieke rups zaten: op en neer, op en neer, ... .
Op 53 km was de eerste stop. Ons 'team d'assistance' kon de plek opnieuw niet beter kiezen (afgezien van de koeienvlaaien ...). Bidons werden gevuld, repen aangevuld en we zetten onze tocht verder.
12.55: Lunchtime bij meneer pastioor! Hoek om en daar waren onze begeleiders. De tafels (in de schaduw van een boom naast de kerk) stonden gedekt met overheerlijke pasta gemaakt door 2 Koerselse sterrenchefs. De ene luistert naar de naam van een meisje dat in de tekenfilms in de Duitse bergen gaat wonen bij haar strenge opa en de andere was een grote hit van Sam Goris. Ra ra ... . De borden werden meer dan één keer vol geschept en als dessert was er nog zelfgebakken cake van een Koerselse kokkin. Zij luistert naar de naam van de Nederlandse zangeres die ooit een wereldhit had met 'Girl'.
Na een uurtje waren we opnieuw vertrekkensklaar; de afwas lieten we aan de anderen over. Hun werk wordt door de groep erg gewardeerd.
We zaten onder het snelste tijdschema wat er voor zorgde dat de 'camionnette' tijdens het laatste stuk tevergeefs op ons wachtte bij de laatste voorziene stop. Dan maar recht naar onze eindbestemming!
Eénmaal aangekomen (al om 16.20 uur!) kregen we een heruitgave van onze aankomst in 2016 in Belfort. Wat een beeld: Met de fietsen door het hotel naar een geïmproviseerde fietsenstalling! Hotel Renard bleek een modern hotel te zijn met verzorgde kamers en alle voorzieningen.
De ene ging onder de douche, een andere deed een dutje, een groepje vond een leuk terras en Jos haalde zijn massagetafel boven.
Om half 8 werden we verwacht in restaurant 'La bourse' op een tiental meter van het hotel.
Om half 8 stonden de eerste mensen al voor de deur van de Remise, waar we getracteerd werden op een heerlijk ontbijt met o.a ovenverse broodjes en spek met eieren. Op die manier konden we samen met onze familie en vrienden op een gezellige manier afscheid nemen. Het vertrek leek op een gewone clubrit want Mark was zoals steeds de allerlaatste... . Maar niets was minder waar: je voelde de stress voor het onbekende. Na de obligate groepsfoto, gevolgd door de laatste knuffels en kusjes ( hier en daar ook gevolgd door een traantje ), werden de neuzen ( lees: fietsen) in dezelfde richting gezet, de gps opgestart en de meute zette zich in beweging onder deskundige leiding van Stefan.
We werden vergezeld door 10 anderen clubleden : Jarne, Johny, Cyriel, Dirk, Ronny, Davy, Jannes, Mark, Luc en Benny.
Het duurde slechts 5 kilometer alvorens we voor de eerste keer voet aan grond moesten zetten; wie stond er plat? Erwin! Voor de rest verliep het eerste deel zonder problemen.
Ondertussen gingen Koen en Lode, onze vaste begeleiders, de sandwiches halen voor de lunch in de namiddag bij bakker Verdi.
Na 50 kilometer hielden we stand bij een gerestaureerd standbeeld in Neerwinden. Dat was ook het moment om afscheid te nemen van onze extra belgeleiders. Bedankt jongens!
We trokken verder richting Walllonië, dit was duidelijk merkbaar aan de staat van de wegen. Het leek vaak of we over kasseien reden... . na de afdaling naar Marches - Les - Dames fietsten we langs de Maas om de Citadel van Namen te beklimmen. Bijna op de top , stond onze volgwagen opgesteld. Tijd om de verse sandwiches te veroberen met beleg naar keuze: hmmm!
We waren klaar voor deel 3 dat achteraf het zwaarste deel van onze eerste trip bleek te zijn. Het waren maar korte puisten, maar we haalden gemakelijk percentages van 10% en meer.
Onze laatste stop van de dag was op 135 kilometer. Geen café in de omstreken te bekennen, maar de voorbereidingen van een dorpsfeest boden soelaas. We waren verpicht om de fietsen op de grond te leggen omdat er op dat moment een felle wind waaide en wij hadden hem tegen! Als verrassing ( dubbele 'r' hé Heidi) toverden Koen en Lode rijsttaart tevoorschijn.
De laatste 35 kilometer richting Haybes gingen voornamelijk in de dalende lijn, steends geflankerd door de Maas.
Op 15 kilometer van het einde gingen de hemelsluizen toch nog open; we schuilden nog even onder een bruggetje, maar tevergeefs. we waren drijfnat, maar dat deerde ons niet.
Uiteindelijk bereikten we het hotel om half 6. We namen even de tijd voor verfrissing en daarna kreeg ons strijdros zijn slaapplaats voor de nacht. De kamers werden verdeeld en iedereen trok zich terug voor een verfrissende douche, een spoeling van de kleding, inname van de 'recoveryshake ' enz.
Een lang gedekte tafel in het restaurant betekende maar één ding; tijd voor het diner! De aperitief van het huis was een bosbessendrankje. Als 'amuse - geuelle?' kregen we gazpacho met geitenkaas. Het voorgerecht was een salade met paté, salami en carpaccio. De tagliatelle met kip en champignons snaakte heerlijk. En om het geheel af te maken werden we getrakteerd op een trio van cake, ijs en een mousse van mint. De buikjes waren rijkelijk gevuld!
Een korte wandeling om alles een beetje te laten zakken viel letterlijk in het water. Een deel zocht de kamer op. De anderen vonden nog plaatst op het terras en haalden herïosche verhalen boven van voordbije fietsrejzen.
Morgen staat er 169 km op het programma richting de Champagne-streek. Als dat maar goed komt!
Omwille van de 'dramatische' wifi in het hotel lukt het niet om het verslag hier te posten. Diegene die op het prikbord van de club kunnen: daar vind je het verslag!
Ondertussen is het 23 uur en ondergetekende moet het onderspit delven ... Hopelijk morgen beter. Sorry!
Op zaterdag 20 juli vertrekken we naar Embrun. Vooraf nuttigen we samen met onze familie nog een lekker ontbijt ( 15 p.p.) in de Remise. Ook andere WTC-leden kunnen aanschuiven aan tafel. Ben jij er één van? Geef het aantal personen dan door aan Herman. Het ontbijt start om 7.30 uur zodat we zeker om 8.30 uur kunnen vertrekken. Wil jij ons ook graag de eerste 50 km begeleiden tot aan de eerste stop? Graag! Er zijn al enkelen die ons vergezellen.
Op zaterdag 6 juli stond de rit 'Omloop van de Voerstreek', onder leiding van Frank Put, op het programma van WTC Steenoven. Als organisatie waren we verheugd dat alle deelnemers van onze fietsreis naar Embrun present waren. Onderweg bleek ook dat de conditie van iedereen oké was. De afstand van 175 km werd met gemak bedwongen. We zijn er klaar voor!
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar https://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar https://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op https://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
