Zo begint de thriller die ik gisterenavond in één ruk heb uitgelezen:
Tot de woede is geluwd./ Asa Larsson
Recensie:
VrouwenThrillers.nl (Diana) op 2 mei 2009:
"Het verhaal begint op negen oktober bij de zeventienjarige Wilma Persson en de bijna twee jaar oudere Simon Kyrö. Twee jongelui, gefascineerd door een vliegtuigwrak dat zich op de bodem van het Vittangimeer bevindt middenin een langgerekt, uitgestorven gebied. We beleven de laatste minuten door hun ogen en weten gelijk dat hun sterven geen ongeluk is. Met deze introductie is het spanningsveld neergelegd als een sneeuwdeken dit doet over de Zweedse ongerepte natuur. Hiermee weet de auteur de lezer meteen te boeien en zeker als blijkt dat ook na haar dood Wilma nog steeds aanwezig is.
Een half jaar later, op zestien april om precies te zijn, wordt haar lichaam gevonden door een oudere man. Wilma kijkt van bovenaf mee en laat zich zo nu en dan zien in een droom. De dromen worden opgepikt door openbaar aanklager Rebecka Martinsson en zij probeert te ontcijferen hoe de vork in de steel zit. Vooralsnog duidt alles op een noodlottig ongeval en daardoor komt maar langzaam het besef dat er meer aan de hand is. Uit het autopsie-onderzoek blijkt dat Wilma niet is gestorven in de rivier waarin ze is gevonden en wordt de herkomst van de schuurdeur achterhaald die over het wak is gelegd waar de jonge duikers het water in zijn gegaan. Ook in de familie van Wilma is het een en ander aan de hand. Er zijn nog veel meer details die niet meteen duidelijk zijn. Ook het vliegtuigwrak heeft een achterliggende geschiedenis die wordt ontrafelt. Want dat er veel verborgen ligt in de ijzige diepte is duidelijk."
Volledige beschrijving:Vrouwenthrillers.nl
|
