Hoe sterk is de relatie tussen een moeder en haar drie pleegdochters als blijkt dat de moeder ook een kind van zichzelf heeft?
'Een van mijn zussen heeft het leven gestolen dat voor mij bestemd was.
Ik wil weten wie.' Zo denkt de gehandicapte Desirée, die al een leven lang
op bed ligt. Als baby is Desirée begin jaren vijftig door haar moeder, die
vroeg weduwe was geworden, in een inrichting geplaatst. Daarna heeft de
moeder drie pleegdochters opgevoed zonder hen te vertellen dat ze ook een dochter van zichzelf heeft: Desirée. Als Desirée het leven van haar 'zussen' binnendringt, wordt het evenwicht tussen de vrouwen ernstig verstoord.

Recensie Biblion

G. Brandorff

De in 1947 geboren Zweedse schrijfster won met deze succesvolle
roman in 1997 de Zweedse 'Augustpris'. In het centrum van de roman staat de volledig verlamde en aan een verpleeghuisbed in Vadstena gekluisterde Desirée. Zij blijkt in staat op magische wijze vrijelijk reizen door tijd en ruimte te kunnen ondernemen. Zó 'bespeelt' zij op mysterieuze wijze het leven van de pleegzussen Birgitta, Margareta en Christina, die alle drie tragische levensverhalen met zich mee zeulen. Het is ook niet aan hen bekend dat Desirée de dochter van hun pleegmoeder 'tante Ellen' is. De lijvige roman ademt somberheid, echter ook vaak humor en ironie, en doet denken aan de thematiek van 'het getergde kind' bij de Noorse schrijver Wassmo. Het leven van de 4 zussen wordt bepaald door het feit dat geen van hen ooit de belangrijkste was geweest.. In verrassende wisselingen van perspectief, ruimte en tijd schildert de auteur een fascinerende en spanningsvolle generatieroman, waarin zij de magische literaire mogelijkheden goed weet te benutten en tevens een kritisch beeld schept van de Zweedse welvaartsmaatschapppij.

Bron: http://www.noordseliteratuur.nl


Meer info --> klik op foto of op deze link:  http://members.lycos.nl/leesvoer/besprekingen/axelsson.html