Inés, vrouw van mijn hart is een grote liefdesroman in een historische setting. Met haar nieuwe boek keert Isabel Allende terug naar haar oude thematiek: een krachtige vrouw die een bepalende rol heeft in de geschiedenis. Allende heeft zich grondig verdiept in de geschiedenis van Zuid-Amerika en Chili. Twee historische figuren die daarbij een beslissende rol hebben gespeeld, zijn haar hoofdpersonen, Pedro de Valdivia (stadhouder van Pizarro) en zijn minnares Inés Suárez.
Allende laat Inés zelf vertellen vanuit haar herinnering, want zij overleefde haar drie mannen, hun intriges en machtstrijd, de veldslagen en hongersnoden, en zij schrijft nu haar belevenissen op voor de dochter van haar laatste echtgenoot.
Een moedige, hartstochtelijke en onverzettelijke vrouw is de Inés van Allende, en zo moet ze in werkelijkheid geweest zijn als zij de huiveringwekkende avonturen van de conquistadores heeft kunnen doorstaan. Zij kon overleven omdat zij de mannen in haar omgeving altijd zodanig wist te sturen, dat zij haar zelfstandigheid kon behouden Zij beleefde drie verschillende vormen van liefde, alle met een grote intensiteit. Met haar eerste echtgenoot in Spanje ervaart zij als jong meisje onbekommerd de lichamelijke liefde, sensueel en genotvol. Een passievolle liefde beleeft zij met Pedro de Valdivia, haar minnaar in Zuid-Amerika, de harde en roemzoekende veroveraar, krijger en heerser. En als laatste, Rodrigo de Quiroga, de zachtmoedige conquistador aan Pedros zijde, met hem deelt ze een tedere, begripvolle liefde.
De roman bevat romantiek en heroïsche passages, maar Allende heeft de ogen niet gesloten voor de duistere kanten van de conquista en voor de gewelddadigheden waarmee de verovering van Chili gepaard ging.
Isabel Allende schreef speciaal voor haar Nederlandse lezers een brief over hoe haar nieuwe roman Inés, vrouw van mijn hart tot stand is gekomen. Zij vertelde daarover het volgende:
 `Mijn Nederlandse uitgever vroeg mij hoe Inés, vrouw van mijn hart tot stand is gekomen. In boeken over de verovering van Chili kwam ik een enkele keer de naam Inés Suárez tegen. Ik raakte geïnteresseerd en ontdekte iets waar de meeste historici allemaal mannen aan voorbij zijn gegaan. Het bleek dat Inés de enige Spaanse vrouw was onder de honderdtien dappere en wrede Spaanse soldaten die in 1540 Chili veroverden. Ze was een verleidelijke weduwe, een genezeres en een wichelroedeloopster: ze wist waar water was te vinden in de dorre bodem. Dankzij deze laatste gave wist ze het leven te redden van de Spaanse soldaten en dat van meer dan duizend indianen en vele dieren in de Atacama, de droogste woestijn ter wereld.
Met het zwaard in de hand vocht Inés tegen de woeste Mapuche-krijgers, ze stichtte steden en verdedigde die, ze bouwde hospitalen en kerken. In later jaren werd ze de rijkste en invloedrijkste landbezitster van Chili. Maar niets van dit alles deed ze om het goud of om de glorie. Ze deed het uit liefde: ze was de minnares van kapitein Pedro de Valvidia, de conquistador van Chili, een nobel man die, helaas voor Inés, reeds was getrouwd. Zijn vrouw was in Spanje achtergebleven toen hij afreisde naar de Nieuwe Wereld, op zoek naar zijn lot. Inés ontmoette hem in Peru en zij bracht hem geluk, maar toen Valvidia haar bedroog, keerde zijn lot zich tegen hem en stond hem een wrede dood te wachten. Inés overleefde hem en leefde nog dertig jaar in intense liefde met een andere man, Rodrigo de Quiroga.
De geschiedenis van Inés Suárez heb ik uitgebreid bestudeerd. Daardoor was het niet moeilijk om dit verhaal te schrijven want ik voelde Inés binnen in me, ik kon haar stem horen. Ik begrijp heel goed hoe ze dacht en voelde. Er is heel veel geschreven over de mannelijke conquistadors van Chili, maar heel weinig over Inés, dus had ik alle vrijheid om haar te verbeelden. Er bestaan geen portretten van haar, op een groot schilderij in een museum in Santiago na, maar dat is een paar eeuwen na haar dood geschilderd. Er bestaat alleen een heel terloopse beschrijving van haar lange, kastanjebruine haar en haar knappe gezicht. Haar karakter was meteen al duidelijk want haar vastbeslotenheid, moed, doorzettingsvermogen, visie en intelligentie spreken vanzelf uit haar levensverhaal.
Mijn boeken zijn allemaal opgebouwd rond sterke vrouwen, maar ik denk dat Inés de sterkste van hen allen is: ze is een vrouw die echt heeft bestaan en die een opmerkelijk leven heeft geleid in een fascinerende en woeste tijd. Alle historische feiten in deze roman kloppen.
Ik vond het historisch onderzoek naar Inés en het schrijven van dit boek geweldig. Ik hoop dat iedereen van het verhaal zal genieten.
Isabel Allende, 28 juli 2006
Bron: overgenomen van: www.wereldbibliotheek.nl/nieuws en www.wereldbibliotheek.nl/nieuws
|
