"Traditiegetrouw beperkt Marklund zich niet tot één verhaallijn. Het hoofdverhaal gaat weliswaar over het gijzelingsdrama, maar op de achtergrond speelt het verhaal van een seriemoordenaar die het op jonge vrouwen voorzien heeft. De vraag is of er werkelijk een seriemoordenaar aan het werk is of dat de jonge vrouwen slachtoffer zijn geworden van huiselijk geweld. Misdaadverslaggeefster Annika Bengtzon bemoeit zich nauwelijks met de zaak omdat haar gedachten bij haar ontvoerde man zijn. Vanuit het standpunt van Annika begrijpelijk, maar voor de lezer is dit verhaal daardoor min of meer overbodig. (...) Naast deze twee grote verhaallijnen roert Marklund ook tal van maatschappelijke zaken aan in kleinere verhaallijnen: asielproblematiek, de geringe ethische moraal van de nieuwe media, valse beeldvorming van moslims en terrorisme in Europa, de uitbuiting van de derde wereld enz. enz. Ook vervlecht zij op knappe wijze het privéleven van haar hoofdpersoon in het verhaal. De barsten in de relatie tussen Annika en Thomas worden steeds groter, ook al zijn zij duizenden kilometers van elkaar verwijderd. Overspel op afstand, van twee kanten."

"Liza Marklund is een vakvrouw en Teken van leven is dan ook een zeer vakkundig geschreven boek over leven en dood, liefde en haat, macht en onmacht. Vlot geschreven, goede plot, spannend, maar minder origineel dan Marklund voor ogen had. Soms ligt de lat gewoon te hoog, zelfs voor een gigant als Marklund."