Dwalen langs straten en gedachten ...
Geraakt worden ... door beelden, woorden, momenten,... Verwonderen, stilstaan, innerlijk glimlachen, schoonheid zien, genieten, in vraag stellen, ...
You are giving them a portion of your life that you will never get back.
?
25-11-2016
being yourself
Let yourself be silently drawn
by the strange pull
of what you really love.
Rumi
24-11-2016
Ragfijne draden van verbinding
"Elke verbinding is op zich al aanwezig.
Subtiel als gouden spinrag, vrijwel onmerkbaar voor het blote oog.
Het vergt geduld en een heldere blik om die verbindingen te ontdekken die bij ons passen. Om hen te zien zoals ze zijn, midden de stroom van prikkels die ons omringt.
We are so busy going from A to Z we forget that there are 24 letters in between.
De spin van echte verbinding heeft haar web al geweven. Zij nodigt ons uit de dauwdruppels te zien, de weerkaatsing van het prille ochtendlicht. En net zoals de weg hobbelig is, is de mens klungelig. Hij grijpt en knijpt, verstoort het web, laat er zijn gretige handen op los en maakt het stuk...
En de spin maalt er niet om. Want klungelen is leven. Zij bekijkt het onverstoorbaar en begint opnieuw, de mens uitnodigend om haar web te zien. Via dauwdruppels, via weerkaatsing, via zonlicht, ...
En wanneer haar aandachtig oog leert kijken, echt leert zien en voorzichtig meent een draadje op te merken, dan staat het haar vrij dit draadje te volgen. Het te verkennen, aan te raken en zelfs te verbreken. Want de spin weeft de echte verbinding opnieuw, laat ze opnieuw ontstaan. Zij kent de aard van haar prooi en past zich aan.
We turn to, tune in... and drop out... steeds opnieuw.
En wanneer de verbinding wordt verbroken en opnieuw geweven, wordt zij gaandeweg steviger. Gestaag groeiend op wat ooit een teer draadje was. Want hoe fragiel het spinnenweb ook is, zij is gemaakt van een materie die zoveel draagkracht heeft dat de wetenschap nog geen manier ontdekt heeft om materiaal te maken dat evenveel kracht bevat. De natuur is ons steeds een stapje voor. Wat ook logisch is, want wij zijn deel van de natuur.
De verbinding wordt sterker door ze te verbreken en opnieuw te laten ontstaan. Door los te laten, in te tunen op onszelf, terug naar buiten te gaan en te kijken waar de echte verbinding is.
Bankjes, overal kom je ze tegen. Soms wandel je ze achteloos voorbij, soms neem je er op plaats. En dan kijk je rond. Naar de mensen die het bankje achteloos voorbij wandelen. Naar de omgeving. Naar de wolken die je gedachten meenemen. Wie op een bankje zijn zintuigen openzet, voelt de inspiratie zo opborrelen. Een flard poëzie, een gek personage voor een dolkomisch verhaal, een snedige dialoog tussen een jaloerse vrouw en een sussende echtgenoot.
Bron: ?
19-11-2016
Je choisis de prendre du temps pour moi
(Foto: Extrait du livre de Jacques Salomé: Apprivoiser la tendresse. Je choisis de ...)
11-11-2016
crack
There is a crack in everything.
That's how the light gets in.
― Leonard Cohen
04-11-2016
I am more, you are more
I am more, you are more, we are more.
We are not here to destroy life,
we are here to adore, restore and protect life.
You and I are not different.
We are made of clouds and rivers, rocks and trees,
grass and warm breezes.
We are made of tender touch, of wide eyes,
of bright laughter and deep sleep.
We are made of the longing to matter,
to share ourselves, to make sense and feel given,
to be seen, valued and understood.
To expand beyond the known and to bow to the sacred.
~ Clare Dakin
03-11-2016
een herfst haiku
Het onweert -
bij elke flits hupt de pad
een stukje vooruit.
Kurita Chodo (1749-1814)
31-10-2016
Wandelaar
Wandelaar
Wandelaar, je sporen
zijn de weg, en zij alleen;
wandelaar, er is geen weg,
de weg ontstaat in het gaan.
Gaandeweg ontstaat de weg,
en als je omkijkt
zie je de baan die nooit meer betreden zal worden.
Wandelaar, er is geen weg,
slechts een kielzog in de zee.
Antonio Machado (1875 1939)
30-10-2016
een gedicht omtrent omgaan met moeilijkheden
Vannacht lag ik te slapen,
En ik droomde - wat een wonderbaarlijke illusie!-
Dat zich in mijn hart
Een bijenkorf bevond.
En de gouden bijen
maakten witte honingraten
en zoete honing
van mijn vroegere mislukkingen
Antonio Machado
(Spaanse dichter en schrijver, 1875 1939)
29-10-2016
Hallelujah
24-10-2016
een wild paard temmen
Een wild paard tem je om er mee te kunnen rijden,
niet om er een tamme ouwe knol van te maken.
Jon Kabat-Zinn (?)
(oprichter en voormalig directeur
van de Stress Reduction Clinic
van het gezondheidscentrum
van de universiteit van Massachusetts)
22-10-2016
Het Universum helpt
Als je weet wat je wilt
en je staat tegelijkertijd onbevangen open
voor alles wat er op je weg komt,
werkt heel het Universum samen
aan de realisatie ervan.
Paulo Coelho (De alchemist)
21-10-2016
Luister naar je hart
Waarom moet ik naar mijn hart luisteren?
Omdat je het nooit stil zal kunnen houden. En zelfs al doe je net alsof je niet hoort wat het zegt, het zit toch in je borst en blijft maar herhalen wat het denkt over het leven en de wereld.
`Luister naar je hart. Dat kent alles, omdat het afkomstig is van de ziel van de wereld en daar ooit naar zal terugkeren (...)
Waar je hart is, is ook je schat.
Maar de schapen hadden hem wel iets anders geleerd, iets wat nog veel belangrijker was:
dat er een taal bestond die iedereen begreep ( ..)
Dat was de taal van de geestdrift,
van de dingen die je doet met hart en ziel
op zoek naar iets wat je wilt of waar je in gelooft.
Er is maar één manier om te leven, antwoordde de alchemist, door te handelen
Paulo Coelho (De alchemist)
20-10-2016
Mijn hart is bang om te lijden
"Kijk, zei het hart, ik reclameer dan misschien we wat, maar dat komt omdat ik een mensenhart ben, en mensenharten zijn zo. Ze zijn bang hun grootste dromen te verwezenlijken, want ze denken dat ze het niet verdienen, of dat het hun nooit zal lukken. Wij, harten, sterven van angst alleen al bij de gedachte aan geliefden die voorgoed zijn vertrokken, aan ogenblikken die goed hadden kunnen zijn en het niet waren, aan schatten die ontdekt hadden kunnen worden en eeuwig verborgen bleven in het zand. Want als dat gebeurt, lijden we vreselijk."
" 'Mijn hart is bang om te lijden,' zei de jongen tegen de alchemist, op een avond dat ze naar de maanloze hemel zaten te kijken. 'Zeg het dan dat angst om te lijden erger is dan het lijden zelf. En dat geen enkel hart ooit geleden heeft wanneer het op zoek was naar zijn dromen, want ieder moment van een zoektocht is een moment van ontmoeting met God en de eeuwigheid.' 'Als je zoekt, vind je ook altijd,'zei de jongen tegen zijn hart. 'Toen ik zocht naar mijn schat waren alle dagen schitterend, omdat ik wist dat ieder ogenblik deel uitmaakte van de droom die te vinden. Terwijl ik mijn schat zocht, ontdekte ik dingen die ik nooit zou hebben gevonden als ik niet de moed had gehad dingen te doen die onmogelijk zijn voor herders.'
Zijn hart bleef de hele avond stil. 's Nachts sliep hij rustig, en toen hij wakker werd begon zijn hart hem de dingen van de ziel van de wereld te vertellen. Het zei dat ieder gelukkig mens een mens was die God in zich droeg. En dat het geluk gevonden kon worden in een doodgewone zandkorrel uit de woestijn, zoals de alchemist had gezegd. Want een zandkorrel is een moment van de schepping, en het universum heeft er miljarden jaren over gedaan hem te scheppen. 'Ieder mens op aarde heeft een schat die op hem wacht,' zei zijn hart. 'Wij harten praten niet veel over die schatten, want de mensen willen ze niet meer vinden. We praten er alleen over tegen kinderen. Daarna laten we het leven elk kind naar zijn bestemming leiden. Maar helaas volgen maar weinigen de weg die voor hen uitgestippeld is, en dat is de weg van de eigen legende en het geluk. Ze vinden de wereld bedreigend -en daarom wordt de wereld ook bedreigend. Dan gaan wij harten steeds zachter praten, maar zwijgen doen we nooit. En we hopen dat onze woorden niet gehoord worden: we willen niet dat de mensen lijden, omdat ze hun hart niet hebben gevolgd.' 'Waarom vertellen de harten de mensen niet dat ze hun dromen moeten blijven volgen?' vroeg de jongen aan de alchemist. 'Omdat het hart in dat geval het meest lijdt. En harten lijden niet graag.'
Vanaf die dag begreep de jongen zijn hart. Hij vroeg het hem nooit meer te verlaten. Vroeg het om, als hij ver verwijderd was van zijn dromen, in zijn borst te knellen en een alarmsignaal te geven. De jongen zwoer dat hij daar altijd aan zou gehoorzamen. Die avond besprak hij dat allemaal met de alchemist. En de alchemist begreep dat het hart van de jongen teruggekeerd was naar de ziel van de wereld."
