Als je geen contact meer hebt met de dingen
Hoor jij dat ook, dat geluid
van meeuwen, maar geen zee? Onmogelijk
na te gaan waar herinnering begint en droom
eindigt. Hou je koude handen onder je kleren
nu de wind opsteekt. Twee wapperende vlaggen
zijn we. Het gevoel dat alles zich achter een deur afspeelt
en dat je ervoor in de rij kan gaan staan.
Twee hevig wapperende vlaggen.
Alsof we iets ongerepts betreden
wat er altijd zal zijn, zeg je hees,
met opgetrokken schouders, mond open, samengeknepen ogen,
een waterdruppel valt in mijn nek.
Neem het jongetje dat je bent
geweest op schoot. Troost hem.
Je legt je handen op mijn borst,
we gaan zo hoog mogelijk op onze tenen staan.
Peter Verhelst
