Hola! (ik heb nog steeds de omgekeerde leestekens niet gevonden op mijn computer)
Twee lesdagen zijn al voorbijgegaan, dus heb ik weer wat meer te berichten over de Spaanse lesgewoontes. Om te beginnen wordt er hier veel meer verwacht dat de studenten actief meewerken in de les: antwoorden geven, zelf voorbeelden zoeken en soms zelfs dingen op het bord gaan schrijven. De studenten noemen de proffen gewoon bij hun voornaam en in één les heb ik zelfs een meisje naar buiten zien lopen terwijl ze haar gsm opnam (de les was net begonnen). Voor de rest is hun manier van lesgeven hetzelfde als in België, alhoewel er hier helemaal geen sprake is van een syllabus, voor geen enkel vak. Ik heb wel één les gehad waarbij de prof gewoon dicteerde en wij als zotten aan het opschrijven waren. Maandag heb ik, om eerlijk te zijn, niet echt iets bijgeleerd. Ik had twee vakken en bijna alles wat daar gezegd geweest is, wist ik zo ongeveer al. Het enige dat ik echt heb ontdekt is dat niet veel Spanjaarden afweten van het bestaan van de Nederlandse taal. In de les geschiedenis van de morfosintaxis werd het schema van de indo-europese talenfamilie op bord geschreven en het Nederlands stond er niet in. Toen ik er naar vroeg, dacht één meisje dat ik het Iers bedoelde en ze duidde dus aan waar dat wel stond (want het gealic was wel gespecifieerd), en van andere studenten kreeg ik de reactie: el qué? En meer aandacht werd daar dan ook niet aan besteed. Gisteren had ik twee lessen in verband met poëzie, best wel interessant. Ik heb dus vier vakken in de faculteit van letras y filosofías, en elk vak wordt vier uur per week gegeven, in blokken van twee uur. Vandaag en morgen heb ik dus opnieuw de vakken die ik respectievelijk maandag en dinsdag had. Maar daar doen we hier deze week niet aan mee. Vandaag is het algemene staking van de openbare diensten (of zoiets), en dus gaan de meeste lessen ook niet door. De proffen zeggen zelf of ze komen of niet + de studenten zijn ook vrij om te komen of niet. Bijgevolg heb ik dus vandaag geen les :) Morgen is ook een vakantiedag, want het is inauguratie van de decaan (of zoiets). Vrijdag heb ik hopelijk Frans, daarvoor wacht ik nog op een antwoord van Roger, mijn erasmuscoördinator in Leuven. Dit weekend zouden normaal gezien de mama en de papa op bezoek komen, maar dankzij de nationale staking hier, waar ook de bagagediensten in de luchthavens aan meedoen, en blijkbaar ook een staking in België, werd het wijzer geacht de reis te verplaatsen naar het weekend van 22 oktober. Een positieve noot daarbij is dat het tegen dan waarschijnlijk toch al minder zomers weer zal zijn, en dat ik dus al meer zomerkleren zal kunnen meegeven :p. We halen hier nu overdag en in de zon nog gemakkelijk de dertig graden, maar 's nachts koelt het hier wel al gevoelig af.
Ziezo, dit was het voor deze keer, hasta la próxima!
Uiteindelijk heb ik dan toch beslist om een blog te schrijven, dat leek me handiger dan om de zoveel tijd naar iedereen een mail te sturen. Ik kan niks beloven, maar ik ga toch proberen om regelmatig iets van me te laten horen :) Dit bericht is dan ook meteen m'n verslag van de eerste anderhalve week in het warme Córdoba.
Ik vertrok dus maandag 13 september met een verbazend gerust gevoel en met m'n 19,9 kg zware valies richting Málaga. Na twee weken van afscheid nemen en alles voor de laatste keer doen, was ik best wel blij dat ik mocht vertrekken. Het was nog lekker fris 's ochtends, en bleek dat ik diezelfde avond alleen nog maar van die frisheid kon dromen. Eenmaal aangekomen in Málaga begon deel twee van de reis. In het station María Zambrano heb ik anderhalf uur mogen wachten op de trein naar Córdoba, maar het bleek het wachten waard. Vanuit een zeer comfortabele, en vooral zeer frisse, trein kreeg ik voor het eerst het Andalusische landschap te zien. Een bergachtig gebied met droge plekken en tussenin hele plantages met olijfbomen, best wel mooi. In Córdoba zelf moest ik nog een bus nemen en tegen vijf uur was ik op mijn eindbestemming: The Terrace backpackers hostel, Córdoba. Ik heb me meteen omgekleed, want een jeans en T-shirt was onverdraaglijk in die warmte. De eerste twee-drie dagen van mijn verblijf werd het gemakkelijk 38° en dat is too hot to function. Ik had best wel honger, en ben dan maar een spaghetti-uit-pakje gaan kopen in een lokaal winkeltje. Daarna heb ik nog wat gesocialized met twee Waalse jongens (waarvan één hier ook op erasmus zit) en twee Britse meisjes. Die Waalse jongen, Alex, had een piso gevonden die dag en zou de volgende dag verhuizen. 's Avonds ben ik nog iets gaan drinken met die twee Brites meisjes, om toch al iets van de stad gezien te hebben. De volgende dag, dinsdag, begon de actie: naar de universiteit gaan en op zoek gaan naar een piso. Op de faculteit hadden ze niet veel te zeggen behalve: je hebt al de tijd om je lessenrooster bij elkaar te zoeken, vul daarna deze formulieren (een hele stapel, natuurlijk) in en je bent ingeschreven. Op het eerste gezicht lijkt dat allemaal simpel, maar nu blijkt dat niet helemaal zo te zijn. In de faculteit zelf hingen heel wat papieren op van studenten die nog op zoek zijn naar flatgenoten, dus ik had maar papiertjes af te scheuren en nummers op te schrijven. Ik had ook al eerste contacten gehad met een Spanjaard die zijn flat verhuurd via facebook, dus ik had al één nummer waar ik naar kon bellen. In de namiddag ben ik me eerst een Spaanse gsm en telefoonnummer gaan aanschaffen, om dan met veel enthousiasme al die nummers te bellen. Slechte timing, want tussen 3 en 6 in de namiddag wordt hier geen telefoon opgenomen, zo blijkt. Dus heb ik maar een kleine siesta gehouden om de tijd te doden (het was toen nog altijd ontzettend warm). De volgende dag 's ochtends heb ik met Katja, een Duits meisje dat ik heb leren in de hostel, naar nog een aantal nummers gebeld en we hadden drie afspraken kunnen maken. De eerste voor mij was een eindje stappen van het centrum, het appartement van die Spaanse kerel waarmee ik al contact had via facebook. Toen ik aanbelde, deed Alex de deur open en hij heeft me het appartement laten zien, want Paco was blijkbaar vergeten dat ik zou langskomen. Het beviel me wel, maar het was wat ver weg van de faculteit (20 minuten is voor mij echt wel ver :)). De volgende afspraak was ook een deftig appartement, maar een kleinere kamer. Voor de derde afspraak hebben Katja en ik drie kwartier gewacht, maar er is niemand komen opdagen. Dat vond ik wel jammer, maar ik had aan Alex gezegd dat ik tegen de avond een beslissing ging nemen (ik was toen nog in de veronderstelling dat ik nog veel andere appartementen ging zien) en dus heb ik maar besloten dat appartement te nemen. 's Avonds heb ik nog boven op het terras van de hostel (met een mooi zicht op de verlichte Mezquita) kennis gemaakt met andere erasmussers, een Duitse (het zit hier vol Duitsers), een Belg en een Britse. Donderdag was verhuisdag en van die dag tot woensdag de 22e, wanneer de lessen begonnen, heb ik de buurt hier wat verkend, kennis gemaakt met mijn flatgenoten en genoten van het zomerse weer. Gelukkig was het ondertussen al wat meer afgekoeld, naar de 30° toe (na een immense stortbui is de temperatuur gezakt en Helen en ik hebben het geweten, we waren behoorlijk nat). Nu is het overdag gemiddeld tussen de 25 en de 28 graden, en soms kan dat zelfs behoorlijk fris aanvoelen :p. Woensdag zijn dus de lessen begonnen, maar hier een lessenrooster samenstellen is echt niet simpel. Als je een jaarvak wilt volgen, moet je persoonlijk aan de prof gaan vragen of die erasmussers die maar één semester blijven aanvaardt. Want het systeem hier is dat als een vak een jaar duurt, er maar 1 examen is en dat is op het einde van het jaar. Zo ben ik dus naar twee verschillende lessen gegaan waarvan de proffen zeiden dat ze dat niet meer wouden doen, wegens te veel administratieve problemen. Ik was daardoor wel behoorlijk gefrustreerd. Gelukkig heb ik ondertussen al minstens 1 vak van Spaanse literatuur dat ik kan volgend, die prof maakte er geen probleem van. Maandag zien we wel verder! Nog iets korts over mijn flat en flatgenoten: ik zit in een woonbuurt, en mijn raam geeft uit op een speelplaats van een lagere school waar ook veel buitenschools gesport wordt, dus het is hier niet altijd stil :) We wonen op de vijfde verdieping, en dat staat gelijk aan lekker veel trappen. Ik zit dus, zoals gezegd, op zo'n 20 minuten van de faculteit letteren en ben nog steeds op zoek naar een fiets. Mijn flatgenoten zijn twee jongens, een fransman en een waal, wonderwel allebei Alexandre genaamd... Het zijn propere en aangename jongens, ik had het veel slechter kunnen treffen.
Ziezo, dat was het voor vandaag, ik hoop dat iemand het volledig heeft kunnen lezen :) Nog om af te sluiten mijn adres en telefoonnummer: Ellen Van Cauteren Avenida Virgen de los Dolores 15, 5°C 14004 Córdoba España
