Hola! (de codes voor de omgekeerde leestekens werken hier niet)
Ik heb net uitgerekend dat ik al 25 dagen in Córdoba ben, maar het lijkt al veel langer. Ik realiseer me nu ook dat ik amper nog weet wat ik de laatste week voor mijn vertrek heb gedaan (behalve mijn rijbewijs halen :)). Op verplaatsing gaan en vanalle dingen te regelen hebben doet wat met je geheugen... Maar ik zal toch proberen om de voorbije week even samen te vatten! Vorig weekend ben ik samen met drie meisjes, Katja, Helen (beide Duits) en Christina (Oostenrijks) voor anderhalve dag naar Cádiz afgezakt (de stad ligt in het zuidwesten, aan de Atlantische Oceaan). Volgens mijn reisgids was er op die plaats al een nederzetting van in de tijd van de Feniciërs en doorheen de eeuwen is het een belangrijke havenstad geweest, zeker ten tijde van de kolonisatie van Latijns-Amerika door Spanje. Veel te zien dus én ook veel strand. We zijn met de bus gegaan, dat is hier de goedkoopste manier om met het openbaar vervoer ergens te geraken. Na een dikke drie uur zijn we aangekomen in Cádiz en dan hebben we eerst een hostel gezocht. Eénmaal we een slaapplaats hadden gevonden (El caracol, als er ooit iemand naar Cádiz gaat, raad ik deze hostel aan!) hebben we wat door de stad gewandeld en iets gezocht om te eten. De volgende dag (zaterdag) hebben we de stad een beetje bezocht, de voornaamste dingen gezien en in de namiddag zijn we lekker op het strand gaan liggen :). 's Avonds moesten we jammer genoeg al terugkeren, maar het was een leuke dag geweest! Zondag heb ik, geloof het of niet, al iets voor school gedaan. Een tekst van Aristoteles lezen voor een vak dat ik eigenlijk niet ga meedoen :). Zondag is ook Alex de Waal verhuisd. Hij had een Italiaan leren kennen die samenleefde met drie Spanjaarden, maar hij kwam niet goed overeen met hen, omdat ze te vuil waren. Ze laten blijkbaar alles rondslingeren en doen nooit moeite om iets op te ruimen of te kuisen. Alex wou eigenlijk altijd al met Spanjaarden samenwonen en dus hebben ze besloten dat ze gingen wisselen. Zodoende heb ik een nieuwe flatgenoot, Alessandro de Italiaan (wonderwel een andere variatie van Alexandre). Hij is inderdaad heel proper en heeft hier al veel gekookt, want hij doet dat best wel goed :). (Jammer genoeg heb ik, wat had je gedacht, redelijk wat last van mijn maag, dus heb ik zijn kookkunsten nog niet veel kunnen appreciëren) We komen nog steeds alledrie goed overeen, dus daar ben ik echt wel blij om. Dinsdag was ik via Helen en Christina te weten gekomen dat er ergens gratis salsa-lessen georganiseerd werden, en dus wij daarheen. De les ging door in een zaaltje naast een redelijk fancy bar (op het terras, met comfortabele zetels en dure drankjes) en op de affiche stond dat het om 10 uur zou beginnen. We komen daar aan, iets na 10 en blijkbaar zou het pas tegen 11 beginnen. Typisch Spaans en een goede truc van het café om klanten te lokken, want we konden niet gaan zitten zonder iets te drinken. Uiteindelijk is de les begonnen om kwart voor twaalf, wat mij zelfs voor Spanje een veel te grote vertraging lijkt. Na een half uurtje zei de lesgever dat ze 20 minuten gingen pauzeren, maar wij zijn toen doorgegaan, want we waren er van overtuigd dat we anders niet voor 3 uur in ons bed zouden liggen. De bar bevindt zich in de judería, het oude gedeelte van de stad, en dat is nogal ver gelegen van mijn appartement. Ik heb gelukkig een mail gekregen van de universiteit dat ik een fiets kon krijgen, dus ben ik snel de waarborg gaan betalen in de hoop ik die fiets snel kan gaan halen. Gisteren heb ik tot mijn grote vreugde toch een vak over Amerikaanse literatuur gevonden, een jaarvak waarvan de prof gelukkig geen bezwaar maakt tegen erasmussers die maar 1 semester blijven. Gelukkig had ik me nog niet ingeschreven, maar daarvoor moet ik een mailtje krijgen van Roger, mijn erasmuscoördinator in Leuven, wat nog steeds niet gebeurd is. Ik heb nog tot volgende vrijdag om me in te schrijven. Gisterenavond was er een bijeenkomst georganiseerd door de universiteit met speeches (die ik heb gemist omdat ik nog les had, gelukkig), een klein concertje van muzikanten met Spaanse (en Andalusische) instrumenten. Ik heb daar voor het eerst live castagnetten gehoord, toch wel een speciaal geluid en (een beetje tot mijn schaamte) ik moest opeens denken aan Monty Python's The Quest for the Holy Grail, waarin men holle kokosnoten gebruikt om het geluid van een paard na te doen. Daarna volgde een receptie met overvloedig veel bier (maar niet voor mij, mijn maag, weet je wel) en heel veel heel lekkere tapa's. Ze verzorgen ons hier goed!
Morgen komt Lotte hierheen voor het weekend (maar zaterdag en zondag voorspellen ze regen :s), daar kijk ik wel naar uit! Net als naar volgend weekend, dan is er een trip naar Granada, georganiseerd door de erasmuswerking van hier. Het weekend daarna komen de mama en de papa mij dan (eindelijk en toch) ook een bezoekje brengen. De week daarna is het al bijna november, het zal hier snel gaan... (Ondertussen hebben we nog twee feestdagen tijdens de week).
Hasta la próxima!
Besos,
Ellen (of Elena, dat wordt hier ook wel eens gebruikt)
