Net terug in Córdoba, en nog snel post ik een berichtje op m'n blog. Om te beginnen, geef ik een geweldige tip voor iedereen die ooit eens naar Córdoba zal komen: zet wat tijd en geld opzij om een bezoekje te brengen aan de Arabische baden! Helen en ik zijn het weekend voor de kerstvakantie er naartoe gegaan, aangezien velen dat ons aangeraden hadden. En het loonde de moeite! Het interieur van het gebouw (met patio, natuurlijk) was opgemaakt in Arabische stijl, volledig zoals een traditioneel badhuis eruit moet zien. Zelfs de sterren- en bolvormige gaten in het plafond/dak boven het grootste bad, waren niet afgedekt met glas. Er klonk zachte Arabische muziek en het rook er naar goede massage-olie, je wordt al rustiger door de geur alleen. Er zijn drie baden: een lauw, vergelijkbaar met de temperatuur van een gewoon zwembad, een bad met warm water en een bad met koud water. Om de werking van het concept alle eer aan te doen, moet je de baden in die volgorde ingaan. Er was ook een hamam, waarin voldoende lucht was om rustig te ademen, en een warme steen waarop je relaxed kan neerliggen. Natuurlijk worden er ook massages aangeboden en we hebben het er goed van genomen en ons ook laten masseren. Wat een relax gevoel! Het is nog een hele dag blijven hangen, zo geweldig was het. Na de baden hebben we nog even in de judería rondgelopen, en foto's genomen van de Mezquita, waarvoor torens met kerstrozen stonden, bij wijze van versiering. Die dag klopte het plaatje wel, want het was koud, in tegenstelling tot de week ervoor, wanneer ik daar passeerde met de fiets en het 20° was. Dus, onthoud het: baños árabes = hemels! Even doorspoelen naar vandaag, 7 (ondertussen al 8) januari. Ik zat gezellig in mijn bed wat te internetten en naar de nieuwe aflevering van Grey's Anatomy te kijken, en ik was/ben opeens zo enorm tevreden, dat ik nog niet wou gaan slapen, en dus maar hier ben beginnen schrijven. Ik ben eigenlijk best wel blij dat ik zo content ben nu, want ik heb niet altijd gedacht dat het zo zou zijn. De week voor de kerstvakantie wou ik enorm graag teruggaan naar België, omdat ik iedereen en alles miste, en omdat het Kerstmis werd. Maar al in de auto, van Charleroi op weg naar huis, besefte ik dat, wanneer ik zou terugkeren twee weken later, het maar voor een hele korte tijd zou zijn. Ik begon meteen te denken, verdorie, ik heb er niet voldoende van genoten! Ik had meer naar de stad moeten gaan, meer tapa's moeten gaan eten, meer zijn weggegaan! Dug eigenlijk miste ik Córdoba al van het moment dat ik besefte dat ik terug thuis was. En het is niet enkel de stad, maar het leven dat ik hier toch min of meer heb opgebouwd. Ik heb het in november eens gehad over het thuisgevoel hier in Spanje, en ik kan nu wel met zekerheid zeggen dat het er is. Daarstraks, toen we (Lisa, die bij mij in de buurt woont en toevallig op hetzelfde moment terugkeerde, en ik) met de bus op de Avenida Aeropuerto reden, een straat die ik elke dag doormoet als ik naar de les ga, had ik een gevoel van: ik ken dat hier. Ik ben niet meer nieuw, ik ben hier al voldoende keren gepasseerd om de straat echt te kennen, en dat vond ik een fijn gevoel. Tijdens de vakantie in België, heb ik eigenlijk niet meer veel nagedacht over hoe het voelde om in Córdoba te zijn, maar ik begon na een dikke week toch al een beetje uit te kijken naar de dag dat ik terug kon keren. Ik vond de Kerstvakantie enorm fijn, begrijp me niet verkeerd, ik was heel blij om terug thuis te zijn. Maar hier, Córdoba, is toch ook een beetje thuis. Ik kijk er wel een beetje tegenop dat het vanaf nu gedaan zal zijn met de 'vakantie', zoals anderen mijn verblijf hier wel eens durven noemen. Maandag heb ik terug les, en dat voor twee weken en daarna beginnen de examens. Vreemd hoor, meteen terug les hebben na de Kerstvakantie. Vreemd ook om niet te blokken tijdens de Kerstvakantie. Maar nu zal ik moeten beginnen met leren en daar heb ik geen zin in :). Conclusie: ik had een heel fijne en rustige kerstvakantie, en hoewel het vanaf morgen studeren en leren wordt, ben ik toch blij om terug in Córdoba te zijn, en vind ik het nu al jammer dat ik 15 februari moet terugkeren...
