Vandaag had ik mijn eerste dag stage. Ik ben ondertussen best wel moe, dus het zal een kort bericht worden vrees ik. Sorry aan iedereen die wachtte op een uitgebreid verslag .
Voor ik aan het eigenlijke werk begon kreeg ik een rondleiding in AH. Ik kreeg de verschillende afdelingen te zien, momenteel is alles voor mij nog een doolhof, maar dat zal hopelijk wel veranderen. In de kelders staat een wasmachine waar ik mijn was zal mogen doen, ik zal dus niet op zoek moeten naar een wassalon . En in AH is altijd wel iemand in de buurt die zal kunnen uitleggen hoe ik dat machien moet bedienen . Na mijn rondleiding van The foodpantry (waar ik blijkbaar ook dingen kan meenemen), The chapel, The residents home, The offices, ... kreeg ik de kans om even met een aantal medewerkers te praten. Al snel bleek dat het merendeel Spaans talig is en mijn kennis van het spaans maar heel minimum is, wanneer het niet te snel gaat kan ik het nog wel volgen, maar spreken is toch wat moeilijker. Gelukkig zijn er medewerkers die meteen aanboden om steeds mijn menselijke vertaalwoordenboek te zijn .
Ik werd voorgesteld aan alle medewerkers en uiteindelijk ook aan de vrouw die mij zal begeleiden: Sister Joan. Zij is een amerikaanse non, al wel op leeftijd en haar moedertaal is Engels, haar begrijp ik dus zeer goed . Zij begeleide de groep van kinderen waar ik haar nu mee help al 3 maanden alleen !! Echt veel bewondering voor deze vrouw. Ze was toch ook heel blij dat ik haar nu kwam helpen. Deze groep van ongeveer een tiental kinderen die in het derde en vierde leerjaar zitten zijn geen makke lammetjes.
Anyway, toen begonnen de kinderen toe te komen. Velen in school uniformen (dit had ik eerlijk gezegd niet verwacht). Bij het binnenkomen werden alle kinderen aan mij voorgesteld, hoewel ik tot mijn schaamte moet toegeven dat ik nog niet alle namen ken . Ik moet zeggen dat er een meisje is dat mijn gezag vandaag al een beetje heeft uitgetest, door gewoon af en toe te negeren dat ik tegen haar sprak. Er zijn ook jongetjes die heel energiek zijn en veel aandacht opeisen. De meeste kinderen zijn vrij luid, maar ik denk dat dat hier niet abnormaal is. Op straat hoor je de mensen ook van ver tegen elkaar roepen. Om het kort te houden vond ik vandaag wel een goede eerste dag. Natuurlijk moet ik mijn draai nog een beetje vinden, maar dat heeft gewoon wat tijd nodig. Morgen sta ik helaas wel alleen voor de groep , we zullen zien hoe dat uitdraait. Sister Joan kan er morgen helaas niet zijn, hopelijk word ik niet volledig onder de voet gelopen. We zullen ons best doen, wel spannend!!!
De laatste twee dagen is er niet echt iets spannends gebeurd, maar ik wil jullie natuurlijk wel vertellen wat ik gedaan heb
De eerste morgen werd ik wakker om half zes, veel te vroeg natuurlijk. Ik bleef nog wat in bed liggen, want mijn kamer is 's ochtends ijskoud. Ik had eigenlijk al wel honger, ik at dan maar chocolade, want ik had niets anders in huis. Tegen negen uur nam ik de keuken onderhanden, eigenlijk gewoon alle rommel in één hoek schuiven en tafel en aanrecht vrij maken , maar ik kan er nu mee leven, dus dat is voldoende voor mij. Tegen tien uur ging ik op zoek naar een winkel die open was om toch al iets van boodschappen te kunnen doen. Ik vond een klein winkeltje waar echt alles van boven tot onder volgestapeld stond met koopwaar. Hier kocht ik het meeste wat ik nodig had. Toen ik betaald had ging de vader van de winkelier (denk ik), een schattig oud mannetje mee met mij tot thuis om mijn zakken te dragen . Nu kon ik eindelijk ontbijten.
Tegen de middag moest Tiphain (mijn bovenbuur) terug gaan werken in Abraham House, ik ging mee om mijn laatste koffer daar op te gaan halen. Abraham house is echt niet ver, het is ongeveer 5 minuten wandelen. Veel heb ik er nog niet gezien, dat zal voor maandag zijn.
In de namiddag ging ik op zoek naar nog een winkel, één waar ik vlees kon kopen, dat was er in de andere winkel niet. Ook groenten moest ik nog zoeken. Uiteindelijk vond ik er één op een kwartiertje wandelen, ik vermoed dat er nog wel dichterbij zijn, maar dat zal ik nog eens aan mijn buren moeten vragen .
Wat ik bij het boodschappen doen wel gemerkt heb is dat in deze buurt enorm veel mensen spaans spreken. Ik versta meestal wel wat ze zeggen, maar ook spaans praten is nog heel moeilijk. Ik zal mijn boeken dus nog maar eens moeten bestuderen.
Toen ik 's avonds het eten wou maken, deed ik een onplezierige ontdekking. Er zitten kakkerlakken in de keuken !!!!!!!! Wel eigenlijk heb ik er maar één levende gezien, maar die is zo tussen de vier en de vijf centimeter lang Bweikes. Gelukkig viel die op zijn rug, waardoor die niet meer weg kon en ik nu enkel nog moet wachten tot die dood gaat voor ik hem weg kan gooien. In de keuken was wel poeder tegen deze bewonertjes te vinden, dus dat heb ik al maar gretig rond gestrooid. Van een buurvrouw kreeg ik ook de raad om al mijn eten in afgesloten potjes te steken en al de rest in de frigo te zetten. dus nu zitten er aardappelen, uien, cornflakes, ... in de frigo.
Tot zover dus mijn eerste dag, tegen negen uur was ik al kapot en ging ik dus slapen. Hierdoor werd ik de volgende morgen weer wakker rond kwart na zeven.
Deze dag heb ik eigenlijk niet veel gedaan. Veel gelezen, gebeld via skype, gekookt, ...
Het is nu de derde ochtend en ik werd rond half zeven wakker. Ik weet nog niet goed wat ik vandaag ga doen. Misschien nog wat dingen klaarmaken om morgen de eerste stagedag vlot te laten verlopen. Het is vandaag hier ook de Super Bowl (american football), maar ik weet niet of ik daar veel van ga merken.
Om jullie toch te laten weten dat ik goed ben aangekomen volgt hier een kort reisverslagje
Veel te vroeg moeten opstaan om te vertrekken naar de luchthaven, zeker omdat het zo een korte nacht was door de afscheidsdrink. Goed optijd op de luchthaven aangekomen, ingechecked en toen had ik nog anderhalfuur de tijd om te ontbijten met mijn familie, gelukkig kwam Cynthia nog net op tijd aan om mij uit te zwaaien.
Aan de douane kon ik mij nog steeds sterk houden, ik zei nog aan Sinne dat ik mij precies ging lukken om niet te moeten wenen. Tot ik natuurlijk dag moest zeggen aan mijn zusje, toen begonnen de tranen te stromen. En eens de weerstand is gebroken is er niet veel meer aan te doen. Hierdoor kreeg iedereen het wel een beetje moeilijk.
Maar bon eenmaal op het vliegtuig ging dat al veel beter , de vlucht naar frankfurt was niet zo lang (inderdaad Robin, maar een driekwartier ofzo ). De overstap verliep ook vrij vlot, ik kon al redelijk snel de volgende vlieger op. Deze reis was 'iets' langer, zo een negen uur vliegen. één geluk had ik wel, er kwam niemand naast mij zitten, waardoor ik niet alleen twee plaatsen had, maar ook twee kussentjes en twee dekentjes . De eerste uren gingen vlot voorbij, maar na een uur of 4 begon ik mij toch een beetje te vervelen. Slapen ging niet goed, ik kon niet naar buiten kijken omdat het zoooo licht was, ... Zonder al te veel turbulentie raakten we dan ook in NY !!!!! Op de luchthave moest ik nog door verschillende securetycheckpoints, maar zonder problemen lieten ze me dan toch door , ik moet er toch te vertrouwen hebben uitgezien.
Aan de uitgave stond zuster Rita mij op te wachten, zij bracht mij tot aan Sarah House, dat is waar ik zal wonen. Het was toch nog een uur rijden vanuit de luchthaven. Eens aangekomen kreeg ik mijn kamer te zien. Deze is vrij groot, met twee bedden, een sofa en een tafel met twee stoelen (foto's volgen later). mijn badkamer bestaat uit douche, toilet en wasbak (wat meer heb je nodig). Mijn keuken bevindt zich in de kelder, deze is wel heel onordelijk (om zacht uit te drukken ) maar we gaan zien of we daar vandaag iets aan kunnen doen he. Ik kreeg eerst de tijd om uit te pakken. Tegen half acht kwamen mijn bovenburen mij halen om bij hen te komen eten. Phillip (amerikaan) en Tiphain (française)zijn een getrouwd koppel. Het eten was lekker, en er waren zelfs groenten bij . Tegen negen uur ging ik terug naar mijn kamer om te gaan slapen.
Dit was makkelijker gezegd dan gedaan. Hoewel ik heel moe moest zijn viel ik toch niet meteen in slaap. De matras is redelijk oud denk ik, ik voel de veringen erdoor . Er liggen hier nog wel matrassen, dus ik ga straks zien of die zachter zijn . Slapen vannacht ging wel, hoewel ik het koud heb gehad en er redelijk veel lawaai is geweest, morgen avond steek ik mijn oorstoppen in lol.
het is nu 7 uur 's ochtends en het begint licht te worden, ik ga me dus maar gaan klaarmaken om aan deze eerste dag te beginnen.
Ik wilde iedereen die woensdag avond dag is komen zeggen heel erg bedanken, ik weet dat het voor sommigen niet echt bij de deur was, maar weet dat ik het erg geapprecieerd heb
Het was voor mij een prachtige avond en ben blij dat ik deze met jullie heb kunnen doorbrengen
Bedankt voor alle kleine en grotere attenties, ik zal veel aan jullie denken
. 
. En in AH is altijd wel iemand in de buurt die zal kunnen uitleggen hoe ik dat machien moet bedienen
. 
. Zij begeleide de groep van kinderen waar ik haar nu mee help al 3 maanden alleen !! Echt veel bewondering voor deze vrouw. Ze was toch ook heel blij dat ik haar nu kwam helpen. Deze groep van ongeveer een tiental kinderen die in het derde en vierde leerjaar zitten zijn geen makke lammetjes. 
. Nu kon ik eindelijk ontbijten.
!!!!!!!!
