Qua ongedierte viel het hier tot gisteren best wel mee: veel muggen, zie af en toe wel eens iets dat lijkt op een kakkerlak (kunnen die springen?) en er zitten salamanders in mn kamer, die gelukkig meer schrik hebben van mij dan ik van hen!) maar dat was het zowat. Tot gisterenavond! Toen ik in bed lag hoorde ik onder mn bed iets kruipen. Na een tijdje hoorde ik het veel dichterbij. Ineens zag ik dat er een gigantische rat kroop langs de paal achteraan mn bed waar mn muskietennet aan vasthangt! Brrr... Hopelijk knabbelt hij zich geen weg door mn muskietennet!
Voor degene die dachten dat ik voor mn vertrek een speklaagje moest aanleggen om hier wat te kunnen teren op mn reserves hebben het toch wel mis vrees ik. Want ik eet hier veel te ongezond! 's Morgens krijg ik stokbrood met boter en thee (heb zo'n zin in een lekkere boterham met een schelletje kaas!) en dan 's middags en 's avonds eet ik warm, meestal 2x hetzelfde. Mijn avondeten staat dan al van 's middags op tafel bij een temp van 30° zodat er lekker veel bacteriën kunnen in groeien (ze hebben geen geld genoeg om hun ijskast aan te sluiten)! Om de andere dag eet mn familie tô, maar maken ze voor mij iets anders klaar waardoor ik iedere dag 2x rijst of pasta eet met een of andere saus en soms vlees of vis (maar als je dat in je bord ziet liggen, had je toch meestal gehoopt dat het er niet was!). Als ik geluk heb zitten er om de zoveel dagen ook groenten in de saus. Fruit krijg ik hier al helemaal niet, want dat is te duur. Straks nog wat banaantjes gaan kopen!
Heb er dus een paar dagen echt over zitten twijfelen om iets anders te gaan doen, maar na de bevalling van deze morgen heb ik beslist om te blijven! Ik ga ze daar toch eens moeten tonen hoe je een vrouw in arbeid moet begeleiden! Want het is hier echt wel onvoorstelbaar! Ben wel van plan om enkel in de namiddag/avond en 's nachts te werken, als er minder volk is!
Het verloskwartier is in verschillende kamertjes opgericht: in het achterste kamertje zitten de vroedvrouwen (en jawel, ook daar staat een tv). Dan heb je de eigenlijke verloskamer met twee verlostafels en de kamer daarachter liggen de vrouwen in arbeid. Ondertussen komen er ook vrouwen op consultatie bij de vroedvrouw. Of er op dat moment een vrouw op tafel ligt met haar benen open, speelt geen rol! Het zijn zowel zwangere vrouwen, als gynaecologische patiënten en mama's met jonge kinderen die komen. Zo liet er een mama haar twee maanden oude dochtertje haar oren piercen, werd een baby zn tongriempje geknipt of kwam er een zwangere vrouw omdat ze palludisme heeft.
Tussendoor komen daar dus ook vrouwen bevallen. De zwangere vrouw ligt in de gemeenschappelijke arbeidskamer. Haar man en familie mag daar bij haar blijven. Voordat ze willen dat de vroedvrouwen haar onderzoeken en de bevalling doen moeten ze langs de apotheek van het ziekenhuis om materiaal te kopen (10 paar handschoenen, 3 paar steriele handschoenen, een navelklem, twee steriele spuiten met naald, een navelklem en drie ampullen syntocinon = 1600 CFA, waarvan ze 900 zelf moeten betalen Dat is nog geen 1.5 euro). Om de zoveel tijd moet ze naar de verloskamer komen om onderzocht te worden. Er mag niemand mee met haar naar binnen. Bij een onderzoek luisteren ze naar de harttonen en doen ze een vaginaal toucher. Steriele handschoenen hebben ze daar blijkbaar niet voor nodig! Voor de bevalling zelf moeten de handschoenen wel steriel zijn, maar tegen dat ze nog maar in de buurt van de vrouw komen, zijn ze dat al lang niet meer!
Meer dan dat doen de vroedvrouwen niet: van begeleiding of empathie is geen sprake!
Vandaag moest er een vrouw bevallen waarvan we vermoedden dat het kind in nood was. De vrouw was heel angstig en perste niet goed. In plaats van ze vertrouwen te geven, krijgt ze verwijten naar haar hoofd gesmeten. Of ze haar kind wel wil en dat ze hier geen gerief hebben om te reanimeren. Tussen het persen door zijn ze gezellig aan het kletsen en lachen met elkaar terwijl die vrouw daar helemaal alleen ligt af te zien. Uiteindelijk is de baby er, en nog in goede gezondheid ook! De vrouw moet gehecht worden: gedver, hoe doen ze dat!
Het materiaal dat ze hier gebruiken is allemaal versleten, bot, verroest, ... Het is er overal vuil. Volgens mij is de lavabo al in geen maanden gekuist. En alles wordt opnieuw gebruikt: vrouwen worden allemaal met dezelfde sonde gesondeerd!!!
Alleszins merci voor jullie berichtjes! Het doet deugd om van jullie te horen.
Ben zaterdag dan gaan eten met vier andere vrijwilligers: Jorien, Edo, Babette en Tine. Tine werkt als audiologe in een ziekenhuis en Babette werkt in een weeshuis. We hebben wat reisplannen gemaakt: Volgende week gaan we voor 4 dagen naar Bobo, de 2de grootste stad na Ouaga. Eind oktober gaan we voor 5 dagen ofwel naar het noorden van Burkina (de woestijn) of naar Mali (hoop stiekem op het eerste) en half november gaan we een weekje naar Ghana. Vanavond gaan we het bij Harmke en Raphael bespreken. Heb er wel al zin in!
Zaterdagavond vond ik het voor de eerste keer gezellig bij me thuis. Had wat pintjes gaan halen (dat drinkt de mama graag) en we hebben wat gebabbeld. Heb het tv kijken met 2u kunnen uitstellen. Ze doen hier echt niet veel anders dan dat! Was blij om te horen dat het bij Babette ook zo is. Het niveau van de programma's is echt gigantisch laag, "Thuis" is er niets bij!!!
Zondagmorgen ben ik terug met Sandrine naar de markt geweest. Toen we vertrokken, was de 1ste misdienst juist gedaan. Zo'n gigantische stroom volk! De helft had ook een stoel mee omdat de kerk altijd stampvol zit en ze buiten moeten zitten. De dienst er vlak na zat ook weer nokvol! Of ze nu moslim of katholiek zijn, ze zijn allemaal heel praktiserend hier!
In de namiddag zijn we terug gaan zwemmen. Jorien en Edo hadden vijf weeskindjes mee, allemaal jongens. We hebben wat met de bal gespeeld in het water. Amai, die sparen elkaar niet ze! De wet van de sterkste! Nadien kon ik terug zenuwachtig worden voor mn werk!
Maandag morgen toegekomen op de maternité: een vriendelijke vroedvrouw heeft me een rondleiding gegeven. Er viel niet heel veel te doen: ze hebben daar toch redelijk wat personeel en er zijn nog twee studenten. Vroeg me al snel af of ze me ergens anders (weeshuis, schooltje,...) niet beter kunnen gebruiken. Ook vandaag, dinsdag, blijf ik dat gevoel hebben. Ga vanavond eens vragen aan Harmke of ze me in het dorpje waar ik binnen 6 weken naar toe ga als vroedvrouw kunnen gebruiken. Zo ja, dan kan ik nu ervaring opdoen. Maar indien niet, dan denk ik dat ik iets anders ga doen. Hoe graag ik ook bevallingen wil doen in de brousse, wil me in de eerste plaats nuttig voelen en dat is nu niet het geval!
Elke @ Burkina Faso
