Dag 9 Vezelay – Nevers 99 km

Ik zal maar beginnen waar ik gisteren geëindigd ben.

Ik ben gisterenavond tamelijk abrupt gestopt maar heeft alles te maken met tijdsgebrek en wifi verbinding.

Zoals ik gisteren al schreef zijn Myriam en Jan ons komen vervoegen (Jan zal meestal mijn fietsgenoot zijn de volgende week)  in de vroege avond en dat entree moest gevierd worden. Voor zij die Jan een beetje kennen weten dat Jan graag wat actie brengt dus Jan de grote koelbox bij met enkele flessen witte wijn en dus hebben wij samen een flesje geopend. Daarna zijn wij op zoek  gegaan naar een restaurant in de buurt, het eten en de entourage waren dik in orde. Jan was natuurlijk al dadelijk in contact geraakt (die zoekt dat gewoon op)met de uitbater en dat leverde bij de afrekening een extraatje van de chef op, namelijk een lekkere schnaps.

Aansluitend zijn wij dan ook met Jan en Myriam nog eens naar de kathedraal boven op de berg gewandeld waar dat er om 23 uur en groot vuurwerk ging plaatsvinden en ik kan u zeggen dat het groots was, een Vanglabeek (vuurwerkspecialist thuis uit de buurt) meer dan waardig, wij hebben het vuurwerk al liggend op onze rug gevolgd want de spetters waren boven ons hoofd. Jan zegt dat we zo een spektakel vlak boven ons nooit meer gaan meemaken .

Rond twaalf uur waren wij terug op de kamer, maar een volledig verslag maken voor de blog zat er niet meer in. Ook het wifi draaide heel moeizaam vandaar de aanvulling vandaag.

Vandaag hebben wij (Jan en ik)flink ons best gedaan en hebben er 99 km bijgedaan. Nu moet ik ook wel toegeven dat vanaf vandaag tot en met aanstaande zaterdag , de fietstassen in de auto leg wat een wezenlijk verschil maakt en zeker naar het einde van de dag.

Onder weg hebben wij toch alweer flink wat hoogtemeters gemaakt en de wind is flink tegen ons geweest. De zon scheen namiddag al weer  zeer regelmatig en daardoor werd de 29 graden dan ook vlotjes bereikt.

Het parcour vandaag is zeer zeker het parcour waarvan ik hou en het mag voor mij zelfs zwaarder zijn want dan pas worden de landschappen echt mooi.

Wat nog mooi is, is het feit dat wij ondertussen toch al wat tochtgenoten hebben leren kennen sinds een dag of drie, en dan zie je die op bepaalde onverwachte momenten terug en dan wordt er eerst kort een goede dag  gewenst en wat oppervlakkig gepraat maar na drie dagen heb je een band zonder dat je het beseft  en gaan de gesprekken veel verder dan alleen goede dag, je wordt zelfs enthousiast als je ze na 1 dag terug tegen komt en dat maakt deze tocht toch wel speciaal.

Ook mooi vandaag was het moment dat wij in de verte voor ons iemand langs de weg zagen lopen en dat wij onder mekaar (Jan en ik) aan het discussiëren waren of dat nu ook een pelgrim zou zijn? Volgens Jan niet want hij had een lange broek aan en dat beeld klopte niet met dat van een wandelaar en hij duwde iets voor zich uit een buggy of iets dergelijk. Wat bleek nu, het ging wel degelijk om een pelgrim want bij het passeren zagen wij de St-Jacobsschelp voor op zijn bagage die hij met behulp van een soort karretje waar dat je bierbakken mee verplaatst had liggen. (zie bijlage 1)Wij terug gedraaid en effe met de man gebabbeld, het ging om een Duitser die te voet vanuit Hamburg is vertrokken voor zijn tocht. Hij was al 50 dagen onderweg met het karretje voor zich uit duwend en hij moet toch last gehad hebben van zijn handen want rond beide handvatten had hij dikke proppen gemaakt wat het drukkingspunt wellicht vergrootte. En dan vraag je , je achteraf af waarom doet zo iemand zo iets, en dat moet toch niet gemakkelijk zijn want o een karretje met 1 hand duwen is praktisch niet mogelijk (een bierhandelaar kan u dat bevestigen, en ik ken er zo ene hé Rik). Dus alles wat die man wil doen en ik kan er u zo heel veel opnoemen, dan moet hij stoppen. Dat is echte boetedoening denk ik dan. Bij ons afscheid roept de man ons na “Buen Camino’’.

Terug naar het verlag van vandaag, vanmorgen zijn wij na een stevig ontbijt omstreeks half negen vertrokken in Vezelay, en op km 15 zijn wij voor het eerst onze Nederlandse tochtgenoten weer tegengekomen, José en Krist (want zo noemen ze en Jan heeft daar geen drie dagen voor nodig om dat te weten) zaten daar al op een terrasje aan de koffie, enthousiast vloog José uit haar stoel om ons te groeten, en ik ben dan ook uit beleefdheid en omwille van haar spontane reactie gestopt  en heb Jan dan maar voorgesteld. Na een korte kennismaking en een verduidelijking waarom ik nu met Jan fietste en niet met Arlette (zo voorkom je verkeerde gedachten J ) hebben Jan en ik (zie bijlage 2)de tocht verder gezet met de wetenschap dat wij ze vandaag wel nog een paar keer gaan zien.                         

In Courbigny na 35 km was het al zover. Onze eerste geplande stopplaats (wat we met Arlette en Myriam hadden afgesproken) zitten wij koffie te drinken en wat bij te praten en toen waren ze er al, daar nog effe wat liggen te gekscheren en dan verder hoogtemeters maken naar Premery na 64 km waardat er een rommelmarkt was en zorgde voor wat omleiding, uiteindelijk hebben wij rond kwart voor 1 onze vrouwen teruggevonden aan de rand van een park of zoiets en daar werden wij verwend met smos drank en fruit, wat moet een mens nog meer hebben….

Rond kwart voor twee hebben wij onze tocht dan verder gezet richting Nevers, en wie zien wij na 10 minuten, jawel José en Krist wij zijn vanaf dan maar samen met elkaar gefietst tot de afslag die zij richting Camping moesten nemen.

In Nevers hebben wij dan onze vrouwen teruggevonden na een bezoek aan Bernadette Soubirous die opgebaard ligt in een glazen kist in het klooster van St. Gildard.

Na onze was en plas gaan wij nu iets zoeken om te eten,

Tot morgen.

Bijlagen:
Jan dag 9 030.JPG (6.5 MB)   
Jan dag 9 040.JPG (6.7 MB)   

Bijlagen:
003.JPG (4.2 MB)   
004.JPG (4.7 MB)   

Dag 7 Troyes – Auxerre 85 km

Alweer een snoerhete dag vandaag, temperatuur 34 graden en op sommige plaatsen 36 graden, maar wij zijn er geraakt. Vanavond slapen wij (dat gaan we tenminste proberen, hier boven op de kamer nog 30 graden) in tegenstelling tot gisteren zonder airco.

Vanmorgen stonden wij om 7 uur al gepakt en gezakt aan de bakker om snel wat broodjes en koffiekoeken te kopen om dan dadelijk te vertrekken om zover als mogelijk te geraken voordat de hitte de benen weer gaan afsnijden.

Nadat wij uit Troyes waren gereden hebben wij dan op een pleintje na goed 5 km onze broodjes opgegeten en ja koffie hadden wij ook bij en dat omdat nonkel Leon mij voorzien heeft van een camping thermos en een spiraal om het water erin te laten koken (dat hebben wij natuurlijk vanmorgen op de kamer gedaan gezien dat het spiraal stroom nodig heeft). Arlette heeft gisteren oplos cappuccino gekocht en ik moet zeggen dat het ons gesmaakt heeft. Merci Leon en José voor de tip en de thermos, dit is voor herhaling vatbaar.

Na ons ontbijt zijn wij dadelijk verder gereden en al vrij snel zag je dat het landschap aan het veranderen was, eerst nog de enorme graanvelden die geleidelijk aan meer en meer overgingen naar meer boerderijen en de velden maakten plaats voor weiden en bossen.

Het parcour van gisteren kan ik nu plaatsen als een overgangsrit ( voor zij die niet weten wat dat is; dit is een rit tussen twee bergritten in) al kan ik moeilijk zeggen dat wij vandaag en eergisteren een bergrit hadden maar de rit was duidelijk zwaarder dan gisteren.

In de voormiddag hebben wij een markt bezocht in Ervy le Chatel na 42 km(zie foto in 1^ste bijlage), zeer mooi authentiek marktplaatsje. Enfin Arlette de kleine markt en het  terras.  Daarna onze tocht verder gezet tot Ligny le Chatel op de camping waar wij nog iets te drinken vonden, want in deze streek moet je s ’middags nergens stoppen aan een winkel want alles is daar dicht en een terras of café is zeer zeldzaam. Dit is ook de streek waar Champagne en Ardenne ophoud en de aanvang van de Bourgondische streek Chablis aanvangt ( zie foto in de 2^de bijlage). Daarna rechtdoor gereden naar Auxerre ( foto in 3^de bijlage) en dat waren niet bepaald de gemakkelijkste kilometers, wonderwel is Arlette ondanks het zwaardere parcours nu wel overeind gebleven, die is gelijk een Franse wijn hoe ouder hoe beter J.

Nadat wij ons uitgebreid verfrist hadden zijn wij naar het stadscentrum gewandeld en vanavond gaan eten in een zaak dat door onze uitbater van de B&B is aangeprezen. Ik moet eerlijk zeggen dat het zeer lekker was, achteraf zijn wij nog naar een muziek en licht show gestapt maar daar zijn we gaan lopen. Het ging over de patroonheilige van de Kathedraal en wat lichtveranderingen in de Kathedraal maar een tape of CD afspelen is voor ons geen show, dus vlug naar de B&B voor deze blog en dan slapen.

Morgen een korte rit (65 km) naar Vezelay en als ik de weersvoorspelling mag geloven wordt het serieus frisser (27 graden). Sint Jacobus zorgt hopelijk ervoor dat dit uitkomt tot morgen.

Voordat ik ga afsluiten wil ik iedereen alvast bedanken voor de vele reacties die ik tot nog toe heb mogen ontvangen, het zij via deze blog het zij via e-mail of sms .Dit is echt een steun van onschatbare waarden voor mij, blijven doen hé! Hopelijk begrijpen jullie ook dat ik dit niet alles kan beantwoorden want dan ga ik niet meer slapen en Arlette die blijft maar roepen, sluit nu af Eddie en rust wat.

Bon soir

Eddie

Bijlagen:
Dag 7 Compostella 004.JPG (4.6 MB)   
Dag 7 Compostella 005.JPG (4.5 MB)   
Dag 7 Compostella 013.JPG (4.5 MB)   

Dag 6 Chalon en Champagne – Troyes

Na alweer een vrij korte nacht en dat heeft niets te maken met deze blog, warmte of muggen maar alles met een optreden van een of meerdere coverbands die tegenover ons hotel een zomerconcert aan geven waren. Het was bijna twaalf uur toen Arlette en ik tegen mekaar zeiden laat ons ondanks de warmte (toch nog altijd) en een 22 graden buiten toch maar gaan slapen met de venster dicht want morgen is het vroeg dag gezien de weersvoorspelling. Na de aanpassing op de kamer ben ik uiteindelijk toch in slaap gesukkeld.

Rond drie uur ben ik dan de venster gaan openzetten en ben dan terug gaan slapen tot de gsm heeft afgelopen om 6uur. Laatste spullen de tas in en dan vertrekken, eerst de bakker waar wij ook hebben kunnen ontbijten en dan vrij gemakkelijk de stad verlaten op weg naar Troyes. Het golvend parcour is gebleven doch de bulten zijn veel minder zwaar, je kan het al vergelijken met een vlakke rit met eindeloze graanvelden met hier en daar de eerste zonnebloemvelden. Het eerste zonnebloemveld had meer oog voor de zon dan voor Arlette en mij want zij keken allen van ons weg. Het tweede ging al iets beter maar toch ben ik nog van mijn fiets gemoeten (zie bijlage)vooraleer ik ze recht in hun hart kon zien.

Wat de velden betreft daar zijn de boeren volop bezig met de graanoogst en volgens mij moet dat graan genoeg zijn voor heel  Europa zie 2^de bijlage, alhoewel Oekraïne blijkbaar de graanschuur van Europa is, maar dit ter zijde.

Om terug te komen op het landschap met haar soms immens mooie kleurenschakeringen  soms vijf zes verschillende kleuren langs elkaar, echt de moeite waard. Ook hebben wij in de verte een ree zien het gedorste veld oversteken en wat verder twee hazen (lapin vitesse) die dachten dat wij hun niet gezien hadden en gingen plat in het veld liggen totdat wij gepasseerd waren. Even later een vos in het dorp gezien (die durft)!

Wat de dorpen betreft, deze  zijn mooier verzorgd dan deze in de verlaten Frans Ardennen waar blijkbaar iedereen stilaan aan het vluchten is. Maar het bewijs dat de dorpen hier toch nog enige achterstand hebben, hebben zij vandaag aan mij bewezen. Ieder dorp dat wij binnengereden zijn heeft een rouwband rond het bord van de plaatsnaam gebonden en weten jullie waarom? Awel die zijn tegen de fusionering, iets wat bij ons al eind jaren 70(dacht ik)is doorgevoerd. Maar ere wie ere toekomt zij hebben hier iets dat zouden de postbodes bij ons ook kunnen appreciëren, namelijk men zet hier op elke hoek van de straat de brievenbussen van de straat tezamen, zo moet de postbode niet elke straat meer in. Dat wij daar nog niet opgekomen zijn!

Nu effe terug naar de actualiteit, het was vandaag broeiend heet (36 a 37 graden) en nu kan ik redelijk goed tegen de hitte, maar Arlette dus niet, de laatste kilometers heeft zij dan ook op puur karakter gereden. Goed dat er airco op de kamer is, zo kan ze terug recuperen voor morgen en dat zal nodig zijn volgens de weersvoorspellingen hier.

Ja en ik hoop dat wij vanaf nu minder ver moeten rijden om eens een terrasje te doen waar wij iets kunnen eten en drinken, vandaag hebben wij er liefst 80 gereden vooraleer wij eten hebben gevonden, de vorige km hebben wij op (Prince) koeken en krachtrepen en warm water gedaan ergens onder een boom of langs de kant van de weg, oh ja op km 70 zijn wij van ellende met onze sandalen door een riviertje gelopen om wat verkoeling, na 5 minuten fietsen was die verkoeling al volledig weg.

Uiteindelijk zijn wij rond drie uur hier aangekomen om ons daarna uitgebreid te douchen met koud water, Arlette stond er al onder vooraleer ik met mijn fietstassen op de kamer was.

Een uur of twee later zijn wij dan in het zeer mooie authentieke Troyes gaan wandelen. Dadelijk wat eten en dan (hopelijk) een verkwikkende nachtrust.

Au revoir

Eddie 

Bijlagen:
Compostella dag 6 006.JPG (4.9 MB)   
Compostella dag 6 008.JPG (4.4 MB)   

Dag 5 Apremont – Chalon en Champagne 81 km

Hallo allen,

Zoals gisteren vermeld hebben Guido en Patrick zoals afgesproken mij verlaten en zijn naar huis gegaan met Carine (vrouw van Guido).

Arlette heeft dan haar spullen nog gesorteerd en ik heb mijn blog onderhouden, daarna rond kwart na tien zijn wij dan nog in de Jacuzzi gestapt met ons tweetjes. Heerlijk !!!

Vanmorgen waren wij om 8 uur gaan ontbijten om dan tegen kwart voor negen gepakt en gezakt te vertrekken. Patrick en vooral Guido gaan het niet graag horen maar binnen de twee km hebben wij eerst 2 jonge vossen gezien die met elkaar aan het ravotten waren en effe verder dook een vos het maïsveld in toen hij ons gehoord had. Ja verschil moet zijn hë!

De rit verder zijn wij dan nog eens gestopt aan een Amerikaans Pompeus geschenk aan het Frans dorpje Varennes en Argonne (zie bijlage 1) ter nagedachtenis van de Amerikaanse overwinnaars uit de eerste wereldoorlog, achter een groot grasveld brandt normaal het eeuwige vuur tussen twee gigantische rijen pilaren maar blijkbaar niet vandaag.

Daarna hebben wij onze tocht verder gezet en gelukkige hadden we voldoende drank mee want tegen de middag was het al 30 graden en geen terras of winkel te bespeuren. Tegen de middag hebben wij dan maar halt gehouden ergens te midden van de uitgestrekte koolzaadvelden met langs de kant zo nu en dan wat struikgewas en dat zou ons plaatsje worden gezellig met de slaapzak als dekentje om op te picknicken maar dat was zonder rekening te houden met de dazen die zich daar schuil hielden tegen de hitte en onze bezwete armen en benen beschouwden als hun doel. We hebben nog geprobeerd met een anti-insecten spray maar blijkbaar werd daar iedereen verwittigd dat wij in volle strijd de fiets terug hebben moeten nemen en al slaande zijn moeten vertrekken, na 100 meter heb ik de laatste kunnen afslaan.

Dan maar ergens in het volgende dorp op een pleintje met bank om opnieuw te beginnen, ook dat heeft niet lang geduurd want een groot borstel toestel om de stoepen en goten te kuisen ontwikkelde zoveel stof zodat wij daar ook zijn moeten gaan vluchten. Dan maar doorrijden tot km 70 in L’Epine met een bezoek aan de Notre Dame (zie bijlage 2)uit de 16 en 17 eeuw. Daar hebben wij uiteindelijk ons eerste terras gevonden. Na een uitgebreide babbel met Belgen en het tussendoortje hebben wij de laatste 13 km afgemaald om om 3 uur het hotel binnen te stappen.

De rit van vandaag omschrijf ik als de ideale start ( niet teveel hoogtemeters) voor mijn moedig vrouwke die zonder moeite mijn wiel heeft kunnen houden en zelf nog voldoende energie over had om uitgebreid over de granen en  hun onbeschrijfelijke geuren te praten. Ook de talloze van geuren van ganse kruidenvelden en lindebomen maakte onze tocht zeer aangenaam.

Na de was en de plas zijn wij dan Chalon en Champagne gaan verkennen, wij zijn gaan schoppen, terrassen en uiteindelijk gaan eten.

Na het beëindigen van dit verslag gaan wij nog vlug iets drinken op terras hieronder (ondertussen 21u:45 en nog 29 graden)en dan vlug naar bed want morgen vertrekken wij gezien de hitte om 07 uur. 

Slaap wel allen.

Bijlagen:
Compostella dag 5 046.JPG (3.5 MB)   
Compostella dag 5 054.JPG (4.3 MB)   

Dag 4 Orval – Apremont 77 km

Na een zeer aparte ervaring gisteravond en deze morgen zijn wij rond kwart voor negen vertrokken in B&B Bois Le Comte in Orval.

Man, man heb ik daar iets geboekt. Toevallig zaten wij gisterenavond bij aankomst aan de abdij in Orval op een terras te degusteren toen ik mijn notities eens ter handen nam over de locatie waar wij gingen overnachten en wat stel ik vast? De B&B is een Bio en vegetarische locatie met duizend en 1 huisregels zoals het is eten is klaar rond kwart voor zeven en er wordt gebeld als het eten gereed is. Schoenen uit om de trap op te gaan, geen gsm en internetgebruik (omwille van de stralingen).        Wij werden ingedeeld aan een tafel van de gasten en de rest wat daar zat was lid van de yogaclub.

 ’s Morgens gezamenlijk ontbijt om kwart na acht en als menu, pap (soort haver zonder suiker) soep en groenten en fruit, bio producten zonder melk zoals choco, enfin op tafel stond er dan toch beperkt brood dat wij vrij snel ophadden en hebben die dan van de overburen dan ook nog maar gevraagd want op is op zeggen ze vanuit de keuken. Oh ja na het eten moet iedereen zijn bord en bestek afruimen en naar de keuken brengen. Gelukkig hebben wij niet moeten afwassen.

Dan de slaapkamer een eenpersoonsbedje zelf op te maken, dekens en lakens dus gewoon er boven op en als top of de bill de kamers zijn nooit af te sluiten wat betekent dat iedereen zomaar de kamer op kan, maar volgens de verantwoordelijke ( ong. 24 jarige juffrouw) zijn er nog nooit problemen van diefstal geweest. Guido (mijn kamergenoot) heeft ondanks de garanties toch maar een leeg blikje op de deurklink gezet voor wij gingen slapen. Ik moet het niet vertellen wat een leute wij hier gehad (en nog)hebben.

Wat de rit betreft vandaag hebben wij eerst enkele pittige klimmetjes moeten overwinnen om daarna op een golvend parcour te geraken met de ene bult al iets zwaarder dan de andere en een stevige tegenwind. Wat het weer betreft heeft het tot deze middag geduurd vooraleer de zon doorgebroken is en vanaf dan gaan de temperaturen hier snel omhoog, ik denk (want heb vergeten te kijken) dat wij namiddag om en om  de 25 graden nog hebben gehaald, wat een verademing na 48 uur slecht weer. We hebben vandaag ook een bezoek gebracht aan een Amerikaans kerkhof waar meer dan 14000 soldaten liggen allen omgekomen op 6 weken tijd.

Wat het eten en drinken onderweg betreft kan ik jullie vertellen dat wij net als gisteren bijna 50 km hebben moeten fietsen om eten en drinken te vinden en dat was in Dun sur Meuse. In totaal staat nu 304 van de 2733 km op de teller. Wij zijn dan omstreeks half vijf gearriveerd waar Arlette en Carine ons stonden op te wachten, want deze avond is Guido en Patrick naar huis vertrokken met Carine en is Arlette nu bij tot volgende week zondag.

Ja Guido en Patrick zijn na vier intense dagen vertrokken, mannen van éën stuk, daar kan ik de wereld mee rond, helaas hebben zij niet de mogelijkheden om 6 weken van huis te gaan. Ook zij hadden liever na deze toch unieke belevenissen verder willen meegaan doch aan alles komt een einde. Guido en Patrick bedankt voor deze mooie tijd, ik ga ook jullie missen.

Nu ga ik dadelijk nog de jacuzzi in want die staat hier, het zal goed doen aan de spieren en dan slapen want morgen loopt de wekker om kwart voor zeven af en gaan wij (Arlette en ik) naar Chalon en Champagne.  

                                                                                              Sante en tot morgen.

14-07-2015 om 22:07 geschreven door Eddie  

14-07-2015 om 00:24 geschreven door Eddie  

Bijlagen:
P1020869.JPG (5.7 MB)   
P1020870.JPG (5.6 MB)