Het verhaal van mijn pelgrimstocht juli/augustus 2015
09-08-2015
Dag 30 Boadilla del Camino - Sahagun
Dag 30 Boadilla del Camino Sahagun 74 km. Totaal = 2207,2
Ondanks dat wij met 20 op 1 slaapzaal lagen heb ik een heel
rustige nacht gehad tot 6 uur. Daarna begint het lawaai op de kamer door
wandelaars toe te nemen en dus tijd om uit bed te komen. Dit heeft 1 voordeel
namelijk dat je geen wekker hoeft te zetten.
Na alweer een heel pover ontbijt van 4 of 5 geroosterde
sneetjes van een stokbrood en tas koffie met confituur. Ik heb mij dan maar een
perk chocolade gekocht en heb gedeeld met de tafelgenoten. Van de een na de
andere neem je dan afscheid en pakt je spullen op je fiets en vertrekt dan maar
rond half acht.
Het was gisterenavond al bar koud met veel wind. Vanmorgen
was het alleen nog koud, 11 graden om precies te zijn. Dus goed aangekleed ben
ik dan vertrokken richting Sahagun.
Na een tweetal km ben ik dan gestopt aan aquqduct, want die
staan hier overal om eens van wat dichterbij te bekijken, en ja ze worden
inderdaad nog gebruikt (bijlage1), hier wel even in de grond.
Daarna de tocht verder zetten over eindeloze golvende wegen,
dit moet vandaag ook een verschrikking zijn voor de pelgrims die in
tegenstelling tot andere dagen grotendeels langs de weg liepen (bijlage 2).
(bijlage 3) is een foto voor het binnenrijden van
Villarmentero. En dan verder langs de grote lange weg gelukkig niet al te druk,
wellicht ook omdat het zondag is.
In Carrion de los Condres staat alweer een standbeeld van
Jacobus en kon het niet laten u deze te laten zien (bijlage 4) en in het
centrum van het stadje tref ik een bloementapijt aan (bijlage 5).
Ook langs de weg kunnen de pelgrims bijna zonder kaart
verder want overal staan gele pijlen die de richting aangeven of worden de
wegen aangegeven door de typische bewegwijzeringen (bijlage 6).
Het is mij al een paar dagen opgevallen dat vele pelgrims
zich strompelend van de pijn in de voeten of benen verplaatsen. Dit zijn dan
ook meestal pelgrims die slechts enkele dagen geleden ergens zijn gestart en
niet diegenen die al een paar weken/maanden onderweg zijn.
En als er al eens een dorpje is dan ga ik graag een kijkje
nemen hier een foto bij het binnenrijden van Terradillos de Templarios, let
vooral op de goed bewaarde oude lemen muur achter het bord (bijlage 7).
Zij die deze tocht al te voet hebben gemaakt zullen dit
monumentje wellicht herkennen, dit staat op het voetpad net voor de grens van
de provincie Leon (bijlage 8) en dat betekent dat Sahagun kortbij is.
Gezien het uur half 3 ben ik dan eerst het stadje maar eens
gaan verkennen en ik moet zeggen dat het groter is dan dat ik vooraf had
ingeschat. Tal van terrasjes maar ook verschillende kerken en dat voor toch een
klein stadje. Hier een foto van de mooie oude stadspoort dat de geschiedenis zo
weer naar boven haalt (bijlage 9) en uiteindelijk ook een van de Albergue
Viatoris (bijlage 10), waar ik hoop vannacht te kunnen slapen want er staan liefst 48
stapelbedden in een redelijk comfortabele ruimte. Na de was en de plas ben ik
dan kort nog wat gaan wandelen en toen ik zag dat de smog voor de bergen zo
goed als weg was heb ik deze foto dan nog voor jullie gemaakt (bijlage 11).
Volgens Wim gisteren zijn dat de bergen aan de kust langs de route Del Norte.
Morgen gaat de rit naar de stad Leon, normaal gezien 65 km,
doch wanneer ik het oudste kerkje van de St-Jacobsweg wil zien moet ik er 27 km
bij tellen. Ik moet kijken hoe de benen morgen aan voelen. Indien ik de extra
27km doe dan ga ik zeker niet in Leon slapen maar wellicht iets eerder stoppen.
Ik haat die grootsteden met de fiets te doorkruisen sowieso. Ik zal dan de dag
nadien in de voormiddag Leon even bezichtigen en in plaats van dinsdag een
rustdag in te lassen maak ik een kortere rit zodat ik ook woensdag een korte
rit heb en zodoende dan terug op schema zit.
Zo om 20 uur is het eten en daarna ga ik alles nog proberen
te uploaden en dan zal het wel bedtijd zijn, schat ik.
Ook ik vond het vandaag een dag die mij niet lang zal bij
blijven, maar het kan niet alle dagen kermis zijn.
Dag 29 Burgos Boadilla del Camino 73 km. Totaal = 2132,6
km
Zoals ik gisteren al vertelde heb ik vorige nacht geslapen
in een soort klooster, in (bijlage 1) de beloofde foto.
Om zes uur stipt vanmorgen werden wij gewekt door
kerkgezangen en zodoende staat dan iedereen op, ruimt zijn kamer op en daarna
moest de kamer geborsteld worden. Aansluitend zeer sober ontbijt enkel
uitgedroogd stokbrood voor gesneden met jam en allen konden een reep chocolade
nemen. Tijdens het ontbijt werd er een schotel door gegeven met opgerolde spreuken
ik kon een kiezen 5 rolletjes in het Nederlands. Mijn gekozen spreuk luidt als
volgt Dat niets jouw in verwarring brengt, dat niets jou laat schrikken. Met geduld
bereik je alles. Wie God heeft, komt niets te kort. God alleen geeft voldoening.
Een hele boterham als je het mij vraagt. Enfin ik ze bewaard, je kan nooit
weten.
Omstreeks 7u40 ben ik dan vertrokken en al snel was het 2,5
km klimmem aan 5% om dan aan een gemakkelijke afdaling te beginnen, voor mij
het moment op jacht te gaan naar snelste afdaling en ja hoor om 8u10 had ik
mijn vorig record verbroken want de max. speed zei 72,5 km. Heel lang heeft dat
record niet standgehouden want een kwartier later heb ik het verpulverd 74,03
om exact te zijn. Eerlijkheids halve moet ik toegeven dat er een strakke
rugwind stond ik denk zo een 4 @ 5 Bft. Wellicht komt dat door mijn
godsdienstige gebeden gisterenavond.
De temperaturen waren vannacht flink gedaald naar 14 graden
vanmorgen, tijdens de dag is dan het wolkendek opengetrokken en was de temperatuur
in de late middag opgeklommen naar 25 graden, maar de rugwind is gebleven. Dat maakte
extra tijd over om het een en ander te bezichtigen.
Daarom ook dat ik in Cavia ben binnengereden i.p.v. door te
rijden en dit leverde deze bezienswaardigheid op (bijlage 2), de woningen van
vroeger stonden in de bergwand. Dit moet je er wel voor overhebben (bijlage3)
foto genomen voor ik hem terug afreed. Alle dorpskernen liggen hier blijkbaar
enkele meters hoger maar dat went.
Even verderop in Vilviestre De Muno (let op de uitspraak hé)
heb ik deze foto (bijlage 4) van de dorpskern gemaakt. En door terug te draaien
om deze foto te maken zag ik nog een fietser aankomen met pak en zak. Nog voor
ik goed en wel vertrokken was is Wim bij mij gekomen. Wim is een Nederlander
uit Heerlen van 22 jaar en ook alleen thuis vertrokken. Even later heb ik dan
een foto van hem gemaakt aan het stenen kruis dat de pelgrims naar Santiago
stuurt (bijlage 5), voor zij die inzoomen zien dat het kruis dateert uit 1904.
Al pratend zijn wij verder gepeddeld tot aan Hontas, daar
zijn wij beide van de route gegaan en hebben wij een cola zitten te drinken op
een terras van de plaatselijke Albergue en al snel kregen wij het gezelschap
van de Zwitserse Stefanie te voet vertrokken uit Geneve die hoorde dat ik bezig
was over Rocamadour waar dat Wim niet is langsgekomen. Ook deze staat op foto
(bijlage 6).
Even later hebben wij dan onze tocht verdergezet naar de
wondermooie boog van San Antón (bijlage 7), aansluitend hebben wij dan de oude
kathedraal bezocht en je kon je zo terug in de tijd plaatsen met al de museum
stukken en kazuifels. Nog even wat fotos gemaakt en dan veder richting
Castrojeriz (let op de uitspraak) eerst een foto van uit de verte en daarna een
in de types straatjes (bijlage 8 & 9).
En zo gaat dat hier maar door heuvel na heuvel (alhoewel die
vandaag best te doen waren) zie je een ander dorp. De volgende
bezienswaardigheid is de brug met 12 bogen over de Pisuerga (bijlage 10). Daarna
ging het snel door de uitgestrekte gedorste velden naar Boadilla del Camino. Ook
de plaats waar dat ik afscheid heb genomen van Wim die nog 20 km verder ging
want zijn papa komt hem afhalen in Santiago op 15 augustus.
Na de foto van het binnenrijden van Boadilla heb ik jullie
ook een foto van de slaapzaal (20 bedden) en de inkom van de Albergue
toegevoegd (bijlage 11, 12 en 13). En ja er is hier een zwembad maar dat is
niet aan mij besteed .
Zo ik ga nu afsluiten om te gaan eten daarna nog proberen om
alles te plaatsen en dan zal het wel bedtijd zijn.
Dag 28 Belrorado Burgos 84 km. Totaal is 2058,8 km
Na een relatief rustige nacht op d snurker na ben ik
vanochtend rond 6 uur al gewekt door enkele kamergenoten die verkozen hadden om
vroeg te vertrekken. Uiteindelijk ben ik ook opgestaan en heb mij de tijd
genomen om rustig te vertrekken rond 8 uur.
De rit voor vandaag zou 63 km bedragen het zijn er
uiteindelijk 84,6 geworden om precies te zijn maar daar kom ik later op terug.
Het eerste half uur heb ik weer langs de drukke baan
gefietst en vond het maar niets. Dan uiteindelijk mocht ik rechts afslaan van
mijn GPS en dat was een welgekomen verademing. Het begon dadelijk met een klim
van 4,5 km aan 5% (zie bijlage 1) even later kwamen er nog 2km aan 5%. Op de
ganse weg heb ik op twee tractors na elkaar niemand maar dan ook niemand
tegengekomen. Wat een zaligheid alleen ik de stilte en de vogeltjes die zongen.
Anderhalf uur lang tijd om na te denken over alles en nog wat.
Daarna heb ik mijn tocht verder gezet en in Villalmondar heb
ik deze foto gemaakt (bijlage 2) en dan de afdaling richting Cerraton de
Juarros (bijlage 3) na 21 km en dan ben ik gestopt om mij het een en ander te
noteren in mijn reisboek en even een bericht te sturen naar het thuisfront.
Nadat ik vertrokken ben driekwartiers en 2 koffie s later ben
ik verder gereden heb daar twee reeën zien grazen ( bijlage 4) (onderaan links
zie je de 4 oren).
Verder op volgde weer een eindeloze lange weg (bijlage 5)
via Arlezon op weg naar de beklimming van 14% en 700 m lang. En zoals het hoort
komt na iedere berg op een bergaf, zalig maar niet steil genoeg naar beneden
zodat ik mijn record van maximum speed van 64, 5 vandaag niet heb overtroffen
(ga daar ook geen risico voor nemen).
Op de enkele beklimmingen na word het landschap oog
geleidelijk aan (weliswaar tijdelijk) vlakker (bijlage 6)en dan gaat het
vooruit zodat ik omstreeks 14 uur Burgos (bijlage 7 en 8) al bereikte. Ik schrijf
wel bereikte want het heeft tot 17 uur geduurd vooraleer ik een slaapplaats had
gevonden met de nodige km erbij. Jongens, jongens ik was de wanhoop nabij en
net bij mijn laatste poging voordat ik zou overgaan om een Hotel binnen te
stappen vond ik een Albergue in een oud klooster. Het mag dan wel geen klooster
meer zijn, doch er wordt dagelijks nog gebeden en een mis opgedragen. Die begon
om half acht en daar ben ik dan ook naar toegegaan en op het einde van de
dienst is iedere pelgrim gezegend door de priester.
De huisregels zijn. Het avondeten wordt na de mis van half
acht geserveerd en iedereen neemt samen plaats aan tafel en deelt het eten. Om 20
uur worden ook de buitendeuren afgesloten en kan je niet meer naar buiten. Na
het eten is er de gezamenlijke poets en ook nog een bezinningsmoment.
Om 6 uur wordt je met lichte ochtendmuziek gewekt iedereen
poets zijn kamer en de wasplaatsen en gaat om 7 uur aan het ontbijt. Om 8 uur wordt er van iedereen verwacht de
Albergue verlaten te hebben.
Ja, ik waan mij in de middeleeuwen maar heb respect voor
deze man van 50, je moet het toch maar doen, koken voor 15 mensen en de zaak
runnen en proberen de mensen toch iets bij te brengen.
Het is ondertussen al half twaalf voorbij dus ga ik dit hier
snel afronden want morgen is het vroeg dag en gaat de reis naar Boadilla del
Camino 69 km. Ik verwacht dat het daar weer niet simpel wordt om een
slaapplaats te vinden want er zijn maar 3 Albergues. Ook heb ik de bedenking of ik blijf overnachten in Leon want die steden zijn mij veel te druk.
Van dit gebouw maak ik morgenvroeg een foto want ik heb daar
vandaag geen mogelijkheid meer voor gehad.
Vandaag heb ik 832 hoogte meters gemaakt en dat komt op een totaal van 22585 m.
Hallo iedereen, vandaag was weer een bloedhete dag 34
graden, maar thuis is van hetzelfde hoor ik. Vanmorgen ben ik na een rustige
nacht met Yves nog gaan ontbijten en hebben wij afscheid genomen, misschien dat
wij mekaar nog terug zien achter een dag of drie, maar we zullen wel zien.
Vanmorgen ben ik dan om 8 uur vertrokken voor een rit van
oorspronkelijk 56 km het zijn er uiteindelijk 65 geworden maar dat heeft te
maken met mijn nieuwsgierigheid. Zoals ik gisteren al vertelde ga ik geregeld
van de route af of verken ik een stadje met de fiets.
Omdat ik in de Rioja streek verder fietste kon ik het niet
laten van u een panoramafoto van een wijnveld te delen (bijlage1). Het was ook
een eindeloze lange weg (bijlage2) met tal van kunstwerken omtrent de
caminogangers ik het er u een uitgenomen verwerkt in een drinkfontein in Santo
Domingo (bijlage 3). Net voor ik het centrum binnen fietste ben ik nog gestopt
aan een soort Delaize waar dat ik wat bananen, pechen, koekjes en Babybellekes
heb gekocht en daar trof ik terug de Franse familie aan die ik al zeker een
week regelmatig ontmoet, ik spreek dan meestal Engels met de man. Bij het
buitenkomen van de winkel heb ik dan het verrassinkje wat bij de Babybellekes
zat aan het dochtertje gegeven en een kaasje er bovenop. Later in de stad ben
ik ze dan nog eens tegengekomen en vond het toen tijd om eens een foto van het
gezinnetje te maken en ze stonden het vriendelijk toe (bijlage 4). Ik moet
trouwens de man bewonderen die een karretje voor het kind en een gedeelte van
hun bagage achter de fiets meetrekt.
En om ook een iets positief over Sweerman (de ontwerper van
de routekaart en wegbeschrijving en bezienswaardigheden) te zeggen moet ook
kunnen, dat van die ooievaars op de schouwen en gebouwen klopt (zie bijlage 5)
in dit geval gaat het over ooievaars op een verlaten fabriek schouw.
Na Santo Domingo (km 32) zijn de wegen nog uitgesprokener
rechtdoor gaan lopen je kon gewoon niet het einde zien. Wat mij plots wel
opviel was het gegeven dat de rode grond verdwenen was en hij werd terug een
voor ons gewone kleur. De wijn velden verdwenen stilaan en werden vervangen
door paprika (bijlage 6), tomaten en gedorste velden.
En de provinciegrens van Burgos kwam eraan (bijlage 7). Voor
de goede kijkers staat op het bord y tirón en dat werd mij langzamerhand ook
duidelijk wat dit betekende. Ik had de ruïne al een tijdje in het ook en hoopte
dat de route er zou passeren(bijlage 8), doch op een bepaald moment wees een
handwijzer rechts van de weg naar De Rio Tirón 1,5 km. Ik heb dan effe
gedacht aan de infodag van het Compostella genoodschap waar mij een man
vertelde dat de meeste mensen spijt hebben als het voorbij is en niet alles
gezien hebben. Dus ik naar de Tirón en het was heel steil omhoog, eerst nog
asfalt daarna een gewoon veld weg vol bezaaid met keien en bulten, maar de
moeite meer dan waard (bijlage 9 en 10).
Achteraf heb ik de heb dan mijn weg verdergezet richting
Belorado. Na wat zoekwerk ben ik dan beland in de Albergue Santiago met
zwembad. Ik ben daar effe ingegaan en zij die mij goed kennen weten dat dit
heel even is, het was wel verfrissend moet ik toegeven.
Ook het avondeten voor pelgrims heb ik hier gegeten, eerst
Spaghetti dan vleesballen in tomatensaus en als dessert, jazeker een ijsje of
wat hadden jullie verwacht.
Nu nog vlug mijn blog verder afwerken en dan slapen, het
licht gaat uit om 22u30.
Nog even meegeven dat ik vandaag slaap op 770 meter hoogte en ik 750 hoogtemeters heb gemaakt.
Dag 26 Los Arcos Najera (spreek uit als Nachera) 63
km. totaal=1908,7 km
Ja gisterenavond ben ik voor het eerst op aanraden van de
Belgische uitbaters van het huis voor pelgrims gaan in een restaurantje in het
dorpje (1/3 van Eigenbilzen schat ik). Het eten was fantastisch als eerste een
pannetje paella gevolgd door gekonfijte canard en al dessert een ijsje met een
pint bier voor 12 euro, man dat had gesmaakt. Dat is geleden van Rocamadour,
toen nog met Arlette, Myriam en Jan.
Ik ben dan maar snel na het eten begonnen aan mijn blog af
te werken en het gevolg hebben jullie gemerkt, de tekst ging nog maar fotos
niet. Vergeet alvast vandaag niet te kijken naar die fotos!!
Om kwart voor tien hebben ik het opgegeven en ben snel naar
de kamer gegaan om alles in gereedheid te brengen voor vandaag. Op de kamer was
het licht al gedoofd en zodoende heb ik alles met mijn zaklamp moeten doen en
dan het bed in.
Jonge, jonge wat een nacht. Die Braziliaanse heeft
gesnurkt!! Ik weet niet waarom er niet iemand gereageerd heeft, maar wellicht
hebben die hetzelfde gedag, ik dacht dat ik in een varkensstal zat J.
Enfin om goed 6uur wordt je dan wakker door het gerommel van
de vertrekkers en van ellende sta je dan ook maar op. Kwart na zeven ben ik dan
maar vertrokken naar het dorpje voor een ontbijt dat bestond uit twee broodjes
met gebakken roerei en hesp en koffie.
Rond half negen ben ik daar dan vertrokken en het was al 20
graden. Het was bij mijn aankomst in Najera 34 graden in de schaduw. Dus warm
genoeg, wat mij niet heeft belet om weer een uitzonderlijke mooie dag te hebben
gehad.
Na goed 7 km ben ik voor het eerst van de route afgegaan om
Sansol te bezichtigen. Het zorgt wel voor wat extra hoogtemeters maar voor
hetgeen je te zien krijgt loont het zeker de moeite (zie bijlage 1 uitzicht op
Torres de Rio), andere fotos van Torres komen jullie maar achteraf eens
bekijken want een mens moet keuzes maken ik heb trouwens vandaag 65 fotos
gemaakt en kan er slechts enkele van tonen als de wifi het toelaat.
Ik ben vandaag ook heel wat pelgrims tegengekomen want die
lopen soms langs mijn weg en anders zie je de stippen in de verte (bijlage 2).
Viana, Biana zeggen de Spanjaarden, trouwens een V kunnen
ze niet in het Spaans uitspreken dus alle woorden waarin de letter v in
voorkomt word de v uitgesproken met b ( voilà al weer wat bijgeleerd
vandaag)
Allez op weg naar Viana heb ik weer enkele panoramafotos
gemaakt en ik vond deze mooi (bijlage 3), rechtsboven zie je de weg van de
beklimming en iets lager het pad voor de wandelaars (inzoomen!!). ook verder
heb ik tijdens de klim deze foto gemaakt (bijlage 4, de natuur is hier puur
genieten).
Het volgende stadje na goed 17 km is Viana ik toon je jullie
hier ook een foto van (bijlage 5).
Na Viana heb ik de Navarra streek dan verlaten en ben de
Rioja streek binnen gefietst en Logroño is het centrum van de Rioja. De foto
(bijlage 6) hier heb ik gemaakt voor het binnenrijden van Logroño de fietsers
voor mij zijn Spanjaarden want ook die doen een stuk van de camino. Een beetje
verder op hebben wij dan wat gecommuniceerd (gelukkig kende er een wat Engels)
en hebben ze een foto voor mij genomen (zie bijlage 7).
Na het kort bezoek aan de stad (was mij veel te druk) ben ik
dan verder gefietst richting de volgende stad nl. Navarette (41 km) en dat gaat
met de nodige beklimmingen (bijlage 8, even omdraaien om te tonen hoe moeilijk
soms, deze is 12%) het panorama krijgen jullie er gratis bij (niet vergeten in
te zoomen). Trouwens vandaag heb ik in totaal 860 hoogtemeters gemaakt, maar de
rit was dan ook 15 km korter dan die van gisteren.
En of het al niet moeilijk genoeg is komen er dan enkele km
off road bij (zie bijlage 9). Enfin na iedere berg op komt er ooit een berg af
en dat maakt het zo mooi, voor de foto ben ik wel even gestopt! (zie bijlage
10) op weg naar Navarette. Ook daar ben ik wat gaan rondfietsen en heb u deze
foto willen tonen (bijlage 11). Dit zijn van die typische stadsstraatjes, let
op het boogje want ook dat is een doorgang naar een volgend steegje. Na het
eten van . alweer een broodje (baguette) met groentje, hesp en gesmolten kaas
ben ik dan verder gefietst richting Najera. Ik ben dan eerst nog het dorpje
Ventosa tegengekomen, ik heb alvast een mooie foto waarop je Ventosa in de
verte kan zien (bijlage 12 weer inzoomen)
Uiteindelijk ben ik omstreeks kwart voor drie gearriveerd in
Najera en vandaag lig ik in een Albergue (bijlage 13 buitenkant van het gebouw)
op een kamer van vier personen (voorlopig nog met drie) en hoop vanavond wel
rustig te kunnen slapen. Een van de kamergenoten is Yves uit Bordeaux die ik
daarstraks aan de broodjesbar heb ontmoet, de andere is een Chinees, Xin Dong
en Engels is de voertaal (soms moet je dat afdwingen ;-).
Morgen scheiden onze wegen Yves rijd een kortere route en
slaapt verder weg dan ik en Xin is te voet.
Vanavond ben ik dan gaan eten met Yves hier iets verder
vandaan, het eten was geen wereldwonder maar het heeft gesmaakt
De was is vandaag gedaan door het plaatselijke wasmachine,
voor 2 euro ga ik echt niet zelf beginnen!
Ik ben klaar voor morgen, laat de beklimmingen maar komen.
Hopelijk weer zo mooi als vandaag.
Dag 25 Pamplona Los Arcos 78 km (totaal 1845,9 km)
Na een heel goede nachtrust ben ik om 7 uur opgestaan en na
het ontbijt (sandwiches uit de Aldi denk ik en enkel verpakt met nu wel kaas en
hesp erbij) ben ik iets voor 8 uur vetrokken uit Pamplona. Na wat kamikazewerk
ben ik er uiteindelijk uitgeraakt en kon ik beginnen aan mijn tocht.
Zoals ik al eerder geschreven heb vertellen de boekjes van
Sweerman niet iedere helling en na meer dan een km flink klimmen heb ik hem
verweten en gedacht aan Patrick (ik bespaar u de details). Het was uiteindelijk
een klim van om en om de 2,5 km en gemakkelijk 7%, het werd trouwens weer geen
gemakkelijke rit. In totaal heb ik vandaag (weer) 1120 hoogtemeters gemaakt.
Wat de rit zelf betreft kon ze mij in het begin niet boeien
tot net bij het binnenrijden van Peunte la Reine na goed 32 km heb ik een Belg
en een Nederlander ontmoet aan het beeld van St Jacques(zie bijlage 1 zonder
die twee) (bijlage 2 hier zijn ze) De
Belg vertrokken vanuit Gent op 20 juni en de Nederlander vertrokken uit Thorn
en hebben mekaar ontmoet in Reims, vanaf dan onafscheidelijk samen hun tocht
gemaakt. Zij willen op 28 augustus Compostella bereiken aan een gemiddelde van
35 km per dag. Chapeau!!
Na Peunta la Reine is het alleen maar mooier geworden de
kleur van de aarde werd geleidelijk aan roder en achter iedere bocht was een
nieuw verzicht, een nieuw dorpje met gebouwen rond de 13de eeuw.
Echt de moeite, daarom ook dat ik tweemaal de route heb verlaten om eens en
kijkje te gaan nemen. Eenmaal in Cirauqui zie bijlage 3 en 4) en eenmaal in Estella
(zie bijlage5).
Na het bezoek aan Estella ben ik doorgefietst en had ik ei
zo na de wijnfontein van Irache gemist want ook deze lag effe van de route (zie
bijlage 6) helaas werkte de webcam niet.
Tussendoor kon ik niet genoeg krijgen van de panoramas en
heb daarom er eentje voor jullie erbij gezet (zie bijlage7 in zoomen aub). ook
een foto van de wijnvelden van Irache mocht niet ontbreken (bijlage 8).
Uiteindelijk ben ik dan gearriveerd in Los Arcos (bijlage 9)
omstreeks kwart voor vier. Mijn dag was eindelijk te kort want heb bewust het
een en ander laten links liggen om toch nog een bed te hebben in de Albergue de
Peregrinos van Isaac Santiago, want dit wordt door Belgen verzorgd. Eindelijk
eens kunnen spreken in mijn eigen taal. Zalig gemakkelijk!! En ik had geluk
want er was nog slechts 1 bed in het hoofdgebouw beschikbaar. Ik slaap vannacht
in bed 14 en wij liggen er met 8 in dezelfde ruimte, ben benieuwd naar deze
nieuwe ervaring. Langs mij liggen alvast twee Braziliaanse vrouwen, wij
communiceren in het Engels en zij zijn best grappig. Op een bepaald moment
haalt een van de dames uit haar rugzak een flesje met wat wijn uit de
wijnfontein, dan heb ik mijn 7 cl ook maar laten zien. Hilariteit troef! De
wijn op zich stelt niets voor, volgens mij een ordinaire tafelwijn, enfin een
gegeven paard mag je niet in de muil kijken.
Na het douchen en mijn was te doen ben ik dan effe gaan
kijken op het plein want dat is in volle opbouw voor de stieren stratenloop van
vrijdag aanstaande (zie bijlage 10). Ook ben ik opzoek gegaan naar het
restaurantje daar ga ik dadelijk iets eten.
Om tien uur moet ik binnen zijn want dan gaan de lichten
uit, dus ga ik nu vlug iets eten en dan alles naar mijn blog verzenden.
Ik zal jullie morgen verder informeren over deze avond.
Tot morgen en allemaal de groeten uit het warme Los Arcos,
de volgende dagen zal het bloedheet worden hier, dat beloofd.
Na de rustdag van gisteren ben ik vanmorgen vroeg rond 7u15
vertrokken in St-Jean want het zou weer een hete dag worden, zowel letterlijk
als figuurlijk.
Al rond 6uur werd ik door het lawaai van mijn 4 kamergenoten
uit mijn slaap gehaald. Achteraf bekeken geen slechte zaak maar op het moment
zelf was het geen pretje.
Na het ontbijt en de afrekening ben ik dan zoals hierboven
vermeld vertrokken en zoals ik gisteren al schreef begint het dadelijk bergop,
dus nauwelijks de tijd om de spieren op te warmen. Onderweg ben ik dan al snel
bij een benzinestation mijn achterband wat gaan bijpompen want dat was nodig.
Eenmaal aan de grens (zie bijlage1) begon ik aan de klim
vanaf 244 meter hoogte om na 16 km boven op de Peurto (want zo noemen zij dat
hier) de Ibañeta te eindigen op 1057 meter hoogte (zie bijlage 3 half weg de
klim en bijlage 4 is een panorama foto op de top). Ik was boven om 10u30 aan een
gemiddelde tussen de 6 en 7 per uur. Dus heel rustig gebleven om zeker mijn
linker bovenbeen zo weinig mogelijk te belasten maar vooral genietend van de
haarspeldbochten die ik als volleerd klimmer nam. Steeds de minst steile kant
van de bocht als dat kon tenminste. Onderweg naar de top heb ik nog een tijdje,
eerst voor daarna achter en later weer voor en heb ze toen niet meer gezien, 2
Kroaten tegengekomen(zie bijlage 2) en dat was best grappig. Op de top (ondertussen
al 25 graden) heb ik nog 5 minuten naar ze uitgekeken en later nog op het
terras langs de camino in Roncesvalles maar na een cola ben ik uiteindelijk
maar doorgefietst.
Na nog twee beklimmingen een van 2 km 6% en een van 3 km 7% kwam ik boven op de Puerto de Erno op 801 m
hoogte en met weer een speelvogel met kleine rugzak en een trekking fiets eerst
achter mij dan voor en later totaal uitgeput en doornat van de zweet achter
mijn wiel verdwenen. Eens boven heb ik aan een soort kraampje een flesje frisse
sportdrank genomen want had al anderhalve bidon leeg. Tot daar was het vooral
genieten van de omgeving.
Stilaan na de bijhorende mooie en gemakkelijke afdaling veranderde
het landschap naar minder zwaar en ging de temperatuur al vlot een stuk boven
de 30 graden.
Omstreeks half 1 heb ik mij dan in Zubiri ( 490 m. hoogte) in
het cafetaria aan een zwembad een half stokbrood met gedroogde hesp laten maken.
Ik heb dat pas na 5 km (vond geen bankje of schaduw) van de route af op kunnen
eten op de trappen van het huis voor Compostella gangers te Larrasoaña na 61
km. Daar heb ik een Spanjaard ontmoet die een grote wandeltocht maakt tussen
Spanje en Frankrijk en terug. ik heb hem een perzik als dessert gegeven.
Na de bewondering voor elkaar voor het geen wij deden hebben
wij met een hand shake afscheid genomen. De 15 restende km waren golvend doch
in geleidelijk dalend langs een drukke baan.
Met een temperatuur aan de rand van de stad van 39,7 ben ik
dan aangekomen in Pamplona(460m hoogte) omstreeks half 3.
Na een verfrissende douche en het verzorgen van mijn was ben
ik dan naar de stad vertrokken om wat te zien van Pamplona met af en toe een
klein beetje neerslag maar die is niet voldoende om het wegdek nat te maken. Ik
ben dan daar ook de typische Pinchos gaan eten (zie bijlage 5, 6, 7, 8 en 9).
Tot nu toe deel ik vanavond de kamer met 2 Spanjaarden, en
een Spanjaard vinden die Engels praat kom je niet snel tegen. Alhoewel de meeste
jongeren u wel kunnen helpen dus er is verbetering op til en ik zal er toe
bijdragen J.
Morgen kan ik ten vroegste ontbijten om 8 uur en zal dus
later binnen zijn maar dat zal wel lukken op het programma staat Los Arcos een
rit van ongeveer 75 km met de nodige beklimmingen.
Oh ja voor de geïnteresseerden, vandaag heb ik 1260
hoogtemeters gemaakt en in totaal zit ik nu op 1767 km. Dus nog een kleine 1000
km om te genieten.
Zo nu ga ik afsluiten want heb nog wat werk als
voorbereiding voor morgen.
Buenas noches y hasta mañana (Goede nacht en tot morgen)
