Het verhaal van mijn pelgrimstocht juli/augustus 2015
13-07-2015
Dag 2 Theux -Bastenaken 91 km
In tegenstelling tot gisteren hoop ik dat het vanavond beter
lukt met wat op deze blog te plaatsen tegenover gisteren, ik heb namelijk vanaf
22 uur tot 01 uur liggen te fokken om uiteindelijk al de volgers op de hoogte
te houden van mijn (ons) reilen en zeilen.
Na een (te)korte nacht , want ik was alweer wakker om 06 uur
zijn wij vanmorgen na een goed ontbijt om 8u20 vertrokken te Theux en wij
hebben dadelijk de draad weer opgenomen met gisteren en dat wil zeggen de
eerste 15 km berg op om na 17 km even te pauzeren voor een tas koffie. Tot dan
goed weer, weliswaar niet de temperaturen van gisteren, maar 20@21 graden om 10
uur kan je moeilijk slecht noemen. Vervolgens hebben wij onze tocht verder gezet
richting Lernieux met alweer dadelijk km
klimmen, om uiteindelijk rond de middag in Lierneux te stoppen na 43 km om een friet te eten. Vanaf dan
hebben wij nu en dan wat lichte regen gehad maar toch niet de moeite om een
regenvest aan te trekken. Ook daarna hebben wij weer flink wat hoogtemeters
gemaakt om uiteindelijk in Cherain (km 61) een welgekomen rust in te leggen. Na enkele Amstel Radler 0% hebben
wij in lichte regen de tocht verder gezet om uiteindelijk het laatste uur in de
gietende regen onze laatste km af te leggen tot Bastenaken.
Gisteren hadden wij in totaal 658 hoogtemeters vandaag
hebben wij er liefst 1282 hoogtemeters bijgedaan, of beter gezegd, stel dat wij
die hoogtemeters aan 6% stijgingspercentage zouden gedaan hebben dan hebben wij
vandaag 21 km bergop gefietst met pak en zak, in mijn geval met 20 kg ballast.
Tegen half zes hebben wij dan goed doorweekt ons hotel Leo
Wagon te Bastenaken bereikt. Na een warm bad zijn wij dan bij de Italiaan gaan
eten om daarna afscheid te nemen van
Mil.
Mil nog eens bedankt voor u goed en warm gezelschap en ik
hoop dat je ondanks de moeilijke afgelopen periode toch eens je zinnen hebt
kunnen verzetten.
Morgen zal de rit een stuk korter zijn maar dat is voor
ieder van ons welkom. De tocht gaat naar Orval over 65 km, ik hoop dat ik
morgen na het degusteren van de verschillende plaatselijke bieren nog in staat
ben om een verslag te makenJJ
Vanavond ga ik alvast vroeg slapen.
Groetjes en tot morgen
Â
Als eerste wil ik iedereen bedanken die mij vandaag via sms
het allerbeste heeft toegewenst op mijn tocht naar Compostella, het waren er
teveel om te beantwoorden, langs deze weg hoop ik dat zij mij dat vergeven.
Deze morgen zijn ze met velen naar thuis afgezakt om mij uit
te wuiven en anderen hebben de eerste 36 km met mij gefietst waarvoor dank.
Eerlijk gezegd veel meer dan ik ooit had verwacht, een kippenvel moment.
Na het nemen van enkele fotos door de plaatselijke pers
(zie daarvoor naar de website
In Maastricht heb ik dan mijn allereerste stempel gehaald in
de Onze Lieve Vrouwkerk, vanaf dan ben ik dan ook officieel pelgrim. Na het
eerste terras aldaar zijn wij dan met zijn allen doorgefietst naar Val Dieu
waar wij met zijn allen dan iets hebben genuttigd om aansluitend het tweede
afscheidsmoment te nemen, afscheid van mijn vrouwke die ik volgende dinsdag
terugzie in Apremont, ook afscheid van mijn zoon Joris en alle fietsvrienden en
dan verder met Mil, Patrick en Guido richting Theux (zie fotos in bijlage).
Vanaf dan werden wij ook dadelijk geconfronteerd met de realiteit dat deze
tocht toch niet te onderschatten valt. In totaal hebben wij al een 658 hoogte
meters gemaakt en een 72 km.
Door de warmte (30 graden) zijn wij ook enkele keren gestopt
om wat te drinken o.a. in Limbourg om dan om kwart voor 6 in Theux te
arriveren. Na een frisse douche en een heerlijke pasta in een plaatselijk
restaurant nog vlug mijn blog bijwerken en dan het bed in want morgen loopt om
7 uur de wekker af om na het ontbijt om 8 uur te vertrekken richting
Bastenaken.
Nog 1 week en dan is het zover. Lang over gedroomd, lang
over nagedacht en lang over gepraat tot vervelling toe voor mijn omgeving en
mijn huisgenoten.
Kaarten bestudeerd, kaarten en routes uitgestippeld,
dagschemas opgesteld, God uren en uren heb ik er aan gewerkt.
Fiets laten in orde zetten, reservemateriaal aangeschaft,
via een goede kennis (zeg maar vriend) een systeem laten installeren om tijdens
de fietstochten mijn GPS/GSM op te laden, waarvoor dank. Laatste training met
pak en zak vorige week zaterdag gedaan, laatste afspraken gemaakt met zij die
mij de eerste twee weken vergezellen, woensdag nog een interview afgelegd voor
Kerk en Leven (verschijnt 22 juli) en tussendoor de tuin in orde zetten en hier
en daar al afscheid genomen.
Ja, nu wordt het serieus, als ik begin na te denken dat ik volgende
week rond deze tijd al aan het pakken ben en alles al drie keer heb
gecontroleerd dan begint het binnen in toch te kriebelen. Doch de
geruststelling die ik van Leon (mijn oom) en José (zijn echtgenote) heb
gekregen dat ik goed voorbereid ben en zij kunnen het weten want zij zijn
ervaren reizigers te voet of met de fiets stelt mij iets geruster. Al zal het moment dat ik volledig alleen mijn tocht (4 weken)ga verder zetten een moeilijk moment zal worden de eerste dagen. Opnieuw mijn draai vinden en dan gaat dat wel lukken.
Enfin ik durf het niet hard op te zeggen maar ik ben er
klaar voor. Nog effe wachten en dan begint mijn grote Camino. Een tocht van 6
weken lang, ook lang voor het thuisfront want ook daar bespeur ik stilaan maar
zeker wat nervositeit, ongerustheid, bezorgdheid. Maar wij gaan dat goed doen,
hé!
Ook besef ik maar al te goed dat velen die dit hier vandaag
en morgen zullen lezen jaloers zijn op deze kans die ik krijg om mijn droom waar
te maken. Daarom dank aan mijn vrouwke voor haar steun ondanks haar
ongerustheid en duizend en één onbeantwoorde vragen.
Wellicht is dit het laatste bericht vóór mijn vertrek op
zaterdag 11 juli om 09 uur. Zoals afgesproken is het dan de bedoeling om
dagelijks een kort (toch zeker de eerste 2 weken gezien het gezelschap) verslag
hier neer te schrijven. De avond(en) dat ik geen internet heb zal er toch een
verslag gemaakt worden en de dag nadien dan mee verstuurd worden.
Zoals de titel al verklapt heb ik het deze week bewust wat rustiger aan gedaan, rustiger om twee redenen.
Ten eerste de conditie is vrij goed en er resten nog 35 dagen voor het vertrek en de pijlen moeten niet op voorhand verschoten zijn, hé!
De knie heeft het tot nu toe goed doorstaan (en laat ons dat zo houden).
Ten tweede maak ik van de gelegenheid gebruik om mijn tuin in orde te zetten (snoeien en nog eens snoeien) want dit moet ook gebeuren.
Afgelopen zaterdag heb ik nog de Bilzen Classic gereden, goed voor in totaal 123 km en ik moet zeggen dat ging vooruit!! Dus wat gas terugnemen kan gene kwaad.
Volgend weekend staat er enkel de zondagrit met de fietsclub naar Saint André op programma en volgende week zal afhangen van mijn vorderingen in de tuin. Daarna gaan we de kilometers weer lichtjes opdrijven.
Bij het overlopen van mijn vorige verslagen merk ik dat ik vergeten ben te vermelden dan Myriam en Jan (bevriend koppel) Arlette en mij komen vervoegen vanaf vrijdagavond 17 juli tot en met zaterdag 25 juli om dan op zondag 26 juli allen (Arlette, Myriam en Jan) mij te verlaten en naar huis te keren. Vanaf dan zal ik mijn tocht (4weken) alleen verder zetten.
Ook heb ik alles nog eens (wellicht de 20ste keer) op een rijtje gezet en heb besloten om alsnog Lourdes aan te doen, wat ook betekent dat ik een rustdag minder heb maar dit moet wel lukken. Zie nieuwe 2de kaart hieronder in bijlage vanaf Nevers.
Zoals ik vorige week al heb geschreven probeer ik nu iets regelmatiger een verslag te maken. Vorig weekend heb ik voor het eerst de kaap van 100 km overschreden, al is het dan met mijn koersfiets. Ik ben de Frans Schoubben Classic in Tongeren gaan rijden in totaal goed voor 130 km en dat was op het einde meer dan voldoende. Zondag dan onze rit van 70 km naar Zolder met de fietsclub 't Jonckholt Clubke en maandag in totaal 60 km, waarvan 30 km met Arlette per koersfiets en 30 km met trekkingsfiets naar Voeren voor het werk (vakbond).
Op weg naar Voeren, in Zichen-Zussen-Bolder op een doodlopende straat om precies te zijn heb ik dan oog in oog gestaan met een Duitse herder die uitzinnig van woede was, natuurlijk geen baas van die hond in de buurt zodat ik van de fiets moest afspringen om niet verscheurd te worden. Ik ben dan maar achter mijn fiets gaan schuilen en heb al mijn overtuigingskracht (vloeken en tieren) moeten boven halen om die hond tot bedaren te krijgen, dit heeft wel even geduurd, maar uiteindelijk is hij dan toch terug het gazon opgetrokken en ik zo snel als mogelijk mijne fiets op en weg. Achteraf bekeken denk ik dat de hond even fel van mij als ik van hem verschoten was en vandaar zijn en mijn optreden.
Dinsdag dan met de trekkingsfiets teruggekomen van Voeren via Noorbeek, Libeek terug de Voer in om dan via Visé en de Hallembay naar huis te rijden (tussen Riemst en Spouwen nog getuige geweest van een frontale aanrijding). Het waren 50 zware kilometers met als gevolg woensdagmorgen met zware benen en een ambetante rug naar het werk gefietst (30 km) een marteling....
Ik ben dan ook na het werk via de kortste weg naar huis gereden en heb daar maar wat in de tuin gewerkt (dat moet tussendoor ook nog gebeuren hé).
Donderdag heb ik enkel 's morgens mijn 30 km gefietst naar het werk, en 's middags terug de korte weg naar huis. Vandaag neem ik twee maal de kortste weg want morgen (zaterdag) is de Bilzen Classic en zal ik de 105 km gaan rijden, tel daar nog het aantal kilometers van thuis tot Bilzen en terug bij dan kom ik al snel weer op een 125 km in totaal.
De benen voelen ondertussen weer wat frisser terwijl de onderrug toch nog ambetant blijft doen.
Een van de volgende dagen gaat een goede kennis mij helpen om op mijn (fiets) naafdynamo een systeem aan te sluiten zodat ik tijdens mijn fietstochten mijn gps en gsm kan opladen, van energie besparing gesproken...
Zo valt alles langzaam maar zeker in zijn plooi en zal ik op 11 juli kunnen vertrekken. Nog 42 dagen heb ik vandaag gezien op deze blog (net het aantal dagen dat ik ook weg zal zijn), maar goed dat dit geen 150 dagen meer duurt want ondertussen heb ik vernomen dat ook de hele fietsclub op 11 juli de eerste uren mee gaat rijden (straks heb ik anders het hele dorp nog achter mij ). Enfin ik moet toegeven dat het toch iets doet met ene mens.
Na 2 maanden eindelijk nog eens een poging om mijn Blog up to daten. Na enkele mislukte pogingen (beter nu dan straks onderweg, ondertussen vierde poging) om al eerder deze Blog aan te vullen en wat leergeld moet dit nu lukken.
De voorbereiding/training is zoals hierboven in de titel aangegeven, een met vallen en opstaan. Niet dat ik gevallen ben maar wel omdat ik al tweemaal mijn trainingen heb onderbroken, eenmaal voor een weekje zaaaalige vakantie in Gran Canaria met vrouwtje en 2 vrienden (Jurgen en Ruben) en eenmaal een weekje Detroit (voor het werk) en daartussen nog een weekendje Champagne (heeeerlijk, toch?).
Man, man heb ik mij daar vergrabbeld in Gran Canaria, ik die dacht dat een weekje vakantie met alles erop en eraan (alcohol, zon, eten en luieren) mij niet zou deren en dat ik daarna gewoon de draad (training) weer kon oppikken. NIET DUS.
Ik ben dus opnieuw van (bijna) nul moeten beginnen. Dit zal mij geen tweede keer meer gebeuren dus voor de trip naar Detroit heb ik mijn fietsbroek maar meegenomen en op een enkele keer na elke dag een uur op de fiets in de fitness gezeten.
Enfin, gelukkig moet ik vanaf nu geen meerdere dagen meer weg waardoor ik mij volledig kan toeleggen op de resterende voorbereidingen.
Ondertussen heb ik toch al wat trainingen met pak en zak (zie bijlage Trekkingsfiets onderaan deze mail) achter de rug en ik kan u verzekeren 20 kg bagage meesleuren is geen lachertje.
Ik hoor u al denken, wat stopt die Eddie dan in die fietstassen? Je zal het wellicht niet geloven maar dat gaat van een groot pak waspoeder, tot waterflessen van alle maten en gewichten tot frituurolie, maar goed dat de mensen die ik gepasseerd ben de inhoud van de tassen niet konden zien.
De laatste training met (gevulde) tassen was er een van 80km van thuis naar Maastricht dan richting Gronsveld en van daar uit naar Gulpen om terug tekeren via de afdaling van de Keutenberg (de remmen deden het uitstekend, maar goed ook) en dan via de Sibbe groeven terug omhoog, terug naar Maastricht en thuis.
Een les die ik al effe begrepen heb is dat als je geladen met de fiets (20kg) vertrekt je niet meer moeten kijken naar je snelheid maar naar je omgeving, dat helpt.
Ondertussen probeer ik dagelijks wanneer ik ga werken een 50 à 60 km (25 à30 's morgens en 25 à 30 's middags) te fietsen en natuurlijk de weekends ook.
Ik heb voor al diegene die mijn traject en Blog willen volgen vanaf 11 juli, 2 kaarten (in bijlage onderaan dit verslag) toegevoegd met de verwachte overnachtingsplaatsen (overal waar een blauw vlagje staat). Als je het aantal (blauwe) vlagjes telt dan kom je aan 36 slaapplaatsen/ritten (opgelet tel Nevers niet dubbel want dit staat op beide kaarten), tel daar 5 rustdagen bij dan kom je uit op aankomst in Compostela op 20 augustus, waar mijn vrouwtje mij staat op te wachten om te verwelkomen.
Op zaterdag 22 augustus nemen wij dan de vlucht terug naar huis.
Zo nu hoop ik dat jullie wat bij zijn gepraat/geschreven, het is de bedoeling dat ik vanaf nu tot 11 juli toch nog enkele keren iets probeer hier neer te schrijven. Vanaf 11 juli zal dat dagelijks zijn (als ik tenminste wifi of een internetaansluiting heb).
Aanmoedigingen zijn altijd een stimulans en reageren kan je ten aller tijden via de knop "E-mail mij!" in de rechterbalk van deze pagina.
Langzaam maar zeker begint alles in zijn definitieve plooi te vallen, ondertussen zijn er al verschillende knopen doorgehakt. Zo heb ik op de infodag voor Compostela gangers te Hasselt toch het één en ander opgestoken zoals de raad om de nodige tijd te nemen om vooral te kunnen genieten van de tocht omdat ik ook niet van plan ben om volgend jaar al terug te gaan.
Daarom dat ik na overleg met het thuisfront beslist heb om de tocht niet in 5 maar in 6 weken tijd te maken. De vertrek datum 11 juli is definitief en de vlucht terug gaat gebeuren in het weekend van 22 en 23 augustus.
Het tweede hete hangijzer was de vraag alleen of met twee? Ook dit is ondertussen uitgeklaard. na mijn oproep via het maandblad "Hola" van het Compostela Genoodschap heb ik enkele reacties gehad, maar kwam al snel tot het besef dat vertrekken met een vreemde, niet echt iets is voor mij. Toch dank aan zij die gereageerd hebben.
Maar alleen vertrek ik nu ook weer niet (enfin toch niet de eerste twee weken).
De eerste vier dagen fietsen drie vrienden, Guido, Patrick en Mil mee tot aan de Franse grens, vandaar worden zij afgelost door mijn echtgenote Arlette die dan 11 dagen mee fietst en als alles goed verloopt zijn wij dan in Rocamadour.
De fietstassen heb ik ondertussen ook al aangekocht, en dankzij de raad op de infodag heb ik ook de fietstassen voor erbij genomen want dan verdeel je het totale gewicht over je ganse fiets in plaats van enkel achter wat zorgt voor meer stabiliteit en zeker bergop geeft dit voordelen.
Wat de route betreft stond ook al even vast dat ik via "Langs Oude Wegen" naar Compostela fietste met een ommetje om ook Lourdes aan te doen en dan via Saint Jean-Pied-de-Port en Compostela naar Finesterre te fietsen om daarna pas te arriveren in Compostela rond 20 à 21 augustus. (zie de route tot Saint Jean-Pied-de-Port onder aan dit bericht)
Ook de GPS route staat op punt zodat ik vanaf nu mij enkel nog moet focussen op de fiets voorbereidingen, alhoewel ik daar ook weer geen ritten van 100 km moet trainen, doch een rustige opbouw van de conditie. De fiets voorbereiding is trouwens het minste van mijn zorgen, mijn knie moet stand houden en dat is voor mij de grootste struikelblok, dus voorzichtig zijn is hier de boodschap.
Het goede weer komt er aan, dus morgen mijn eerste fietstocht met de trekkingfiets.
Het moet zowat midden 2013 geweest zijn dat ik op het idee
kwam om ergens midden 2015 met mijn fiets op pelgrimstocht te trekken naar
Santiago de Compostella.
Waarom midden 2015, waarom Compostella?
2013 was al even heftig begonnen als 2012 ge�indigd was
(aankondiging sluiting van Ford Genk), De onderhandelingen over de CAO waren
afgelopen en het besef dat eind 2014 alles gedaan was drong tot mij door. Ik
zou een nieuwe uitdaging nodig hebben om niet in een zwart gat te vallen en de
drang om ooit nog eens met de fiets een grote tocht te maken door het mooie
Frankrijk bracht mij al vrij snel op een idee : Santiago de Compostella. Na de
sluiting op 31/12/2014 zou ik de eerste 6 maanden gebruiken als voorbereiding
en aansluitend de tocht naar Santiago Compostella starten.
Een tocht om mijn hoofd volledig leeg te maken, een
tocht door de uiterst mooie natuur met zijn talloze middeleeuwse ru�nes. Alleen
al het idee dat deze tocht via een middeleeuwse pelgrimsroute loopt en al door
de eeuwen heen door honderden, zelfs duizenden pelgrims gelopen /gefietst is geeft
een enorme kick.
Ik ben dan beginnen te zoeken en te lezen op internet (soms
tot ergernis van mijn huisgenoten). Hoe meer ik las hoe groter de honger werd
naar de Camino. Er moesten veel beslissingen genomen worden zoals; welke route,
alleen of met twee of drie, fietstassen enkel achter, of toch ook van voor,
hoeveel dagen heb ik nodig, vind ik steeds een bed (slaapplaats), kan ik de
bergen aan met de huidige versnellingen of zou ik toch maar een bergversnelling
opleggen, hoe kom ik (en de fiets) terug? Beslissingen nemen en vragen genoeg
om even zoet mee te zijn.
Ondertussen ben ik lid geworden van het Vlaams genootschap
voor Compostella gangers, heb ik mijn vertrekdatum 11 juli 2015 (indien er een
vlucht terug mogelijk is op 15 augustus) geprikt en ga ik de tocht maken in 35
dagen via de route "Langs oude wegen" die vertrekt vanuit Maastricht.
Zaterdag 24 januari 2015 is er een infodag te Hasselt, mijn eerste kennismaking
met Camino gangers.
De grote dag zal er snel zijn (nog 169 dagen), ondertussen
verder werken aan de voorbereiding van deze 2800 km lange fietstocht.
In gedachten heb je de hele tocht al eens gefietst nog voor de eerste effectieve pedaalslag....
Hier breng ik het verhaal van mijn voorbereiding en mijn uiteindelijke tocht naar Santiago de Compostella in juli-augustus 2015.
Ik schrijf dit dagboek in eerste instantie voor mijn naaste familie, vrienden en kennissen zodat zij straks (indien mogelijk, dagelijks) mijn tocht kunnen volgen en kunnen kijken hoe ik vorder in goede (en wellicht ook minder goede) dagen.
Hopelijk kan deze blog ook voor iedere toekomstige Compostella ganger(s) een bron van inspiratie en ideeën zijn. Het laatste bericht vind je steeds hier vlak onder. De vroegere berichten vind je via het "Archief".
Aanmoedigingen, reacties en ideeën zijn steeds welkom!
Langzaam maar zeker begint alles in zijn definitieve plooi te vallen, ondertussen zijn er al verschillende knopen doorgehakt. Zo heb ik op de infodag voor Compostela gangers te Hasselt toch het één en ander opgestoken zoals de raad om de nodige tijd te nemen om vooral te kunnen genieten van de tocht omdat ik ook niet van plan ben om volgend jaar al terug te gaan.
