Het Kasteel van Rijkel stamt uit de 16de eeuw, was de oorspronkelijke residentie van de heren van Rijkel.
In de loop van de 17de eeuw werd het laatgotisch herenhuis uitgebreid tot een U-vormig waterkasteel in Brabantse renaissance stijl.
Het kasteel is sinds 1942 beschermd erfgoed, kwam in 1965 in handen van de Provincie Limburg, de overheid heeft met veel middelen het kasteel gerestaureerd.
De provincie verkocht het kasteel in 2003 wegen te hoge onderhoudskosten, de verschillende eigenaars die volgde lieten het telkens afweten en ondertussen ziet het kasteel er compleet verloederd uit.
Tegenover het kasteel staat de Sint-Jozefkerk, gebouwd in 1910 en vergroot in 1923.
Het is een éénbeukige, neogotische kruiskerk opgetrokken in helderrode baksteen met aan de noordzijde een bescheiden vierkante toren met tentdak.
Op de kerkgevel hangt de gedenkplaat van de in Rijkel geboren Dionysius van Leeuwen de Kartuizer, een geleerde en mysticus, hij haalde zijn titel als magister in de artes in 1424 in Keulen.
Hij publiceerde tal van geschriften op het gebied van wijsbegeerte, godgeleerdheid, canoniek recht, mystiek, ascese en sociologie.
Wij wandelen links van de kerk een steeg af, die in de volksmond de Rooi steeg word genoemd.
Aan de achterkant van de kerk zijn al enkele appelplantages te zien, mooi in bloei.
Komen uit op de Grunenhoek, hier staat in een huis ingemetst de kapel van de Heilige Aloysius Gonzaga, hij is beschermheilige van pestlijders.
Wij volgen naar rechts de Molenstraat en passeren enkele oude hoeves.
Aan het volgende kruispunt staat links de kapel van de Vrede, de 200 jarige kapel werd door een auto-ongeval in 2015 zwaar beschadigd.
Er werd besloten een volledig nieuwe kapel te bouwen, het 200 jaar oude kruis prijkt terug op de kapel.
We steken het kruispunt over en passeren Brasserie Oud Rijckel en vervolgen de Molenstraat.
Rechts hebben wij nog een mooi uitzicht op de zijkant van het kasteel.
Het kasteel wordt omgeven door een acht hectare groot hoogstamboomgaard, deze boomgaard herbergt onder meer 91 historische kersensoorten.
Verderop zitten we op rustige betonnen verkavelingswegen en wandelen door de vruchtbare fruitstreek hier gelegen op de grens van vochtig en droog Hapensgouw.
De fruitteelt met vooral laagstamboomgaarden bepaalt hier in belangrijke mate het aanzien van het landschap, maar uitgestrekte akkerlanden zijn er ook te zien.
Afhankelijk van de weergoden krijgen de fruitbomen hun bloesemkleedje tussen eind maart en eind april, ze staan bij rustig lenteweer een kleine twee weken in bloei.
Dit jaar waren de bloesems al vroeg op de bomen wegens de zonnige maand maart.
Het is nu eind april en de witte perenbloesems zijn al een tijdje uitgebloeid.
Ook de wit- roze bloesems van de zoete kersen zijn al weg en de zure kersen die iets later bloeien zijn ondertussen half uitgebloeid.
Maar het is nog volop genieten van de heerlijk geurende appelbloesems, de bloesems zijn licht roze tot wit.
Op verschillende plaatsen in de fruitboomgaarden staan bijenkasten, bijen zorgen massaal voor bestuiving, zonder bestuiving geen fruit.
Imkers plaatsen op vraag van de fruittelers hun bijenkasten met veel plezier tussen de bloesems.
Na bloesembloei kan de imker vertrekken met kasten vol honing en de fruitteler kent in de herfst een goede fruitoogst.
We wandelen tot het volgende kruispunt van betonwegen en slaan rechtsaf.
Passeren een staakkapel, op de achtergrond staat een moderne nieuwbouw van fruitbedrijf Royal Fruit Company die hier leef- en slaapruimte biedt aan 168 buitenlandse seizoenarbeiders.
De komst van extra buitenlandse werkkrachten is elk jaar broodnodig in het plukseizoen, sommige arbeiders komen al in begin van het jaar fruitbomen snoeien.
Gecentraliseerde huisvesting betekent een aanzienlijke kostenbesparing voor de fruittelers en door goede huisvesting is men zeker dat elk jaar opnieuw de seizoenarbeiders zich aanmelden.
Voorbij het plaatsnaambord Brustem stappen wij langs de huizen van de Tomstraat.
Juist achter huisnummer 55 in de Tomstraat slaan we rechtsaf, volgen een betonweg en zitten terug in de velden.
Spoedig hebben wij links in de verte uitzicht op de kerktoren van Ordingen, ook een landbouwers dorpje, zitten hier in agrarisch gebied genaamd Ordingenveld.
Ongeveer honderd meter voorbij een scherpe bocht naar rechts slaan we links een betonweg in.
Aan de volgende T-splitsing met voor ons een garagebox slaan wij rechts af.
Komen terug op de Molenstraat uit, het kasteel en kerk zijn terug in zicht.
Sluiten de wandeling af met een streekbiertje op het terras van Brasserie Oud Rijckel.
