Wandelen, Wandelen is een prima activiteit bij gewrichtspijn. Hardlopen juist weer niet. Wanneer je gaat rennen, belast je je knieën en enkels, omdat ze steeds een klap moeten opvangen wanneer je voeten de grond raken. Bij een wandeling is de belasting op je knie- en enkelgewrichten juist minimaal. Stevig doorwandelen mag ook. Het is prima wanneer je na een stuk lopen je spieren voelt. Overweeg ook om af en toe de gebaande paden achter je te laten. Een wandeling dwars door de natuur met kleine hoogteverschillen (hiking) is een uitstekende manier om je spieren te versterken. Zorg wel voor goede wandelschoenen en overdrijf niet: bergbeklimmen is weer wat teveel van het goede.
artikel uit gezondheidsnet
Een interessant adres?
INDIEN JE EEN WANDEL TIP HEB VOOR MIJ GEEF HET ADRES HIERBOVEN IN. NIEUWE WANDELINGEN ZIJN ALTIJD WELKOM.
Op wandel met GPS - ontvanger. Ik doe voorlopig nog steeds het liefst wandelingen met bewegwijzering. Wie weet doe ik het in de toekomst wel met GPS. Omdat veel wandelaars wel al hun wandelroutes uitstippelen met de GPS (zie hier onder):
De gps-ontvanger is een handig apparaatje voor het vinden van de weg. Het weet altijd waar u bent, hoe snel u zich verplaatst en in welke richting u moet lopen.
Een gps is een ontvanger van signalen van satellieten. Een gps kan hiermee uw positie bepalen. Dit kan zowel tweedimensionaal (waar ben ik op de kaart?) als driedimensionaal (hoe hoog sta ik?). Een gps kan ook allerlei routepunten (waypoints) in zijn geheugen opslaan en u van en naar deze routepunten brengen door middel van een eenvoudige pijl die u moet volgen. Daarnaast heeft een gps vaak vele extra's: hij rekent ook de richtingshoek uit naar uw volgende waypoint (bijvoorbeeld een berghut, een kampeerplek of bergtop). Ook bepaalt hij de snelheid waarmee u de hut of de top nadert en kan nagaan hoe lang u in (kilo-)meters en in tijd van bijvoorbeeld uw kampeerplek verwijderd bent.
Een gps heeft één belangrijke voorwaarde, en dat is dat de gps-ontvanger vrij uitzicht heeft op tenminste drie satellieten. De ontvanger moet de hemel dus goed kunnen 'zien'. Door steen, hout en dicht bladerdek heeft een gps geen ontvangst. Door glas, tentdoek e.d. is het echter wel mogelijk. Geen ontvangst dus in de berghut of in je sneeuwhol en problemen met navigatie zijn te verwachten in kloven en couloirs en in een dicht bos, zeker als het bladerdek nat is.
De gps legt punten vast door middel van coördinaten. Zo'n punt wordt een waypoint genoemd. Een waypoint kan u vanaf een (digitale) kaart handmatig (of via uw pc) in de gps invoeren, maar u kan ook in het veld waypoints markeren. In de gps kan u zo'n waypoint een naam of een nummer geven. Behalve punten kunnen ook complete routes in de gps worden geprogrammeerd. Dit is eenvoudig te doen door meerdere waypoints achter elkaar in een gps 'route' op te nemen en deze route onder een aparte naam op te slaan. Als u deze route wil volgen dan selecteert u deze en de gps leidt u langs alle routepunten. Als de gps tijdens de gehele wandel-, fiets of kanotocht aan staat, dan wordt deze gehele route vastgelegd als een 'track'. Een track is ook een route, alleen zijn de waypoints veel regelmatiger (bijvoorbeeld elke minuut) vastgelegd en daarom is een track veel preciezer. tekst uit: ANWB wandelen met GPS. website WWW.ANWB.NL
wandelnetwerk Een wandelnetwerk is, in navolging van een fietsroutenetwerk, een netvormig systeem van wandelroutes, waarbij van knooppunt naar knooppunt wordt gewandeld. Zo kan men zelf zijn wandelroute samenstellen, dit in tegenstelling tot uitgezette wandelroutes, zoals rondwandelingen, Grote Route-paden of lange-afstandswandelingen.
Aangezien het wandelen langzamer gaat en meer paden gebruikt kunnen worden is een wandelnetwerk fijnmaziger dan een fietsroutenetwerk.
Voorbeeld: Wandelnetwerk Kempense Heuvelrug:
Op deze foto genomen op de Kastelse Bergen bevindt men zich op knooppunt 74 en wordt de richting van knooppunten 75 en 82 aangegeven. Bij wegsplitsingen onderweg worden de te begeven nummers nogmaals herhaald. Hetzelfde principe zoals bij gewone wegaanduidingen maar de namen zijn vervangen door nummers.
Gmap pedometer: Mijn zelf uitgestippelde wandeling zal ik in de toekomst berekenen met de Gmap pedometer. Het gratis programma van google berekend de wandelroutes nauwkeurig tot op de meter. klik hieronder: www.Gmap-pedometer.com
wandelen en gezondheid, Het advies om iedere dag tenminste tienduizend stappen te zetten, blijft overeind. De onderzoekers willen alleen dat daar nu aan wordt toegevoegd dat rustig wandelen nauwelijks bijdraagt aan een betere gezondheid.
Om te kijken hoe gezond rustig wandelen is, vergeleken de onderzoekers de conditie van mensen die hun eigen wandeltempo bepaalden, met die van mensen die gedwongen werden om zich meer in te spannen. Het bleek dat de laatste groep met een lagere hartslag en bloeddruk en een betere zuurstofopname aanzienlijk fitter was dan de 'gewone wandelaars'
Wandel schoenen
Welke soorten wandelschoenen zijn er? Welk soort schoen is het geschiktst voor mij?
Wandelschoenen zijn er in soorten en maten, van sportsandaal tot bergwandelschoen. Welke schoen u koopt, hangt af van hoe u de schoen wilt gebruiken. - Is het voor een korte boswandeling of een meerdaagse trektocht? - Wilt u ook over onverharde paden lopen? - Heeft u extra steun nodig bij de enkels? Als u daarin een keuze heeft gemaakt, komt het erop aan een schoen te vinden die goed past.
Hieronder vindt u informatie over achtereenvolgens:
Soorten schoenen
Kopen en passen
Onderhoud
Wandelsokken
Soorten schoenen
De meeste fabrikanten en winkels verdelen wandelschoenen in vier gebruikscategorieën: van A tot en met D. De prijzen variëren van & euro 45 voor een eenvoudige A-schoen tot &euro 225 voor een robuuste C-schoen.
Kenmerken categorie A
Lichte en soepele wandelschoenen.
Bedoeld voor dagwandelingen over goede paden.
Verkrijgbaar in een lage en een halfhoge variant.
De zool is uiterst soepel.
Kenmerken categorie B
Ook bekend als de trekking- of bergwandelschoen.
Het loopcomfort van een sportschoen en de stevigheid van de bergwandelschoen.
De zool is stijver dan bij de A-schoen
Het bovenwerk is wat steviger dan bij de A-schoen.
De halfhoge schacht geeft steun aan de enkels.
Vooral geschikt voor langere en meerdaagse wandelingen met bagage, zolang er sprake is van een pad.
Kenmerken categorie C
Bedoeld voor trektochten door ruig terrein.
Aanzienlijk robuuster uitgevoerd dan de B-schoen.
De zool buigt slechts een beetje.
Kenmerken categorie D
Zware bergschoenen met een stijve zool.
Vooral gebruikt door bergbeklimmers.
Naast deze indeling in categorieën, vindt u in de winkel ook enkele buitenbeentjes:
Kinderschoenen
Ook voor kinderen is het belangrijk dat ze goede schoenen dragen. De meeste kinderschoenen hebben een sterke profielzool die makkelijk te buigen is. Daardoor zijn ze voor allerlei activiteiten te gebruiken.
Kopen en passen
Voor u een schoenenwinkel binnenstapt, moet u zich eerst afvragen waarvoor u de schoen wilt gebruiken. Als u alleen kortere dagwandelingen maakt in Nederland, zal de keuze snel gemaakt zijn. Moeilijker wordt het als u dezelfde schoenen wilt gebruiken voor langere wandelingen in Zweden of op Corsica.
Ook kan het zijn dat u bewust kiest voor een schoen in een lichtere of zwaardere categorie. Een reden kan zijn dat u zwaarder of juist lichter bent dan de gemiddelde wandelaar. Of dat u zwakke enkels hebt of vaak met zware bagage loopt.
In de gespecialiseerde winkels helpen ze u graag bij het vinden van de juiste schoen. Een overzicht van buitensportwinkels vindt u in de Groene Gids voor de Buitensport op www.oppad.nl.
Welke categorie u ook kiest, het belangrijkste is dat een schoen goed past. Uitgebreid passen in de winkel is dus absoluut noodzakelijk. Hou daarbij rekening met de volgende richtlijnen:
Begin met een maat groter dan uw dagelijkse schoen. Bedenk dat uw voeten in de loop van de dag iets zwellen.
Pas de schoen met de (wandel)sokken die u straks ook draagt. In sommige winkels hebben ze daarvoor speciale passokken bij de hand.
Zet de voet stevig vast in de hak van de schoen en veter dan de schoen dicht. Controleer of u de tenen vrij kunt bewegen. Ook bij het afdalen mogen de tenen de voorkant niet of nauwelijks raken. Probeer dat uit op de schuine helling die veel buitensportzaken hiervoor hebben aangelegd.
De voet moet zo min mogelijk schuiven tijdens het wandelen. Let ook op de hiel: die mag niet op en neer gaan, anders ontstaan blaren.
Controleer of de breedte van de schoen past bij de breedte van uw voet. Zeker bij afwijkende voeten is dit belangrijk. Meldt dit ook aan de verkoper, want hij weet welke fabrikanten smalle of juist brede schoenen in het assortiment hebben.
Let op het buigpunt van de zool. Die moet samenvallen met het buigpunt van de voet.
Heeft u een passende schoen gevonden? Probeer dan nog eens een andere maat of een ander merk. Spijt achteraf is zonde. Als u eenmaal aan het wandelen bent kunt u niet meer terug!
Onderhoud
Goede wandelschoenen zijn duur, dus wees er zuinig op. Het onderhoud is niet moeilijk, maar vraagt wel wat tijd en aandacht.
Laat natte schoenen goed drogen, bijvoorbeeld door er kranten in te stoppen.
Behandel leren schoenen regelmatig met een onderhoudsmiddel.
Veeg leren binnenvoeringen van tijd tot tijd schoon met een vochtige doek om zoutvorming te voorkomen.
Droog schoenen nóóit bij de verwarming of in de volle zon!
Als u de schoenen netjes onderhoudt, gaan ze zonder problemen vele jaren mee. Kleine gebreken, zoals losse stiksels of kapotte veterhaakjes, zijn door een vakman snel te repareren.
Ook is het mogelijk om een nieuwe zool aan te brengen of de schoen te verbreden, verhogen of verlagen. De meeste buitensportzaken beschikken hiervoor over gespecialiseerde schoenmakers.
Wandelsokken
Heeft u vaak last van blaren? Misschien komt dat wel door verkeerde of oude sokken. Goede wandelsokken zijn essentieel om voetproblemen te voorkomen. Ze zorgen voor schokdemping, het opvullen van onvolkomenheden in de pasvorm van de schoen en voor het opnemen van transpiratievocht.
De belangrijkste taak van een sok is het drooghouden van de voethuid. Wol en katoen zijn daarvoor minder geschikt en kunnen zelfs blaren veroorzaken! Daarom is de moderne wandelsok vaak gemaakt van kunstvezels. Om het draagcomfort te verbeteren is de binnenzijde soms voorzien van een laagje dat geen vocht opneemt.
Tip: trek bij meerdaagse wandelingen (minimaal) één maal per dag droge sokken aan. artiekel uit: ANWB nl. meer info: www.anwb.nl
Regenkleding voor de wandelaar
Sommige buitensportjacks geven een goede bescherming tegen regen, maar u kunt ook kiezen voor een speciaal regenjack of een poncho. Zulke kleding is vaak klein op te vouwen en verkrijgbaar in verschillende prijsklasses.
Regen is voor elke wandelaar vervelend, maar u hoeft er niet voor thuis te blijven. Er zijn prima waterdichte, ademende regenjacks op de markt die voorkomen dat u kletsnat wordt van uw eigen zweet (zie Buitensportjacks). Zulke jacks kosten echter al gauw honderd euro. Dus als de buien niet lang duren is goedkope, niet-ademende regenkleding een goed alternatief.
Soorten regenkleding
In de winkel kunt u kiezen uit verschillende soorten regenkleding. Hieronder volgt een overzicht van de mogelijkheden.
Ademende regenkleding Waterdichte, ademende jacks vindt u vanaf ongeveer € 135 (zie Buitensportjacks). Een ademende regenbroek zit daar meestal niet bij, dus die zult u los moeten kopen. Soms heeft een regenbroek een lange rits aan de zijkant, zodat u de broek kunt aanritsen in plaats van aantrekken. Prijzen beginnen bij ongeveer € 70.
Niet ademend regenpak Eenvoudige regenpakken kunt u overal kopen, zelfs voor prijzen onder € 45. Zulke regenpakken zijn handig om mee te nemen voor noodgevallen, maar alleen bruikbaar bij kortdurende buien. Bij langdurige regen gaat u zo veel zweten, dat u ook in het pak kletsnat wordt.
Overigens is een regenjas belangrijker dan een regenbroek. De benen hebben namelijk minder isolatie nodig. Een regenbroek kan ook hinderlijk zijn tijdens het wandelen. Veel wandelaars kiezen daarom voor alleen een goed waterdicht jack.
Regenponcho De oude vertrouwde regenponcho doet het nog altijd prima. Hij beschermt het bovenlichaam tegen de zwaarste regenbuien. Bovendien blijft het zweten binnen de perken door de ruime ventilatiemogelijkheden. Poncho's zijn echter minder geschikt als het hard waait of als het wandelpad moeilijk wordt en u moet klimmen en klauteren.
Een poncho heeft u voor onder € 45. Voor € 10 erbij heeft u een model met een uitbouw voor de rugzak of de kinderdrager, zodat die ook droog blijven.
Gamaschen Een goed Nederlands woord is er niet voor, maar gamaschen zijn beschermhoezen voor de onderbenen en de schoenen. Ze zijn vaak gemaakt van stevig materiaal. Hierdoor beschermen ze niet alleen tegen regen, modder, nat gras etc., maar ook tegen scherpe takken en stenen.
Buitensportjacks
Bij guur of nat weer biedt een fleece-trui onvoldoende bescherming. Voor die gevallen zijn er winddichte (of waterdichte) buitensportjacks. Goede buitensportjacks zijn bovendien 'ademend', dat wil zeggen dat ze het meeste zweet naar buiten afvoeren. Nadeel is dat zulke jacks behoorlijk duur kunnen zijn.
Zolang het droog en niet de koud is, heeft u voldoende aan een shirt of een fleece-trui. Zodra het gaat waaien of regenen, wordt het tijd voor een goed jack.
Bij langere wandelingen kunt u kiezen voor een speciaal buitensportjack. Zo’n jack is gemaakt van licht, winddicht materiaal, dat soms ook waterdicht en/of ademend is. Nadeel van een goed buitensportjack is de prijs, die al snel boven de € 90 uitkomt en kan oplopen tot rond de € 450 voor een expeditiejack.
Buitensportjacks zijn er in allerlei uitvoeringen. Naast winddicht en waterdicht, zijn sommige jacks ook ademend. Dat wil zeggen dat transpiratievocht door de stof naar buiten kan ontsnappen. Zo wordt u onderweg niet kletsnat door uw eigen zweet. Verwacht echter geen wonderen, want bij forse inspanningen kan nooit al het zweet worden afgevoerd.
Globaal heeft u de keuze uit de volgende combinaties van eigenschappen:
Winddicht, ademend, niet-waterdicht Dit is vaak de beste oplossing voor guur, maar droog weer. Het ademend vermogen van zo'n jas is namelijk beter dan van een waterdichte jas. In deze catergorie vallen jacks van bijvoorbeeld: - winddicht fleece; - microvezels (licht, superdun en slijtvast); - katoen; - polyamide; - combinaties van deze stoffen.
Winddicht, ademend, waterdicht Van oudsher is Gore-Tex de bekendste producent van dit materiaal. Daarnaast zijn er inmiddels allerlei concurrenten op de markt die werken met coatings (extra laag 'verf' op het textiel) en membramen (dun vlies dat op de stof wordt geplakt). Nieuw is methode om bestaande stoffen met een laag siliconen ademend en waterdicht te maken.
Alle materialen hebben de eigenschap dat ze water als vloeistof tegenhouden en waterdamp ofwel zweet doorlaten. Dat klinkt fantastisch, maar er zijn ook enkele nadelen:
Niet al het zweet kan worden afgevoerd, dus ook als het niet regent word je gaandeweg nat;
Het ademend vermogen wordt minder als er een bui valt of als het buiten vochtig en klam is;
Ademende én waterdichte jassen zijn duur.
Winddicht, waterdicht en niet-ademend In dit geval spreken we over echte regenkleding, die alleen wordt gedragen tijdens een bui (zie Regenkleding).
Kopen en passen
Voor u een winkel instapt, moet u zich bedenken wat u met de jas wilt gaan doen. Draagt u de jas altijd tijdens een wandeling? Draagt u een vaak een rugzak? Zit het jack meestal in de rugzak en draagt u hem alleen in noodgevallen?
De antwoorden op deze vragen bepalen, natuurlijk samen met het beschikbare budget, welke jacks in aanmerking komen. Let daarbij op de volgende punten:
Capuchons zijn er in diverse uitvoeringen: los, vast en oprolbaar in de kraag. Verder zijn er capuchons met en zonder klep. Voor wandelaars komt vooral de capuchon met een stevige klep in aanmerking. Die beschermt namelijk het best tegen regen en hagel. Vaak zit er een koord in de capuchon waarmee u de opening kunt verkleinen tot een kijk- en ademgat.
Er zijn korte modellen die tot net over de broekriem vallen en langere modellen, die vaak zijn voorzien van een taillekoord.
Voor rugzakwandelaars zijn schouders en ellebogen vaak versterkt met een extra slijvaste stof.
De rits en de zakken moeten met een flap beschermd zijn tegen inregenen. Verticale openingen, zoals de rits, zijn gevoeliger voor inregenen dan horizontale openingen.
Sommige jacks hebben de mogelijkheid om een fleece-vest in te ritsen.
Buitensportjacks kunt u kopen in gespecialiseerde buitensportwinkels, maar ook in gewone sportwinkels (zoals Perry Sport) en soms zelfs bij de kampeersupermarkt. Eenvoudige, winddichte jacks zijn er al vanaf ongeveer € 70. De prijzen voor een waterdicht, ademend jack beginnen bij ongeveer € 135.
De kwalitatief betere (en dus duurdere) jacks vindt u vooral in de buitensportwinkels. Hier bent u ook verzekerd van vakkundige verkopers. Adressen vindt u in de Groene Gids voor de Buitensport op www.oppad.nl.
Onderhoud
Een buitensportjack is een dure aankoop en vraagt dus zorgvuldig onderhoud. En zelfs als u zich netjes houdt aan de onderhoudsregels, zal een jas na een aantal jaren gaan slijten en zal het ademend vermogen afnemen. Dit is natuurlijk ook afhankelijk van hoe intensief u een jack gebruikt. Bij waterdichte, ademende kleding moet u rekening houden met de volgende zaken:
Verwijder vuil en modder zo snel mogelijk, zodat het niet kan indrogen.
Was de kleding met een mild fijnwasmiddel. Daarna goed spoelen: in de wasmachine een extra spoelbeurt geven.
De ANWB verkoopt een speciaal akalivrij vloeibaar wasmiddel dat ook geschikt is voor ademende, water- en winddichte materialen. U kunt het bestellen in de ANWB Webwinkel.
Gebruik geen wasverzachter en wring de kleding nooit uit.
Lees goed de voorschriften op de waslabels, omdat sommige materialen een andere behandeling vragen dan hierboven beschreven.
Een laatste tip: rits de kleding dicht en draai de kleding binnenstebuiten.
mei 2011: werd, met de aanhoudende droogte, dikwijls gemeld dat de alarmfase voor gevaar voor bos en heidebranden opgeschaald werd naar fase rood en fase oranje. Wat betekent dit juist ? zie hieronder.
Code groen
Er is geen brandgevaar.
Code geel
Er is sprake van beginnende droogte. Open vuur maken is verboden. De uitkijktorens in de duinen en heide wordt af en toe bemand.
Code oranje
Er is nu sprake van droogte en een verhoogde kans op brandgevaar. Open vuur maken is verboden. De uitkijktoren in de heide en duinen wordt permanent bewaakt. Bij brand trekt 1 korps er op uit en krijgt steun van andere korpsen indien nodig.
Code rood
Zeer groot brandgevaar. Open vuur maken is verboden. De uitkijktorens worden langer bemand. De brandweer patrouilleert rond gevaarlijke gebieden zoals heide en duinen. Bij brand trekken 4 korpsen er op uit. Zij beschikken over een tankwagen en een boswagen. De brandweer van Essen, Kalmthout, Wuustwezel en Brecht werken samen om de brand zo snel mogelijk onder controle te krijgen.
Bron: Brandweer Essen bedankt brandweer van Essen voor de informatie
-----------------------------------------------
Nordic walking, is wandelen met aangepaste skistokken, die poles worden genoemd. Nordic walking is in Finland ontstaan als zomertraining voor langlaufers. Nordic walkers maken meer gebruik van hun schouders en bovenarmspieren. Een stok voor nordic walking moet zo lang zijn dat hij recht naar beneden wijst wanneer je hem vastpakt en in elk geval niet hoger is dan een hoek van 90 graden met de elleboog. Een stok moet ongeveer 2,5 cm korter zijn dan een skistok voor dezelfde persoon, omdat die is gemaakt om in de sneeuw te steken. Een richtlijn voor de juiste lengte van de stok is de lichaamslengte vermenigvuldigen met 0,68. De pole heeft enkele belangrijke verschillen met de wandelstok:
De voet (schoen) van de pole is schuin geplaatst (bij de wandelstok recht).
De handlussen zijn breder en worden op een bepaalde manier met klittenband om de pols bevestigd (bij de wandelstok zijn het vaak gewone smalle lussen).
De Olmense Zoo bestaat sinds 1980, heeft sinds 2019 een nieuwe naam Pakawi Park.
Het dierenpark is 12 ha groot, er zijn Europese en exotische diersoorten te zien.
Het Blotevoetenpad op de Lieteberg in Zutendaal,
Zeker eens doen indien je nog nooit op blote voeten hebt gelopen,
Zet al je zintuigen en beide voeten in om
de bijzondere prikkels van hout, stenen, boomsnippers, gras, leem en
water waar te nemen op een zorgvuldig samengesteld parcours.
Koud en
warm, vochtig en droog, aangenaam en prikkelend wisselen elkaar af
tijdens een route van bijna 3 km lang, die enkel toegankelijk is op
blote voeten.
Foto's hier onder,
Kruidentuin van Leuven
Mooie kastelen in België
De Lavendelhoeve in Stokrooie - Hasselt
is een uniek stukje Provence in Limburg.
Bezoekje aan Monschau parel in de Eifel,
Ligt op een boogscheut van de Belgische grens.
Staat bekend om zijn pittoreske vakwerkhuizen in de oude stadskern.
Ook bezoekje gebracht aan de Glasblazerij met zijn glastentoonstelling.
De foto's voor op mijn blog maakte ik tot september 2020 met de Panasonic DMC-fz7,
daarna met de Panasonic Lumix DC-FZ82 is een bridge camera met 60x optische zoom.
Mijn foto's worden bewerkt met PhotoScape, is een gratis en erg gebruiksvriendelijk fotobewerkingsprogramma en fotoviewer.
Met PhotoScape krijg je ongeveer alles dat de gemiddelde gebruiker
nodig heeft. Je kan jouw afbeeldingen bijsnijden en aanpassen, ze
groter of kleiner maken, rode ogen verwijderen, en instellingen als
helderheid, contrast, en kleurbalans aanpassen.
.
oktober 2018, Chrysantenfestival in de Japanse Tuin van Hasselt
De beroemde leeuw van Waterloo staat op een 45 meter hoge kunstmatige Heuvel.
Hij staat op de historische slagvelden waar in 1815 Napoleon zijn nederlaag leed.
Vlakbij in het koepelgebouw staat een prachtig geschilderd panorama van de veldslag.
De Bloementuin in Domein Bokrijk
Historische gebouwen in het Openluchtmuseum van Bokrijk,
de prachtig gerestaureerd historische gebouwen op de Abdijsite Herkenrode.
oktober 2019, Chrysantenfestival in de Japanse Tuin van Hasselt
winter 2016,
Ice Magic Hasselt,
het sneeuw- en ijssculpturenfestival
Molens in Vlaanderen
Haven in Oostende
Bloemstukken tentoonstelling
met mijn vriendin Carine stadswandeling gemaakt in Gent,
Paddenstoelenwandeling,
tijdens de herfst kun je altijd mooie paddenstoelen vinden in de natuur, interessant is met een encyclopedie in de hand waar al die paddenstoelen, zwammen, schimmels en boleten in staan op zoek te gaan.
zo'n boek of gids kun je kopen of waarschijnlijk ook uitlenen in de bibliotheek.
Vogels in de natuur
prachtige zonsondergang boven Schulensmeer
Begijnhof van Hasselt in winters kleedje,
WANDELTIPS / WANDELROUTES deel 1
WANDELBLOG van EASYWALK
18-06-2014
Vakantie 2014 (Oostduinkerke aan zee)
Ons vakantie aan zee,
De derde week van juni verbleven wij in Sunparks Oostduinkerke waar wij een vakantiebungalow huurde.
Ons hondje Sammy ging voor het eerst mee op vakantie en heeft te samen met ons heel wat afgewandeld.
Het weer was de ganse periode aan de frisse kant met op sommige dagen een stevige noorderwind (17-18°). bewolking en weinig zon, geen neerslag op een spatje regen na op maandag, ideaal wandelweer.
Verslag binnenkort op mijn blog van twee wandelingen die wij hebben gemaakt:
1: De Sint-Sixtuswandelroute - Westvleteren, een wandeling in de omgeving van de St.-Sixtusabdij, die bekend is om zijn trappistenbier, volgens kenners het beste bier van de wereld.
2: Natuurwandeling langs De Kleiputten en Ijzervlakte - Stuivekenskerke deelgemeente van Diksmuide.
Foto's van Sammy aan zee, Visserijmuseum en vakantiepark Sunparks:
Schaffen is een deelgemeente van Diest, ligt op de overgang van de zanderige Kempen en het heuvelachtige Hageland.
Parking: voor de kerk op het Sint-Hubertusplein.
Afstand: rondwandeling van 9,6 km.
Wandelwegen: enkele asfaltwegen met weinig verkeer en redelijk goed begaanbare veldwegen.
Bewegwijzering: zeshoekige plaatjes met Kelbergen wandeling opgedrukt.
Wandelbord: rechts van de kerktoren.
Voor de parking op het groene Sint-Hubertusplein staat tussen de lindebomen een Heilig Hartbeeld.
De Sint-Hubertuskerk is gebouwd in bak- en ijzerzandsteen.
De kerk is in verschillende bouwfasen en stijlen opgetrokken zoals een gotisch koor uit de 15de eeuw en een zware gotische toren uit de 16de eeuw.
Herbouwd in neogotiek zijn de drie beuken, zijkoren en kruisarm (19de eeuw).
Vanaf het wandelbord volgen wij naar links de Kerkstraat.
Via de Waterstraat en Driesstraat verlaten wij de dorpskern en komen wij uit op een holle weg.
De holle weg met op zijn flanken eik en olm gaat lichtje bergop.
Verderop links een mooi uitzicht op het centrum van Schaffen.
Halfweg de holle weg duikt links de Molen van Schaffen op (graspad leidt er naar toe +- 200 meter).
De houten staakmolen uit 1826 stond oorspronkelijk in Beverlo maar verhuisde in 1903 naar de Kerkstraat in Schaffen.
De stad Diest kocht de verwaarloosde windmolen op en in 1979 werd de molen beschermd als monument.
De molen is ondertussen terug gerestaureerde en maalvaardig hersteld.
Voorbij de holle weg komen wij uit op het Schaffenveld.
Het Schaffenveld is vandaag beplant door bomen van een boomkwekerij.
Het is eens iets anders om door de hectaren grote bomenrijen te wandelen (diverse boomsoorten).
Wij komen op de Kelbergenstraat uit en slaan rechtsaf.
Verderop nemen wij de Peerstraat, rechts een oude gerestaureerde hoeve waarvan de schuur nog uit ijzerzandsteen bestaat.
Wij gaan voorbij de natte weilanden van Schouwbroek en slaan daarna de Vlassaartstraat in.
Na een stevige klim in de Vlassaartstraat volgen wij een veldwegje dat links omheen de beboste Kruisberg leidt.
Wij hebben een prachtig uitzicht op de weilanden.
Daarna bereiken wij het Schaffens gehuchtje Vleugt dat zijn eigen kerkje heeft.
Het kerkje dat dateert uit 1926 is opgetrokken in baksteen met versieringselementen uit natuursteen.
In het centrum van Vleugt aan het kruispunt kiezen wij de Baanhuisstraat.
Na 100 meter slaan wij rechtsaf een veldweg in.
Na het passeren van paardenweides en akkerland volgen wij de bosrand.
Daarna is het flink bergop tot op de top van de Kelbergen.
De Kelbergen ligt op 50 meter boven de zeespiegel en is een van de meest noordelijke gelegen heuvels van het Hageland.
Bovenop de Kelbergen staat het veldkapelletje van de ziekenzorg.
Wij nemen hier de asfaltweg naar links en hebben meteen een prachtig uitzicht op weilanden met op de achtergrond de Rauwberg. Na een daling volgen wij een landwegje terug richting Schaffen.
Onderweg passeren wij eerst nog de Wittehoeve met zijn uitgestrekte weilanden.
De Berkstraat brengt ons terug tot aan de kerk en het Sint-Hubertusplein.
Tips / opmerkingen: wandeling oké, gevarieerde route met enkele mooie vergezichten onderweg.
Bewegwijzering niet oké (in het Schaffenveld was er een wandelbordje weg, een tijdje rechtdoor gewandeld terwijl wij linksaf moesten).
De Molen van Schaffen draait iedere eerste en derde zondag van de maand, bezoekuren van 10 tot 13 uur.
Bijnamen voor de Molen van Schaffen zijn de Verloren Kostmolen en Molen van t Dorp.
Aan de kerk vertrekt nog een tweede bewegwijzerde wandelroute: Vliegveld wandeling (9,6 km - wandelbord aanwezig).
Wandeldatum: woensdag 11 juni 2014, aangename wandeldag met veel zon (24°).
160.KASTEEL VAN HORST EN OMGEVING - SINT-PIETERS-RODE
Kasteel van Horst en zijn groene omgeving - Sint-Pieters-Rode.
Ligging / start: Horststraat 28 Sint-Pieters-Rode (deelgemeente van Holsbeek).
Parking: ruime parking voor het kasteeldomein.
Afstand: rondwandeling van 6 km, twee wandelroutes van telkens 3 km.
Bewegwijzering: eerst de blauwe ruitjes van De Wingewandeling en daarna de groene rechthoekjes van de Domeinwandeling.
Wandelwegen: boswegen, graspaden, veldwegen en klein stukje asfaltweg.
Wandelbord: zijkant van de parking.
Vanaf het wandelbord volgen wij de korte lindebomendreef richting kasteel.
Het gerestaureerde Wagenhuis (koetshuis) dat wij eerst passeren dateert uit de 17de eeuw.
Opvallend aan het Wagenhuis zijn de rondbogen op zuiltjes en de muurankers met de initialen M A V T, staat voor Marie-Anne van den Tempel. Marie-Anne van den Tempel was de laatste adellijke bewoonster die in het kasteel woonde.
Het Wagenhuis is onderverdeeld in een horecazaak (links) en bezoekerscentrum (rechts).
In het bezoekerscentrum kun je allerlei streekproducten kopen en informatie krijgen over fiets- en wandelroutes in de regio.
Er tegenover staat de goed bewaarde waterburcht, het Kasteel van Horst dat is genoemd naar de Heren van Horst die hier al in de 13de eeuw woonde.
De waterburcht brandde in 1489 af, alleen de vierkante toren bleef gespaard.
De heropbouw startte rond 1500, er werden muren met speklagen voorzien aan de waterkant.
Aan de noordoost flank werd een ronde toren gebouwd.
In de 17de eeuw werden rond de binnenkoer twee vleugels bijgebouwd en belangrijke verfraaiingwerken uitgevoerd.
In 2007 verkocht Gravin de Hemricourt de Grunne het kasteel met zijn domeingronden (113 ha) aan het Vlaams Gewest.
Na een rondje rond de kasteelvijver en het nemen van fotos van het schilderachtige kasteel beginnen wij aan de eerste wandeling (Wingewandeling - blauwe ruitjes).
Voorbij de kasteeltoegang passeren wij De Winge ook wel de Molenbeek genoemd.
Achter de slagboom begint het Domeinbos van Horst.
Vandaag is het domeinbos eigendom van het Agentschap voor Bos en Natuur die hier aan duurzaam bosbeheer doen.
Wat nu een bos is was tot het eind van de 18de eeuw een gebied met viskweekvijvers.
Daarna werden de vijvers drooggelegd en evolueerden het gebied naar loofbos.
Op de vijverdijken die een stuk hoger liggen dan het bos werden er mooie dreven aangeplant.
Wij volgen de statige dreef met de naam Gravin de Hemricourt de Grunne dreef tot aan een kruispunt van boswegen en slaan hier linksaf.
Even verder gaan wij terug linksaf en wandelen wij over een graspad dat door het hooiland loopt tot aan de Rodestraat.
Na het oversteken van de Rodestraat volgen wij een veldweg kriskras langs weilanden, akkers en bosranden.
Vervolgens komen wij in een nat bosgebied terecht dat deel uitmaakt van het Natuurgebied Wingevallei.
Verderop wandelen wij stroomopwaarts langs de oever van de Winge.
De Winge is een beekje dat ontspringt in Tielt-Winge en stroomt via Holsbeek en Rotselaar naar Werchter, waar ze in de Demer uitmondt.
De kerk van Sint-Pieters-Rode krijgen wij even in de verte te zien.
Na het terug oversteken van de Rodestraat is het nog even wandelen door de groene vallei voordat de kasteelvijver en het kasteel terug inzicht komen.
De Domeinwandeling (groen rechthoekjes) start aan de andere vijver met rechts nog steeds de Winge.
De Horsthoeve ligt tegenover de vijver, de hoeve was ooit eigendom van het kasteel.
Vervolgen hebben wij links eerst weilanden en daarna bos.
Onderweg staat een infobord over de vuursalamander die hier in de vochtige loofbossen voorkomt.
De vuursalamander is gemakkelijke te herkennen aan zijn zwarte lichaam met gele vlekken of strepen.
Wij bereiken de Luttelkolen een asfaltweg en gaan linksaf.
De Winge laten wij achter ons, de beek loopt hier de andere richting uit.
Wij volgen links de rand van het domeinbos, rechts staan enkele huizen.
De Stuikbeek, een klein beekje dat helemaal overwoekerd is met netels en onkruid loopt links het bos in.
Na ongeveer 400 m asfaltweg slaan wij linksaf de Broekstraat in, een veldweg.
Mooi uitzicht hebben wij vanaf de Broekstraat op weilanden en achterliggende heuvels. Op het eind van de Broekstraat belanden we terug in het domeinbos. Hier valt pas het verschil op met de hoge vijverdijk en het lager liggende bos.
Wij wandelen door de Kleine Lostingdreef , genoemd naar de beek die hier door het bos loopt.
Daarna komen wij terug uit in de Gravin de Hemricourt de Grunne dreef.
Het is dan nog even de dreef afwandelen tot aan het kasteel en uitgang.
Afsluiten doen wij met een streekbier het Horstbiertje op het terras van Het Wagenhuis.
Tips / opmerkingen: wandeling oké en bewegwijzering oké.
Het kasteel van Horst, in de volksmond kasteel van de Rode Ridder is de thuishaven van de bekende stripfiguur de Rode Ridder van Willy Vandersteen.
Renovatiewerken zijn bezig binnenin het kasteel, na de werken zal het opnieuw opengesteld worden voor publiek.
Een plannetje van de wandelroutes kun je downloaden:
Bezoekerscentrum
Het Wagenhuis
Kasteel van Horst (1)
Kasteel van Horst (2) voorkant van het kasteel
Kasteel van Horst(3) rondje rond de kasteelvijver
Kasteel van Horst (4) muren afgewerkt met speklagen
Ligging / start: Provinciaal domein Het Vinne, Ossenwegstraat 70 Zoutleeuw, wegwijzers er naar toe vanuit het centrum van Zoutleeuw.
Het Vinne 130 ha groot, is gelegen ten oosten van het Vlaams Brabants stadje Zoutleeuw.
Parking: groot parkeerterrein rechts aan de ingang van het domein.
Afstand: rondwandeling van 5,5 km.
Wandelwegen: dolomietweg, boswegen en plankenpad.
Bewegwijzering: houtenpaaltjes met wit streep volgen, meestal staan ook andere strepen op de paaltjes van andere wandelingen.
Wandelbord: aan de vlaggen, juist voor van het speeltuintje achter een haag.
Via de toegangsweg bereiken wij eerst Bistro Het Vinne en de achterliggende Vinnehoeve.
De historische Vinnehoeve uit de 19de eeuw werd grondig gerenoveerd en heringericht.
Zo werd het hoofdgebouw als administratieve ruimte ingevuld.
De schuur werd ingericht als Bezoekerscentrum met natuureducatie- en tentoonstellingsruimte.
Ook de conciërgewoning werd aangepast aan de hedendaagse normen voor wooncomfort.
Wij starten de wandeling tegenover het terras van de Bistro.
Nog geen honderd meter verder staat rechts aan het meer een eerste informatiebordje met erop Weer een Meer.
Geschiedenis van het meer: het natuurlijk meer (oorspronkelijk 100 ha) is ontstaan in de ijstijd door een samenspel van klimaat en bodemgesteldheid werd er destijds een komvormige laagte uitgeschuurd in Het Vinne.
Om economische redenen zoals landbouw en later bosbouw (populierenhout voor een lucifersfabriek) werd vanaf 1841 tot 2005 met grote pompen het meer drooggelegd.
Het water werd naar waterloop De Gete afgevoerd.
Na grootschalige inrichtingswerken om de natuurwaarden van het natuurgebied te herstellen werden de populieren gekapt en de pompen tijdelijk uitgeschakeld zodat er vandaag weer een meer is (nu 65 ha).
De pompen doen nu terug dienst en pompt het teveel aan water weg, zodat het water op pijl blijft en de Vinnehoeve niet onderloopt.
Wij wandelen verder en zien links een vijvertje liggen.
Achter het vijvertje ligt een motte of burchtheuvel, De Castelberg uit de 11de eeuw ( informatiebordje) .
Op de burchtheuvel omgeven door een gracht stond toentertijd een stevige middeleeuwse woontoren (donjon) van de lokale machthebber.
Aan de voet lag het neerhof, een boerderij met schuren en woonruimte voor de arbeiders.
Wij volgen ongeveer vierhonderd meter een kaarsrecht dolomietpad omzoomd door bomen.
Op het einde van de dolomietweg slaan wij een bosweg in die door het natuurgebied loopt.
Het natuurgebied bestaat voornamelijk uit broekbos en ruigten.
Wij passeren verderop een schuilhut en komen in openruimte terecht.
Links bevind zich een wildernis met graslanden die begraast worden door de Schotse Galloway runderen, niet gezien (infobordje over de Grote Grazers).
Rechts ligt het meer goed verscholen achter het hoge riet.
Verderop na nog wat bos krijgen wij een beter overzicht op het prachtige Vinnemeer.
Op het water zijn talrijke watervogels te zien: meeuwen, eenden, ganzen en waterhoentjes.
Opvallend zijn de restanten van de dode bomen in het Vinnemeer, die unieke natuurfotos opleveren.
Een infobordje visrestaurant Het Vinne geeft meer uitleg over verschillende vogelsoorten en hun manier van vissen vangen.
De wandelroute loopt terug het bos in.
Verderop volgen wij de rand van het bos met links een hoogstamboomgaard in volle bloei (infobordje).
Daarna passeren wij een kleine poel, infobordje over het leven in een poel.
De laatste km wandelen wij een vrij lange afstand over een smal plankenpad (ons hondje op de arm gedragen).
Het plankenpad loopt eerst langs de rietkraag van het meer en daarna over het water.
Vervolgens, een tweede plankenpad gaat langs de natte oevers van het meer.
Wij passeren een infobord over Gasten in de zomer en winter, gaat over de vogels die hier verblijven in de vier seizoenen.
Tenslotte zijn wij bijna helemaal rondom het meer gewandeld, er rest ons nog een derde plankenpad dat richting kijkhut loopt.
Vanuit de hut kan de vogelliefhebber ongestoord vogels observeren.
Wij zijn rond en komen uit aan het achterterras van De Bristo.
Nog even na rechts wandelen voor een mooi uitzicht vanuit de nieuwe uitkijktoren.
Afsluiten doen wij met een hapje en drankje op het terras van de Bistro.
Adres: Nieuwenhoven 1 (wegwijzer vanaf de Hasseltsesteenweg, N722).
Parking: groot parkeerterrein aan het domein.
Afstand: rondwandeling van 7,5 km.
Wandelwegen: boswegen, veldwegen, graspad en straat.
Bewegwijzering: rode driehoekjes.
Wandelbord: aan het begin van het pad, richting t Kelshof wandelend.
Cafetaria t Kelshof is genoemd naar de Kelsbeek die hier door het bos stroomt.
t Kelshof is een U-vormige hoeve in vakwerkstijl met woonhuis, bakhuis en schuren.
De historische hoeve werd gebouwd in de 17de eeuw in opdracht van de abdij van Sint-Truiden.
Aan de hoeve worden er regelmatig restauratiewerken uitgevoerd, deze winter is er een volledig nieuw pannendak opgelegd.
Aan de achterkant van de hoeve volgen wij de weg die langs het speeltuintje en vervolgens een hoogstam boomgaard afloopt.
Rechts ligt Nieuwenhovenbos, van oudsher Galgenbos genoemd (161 ha).
Het is het grootste loofbos van Zuid-Limburg dat in de 10de eeuw aan de monniken van de abdij van Sint-Truiden werd geschonken, die er een parkbos van maakte.
In 1972 werd de provincie Limburg eigendom van het bos, die het openstelde voor passieve recreatie.
Voorbij de hoogstamboomgaard gaan wij rechtsaf en volgen de bosweg door het bos.
Uit het bos, volgen wij een graspad langs boomgaarden die volop in bloei staan.
Het is genieten van de bloesempracht van de kersen- en perenbomen, de appelboom laat nog even op zich wachten.
Van verre is de basiliek van Kortenbos al te zien tussen de bomen.
Via een graspad langs de bosrand en daarna langs braakliggende akkergrond bereiken wij de Hasseltse steenweg (kapelletje rechts).
Wij wandelen richting basiliek maar passeren eerst links nog het Kasteel van Kortenbos.
Het kasteel dat dateert uit 1641 is in de 20ste eeuw grondig verbouwd en uitgebreid.
Het bestaat uit een gesloten complex met inrijpoort en duiventil, koetshuis, stallingen en park met vijver.
Van het kasteel is alleen de straatkant te zien, de rest is goed verscholen achter een hoge haag (privé).
Daarna brengen wij een bezoekje aan de basiliek van Onze Lieve Vrouw Behoudenis der Kranken.
In het schitterend interieur (barokstijl) staan een renaissancepreekstoel van 1648, twee zijaltaren van 1655 zijn in marmer imitatie en beschilderd met gouden bloemmotieven.
De wanden van het kerkschip zijn bekleed met houten lambrisering en kunstig bewerkte eiken biechtstoelen uit 1600.
Talrijke votief schilderijen zijn er te zien en centraal in het hoogbarokke portiekaltaar staat een schilderij van Caspar de Crayer uit 1662: Norbertus bij Onze Lieve Vrouw.
Geschiedenis van de basiliek: ontstaan op de plaats van een boomkapel met miraculeus Mariabeeld dat veel pelgrims trok werd er in 1639 een barokke zaalkerk gebouwd.
Door de eeuwen heen werd er aan bijgebouwd, kerktoren in mergelsteen met speklagen (1665) en torenspits met hoektorentjes (1725).
Een zeshoekig portaal werd opgetrokken begin 1700, dat in 1925 aangevuld werd met twee zijgebouwtjes.
De kerk is beschermd sinds 1973 en grondig gerestaureerd eind vorige eeuw.
De barokke kerk kreeg in 1936 de titel basiliek, verleend door paus Pius XI.
Jaarlijks komen hier nog vele pelgrims op bedevaart, vooral in mei de Mariamaand.
Na ons bezoekje wandelen wij verder door de Basiliekstraat met links het privébos van het Kasteel van Kortenbos.
Verderop rechts staat de gesloten vierkantshoeve Casselaer, voormalig bezit van de abdij van Herkenrode.
Boven de rondbogige poort met duiventil staat de bouwdatum 1736 en het wapenschild van abdis dOultremont (beschermd als monument).
Wij slaan de straat tegenover de hoeve in en volgen het fietspad met rechts bloesempracht.
Verderop volgen wij een veldweg door een akker.
Via een hekje belanden wij terug in Nieuwenhovenbos.
Het bospad is eerst lichtjes bergop, daarna is het wandelen over een erg ongelijk en moeilijk begaanbaar pad met veel uitstekende boomwortels.
Terug uit het bos bereiken wij een openruimte met uitzicht op het Kasteel van Nieuwenhoven.
Voor wij het kasteel bereiken moeten wij eerst nog een ommetje maken.
Via trappen komen wij uit op een geasfalteerde holle weg (infobord over holle wegen).
Hier nemen wij het smal aardepad omhoog, dat langs de holle weg loopt met links akkers.
Vervolgens gaan wij via een veldweg dwars door het open veld en komen wij uit aan de fraai neogotische kasteelkapel uit begin 18de eeuw.
Aan de overkant van de weg staat het Kasteel van Nieuwenhoven, met kasteelhoeve.
Het kasteel dat nu te koop staat, was ooit een buitenverblijf van de monniken uit de Sint-Trudo abdij van Sint-Truiden.
In 1932 werd het na een zware brand grotendeels heropgebouwd in classicistische stijl.
De hoevegebouwen rond het binnenplein zijn nog authentiek uit de17de eeuw.
Tussen het kasteel en de hoeve liggen nieuwere gebouwen, wagenhuis met stallingen.
Terug in het Nieuwenhovenbos, wandelen wij door het laagste en natste gedeelte van het bos (plankenpad voorzien).
Uiteindelijk komen wij uit aan de visvijver van het domein.
Op de voorgrond staat het oude boswachtershuis dat heringericht is als bezoekerscentrum, er is een informatiebalie en een kleine permanente tentoonstelling over het bos.
Vanaf het boswachtershuis gaan wij naar rechts, richting uitgang en parking.
Het Peerdsbos bezit een populatie reeën, niet gezien.
De wandeling door het park heeft een meerwaarde als er de overwoekerende rododendrons in bloei staat.
Een andere wandelroute is de Peerdsboswandeling van 5 km, deze start ook aan de parking van De Melkerij (bewegwijzering: zeshoekige bordjes met naam van wandeling op).
Deze wandeling doet alleen het Peerdsbos aan en laat je kennis maken met het bos- beeklandschap langs de Laarse beek.
De wandelkaart Kempense Heide is te koop bij Standaard Boekhandel voor 8 .
Wandeldatum: zondag 30 maart 2014, aangename zomerse lentedag wel af en toe sluierbewolking (22°).
Bremdonckhoeve
De Melkerij
standbeeld: De man die de wolken meet
De Melkerij (achterkant)
boswachterhuisje
Bremdonckdreef
Peerdsbos bewegwijzering: wandelen naar knooppunt 4
Parking: op het eind van de doodlopende Neerharenweg bevind zich een grote parking.
Afstand: rondwandeling van 3,8 km.
Wandelwegen: asfaltwegen in de omgeving van de kinderboerderij en onverharde dreven.
Bewegwijzering: oranje bolletjes.
Wandelbord: aan de rand van de parking, ingang van de kinderboerderij.
Wij starten de wandeling aan het kasteelpark (80 ha) met eerst een kijkje te nemen op de kinderboerderij.
Hier kuieren wij tussen de stallen met konijnen en kippen.
In de weides staan ezels, boerenpaarden, geiten en enkele runderen.
Voorbij de eendenvijver wandelen wij langs een taverne, speeltuin en sportvelden.
Daarna stappen wij door een eikendreef en komen uit aan de uitgestrekte schapenweides.
Mooi om te zien zijn de pas geboren lammetje die nog melk drinken bij de moeder.
Wij volgen het fietspad langs de weides en wandelen richting kasteel Pietersheim.
Links staat de ruïne van een ringburcht met verdedigingsgrachten.
De grondige gerestaureerde ruïne is een overblijfsel van een waterburcht uit de 12de eeuw die in 1721 ingestort is.
Destijds (12de tot 15de eeuw) was de machtige waterburcht eigendom van de vrije rijksbaronie Pietersem of Pietersheim.
Vanuit de burcht werd geregeerd door de Heren van Pietersem en organiseerden ze roemrijke veldslagen.
Indien de ruïne open is (was gesloten) kunt je een bezoekje brengen aan het poortgebouw, stallingen en slotkapel.
Wij wandelen richting kasteel Pietersheim.
Al in begin vorige eeuw bouwde de adellijke familie de Merode hier een jachtslot dat wat later afbrandde.
Er werd spoedig op de puinen ervan het neoklassieke kasteel opgetrokken (dateert uit 1924). Het ziet eruit als een statig herenhuis dat momenteel wordt uitgebaat als café-restaurant-hotel "Slot Pietersheim".
Opvallend op de gevels zijn het driehoekige fronton op de oostgevel en een boogvormig fronton op de westgevel.
Prins Xavier de Merode verkocht in de jaren zeventig het kasteel en bijhorende gronden aan de gemeente Lanaken die er een recreatiepark van maakte.
Voorbij de sloot van het kasteel volgen wij de tamme kastanjedreef.
Verderop passeren wij een paar oude pijlers, het begin van een prachtige beukendreef.
Daarna volgen wij een deel van het Kabouterpad dat door het mooie loofbos loopt.
Het Kabouterpad met zijn kleurrijke informatieborden is een leuke attractie voor de kinderen.
Uit het bos, hebben wij rechts uitzicht op uitgestrekte paardenweiden en de gebouwen van wereldbekende paardenfokkerij Zangersheide.
Het fietspad naar links brengt ons terug naar de parking.
Ligging / start: aan café Maasvallei, Herbrichtstraat 15 Lanaken.
Parking: voor het café is er plaatst voor een aantal autos.
Afstand: rondwandeling van 4,4 km.
Wandelwegen: betonwegen, zo goed als verkeersvrij en veldweg.
Bewegwijzering: geen, dit is een zelf uitgestippelde wandelroute, genummerde fietsbordjes helpen onderweg.
Wandelbord: geen, klik hier:
Herbricht een gehuchtje van Lanaken bestaat uit enkele boerderijen en een vijftal huizen.
Het gehucht komt regelmatig in het nieuws omdat de Maas bij langdurige regenperiode hier als eerst buiten zijn oevers treedt.
Herbricht overstroomd en is dan volledig van de buitenwereld afgesloten.
Voor de Vlaamse overheid zijn de overstromingen welletjes geweest en ze willen in de komende jaren het gebied woonvrij maken.
Of er vandaag nog mensen wonen of alles al onteigend is weten wij niet, het was er doodstil en het café was gesloten.
Herbricht zal in de nabije toekomst moeten wijken voor het Grens - Maasproject.
Het project bepaalt dat de winterbedding, dit is het overstromingsgebied waarin Herbricht ligt onbewoonbaar zal worden verklaart.
Meer info over het project: vanaf het café (+- 30 meter) richting Maas wandelen, hier staat een infopaal over het Grens - Maasproject.
Er staat hier ook een grenspaal, de Maas vormt hier de natuurlijke grens met Nederland op de rechteroever.
Wij stappen terug richting café Maasvallei en passeren juist voorbij de café een oude hoeve in vakwerkstijl.
Het eerste betonwegje dat wij links tegenkomen slaan wij in (fietspad nr.53).
Wij gaan langs enkele weilanden en houden verderop halt aan de Heilig Hartkapel.
Deze veldkapel opgetrokken in baksteen dateert uit de 2de helft van de 19de eeuw.
Wij wandelen verder, eerst nog wat weilanden, daarna langs maïsvelden.
Aan een Y -splitsing nemen wij de weg die omhoog loopt richting winterdijk.
Vanaf de winterdijk zijn er enkele mooie uitzichten op de omgeving te zien.
Aan de rechterkant uitzicht op de zand- en leemachtige uiterwaarden, de vruchtbare grond primeert als landbouwgebied (akkerland, maïsvelden en fruitplantages).
Links staan nu een veelheid van serrekoepels, destijds stonden hier grindputten die ondertussen zijn gesaneerd.
Helemaal in de verte zien wij een glimp van
kasteel dAspremont-Lyden en het kerkje van Oud-Rekem.
Aan het volgende fietsknooppunt nemen wij nummer 52 als bewegwijzering, dit is de Winterdijk verder volgen tot op het einde.
Daarna volgen wij nog steeds fietsbordje 52, de weg loopt langs De Maas.
Wij zijn ondertussen op het grondgebied van Uikhoven, een deelgemeente van Maasmechelen.
Uikhoven lag tot 1150 op de rechteroever van de Maas, na een overstroming verschoof de rivierbedding een aantal km oostwaarts, hierdoor kwam het dorpje op de linkeroever te liggen.
Na ongeveer 150 meter langs de Maas wandelen houden wij halt aan een platform, uitkijkplaats met rustbankjes.
Hier staat op een bordje de legende van de Verdwenen Jood ( interessant om even te lezen).
Na de overstromingsramp van 1926 werd hier in Uikhoven langs de Maas een dikke betonnen afdamming muur gebouwd.
Op een waterpeilmeter tegen de muur kunnen de bewoners het waterpeil in de gaten houden bij hoog water.
Tegenover het platform staat het monument van carnavalsvereniging de Maaszuipers, Uikhovenaren kennen een rijke carnavalstraditie.
Na het verlaten van het platform steken wij het pleintje over en slaan rechtsaf de Schoorstraat in.
Wij wandelen tot aan de neogotische kerk van Uikhoven, gebouwd in 1855.
In 1939 werd een nieuwe kerk in modern gotische stijl gebouwd, deze kwam haaks op de oude kerk te staan.
Van de oude kerk bleven alleen de kerktoren en zuidelijke zijbeuk en koor bewaard.
De kerk is toegewijd aan de patroon van de Maasschippers, de Heilige Nicolaas.
Aan de zijkant van de kerk staat een Lourdes grot.
Wij keren op ons stappen terug en wandelen terug de Schoorstraat af tot aan de eerste bocht.
Aan de bocht nemen wij de Herbrichtstraat en kiezen aan de eerste Y-splitsing links.
Verderop aan de tweede Y-splitsing kiezen wij rechts de veldweg.
De veldweg gaat door de uiterwaarden en brengt ons terug tot bij de veldkapel.
Nog even naar links en daarna rechtsaf en wij zijn terug in het stille gehucht Herbricht.
Tips / opmerkingen: mooie gevarieerde wandeling.
Het historische dorpje Oud-Rekem ligt vlakbij, klik hier: Het standbeeld van het Kiezelventje zou in de omgeving van de kerk van Uithoven staan (niet gezien).
Goed om te weten: de uiterwaarden is het grondgebied dat tussen de Maas en de winterdijk ligt.
Door een zomerdijk aan te leggen op de Maasoever blijven de overstromingen achterwege en kunnen de vruchtbare uiterwaarden gebruikt worden voor fruitteelt.
