De weersverwachtingen gaven winterse neerslag en dat zullen we geweten hebben: we waren pas vertrokken en de eerste sneeuwvlokken waren een feit. Het grote voordeel van sneeuw en stofhagel is dat je er nauwelijks nat van wordt. Het ergst was eigenlijk de striemende wind die samen met de neerslag constant op ons gezicht beukte. Na een klein uurtje stopte het en daar verscheen als uit het niets de zon die meteen een heel andere sfeer aan het landschap gaf. De vreugde was echter van korte duur en even later begon het opnieuw te sneeuwen. Zo ging het de hele wandeling . De gevoelstemperatuur was zoals voorspeld - 5° en dat was eraan te voelen; de meegebrachte lichte handschoenen verzachtten toch wel enigszins het koudegevoel. 

Rond de middag kwamen we in Heers en besloten we te eten in een bushokje waar we toch een  beetje beschermd waren tegen de wind.

Na de middag veranderde ook het landschap en nu moesten we grotendeels door bossen met mooie brede paden.

Normaal stoppen we vaak om een koffie of een verfrissing ,maar nu de horeca nog muurvast op slot zit was dit natuurlijk geen optie en moesten we steeds wandelen om het niet koud te krijgen.

Vroeger dan verwacht kwamen we dus bij onze AirbnB . Ik vond de telefoonnummer niet meer waarmee ik moest verwittigen en onze gastvrouw was niet thuis. We zochten ondertussen de plaatselijke supermarkt om waar we morgen onze inkopen zouden doen en toen we daarna naar het  betreffende adres liepen was ze reeds thuis en dit tot onze grote vreugde want we hadden het allebei zeer koud ondertussen.

We genoten direct van een warme douche en hadden nog meer dan een uur alvorens te dineren.

Platte rust was dan ook de beste optie na een lange zware tocht.