|
We konden gisteravond kiezen voor een verrassingsmenu en dat zullen we geweten hebben; de familiezaak bestond uit een kok, een administratief bediende en een maitre d'hotel annex sommelier van een jaar of twintig die zo zijn best deed dat het in feite belachelijk was: hij was zodanig onderdanig en hij gaf over alles zo veel uitleg dat het niet mooi meer was; het leek dan ook voortdurend alsof hij zich verontschuldigde.
Het eten zelf was ronduit schitterend. De drie waren trouwens broers
Vanochtend na een heerlijk ontbijt vertrokken . We namen de asfaltweg terug tot waar we gisteren gestopt hadden en moesten onmiddellijk rechtsaf het bos in, het werd een klimtocht van kilometers lang via Mormont en Masbourg, waar we een scherpe bocht namen. Plots moesten we linksaf via trapjes het woud in en dat was werkelijk een heel steile klim van wel een kleine kilometer tot helemaal boven de berg. Ikzelf moest een tweetal keer stoppen om op adem te komen en ik dacht dat Brigitte dit niet zou halen, ik had het echter verkeerd ingeschat en op haar eigen tempo kwam ze ook zwetend boven...
CHAPEAU, dat had ik niet verwacht.
Wanneer we in Nassogne aankwamen merkten we direct een vol terras, het eerste in al die dagen. De cola zero en de koffie smaakten heerlijk.
Over de rest van de wandeling kunnen we kort zijn: een keer we Ambly gepasseerd waren wqs het een praktisch vlak maar zeer saai stuk op een baantje tussen de weilanden.
|
