Na ongeveer 9 km bereikten we Marsolan, een grote kerk en enkele huizen , maar we wisten dat er een klein winkeltje was. We kochten er onze maaltijd voor de middag en dronken er op het buitenterras een lekkere koffie. 

Ik merkte dat B begon noties te krijgen van de Franse taal en toen de uitbaatster haar "bonne  route" toewenste antwoordde ze met "bonne route". Ik heb haar dan uitgelegd dat de waardin waarschijnlijk niet van plan was ook te wandelen en dat het beter was gewoon "merci" te antwoorden in dit geval en het andere antwoord te gebruiken voor collega-wandelaars. Alle begin is moeilijk maar ze doet in elk geval een verdienstelijke poging.

We vertrokken en het ging voortdurend op en neer tussen de tarwe - of roggevelden, ik ken helaas het verschil niet. B wandelde al fluitend en ik merkte dat haar conditie uitstekend was tijdens de soms wel pittige beklimmingen.

We vonden geen bank om onze maaltijd te nemen en aten onze picknick dan maar gewoon in de graskant op.

Anderhalf uur later kwamen we in het prachtige La Romieu, een stadje dat zij naam dankt aan een Italiaanse pelgrim die hier enkele honderden jaren geleden passeerde. Het stadje is ook een kattenstad wat je kan merken aan de vele beeldjes en de namen van de plaatselijke horeca.

Speciaal is wel dat wij deze keer overnachten in een stacaravan op de mooie camping " le camp de Florence". Na de douche verkennen wij die even en wie weet komen we hier nog wel eens met de hele familie.

Nog 1 etappe en we kunnen onze matten oprollen, het zal mooi geweest zijn maar we zullen toch ook blij zijn terug in onze gewone omgeving te zijn.