|
Gite les Etoiles was tot hiertoe de slechtste ervaring van allemaal: de uitbaatster was ongelooflijk zelfingenomen en arrogant, er waren zoveel regeltjes, zo mocht de valies niet in de kamer en moesten we hetgeen we nodig hadden in een plastieken bak stoppen en zo onze kamer binnengaan. Het eten viel wel mee maar de meeetende vrouw voelde de aandrang om heel haar familiegeschiedenis uit de doeken te doen aan de dichtstbij zittende tafelgenoten, wat zichtbaar wrevel opwekte. De kamer zelf was echt heel simpel en we hadden geen eigen WC en badkamer. De muren waren zo dun dat je de zachte scheten van de buren kon horen en er was lawaai tot na elven.( een Frans gezelschap had hun laatste wandeldag afgewerkt en dat moest gevierd worden. Om 6 uur waren de stadsdiensten al bezig de straten te kuisen en tot overmaat van ramp regende het pijpenstelen bij het opstaan.
De wandeling was 21 km lang en B had beslist opnieuw te proberen. We kozen voor een variante langs het canal des 2 mers en dat was dus 15 km zo plat als bij ons.
We hadden beslist dat B zou proberen met haar bottines maar dat viel geweldig tegen: zij voelde hier en daar wat ongemak aan haar linkervoet en in het dorpje Pommevic besloten we eens te kijken, je gelooft het of niet maar ze had vier nieuwe blaren op dezelfde linkervoet. Ik behandelde ze zoals steeds en ze deed haar lichtere schoenen aan, de pijn bleef echter en we wachten morgenochtend af. Ik vrees echter dat het terug taxi zal worden want morgen zijn er 24,5 km af te leggen.
Het grootste nieuws vandaag is echter dat we in een echt kasteel (chateau Lastours), slapen dat uitgebaat wordt door een Nederlander. De folder oogt prachtig maar de werkelijkheid is helemaal anders: het mooie zwembad is totaal niet onderhouden, geen water en allemaal vuiligheid in en rond; lege plastieken flessen en kapotte tuinmeubelen liggen her en der verspreid, kortom, het trekt helemaal op niks . We kregen de bruidsuite, ook al vergane glorie. Maar soit, we zien wel wat er komt...
|
