De etappe van vandaag vertrok aan de schitterende Pont Velentre met een geweldig steile klim waarbij er nu en dan zeer grote trappen waren, een Engelstalige kleine dame zag ik letterlijk met de knieën voor op zo een trap kruipen. Er hing een dikke mist en dat was wel jammer want boven moest het zicht op Cahors fantastisch geweest zijn. De weg bleef stijgen en dat zou zo duren tot in Labastide- Marnhac waar een winkeltje annex café was. De koffie was voortreffelijk en ik kon mijn weg verderzetten. Het traject liep door een prachtig landschap, veel mooier dan het gedeelte vóór  Cahors. Om 13.45 reeds kwam ik aan in gite ' le nid des anges', een oud kloostergebouw dat tegen de kerk aanleunde. Brigitte zat me op een bank o te wachten, het was immers zonnig weer. De voorzieningen waren echt heel basic, wat een verschil met de luxueuze kamer bij merouw Codet in Cahors.

Het was een bont gezelschap in de gite: de opvallendste was een priester die een grijs hemd droeg met witte boord en daaronder een gewone korte broek en wandelschoenen. Hij bleek in het gezelschap van een vijftal mannelijke volgers ,de een al nichtiger dan de andere. Toen bij het avondmaal de gerante , zelf een halve non,een gebed aankondigde sprong de man prompt recht en vatte er een gezang aan van heb je me daar. Onmiddellijk sprong de rest van het gezelschap, uitgezonderd een jong tweetal en wijzelf, in de houding om onverstoorbaar mee te doen met het gezang dat mij het eerste moment aan een zekere jugend uit een ver verleden deed denken. Wijzelf zaten er- excusez  le mot - als door de hand Gods geslagen bij. Na de hymne ging de geestelijke na zich neergezet te hebben onmiddellijk tot de orde van de dag over en vroeg me het brood aan te geven. De maaltijd zelf was heel sober en reeds om iets na achten konden wij ons bed in.