Eindelijk weer een plaats gevonden waar we jullie iets kunnen doorsturen. Onze 5e dag zit erop en we hebben ondertussen al voor 110.6km onze zolen versleten. De eerste dagen liepen we heel gevarieerd met zichten op de Cantabrische kust en door wijnvelden. De laatste dagen door prachtige holle wegen door bos en weiden. De echte caminosfeer was gisteren goed te voelen. Een zware tocht van 26.5km voor de boeg deed ons om 7u opstaan om na ontbijt rond 8u15 de wandeling aan te vatten. Vanaf Deba via een Calvarieberg steeds stijgend naar de Col Arno. Met zijn 500m de hoogste berg van de Camino in Euskadië. Dit is een van de meest bosrijke en ondoordringbare gebieden van de weg naar Compostela door het noorden van Spanje. De meeste van onze mede-pelgrims zijn op +18km gestopt wegens te zwaar maar bij ons zat de spirit en de sfeer er echt in en zijn tot het eindpunt het Monasterio de Zenarruza doorgestapt. Die laatste kilometers over onvervalste oude Caminowegen. Moe maar vooral euforisch hebben we ons op ons bed laten ploffen. Vandaag voor het eerst wat regen gehad maar dit hield ons niet tegen om langs eucalyptus-, kiwi-, appel-, walnoten- en vijgebomen verder te stappen tot in Gerinka. Een plaats die jammerlijk bekend geworden is door het bombardement dat Duitse vliegtuigen op de stad uitvoerden in 1937 tijdens de Spaanse burgeroorlog, een tragedie die uitgebeeld is op het gelijknamige schilderij van Picasso. Doris-Dette
