Enkele dagen geleden zijn de treintickets voor onze tocht gekocht. Je ziet we zijn dus écht van plan te gaan. Op 13 september vertrekken we vanuit Rijsel. Een overstap in Parijs is onvermijdelijk en 's avonds komen we in Irun aan. Een slaapplaats vastleggen kan niet maar ik ben ervan overtuigd dat we niet onder de blote hemel zullen slapen. Anderzijds zou dat ook een unieke ervaring zijn, bijna als clochards onder de bruggen van .... De terugtocht is ook al vastgelegd maar daar praat ik liever nog niet van (we zijn wel van plan terug te keren). Woensdagnamiddag was terug een eerste staptocht langs onze wegen. Bij wijze van training zijn we uit De Haan richting Wenduine gelopen door het bosje, om dan langs het strand terug te keren. Met een stevige westenwind in ons gezicht en met alle kracht vooruit tegen de wind in liepen we al vertellend - want dat doen we zeker nadat we elkaar voor een kleine maand niet gezien hebben (Dette is nl. op vakantie geweest) - op het strand terug huiswaarts. Dan plots, op het zand zagen we een sint-jacobsschelp !!! Van alle keren dat ik langs het strand wandelde heb ik tot nu toe 2 maal zo'n schelpje gevonden. Onze blijdschap kon niet op maar we waren nog geen 2 passen verder of we vonden terug zo'n schelpje, en dan nog eentje en dan nog één. Ik kwam dus thuis met 28 van die schelpen en ik denk dat Dette er ongeveer evenveel heeft verzameld. Ons geluk kon niet op... "als dit geen teken is", zeiden we !!!! Ja, als dit geen teken is. We gaan dus zeker de tocht aanvangen met volle overtuiging en enthousiasme, want wat de natuur ons als teken gaf met de Sint-Jacobsschelp zien we als een teken om de natuur te beschermen en in stand te houden ! En om ons enthousiane en overtuiging te bekrachtigen kan ik jullie nog dit meegeven, onze schoen in de Groenwaecke, ons bezoekerscentrum, heeft al een flinke duit opgeleverd ! Dank aan allen voor jullie bijdrage en steun !!
Mijn eerste contact met Doris kwam via mijn vrijwilligerswerk in Groenwaecke. Een korte vriendelijke groet was het prille begin van wat later zou uitgroeien tot een mooie vriendschap.
Door het feit dat zij een opleiding volgde voor natuurgids en aan Filip (mijn echtgenoot en voorzitter van Natuurpunt De Haan) vroeg haar wat bij te staan in het opmaken van haar eindwerk, kregen wij meer en meer contact. Soms heb je niet veel nodig om te voelen dat het klikt en met haar had ik dit onmiddellijk. Op een gegeven moment stelde ze me de vraag of ik het niet zag zitten om eenste gaan stappen in Noorwegen. Maar door mijn jaarlijkse zomervakantie in Zweden zag ik de bestemming niet zo zitten en stelde ik haar mijn droom voor een stuk wandelen richting Compostela. De eerste stap was gezet. Van het ene voorstel kwam het andere en er werd al rap besloten om aan onze 3 weken durende tocht een goed doel te koppelen. Zo geschiedde . 500km stappen richting Compostela om geld in te zamelen voor Windmolens in de Uitkerkse Polders.
Compostela heeft iets spiritueels iets dat mensen dichter bij elkaar brengt. Wij zijn nog maar in de voorbereidende fase en de kracht van dit fenomeen begint zich al te gevoelen.
Van overal krijgen we positieve reacties en donativos. Zelfs van mensen waar we het niet van verwachten. Onlangs kwam een nicht bij mij thuis. Ze had op reis in Lourdes een sleutelhanger met jacobschelp zien hangen. Ze heeft hem gekocht, laten zegenen en kwam die afgeven om ons te beschermen tijdens onze trip. Prachtige, warm gebaar en .. de sleutelhanger is reeds vastgemaakt aan de rugzak. Dette
