De kop is er af. Na een voorvarende treinreis om 20u20 in Irun toegekomen. Onmiddellijk was er al een behulpzame Irunees die ons de weg wees naar de albergue. Daar aangekomen bleken er 2 Limburgers aanwezig te zijn. Om 7u werd ons ontbijt aangeboden met op de achtergrond pelgrimsmuziek. Om 7u30 vertrokken voor een tocht van 24,4km tot in San Sebastian. Een prachtige in de kuitenbijtende ervaring. Tegen de middag waren we reeds 17km verder na een paar serieuze klimmetjes en nog stijlere dalingsjes. In een authentiek bewaard kustdorpje Guipuzcoa hebben we een rustperiode ingelast en de nodige energie opgedaan door het nuttigen van wat ons nog restte van proviand. (weer enkele grammen lichter op de rug). Was ook nodig want er stond ons een heuse beklimming te wachten via wel meer dan 100 ongelijkmatig liggende trappen. Wat de moeite waard loonde gezien de mooie zichten langs de Cantabrische Zee. En what goes up, must come down en dat hebben we goed gevoeld . Rond 14u zagen we San Sebastian onder ons liggen. Een kuststad, ietske groter dan Blankenberge en nog ietske groter dan De Haan. Met rupzak van Doris en rugzak van mij, de ganse baai afgelopen. Wat toch wel 2u in beslag nam. Dus ook ietske langer dan de dijk van Blankenberge en uiteraard....juist !!! De 24.4 km lange tocht zat er toen wel op maar de jeugdherberg lag nog zo'n 3,5 km verder. Gesterkte pelgrims zoals we zijn, hebben we er die met de glimlach bijgenomen. Doris&Dette
Inderdaad 't is zo ver. Morgen vertrekken we. Eerst richting Moeskroen waar we bij Doris haar zus overnachten. Vandaar zijn we dichter bij Rijsel en ontlopen we zo mogelijke files en dus stresstoestanden. Rugzak staat klaar en alles in gedachten nog eens overlopen. Hopelijk niets vergeten anders wordt het ons behelpen en/of elkaar helpen. Gisteren, samen, nog eens (tijdelijk) afscheid genomen van ons Noordzeestrand met een glaasje vocht . Vanavond nog de nodige telefoontjes naar kindjes plegen (tijdelijk) afscheid nemen van de papa en mama en dan nog wat gezellig en rustig bij het venteke int zetelke . Ik wil bij deze nu al de mensen bedanken die ons op één of andere manier gesteund hebben, geldelijk, woordelijk of informatief. Het deed/doet deugd. Ik zou zeggen, blijf vanaf nu regelmatig onze blog bekijken, want het is echt wel de bedoeling dat we onze wedervaren met jullie delen. Wat onze tocht opgebracht zal hebben, zullen we zeker na thuiskomst op blog vermelden. Ultreia
. Rond 14u zagen we San Sebastian onder ons liggen. Een kuststad, ietske groter dan Blankenberge en nog ietske groter dan De Haan. Met rupzak van Doris en rugzak van mij, de ganse baai afgelopen. Wat toch wel 2u in beslag nam. Dus ook ietske langer dan de dijk van Blankenberge en uiteraard....juist !!!
. 
