Vorige week zaterdag 28/07 een serieus trainingske gemaakt. We zijn vanuit De Haan via polders van Vlissegem richting Houtave - Meetkerkse polders naar de vaart Brugge-Oostende gestapt. Toch een tochtje van meer dan 20km. Het weer zat ons echt mee, want 's morgens had het nog geregend en smiddags was het bewolkt. Maar we zijn tot op het einde droog gebleven en hebben zelfs prachtig, warm weer gehad. We hadden er een gastvrouw/supporster bij, Ariane, dochter van Doris die ons de ganse wandeling gezelschap heeft gehouden en die het nu al ziet zitten om volgend jaar, het tweede gedeelte van 'onze op weg naar Compostela' mee te beleven. Het eindepunt van onze tocht was Nieuwege Brugge waar we hadden afgesproken met onze mannekes. We waren van plan daar gezellig met z'n allen een hapke te eten vooraleer met de wagen naar huis te rijden. Maar we hadden niet gereserveerd en bijgevolg ook geen plaats . Ook dat was een goeie training voor Doris en mij, want eens op weg in Spanje, hebben we adressen om te overnachten, maar weten we ook niet zeker of er altijd plaats zal zijn voor twee vermoeide pelgrims en ook dan zullen we moeten verder trekken op zoek naar 'ons bakske met stroo'. Uiteindelijk zijn we beland in Houtave taverne 'De Drie Koningen' die toch ook wel een beetje rondtrekkende mensen waren. Zo zie je in alles wat we ondernemen laat Compostela zich nu al gelden in kleine dingen. Dette
Enkele dagen geleden zijn de treintickets voor onze tocht gekocht. Je ziet we zijn dus écht van plan te gaan. Op 13 september vertrekken we vanuit Rijsel. Een overstap in Parijs is onvermijdelijk en 's avonds komen we in Irun aan. Een slaapplaats vastleggen kan niet maar ik ben ervan overtuigd dat we niet onder de blote hemel zullen slapen. Anderzijds zou dat ook een unieke ervaring zijn, bijna als clochards onder de bruggen van .... De terugtocht is ook al vastgelegd maar daar praat ik liever nog niet van (we zijn wel van plan terug te keren). Woensdagnamiddag was terug een eerste staptocht langs onze wegen. Bij wijze van training zijn we uit De Haan richting Wenduine gelopen door het bosje, om dan langs het strand terug te keren. Met een stevige westenwind in ons gezicht en met alle kracht vooruit tegen de wind in liepen we al vertellend - want dat doen we zeker nadat we elkaar voor een kleine maand niet gezien hebben (Dette is nl. op vakantie geweest) - op het strand terug huiswaarts. Dan plots, op het zand zagen we een sint-jacobsschelp !!! Van alle keren dat ik langs het strand wandelde heb ik tot nu toe 2 maal zo'n schelpje gevonden. Onze blijdschap kon niet op maar we waren nog geen 2 passen verder of we vonden terug zo'n schelpje, en dan nog eentje en dan nog één. Ik kwam dus thuis met 28 van die schelpen en ik denk dat Dette er ongeveer evenveel heeft verzameld. Ons geluk kon niet op... "als dit geen teken is", zeiden we !!!! Ja, als dit geen teken is. We gaan dus zeker de tocht aanvangen met volle overtuiging en enthousiasme, want wat de natuur ons als teken gaf met de Sint-Jacobsschelp zien we als een teken om de natuur te beschermen en in stand te houden ! En om ons enthousiane en overtuiging te bekrachtigen kan ik jullie nog dit meegeven, onze schoen in de Groenwaecke, ons bezoekerscentrum, heeft al een flinke duit opgeleverd ! Dank aan allen voor jullie bijdrage en steun !!
Mijn eerste contact met Doris kwam via mijn vrijwilligerswerk in Groenwaecke. Een korte vriendelijke groet was het prille begin van wat later zou uitgroeien tot een mooie vriendschap.
Door het feit dat zij een opleiding volgde voor natuurgids en aan Filip (mijn echtgenoot en voorzitter van Natuurpunt De Haan) vroeg haar wat bij te staan in het opmaken van haar eindwerk, kregen wij meer en meer contact. Soms heb je niet veel nodig om te voelen dat het klikt en met haar had ik dit onmiddellijk. Op een gegeven moment stelde ze me de vraag of ik het niet zag zitten om eenste gaan stappen in Noorwegen. Maar door mijn jaarlijkse zomervakantie in Zweden zag ik de bestemming niet zo zitten en stelde ik haar mijn droom voor een stuk wandelen richting Compostela. De eerste stap was gezet. Van het ene voorstel kwam het andere en er werd al rap besloten om aan onze 3 weken durende tocht een goed doel te koppelen. Zo geschiedde . 500km stappen richting Compostela om geld in te zamelen voor Windmolens in de Uitkerkse Polders.
Compostela heeft iets spiritueels iets dat mensen dichter bij elkaar brengt. Wij zijn nog maar in de voorbereidende fase en de kracht van dit fenomeen begint zich al te gevoelen.
Van overal krijgen we positieve reacties en donativos. Zelfs van mensen waar we het niet van verwachten. Onlangs kwam een nicht bij mij thuis. Ze had op reis in Lourdes een sleutelhanger met jacobschelp zien hangen. Ze heeft hem gekocht, laten zegenen en kwam die afgeven om ons te beschermen tijdens onze trip. Prachtige, warm gebaar en .. de sleutelhanger is reeds vastgemaakt aan de rugzak. Dette
De Bosman Windwatermolen is niet voor niets de meest voorkomende molen in het Nederlandse landschap. Sinds 1929 ondertussen leverbaar als de 4e generatie. De toepassing van windmolens voor de aandrijving van pompen is een economisch aantrekkelijk en milieuvriendelijke oplossing voor watertransport. Dit geldt in het bijzonder voor gebieden waar elektriciteit niet voorhanden is. De windwatermolen werd in Nederland hoofdzakelijk gebruikt voor het bemalen van polders. Tegenwoordig ook in natuurgebieden met plas-dras situaties. Vanaf windsnelhelden van 3 m/s kan de molen dienst doen. Door een eenvoudig vlottersysteem is volautomatische peilbeheersing mogelijk. Onder normale omstandigheden (met name vlak open terrein), kan deze molen een gebied van 20-25 ha. verzorgen.
Toepassing B4 Windwatermolen
Drainage van cultuurgronden in het algemeen
Irrigatie van cultuurgronden zoals bijvoorbeeld in deltagebieden
Irrigatie van natuurgebieden
Waterniveaubeheersing in visvijvers, zoutpannen en natuurgebieden
Het rondpompen van stilstaand water met het oog op verversing
Alles begint met een idee, een wens, een verlangen. Dan met de mensen die je pad kruisen Lieve mensen,
Mogen wij ons eventjes voorstellen. Wij zijn Doris Van Parys en Bernadette Jansseune. Twee dametjes +- 50 jaar jong van hart en ziel, die door de natuur zijn samengebracht. Daar is in de eerste plaats een mooie vriendschap uit geboren maar ook een idee !!
Door de recente besparingen in ons land,werden de natuurbudgetten nog maar eens extra hard aangepakt. Die zijn echter wel hard nodig, willen wij onze (jullie) nazaten nog iets waardevols nalaten !
Daarom hebben wij besloten om van 13 september tot 7 oktober 12 onze beentjes in te spannen om een tocht van 500 km richting Compostela te wandelen en zo wat extra gelden in te zamelen. Eén stapdag is gemiddeld 25 km.
Wij zijn als vrijwilligers van Natuurpunt actief in de Uitkerkse Polder alsook in het natuurreservaat De Zandpanne in De Haan waar er in het verleden reeds grote inspanningen zijn geleverd. Maar deze projecten zijn zeker nog niet af.
Door verdroging in de Uitkerkse Polder krijgen kritische weidevogels zoals grutto, kluut, tureluur het erg moeilijk. Daarom is er dringend nood aan windmolentjes om in droge periodes water in de percelen te brengen zonder de omliggende landbouwgronden te schaden.
Wij zijn dus op zoek naar mensen die ons willen steunen om dit te sponsoren. Ben jij die ene die in gedachten meestapt ?
Per km dat wij stappen kun je 1 euro bijdragen. Maar JIJ bepaalt voor welk bedrag je ons wilt steunen !
Ieder willekeurig bedrag is welkom en vanaf 40 euro krijg je een fiscaal attest van Natuurpunt toegestuurd.
Stortingen kunnen gebeuren op reknr. BE56 2930 2120 7588 met vermelding Project 5519-Compostela .
Om het in de geest van de camino te zeggen , kan je ook gewoon un donativo doen door een duit in het wandelschoentje te steken dat in het bezoekerscentrum Groenwaecke zal staan.
Je zult de tocht kunnen volgen en nu reeds bekijken op http://www.bloggen.be/doris_dette2012.
Weliswaar zal het ons onmogelijk zijn om iedere dag een verslagje te plaatsen.
die ons de ganse wandeling gezelschap heeft gehouden en die het nu al ziet zitten om volgend jaar, het tweede gedeelte van 'onze op weg naar Compostela' mee te beleven.
.
en ook dan zullen we moeten verder trekken op zoek naar 'ons bakske met stroo'. Uiteindelijk zijn we beland in Houtave taverne 'De Drie Koningen' die toch ook wel een beetje rondtrekkende mensen waren. 
