Een spijtig verschijnsel dat door alle eerlijke kenners wordt aangehaald is de vervlakking van smaak en aroma van de wijnen uit de gewone productie ( zie zowat alle grote wijngidsen o.a. DUSSERT-GERBER, GAULT MILLAU enz. en de betere wijntijdschriften). Toegegeven wordt, dat dit een normaal verschijnsel is,  een gevolg van het gebruik van dezelfde klonen van wijnranken en van dezelfde gistingsklonen  in alle wijngebieden EN van de chemische manipulaties. Zelfs smaak- aroma - en kleurverbeteraars worden gebruikt. Om een zgn. hout- en vanilletoets toe te voegen (normaal een gevolg van rijping in eiken vaten), schrikt men er niet voor  terug houtkrullen toe te voegen.

Mede, door al deze onnatuurlijke ingrepen, gaat de eigenheid van elke regio verloren.

Dit is ook in niet onaanzienlijke mate te wijten aan het algemeen gebruik van gistingsklonen. Dit zijn in chemische fabrieken gemaakte producten om de gisting van de wijn op gang te brengen. Welnu, door de bespuitingen  met chemische giftstoffen zijn de  natuurlijke gisten op de druivenschil dood.

De natuurlijke gisting komt dus niet op gang. Daarvoor zijn die klonen nodig. Ook al tracht men reeds in de fabriek bepaalde eigenschappen artificieel toe te voegen, dit kan nooit de echte natuur weergeven. Men maakt nu zelfs al gisten met de smaak en het aroma van - naar keuze - Bourgogne, Bordeaux - enz. om nog niet te spreken van de veelvuldig gebruikte  aroma’s en smaakstoffen zoals appel, peer, abrikoos, meloen en diverse rode vruchten zoals kers, pruim enz. Zelfs tannine wordt soms toegevoegd, kortom, elke eigenschap die men terugvindt in wijn kan “à la carte” aangeboden worden.

DiMarco Team
met dank aan Antoon De Paepe