tout va bien ici! het grote avontuur in senegal (en binnenkort ook gambia) is nogal chaotisch begonnen. na een lange en zware wachttijd op de luchthaven van parijs (terminal drie, naast andere overnachtende passagiers uit alle continenten) kwam ik rond 15u00 aan op de luchthaven van dakar. daar kon ik al meteen kennismaken met de o zo gekende afrikaanse gewoonte om toch één iemand het ietsje moeilijker te maken, nl mijn papiertje bleek nie correct te zijn ingevuld. mi leek daar niets mis mee, ma soit ik maakte me even kwaad en twas snel opgelost. daarna kwam ik de terminal buiten en lap, een groepje kerels wou meteen mijn geld wisselen; ik ken de koers natuurlijk en wou heeeeel weinig commissie betalen maar zij vroegen al meteen 5 euro! heb slechts 1 euro (nog te veel ma soit) afgedokt. maja, da's dakar, ze ruiken geld als de toeristen arriveren, zelfs al ben je dat niet zoals in mijn geval. nadien nam ik de taxi om tot aan de port de dakar de boot richting ziguinchor te nemen. de feestdagen waren echter net achter de rug en dat noopte mij om vroeg er te komen, ik deed dat ook maar toch.. non monsieur tout est plein, vous pouvez attendre encore 3 heures s'il y a des personnes qui n'arrivent pas... dat deed ik in sympathieke compagnie....de boot bleek echt wel volledig vol te zijn (na het drama met de joola heeft mmen zijn lessen getrokken) en dus was ik verplicht om in dakar te blijven tot dag erop en dan sept-place te nemen. ik had mensen leren kennen aan waaronder een nichtje van een ex-lief van ward (had met haar afgesproken) ze waren zo vriendelijk om mij iets buiten centrum dakar onder te brengen. na een heerlijke maaltijd ben ik zo rond 21u30 kapot achterovergevallen in bed. dag erop eruit om 5u en hup hup richting gare routiere de pompiers om daar taxi rapide richting bignona te nemen. snel waren we met zes en alles ging de eerste twee drie uur heel vlotjes... te vlot zegt een mens dan nogal eens .... gevolg: panne tussen kaolack en de grens met gambia! het bleek direct ernstig en we waren het allemaal eens: deze car was echt een beke te versleten; gelukkig zat er nen gast tussen die veel verstand heeft en via drie andere taxi brousses en een overzet zijn we zo rond 17u geland in het heerlijk rustige bignona! na een meer dan lange welkom van iedereen (familie kane, familie ndiaye, ...) ben ik samen met mijn vriendin awa ndiaye en haar zus sira ndiaye en de vriendinnen yasin, gnima, ... in een leuke boite geweest die wel een eerder jong maar dansbaar publiek aantrok! ondanks de vermoeidheid heb ik ervan genoten! volgende dagen komen in een volgend bericht aan bod, op dit moment groet ik julliealleen heel hartelijk!
