S-Bikes - Goffin Bank - DJK Keukens/ eddy.jacobs@djkkeukens.be - Cafe De Presse - Hairjoker - Bouwonderneming Johan De Neve- De Vivo- Café 't Fonteintje
Onder een bewolkte hemel stonden om 8 uur 2 Trudy's (Schleck A. en El Pistolero) klaar aan het lokaal om de Idegemse Kasteeltochten te rijden. Er werd tot 8.05u gewacht op versterking maar die kwam er niet. (of toch niet direct, later daar meer over) Beide trudy's vertrokken dus aan een licht tempo richting inschrijving in Idegem. Na de inschrijving werden we aan de parking opgewacht door de elite-renners van De Roeve. Daar werd door "Roeksken" de opmerking gemaakt van : "DIE 2 GOEIE ZIJN DAAR OOK WEER" ! Dit gaf ons natuurlijk direct vleugels. Vleugels die bij El Pistolero direct geknipt werden bij de beklimming van de Côte d'Onkerzele (Onkerzelestraat). Daar werd E.P. achtergelaten door A. Schleck en tevens voorbijgereden door de Palingrijders van Aspelare. Dit onder het tempo van Tommy V.D. Pontseele. E.P. stond dus letterlijk stil en dit zou de ganse dag zo zijn. Andy S. ging vlot mee naar boven. Hij had duidelijk nen sterken dag ! Via de Guilleminlaan en de Hoge Buizemont kwamen we aan de afdaling van de Schillebeekstraat. Daar werden we voorbijgereden door de "snelheidsduivels" van De Roeve. Alles zat op een lint. De 2 trudy's moesten hun stuur stevig vasthouden of ze werden van hun fiets geslingerd. (Niet te doen) Wijselijk hebben we ze dan ook laten rijden. Gekomen in Deux-Acren zagen we in de achtergrond dat een groepje ons naderde. Blijkbaar was het de B-ploeg van De Roeve. Deze groep zou tot aan de bevoorrading onze bondgenoten zijn. Via Lessenbos ging het richting Bassilly waar we op een gegeven moment links afsloegen. Daar wachtte ons een stuk vals plat. Het moment van Schleck A. om zijn goeje conditie te demonstreren. Hij zette zich aan kop en reed de ganse groep aan flarden. Hij ging zo hevig te keer dat hij boven links afsloeg i.p.v. rechtdoor te rijden. E.P. riep nog maar helaas. Onze Andy S. had na enkele honderden meters door dat hij verkeerd was maar ondertussen was de groep al terug samen en reden een stevig tempo. Schleck begon dus aan een achtervolging (of tijdrit) van 10 km langs draaiende, smalle weggetjes. In Graty kon hij terug aansluiten bij de groep of wat er nog van overschoot. E.P. zag dat Schleck vrij diep in zijn krachtenarsenaal getast had maar bij de laatste beklimming (Rue du Noir Jambon) voor de bevoorrading reed Andy terug gezwind (en alleen) naar boven. Ondertussen was het zonnetje er ook al doorgekomen. Direct gingen de truitjes volledig open. Aan de bevoorrading te Lombise werden de nodige calorieën opgedaan. Terug vertrokken dachten onze 2 Trudy's dat de B-ploeg van De Roeve ook gingen vertrekken maar die lieten het voor de verdere rit volledig afweten. Met de wind in het voordeel reden we met een 4-tal richting Silly-Bassilly-Bever en Viane. De kilometerteller toonde constant boven de 35 km/h aan. Dit was vooral te danken aan Andy Schleck en een ex-lid van De Roeve. Voor we het door hadden, waren we al aangekomen in Viane. Daar vond E.P. dat zijn kalvarietocht welletjes was geweest en beide Trudy's reden dan ook rustig via de Heuvelstraat en de Schillebeekstraat richting het lokaal. Op de beklimming van de Schillebeek moest E.P. andermaal Schleck A. laten gaan. De dagoverwinning was dus duidelijk voor den Andy. In het lokaal aangekomen werden we door de serveuze van dienst "Ingrid" opgewacht op het terras waar ze voor ons een tafeltje voorbehouden had. Onze sponsors, Eddy (DJK Keukens) en Peggy (Hairjoker) waren ook van de partij. Na een half uurtje kwamen dan nog 2 Trudy's aangestormd richting lokaal. De eerste was onze Christian die zijn rit naar Ath (45 km) had afgehaspeld. De andere cowboy van de Trudy's was onze Valverde. Die was deze morgen even na 8.05u gearriveerd aan het lokaal maar E.P. en Schleck A. waren al gaan vliegen. Valverde had dan ook een solo-rit van 70 km afgewerkt. Maar voor iedereen geld dezelfde regel : vertrek om 8 uur. Onder een stralend zonnetje werd dan ook nog de mogelijke tactiek voor de komende tijdrit onder de loepe genomen. Resultaat ziet u komende zaterdag.
Nog even volgende afspraken meegeven :
1. Zaterdag 27 augustus 2011 : Muurchallenge (Tijdrit) - Vertrek aan het Schipken te Schendelbeke en aankomst aan de Kapelmuur. (Vertrekuren van de deelnemende Trudy's zullen deze week meegedeeld worden)
Supporters op post !!!
2. Zondag 28 augustus 2011 : Processie van Plaissance (Afspraak om 9.15u in het lokaal)
Aangezien er de komende weken enkele speciale opdrachten zijn voorzien geven we nog even het schema mee.
Zondag 14/08 : Rit 24 : 70km Vertrek: 8u30
Zondag 21/08: Rit 25: Kastelentocht Idegem - 75km Vertrek : 8u aan de Presse
Zaterdag 27/08: Muurchallenge: Tijdrit over 5km met beklimming van de muur, deelname van verschillende Trudy's. De starturen zullen later nog bekend gemaakt worden. Alle info en inschrijvingen : www.muurchallenge.be (er is nog plaats é)
Zondag 28/08: Geen rit op het programma, wel een stadswandelingafspraak om 9u15 in de Presse!!! De Trudy's stappen mee met de Processie van Plaissance ( wielertrui of windvest verplicht). Deelname wordt beloond met 25km voor het klassement en met hoofdpijn op maandagochtend
Na onze marathononderneming van vorige week, waren er blijkbaar nog heel wat Trudy's met vermoeide benen. Er waren slechts 5 Trudy's en Gerry als E/ZC. De afstand was dan wel minder, maar de lastigheidsgraad zou zeker even hoog of nog hoger liggen zelfs. Al meteen bij het vertrek had de parcoursbouwer een verrassing in petto, na 1,5 kilometer stond de beklimming van de Sannaberg op het menu. Menig gevloek en gemor in de groep, maar iedereen kwam vlot boven. De wind stond in het eerste gedeelte van de rit in het nadeel, dit liet dan ook zijn sporen na op de hellende stroken richting Frasnes. Na het centrum van Frasnes draaiden we rechts op en daar wachtte de eerste steile puist van de dag. Een strook van ongeveer 1km die steeds boven de 10% bleef, het was dan ook stoempen,kuchen,zweten,....om boven te komen.Daarna volgde een afdaling tot Saint-Sauveur, we zagen hem al liggen,..... Les Hauts, het was, in tegenstelling tot de vorige keer, de kasseikant die moest overwonnen worden. Het waren El Pistoleiro,A. Sjelck en Gerry die als eersten boven kwamen, gevolgd door de zwoegende Spartacus en Flecha. The Boss moest halfweg even naar adem happen, maar kon dan toch opnieuw aanzetten.
Langs mooie en rustige wegen kwamen we aan de voet van, een voor de meeste onbekende helling, de scherpenberg. We hebben het geweten, het was een klim in twee delen, na deel één hield iedereen even halt voor een Deense dog die de straat inpalmde en niet van plan was om te wijken. We aarzelden even om de andere kant uit te gaan, maar we raapten de moed bijeen om het toch te wagen. We zetten aan en bij het zien van zoveel spiermassa keerde de dog ons de rug toe Na de beklimming van deel II kwamen we uit op de zijkant van de Hotond, daar liep het nog verder omhoog. Via de gekende route langs Louise Marie kwamen we in Flobecq, The Boss zat wat door zijn beste krachten en had het lastig. In een strak tempo ging het richting Everbeek. In de Brouwierstraat krijg The Boss nog een opstoot en versnelde tot boven. Net zoals vorige week ook deze week geen aankomst voorzien, we peddelden rustig de markt op, waar we nog genoten van de festiviteiten van de Dag van de mattentaart en dit in het gezelschap van de B-ploeg, en dat het gezellig was, het uur werd al vlug uit het oog verloren
Voor aanstaande zondag is er een verrassingsrit voorzien, de afstand zal beperkt worden tot +/- 70km.
Voor de langste rit van het jaar waren er 13 starters. Een mooie groep om de klassieker Geraardsbergen Roubaix Geraardsbergen af te werken. We waren zelfs voorzien van een volgwagen, met aan het stuur Michel Vanderschueren en zijn assistent TheoDebaerdemaecker.
Aangezien er vooraf afspraken waren gemaakt om de tocht af te werken zoals echte wielertoeristen, dwz geen demarrages, tussensprinten, .zal dit verslag dan ook gaan over de avonturen die we onderweg hebben meegemaakt.
Bij het vertrek is het bijna traditioneel geworden dat er nog iemand aankomt met een technisch probleem aan zijn veloken. Zo ook nu, Chavanel moest zijn bandjes nog wat bijpompen. Om 8u07 waren we dan toch vertrekkensklaar, De reële start was pas 5km later voorzien in Lessen. Net voor we het parcours opdraaiden, kreeg The Boss met een lekke band af te rekenen. Michel sprong direct uit de volgwagen, maar had geen reservewielen voorzien, Theo bleef rustig in de wagen zitten met zijn sigaretje in de hand, het zou niet zijn laatste zijn
Na de pechverhelping konden we beginnen aan onze onderneming.
Tot km 20 verliep alles vlekkeloos, maar dan stuurde het Garminmachientje ons een onverharde weg in. Na een aantal kilometers rond Wodecq te toeren, kwamen we weer op het parcours, enkel was dit om terug te keren.
Ondertussen was Valverde reeds in de volgwagen gestapt, hij had eerst nog een trappist of 4 in de kant gelegd en dan besloten dat verderrijden geen zin had. In de dagen voor de rit had hij al melding gemaakt van opkomende ziektekiemen, toch had hij zijn voorbereiding niet echt voorbeeldig ingezet. Hij koos ervoor om naar een trappistenavond te gaan, de gevolgen hebben jullie hierboven kunnen lezen. Een jeugdzonde zullen we het noemen, al kan hem dit wel eens zuur opbreken in de stringcontest.
Na ongeveer een 45km kwamen we opnieuw op het parcours uit richting Roubaix uit. Op één van de vele kruispunten zag Chavanel zijn kans om eens als verkeersagent op te treden, enkel had de aankomende wagen dit niet zo begrepen en kon de zwaaiende Chavanel net voorbijrijden. Een mooi gebaar van de Sylvain, om zijn collegas de vrije baan te geven, maar in de toekomst toch maar beter eerst stoppen.
Na 70km kwamen we aan op de piste, iedereen kon langs de smalle toegang zijn moment van glorie eens beleven op de piste en eerlijk toegegeven het is wel een kippenvelmomentje als je de streep ziet liggen waar heel wat groten (Museeuw,Tafi,Boonen, Devlaeminck,Duclos-Lassalle, .Van Summeren) zijn overgereden.
Na de fotoshoot en de nodige versterkingen was het tijd om terug richting Geraardsbergen te vertrekken.
Valverde had enkele sigaretten van de Theo gepaft en zag het weer helemaal zitten, maar 2km verder miste hij toch den doemp van Theo en nam opnieuw plaats in de volgwagen.
Tweemaal opgeven in één rit, dit kan alleen maar bij de Trudys.
Het was niet simpel om direct de juiste richting uit te rijden, we reden eerst nog een kort criterium door de straten van Roubaix, kwestie van de Fransen ook eens te laten genieten van de Trudys.
Eenmaal de juiste richting gevonden, ging het in gestrekte draf richting Ronse, er werden mooie aflossingsbeurten gedaan, waardoor het tempo steeds rond de 30km/u schommelde. In Ronse aangekomen, begonnen ook de hellende stroken. Het peloton werd steeds op een lint getrokken, maar op karakter kon iedereen in de groep blijven of slechts maar enkele meters prijsgeven.
Nog één zware brok stond er ons te wachten, de steenweg van Ronse naar Lessen begint met een stevige klim van 2km, daar was het wel ieder voor zich. Boven kwam iedereen weer samen en tot in Lessen was het steeds op en af. Gilbert kreeg nog met een leegloper af te rekenen. Vanaf Lessen was iedereen blij het bord te zien Geraardsbergen 6km.
In groep kwamen we de Brugstraat boven, op Valverde na, heeft iedereen de 143km tot een goed einde gebracht. Een mooie prestatie!!!!!!
In ons lokaal stond ons dan een lekker portie scampis te wachten (bedankt Linda).
Velen zullen het op maandagochtend geweten hebben dat Roubaix afzien is, zelfs zonder kasseistroken.
Op naar volgende week, een ietsje minder kilometers, maar opnieuw een parcours om van te smullen. Naar Saint-Saveur voor 75km, met de beklimming van Les Hauts, vertrek 8u30.
Zes Trudys aan de start voor de overgangsrit richting Rebecq. Het parcours van vandaag stond in het roadboek als vrij vlak geklasseerd. Toch was er opnieuw een stevige noordwestenwind paraat. Aangezien de afstand voor iedereen perfect haalbaar was, startten alle Trudys met ambities voor een ritzege of toch een podiumplaats.
Onmiddellijk bij de start was er al de beklimming van de cote du Resteleu, niets noemenswaardig te melden op de top.
Voor VDB, was het een korte nacht geweest en dat liet in het begin van de rit dan ook zijn sporen na. In Bever moest hij even de rol lossen, maar op karakter kwam hij weer aansluiten.
Tot aan het keerpunt in Rebecq hadden we de wind meestal in het voordeel en bereikten Rebecq dan ook met een gemiddelde van bijna 28km/u.
Ondertussen wordt het stilaan duidelijk dat Gilbertzijn motivatie heeft teruggevonden en nog wil pieken in het najaar. Vandaag stak hij dit ook niet weg, hij heeft de groep meerdere kilometers op sleeptouw genomen, hij wou zijn concurrenten stilletjes uitpersen. Dit was natuurlijk buiten de ervaring van Spartacus en Flecha gerekend. Het stuk tussen Galmaarden en Moerbeke, blies de wind serieus in het nadeel, Gilberthield het tempo hoog, hij vroeg om over te nemen, maar iedereen bleef mooi in het wiel zitten om het bordjen van de Phille leeg te eten, hij probeerde nog eens door te vertragen, maar het enige wat hij van achter hem te horen kreeg was: gommer,gommer,gommer (voor de niet Giebaargeneirs: gommer = doe maar verder, ga maar ).
Bij het opdraaien van de Koppenhollestraat nam A. Sjleck enkel meters op de groep, met in het achterhoofd de wind op de aankomstrook (Brusselstraat), hield hij de benen stil.
We draaidden de Brusselstraat op met de voltallige groep, Flecha(wie andersJ) zette het gashendeltje volledig open, A. Sjleck kon makkelijk aanpikken en ging vlot over Flecha, wat hem een nieuwe zege opleverde. Proficiat.
Flecha kon stand houden voor de tweede plaats. Het spannendste duel was de strijd om de laatste podiumplaats. VDB reed zijn tempo, in het wiel gevolgd door Spartacus en Gilbert. The Boss moest afhaken. Voor Spartacus en Gilbert was het wachten op het juiste moment, VDB schakelde een tandje terug, meteen het sein voor Spartacus om de aanval in te zetten, hij kreeg twintig meter, maar VDB reed de ziel uit zijn lijf, nog 150 meter tot de top, Spartacus kon het grote verzet niet meer rondkrijgen en moest terugschakelen, VDB versnelde nog en op 100 meter van de top ging hij op en over Spartacus, die ook nog een ultieme jump van Gilbert niet meer kon beantwoorden.
Een korte maar explosieve rit werd nog druk nabesproken in de Presse. Ook werd er al vooruitgeblikt naar de rit van volgende week, na de kortste rit deze week, staat volgende week de langste onderneming van het jaar op het programma: Geraardsbergen Roubaix Geraardsbergen goed voor 125km.
Omdat het voor iedereen een uitdaging is om deze afstand te overbruggen, zal er geen aankomststrook voorzien zijn.( al droomt Spartacus van nog eens alleen op de piste op te draaienJ), Het is de bedoeling om au grand complet op de markt te geraken. Na de rit wordt er voor de vooringeschreven Trudys een hapje aangeboden door Linda en Taaf.
Voor deze rit hebben we ook het gezelschap van een volgauto, met niemand minder dan Michel Hilaire Vanderschueren achter het stuur en zijn compagnon is Theo Polle Debaerdemaeker. JJ Vertrek 8u stipt aan de Presse
Na de Vlaamse ardennen vorige week, was het nu de beurt aan een gedeelte van Pays des Collines. Mont Saint-Aubert was het keerpunt van de rit. Althans dit was de bedoeling,maar later meer daarover. Er kwamen 9 Trudy's aan de start en één Elite z/c(Gerry). Er was de voorbije week al heel wat hemelwater naar beneden gekomen en ook voor vandaag waren de voorspellingen niet al te goed. Regen en wind zouden getrotseerd moeten worden. Van het eerste was er bij het vertrek geen sprake, de wind daarintegen was meer dan op de afspraak. Het was F.Sljeck die het kopwerk richting Vloesberg op zich nam en hij hield er dan ook stevig het tempo in, iedereen vroeg zich af of hij dit tempo lang ging aanhouden. Bij het opdraaien naar de klim in Grand Monchau gingen Valverde en A; Sljeck het tempo opdrijven, maar halfweg stond de volledige groep stil, VDB die 2 kilometer eerder nog maar was lekgereden, kreeg opnieuw met pech af te rekenen. Bij het herstellen werd de "sjepappe" ook nog eens uit de band gesnokt. VDB werd er moedeloos van, maar hij zou er later nog kracht uitputten. Door de herstellingen waren we al snel een 25 minuten kwijt. De wind kwam steeds harder opzetten en zou tot het keerpunt stevig in het nadeel blazen. In Velain werd besloten om iets vroeger terug te keren. Het begon nu ook met regenen, op een bepaald moment reden alle Trudy's alleen te beuken tegen de wind, iedereen werd op het kantje gezet en moest individueel het gaatje op zijn voorligger dichten. Dit koste bij sommigen dan ook heel wat krachten. Aangekomen in Frasnes werd de wind eindelijk onze bondgenoot, op de klim door het bos van Frasnes, waren het opnieuw A. Sljeck en Valverde die het commando voerden, Valverde imponeerde op het buitenblad, Andy wou niet onder doen. Voor Spartacus ging het even te snel en moest de groep loslaten. Boven kwam alles samen en met de wind in het "poepken" werd er serieus doorgevlamd. Tot in Lessen ging het kilometertellertje niet meer onder de 35km/u, voor sterke beer Flecha nog nie snel genoeg en hij snokte nog even door, de groep brak in twee stukken. Bij het rond punt in Lessen wachtte de eerste groep, vandaaruit ging het snel richting onze traditionele aankomst op Beauraing. In de aanloop ernaartoe speelde, ook zoals gewoonlijk, Flecha op de verrassing. A. Sjleck counterde met Valverde in het wiel. El Pistoleiro reed met Spartacus het gaatje dicht net voor de klim begon. Net voorbij de voet, moest Spartacus de leiders laten gaan. Het zou een duel worden tussen VDB,A.Sjleck,El Pistoleiro en Valverde. Bij het opdraaien naar het laatste stuk plaatste Valverde zijn ultieme versnelling, VDB en El Pistoleiro moesten passen, A. Sjleck kon nog aanpikken maar moest de zege toch aan een sterke Valverde laten.
Volgende week een overgangsritje van 65km richting Rebecq, vertrek om 8u30 aan de Presse.
Na 19 ritten behoudt Spartacus zijn voorsprong op de Sjlecks. Flecha blijft in het spoor van Rosseler, hij blijft de kandidaten voor het podium onder druk houden. De top 5 lijkt nu definitief afgescheiden van de rest, enkel F. Sjleck zal er wellicht nog uitvallen doordat het scheidsrechterseizoen stilaan op gang komt. Ook VDB, die toch een prachtige reeks aan het neerzetten is, zal nog plaatsen verliezen door de start van het voetbalseizoen. El Pistoleiro één van de favorieten bij de polls op de souper, zal zich moeten reppen voor een podiumplaats, Gilbert, ook topkandidaat voor de titel blijft onder de verwachtingen met een voorlopig tiende plaats. Valverde en The Boss missen ook teveel om nog kans te maken op een ereplaats. Wat dan gezegd van Chavanel, blitsstart in het begin van het seizoen, La Machine werd in de favorietenrol geduwd, maar kon het niet waarmaken, momenteel op een ontgoochelende elfde plaats, hij krijgt daar het gezelschap van de leider bij de masters; Dieumerci, die lijkt op zijn beurt een definitieve kloof geslagen met de President. Het trio die onderaan het klassement bengelen, zijn druk op zoek naar hun fietsken. Alé Vive Le Velo zou ik zeggen.
1) Spartacus (Chatte) 1194 km 2) A. Sjleck (Kim C.) 992 km 3) F. Sjleck (Lowie) 987 km 4) Rosseler (Kenneth) 976 km 5) Flecha (Burre) 900 km 6) VDB ( Jurgen) 744 km 7) El Pistoleiro (Chris) 726 km 8) Valverde (Joeri) 660 km 9) The Boss(Flamez) 592 km 10) Gilbert (Davy) 592 km 11) Chavanel (Dennis) 542 km 12) Dieumerci (Christiaan) 515 km 13) President (Jean-Claude) 400 km 14) Roesems (Kim V.) 233 km 15) Meirhaeghe (Mario) 185 km 16) Dekker (Michel) 35 km
Daags voor de Vlaamse Feestdag, stond voor de Trudyanen, de tweede editie van de Trudy's Flandrien Classic op het programma. Het startblad telde 10 deelnemers, 8 Trudy's en de elite z/c Timmy en Ingmar. Het parcours slingerde door het hart van de Vlaamse Ardennen, met maar liefst 11 kuitenbijters. De winnaar van de rit mag dan ook niet voor niets een jaar door het leven gaan als "Beste Trudy Flandrien". Kortom het is een ritje waar heel wat eer op het spel staat. Van bij de start werd het tempo vrij hoog gehouden, op de smalle baantjes kon je dan maar ook beter vooraan in de groep blijven. Tot in Vloesberg, bleef alles windstil, niemand had zin om al vroeg een "cartouchken" te verschieten. Het was dan ook nog het moment om een babbeltje te slaan en bij de concurrenten eens te polsen of de benen in orde waren en eventueel de tacktiek te weten te komen.
In Ronse kwam het eerste opwarmertje, de Hotond, ook daar nog niet echt veel beweging. Toch werd daar al duidelijk dat The Boss niet aan zijn makkelijkste rit was begonnen. Na de afdaling van de Hotond, werd het menens met de beklimming van de Paterberg, Rosseler nam het commando van aan de voet en kwam als eerste boven, voor de Sjlecks. Boven op de Paterberg, ook de eerste(en enige) opgave van de dag...... "abandon The Boss", hij zag het niet meer zitten na 35km wedstrijd, zijn karakter had hij blijkbaar niet meegenomen vandaag.
Na de Paterberg volgde de voor velen gevreesde Koppenberg, maar deze kende geen problemen voor de Trudy's, iedereen kwam goed boven,al dien ik toch te vermelden dat het een "beest" blijft. In de afdaling was er even tijd om nieuwe krachten op te doen, nadien volgde het Flecha moment van de dag, op zijn kasseien van de Steenbeekdries gaf hij er dan ook een serieuze lap op, Rosseler probeerde te volgen, maar deze zijne velo rammelde bijna uit elkaar. De drie punten voor de bergprijs waren dan ook voor Flecha. Nadien volgden de Eikenberg, Berg Stene en Leberg, telkens waren het de Sjlecks die als eerste bovenkwamen, gevolgd door VDB en Ingmar. Ook op de Berendries en Ten Bosse was het duidelijk dat er maar twee favorieren waren voor de ritzege, het zou Andy of Frank worden. Enkel materiaalpech zou daar nog een stokje kunnen voorsteken of zou VDB voor de verrassing kunnen zorgen? Door een manifestatie kon de aankomst dit jaar niet op de Muur plaatsvinden, maar het alternatief mocht er zijn, de lang rechte lijn naar de Sannaberg. Wat iedereen verwachtte, gebeurde ook Flecha plaatste in de aanloop naar de Sannaberg zijn versnelling, VDB ging mee en hoopte dat hij met Flecha tot halfweg Sanaberg geraakte om zo de ritzege mee te nemen. Een nerveuze F. Sjleck moest door Spartacus even tot kalmte gebracht worden, Spartacus en Rosseler reden tempo om het gat op de leiders niet te groot te laten worden. Aan de voet trokken de brothers er samen vandoor, Flecha die had problemen met de ketting, net als Rosseler, beiden moesten even voet aan de grond zetten. Voor Gilbert ging het licht volledig uit, geplaagd door krampen, moest hij halfweg Sannaberg even stretchen. Ondertussen won Andy de sprint voor Frank en een moegestreden VDB.
Alweer een mooie klassieker, die verreden werd in een opperbeste sfeer en dat is toch het plezante aan deze groep. Nog even meegeven dat Flecha in de Buizemontstraat het veren van verkeerspaaltjes wou uittesten, conclusie....alles ok met de paaltjes en ook met Flecha, die even het asfalt opzocht, gelukkig zonder erg.
Volgende week gaan we naar het prachtige Mont Saint-Aubert, vertrek aan het lokaal om 8u.
Voor onze zondagse uitstap waren zes Trudys paraat en één elite z/c Benoni. Vandaag was voorzien om richting parcours van de Brabants pijl te trekken. Althans dit was toch de bedoeling, maar bij aankomst op de markt zag Spartacus dat zijn gps machine de opgeslagen route was kwijtgespeeld. De zaterdagavond nog een update gedaan en blijkbaar was de route uit de gps gezwierd.
Het vertrek werd ook nog met 15minuten vertraagd door materiaalpech bij Valverde, eerst lekke band, dan kilometerteller tussen het wiel en we waren nog maar in de Buizemontstraat ..dat beloofde voor het vervolg.
De rit werd een improvisatie door het pajottenland en de waalse baantjes. Via Overboelaere, ging het richting Lessen.
Toen we richting Ghoy wilden afslaan, krijg Valverde jawel opnieuw hem, af te rekenen met een nieuwe lekke band. Hij had al zijn voorraad banden de laatste weken er al doorgejast, gelukkig krijg hij hulp van de concurrentie.
Na het oponthoud konden we onze weg verderzetten, op het eerste stukje vals plat was duidelijk dat de coming-man van de laatste weken, VDB, niet over de beste benen beschikte.
Hij had deze week enkele looptrainingen gedaan en dat liet zijn sporen na. Hij had het moeilijk om het tempo te volgen. We kwamen ook voorbij aan de beruchte wagen van Flecha, die er opnieuw al stond te blinken J.
Verder reden we richting Silly, daar werd een plaatstelijk rondje gereden, bij het verlaten van Silly moest er een stukje steenweg worden genomen, amai wat was dat allemaal, er moesten kamikazestreken worden uitgehaald om alle putten,stenen,borduren, ..op het fietspad te ontwijken.
In Edingen aangekomen was het even zoeken om deze stad te verlaten, door een plaatselijke jaarmarkt, stonden er zevenendertig omleidingsborden, maar geen enkele richting de VlaandersJ. We bolden voorzichtig door de Waalse menigte en vonden een uitweg richting Geraardsbergen. In Herne werd er overleg gepleegd waar we den arrivee zouden laten plaatsvinden, na enig overleg, waar er bijna klappen vielen tussen ons scheidsrechterduoJ
Het was beslist, Monte Schillebeek zou het worden.
In de kouter tussen Galmaarden en Viane muisden de gebroeders Sjleck er op hun kousevoeten vanonder. Spartacus en Rosseler hadden al veel kopwerk verricht en lieten het kopwerk aan Valverde over, maar deze had weinig zin om het gatje dicht te rijden, hij liet het tempo zelfs zakken tot 20km/u. Dit was voor Benoni het teken om de achtervolging in te zetten, hij zette zich op kop en tegen 40km/u werd de achtervolging ingezet, Spartacus moest zich in alle bochten wringen om de wielen te houden. Ter hoogte van het Vianeplein was de groep weer compleet.
In de Heuvelstraat probeerde F. Sjleck op de verrassing te spelen, maar het was Valverde die reageerde, hij bracht de volledige groep terug. Hij probeerde meteen door te zetten, maar dit was wat te hoog gegrepen. Het werd een steekspel van aanvallen in de laatste kilometer, blijkbaar was de spectaculairste deze van Rosseler, ze draagde drie meter verJ, ik ken dat gevoel. Het waren de Sjlecks die de goeie versnelling inzetten, iedereen moest passen, Frank won de rit voor Andy, gevolgd door Rosseler, die een leeggereden Valverde nog klopte voor het podium.
Volgende zondag de enige echte Trudys Flandrien Classic( start om 8u30) over een afstand van 75km met de eindstreep getrokken boven op de kapelmuur. Wie mag zich de opvolger noemen van F.Sjleck, hij domineerde vorig jaar de eerste editie van deze klassieker.
De afstand is bewust beperkt gehouden zodat elke Trudy dit zeker zou moeten aankunnen, we hopen dan ook nog eens op een tiental starters om de Vlaamse ardennen aan te vallen. Ciao Spartacus
In de nieuwe tussenstand heeft Spartacus zijn leidersplaats dit weekend verstevigd. Voor de resterende podiumplaatsen ligt alles nog op een zakdoek bij elkaar, tem plaats 6 heeft iedereen nog kans op een podiumplaats. In de middenmoot, is plaats 7 en 11 slechts gescheiden door 82km. In de onderste drie komt er ook weinig beweging. In de Masters categorie heeft Dieumerci de leidersplaats, maar ook daar heeft zijn dichtste concurrent, de President slechts 60km achterstand.
Waar vroegere jaren de beslissing steeds in september viel, lijkt het nu dat de maand juli wel eens een beslissende plooi in de rangschikking kan leggen. Met in deze maand ritten gepland naar Alsemberg (85km), Flandrien Classic (75km), Mont-Saint-Aubert (90km), Rebecq (65km) en de koninginnenrit naar Roubaix ( 120km). Juli wordt een Trudy's maand om vingers en duimen van af te likken: roll: Let's ride bike!!!!!!!!!!!!!!!!!!
1) Spartacus (Chatte) 1039 km 2) A. Sjleck (Kim C.) 837 km 3) F. Sjleck (Lowie) 832 km 4) Rosseler (Kenneth) 821 km 5) Flecha (Burre) 820 km 6) El Pistoleiro (Lievens) 726 km 7) VDB ( Jurgen) 594 km 8) Valverde (Joeri) 585 km 9) Chavanel (Dennis) 542 km 10) The Boss (Flamez) 517 km 11) Gilbert (Davy) 512 km 12) Dieumerci (Christiaan) 460 km 13) President (Jean-Claude) 400 km 14) Roesems (Kim V.) 233 km 15) Meirhaeghe (Mario) 185 km 16) Dekker (Michel) 35 km
Parcours: Geraardsbergen-Viane-Marq-Hove-Rebecq-Virginal-Ronquieres-Steenkerke-Bever-Geraardsbergen Afstand : 94km Gemiddelde: 25,4 km/u Hoogtemeters: 824 m Voor de specialrit naar Ronquieres waren er 4 Trudys(Flecha,VDB,Spartacus en F.Sjleck) en twee elite zonder contract ( Bury en Gerry) paraat. Dat het geen gezondheidswandeling ging worden, was op voorhand geweten.Vooral ondergetekende vreesde de afstand, na 2 weken van inactiviteit.
Vol goede moed vertrokken we richting eerste klim van de dag, de Resteleustraat. Langs Viane en Bever ging het richting Mark, het tempo werd bepaald door de sterke mannen, ( Gerry en F. Sjelck). VDB en Spartacus lieten zich achteraan meedrijven met de groep, voor Spartacus zat er niet meer in en VDB spaarde de krachten voor wat komen zou. Tot in Rebecq ging het steeds op en af, in Rebecq centrum moesten we even van het parcours afwijken voor de plaatselijke jaarmarkt. Dit had tot gevolg, een extra klimmetje. Daar bewees Gerry dat zijn intensieve trainingsarbeid zijn vruchten afwerpt. Na Rebecq ging het meteen via een langere klim naar Virginal toe, daar kreeg Spartacus het moeilijk om de groep bij te houden, hij probeerde zijn eigen tempo zoeken. Voor Flecha ging het ook even te snel. Boven werd er netjes op iedereen gewacht. Na een steile en spectaculaire afdaling kwamen we uit in .een bosdreef J ..iedereen kwam heelhuids en zonder pech door het bospad.
We bleven verder rijden langs rustige baantjes, aangekomen op het jaagpad, richting Ronquiers, kreeg Flecha af te rekenen met een lekke band. Het vervangen ging snel, nu nog het oppompen en dan gebeurde het ..pafff, en nieje niet den diene van op vtm J maar wel Flecha die was vergeten om het stuk glas uit zijn buitenband te halen L.
Na het nodige gevloek, konden we onze weg verderzetten. Onze Flecha had ons gewaarschuwd voor de klim van Charly Bois. Aan de voet van de beklimming zetten Flecha en Spartacus opzij om de gevleugelde klimmers hun ding te laten doen.
Echt steil wordt de klim nooit, maar het duurt wel eventjes voor je de eigenlijk top hebt bereikt. Na de klim ging het in dalende lijn richting Steenkerke, vandaaruit werd het parcours toch weer iets grilliger. We kwamen ook al aan km 70 van de rit en dit was blijkbaar het moment voor de benen van Spartacus om er de brui aan te geven. Er stond hem maar één ding te doen, de automatische piloot inschakelen en hopelijk aankomen op de Markt.
Op de vlakke stukken was het nog net mogelijk om in de wielen te blijven, maar bij vluchtheuvels J had hij het moeilijk. Het waren vooral F.Sjleck,Gerry en VDB die het tempo bepaalden.
Door een kleine parcourswijziging op de terugweg, lag de aankomststreep net als vorige week boven op de Brusselstraat. Voor F. Sjleck dan ook de kans op revanche.
Spartacus kon hem nog net een schouderklopje geven, en weg waren ze. Flecha wachtte niet en probeerde van ver weg te gaan, F. Sjleck liet zich meeslepen, gevolgd door de anderen, F. dreigde iets te vroeg op kop te komen, door het parkeren van Flecha. VDB en Benoni moesten ook de rol lossen. F. Sjleck hield goed stand, het was enkel Elite z/c Gerry die hem kon remonteren. Aangezien Gerry niet wordt opgenomen in het Trudyklassement, een eerste ritzege voor de F. Sjleck.
Na afloop van de rit werden we opgewacht door Valverde, na nieuwe nachtelijke uitspattingen was het hem nie gelukt om zijnfiets te vinden voor 8uJ, hij compenseerde dit door ons te voorzien van een tripken en een bouletteken. ( Maar vergeet wel mijn broodL)
Ook nog dank aan parcoursbouwer Flecha, het was een prachtige omloop (op twee dreefkesna), rustige wegen met heel weinig verkeer.
Volgende week gaan we richting parcours Brabantse Pijl vertrek om 8u (en niet 8u30 zoals eerst voorzien) voor 85km
Om 8.30u stonden 5 Trudys onder een bewolkte hemel klaar om de wekelijkse rit aan te vatten. Zij werden vergezeld van Burie Benoni. Normaal gezien zou de rit ons richting Borchtlombeek brengen maar door de afwezigheid van onze 3 Gps-garmin-piloten zou dit niet gemakkelijk worden. Onze jongste Schleck had evenwel de gps van Flecha bemachtigd om toch nog de voorziene rit te kunnen afwerken. Maar bij het vertrek aan ons lokaal wisten we eigenlijk niet welke richting we moesten nemen. Eerst werd geopteerd voor de Vredestraat en daarna voor de Buizemontstraat maar volgens de gps waren dit niet de juiste keuzes. Er werd daar dan ook wijselijk afgezien en er werd geopteerd voor de Marke-route door het Pajottenland.
Om ons direct op te warmen en ook om de mannen van De Roeve te begroeten, kozen we om de Vesten en de Oude Steenweg op te rijden. Zo reden we met zijdelingse wind verder richting Viane waar we voorbij het Kasteel van Viane rechts opdraaiden en zo onze Marketocht konden aanvatten. Bij het opdraaien konden de frontmannen F. Schleck en El Pistolero al direct voelen dat er een sterke wind in het nadeel stond. Deze zou de ganse voormiddag een blok aan het been zijn ! Zo reden we verder langs de rustige wegen van Bever, Sint-Pieters-Kapelle en Tollembeek. In Tollembeek kregen we de 2e (lichte) helling (naam onbekend) te verwerken waar de Schleck-brothers hun goede conditie een eerste maal tentoon spreiden en even gingen versnellen. Boven deze helling kon men al zien dat de iedereen vandaag redelijk goed tot zeer goed waren misschien met uitzondering van Rosseler die nogal redelijk vermoeid op de fiets zat !
Daarna werd eronder het commando van A. Schleck en El Pistolero in groep verder gereden richting Vollezele waar we aan de kerk de 3e (steilere) helling kregen. Een ontketende A. Schleck ontbond zijn duivels en als een speer reed hij naar boven (gezien door E.P. van achteruit). Boven hing de groep dan ook volledig uit elkaar. Onze VDB en Rosseler kregen het alsmaar moeilijker. Terug samengekomen volgde al vlug de volgende helling (achterkant Congoberg) waar terug de Schlecks samen met Burie het voortouw namen. Van hieruit reden we met de wind vol in het aangezicht richting Galmaarden waar we nog de lichtoplopende strook naar de achterkant van de Bosberg kregen te verwerken. Hier werd er rustig in groep naar boven gereden. (Waarschijnlijk was iedereen zich al aan het opmaken voor de finale!!) Verder ging het dan verder richting het centrum van Galmaarden om zo via de Renskouter terug Viane te bereiken. Hier eindigde dan ook de Marke-route en kon de finale ingezet worden. Aan het station van Moerbeke reden we rechtaf richting Stoffelstraat en Koppenhollestraat waar de debatten dan ook begonnen. A. Schleck versnelde stevig vanop zijn zadel al vlug gevolgd door F. Schleck. De rest, El Pistolero, Rosseler en Burie volgende een 100-tal meter verder en VDB zakte helemaal door het ijs ! Gekomen in Atembeke werd in de Brusselstraat alles terug samengebracht. Niet voor lang echter want de aankomst (top Brusselstraat) was al in zicht. Bij het begin van de klim zette A. Schleck zich volledig ten diensten van zijn broer en trok stevig door. F. Schleck volgde gevat met in zijn spoor E.P.
Even over halfweg de beklimming zette A. Schleck zich op kant. Het sein voor F. Schleck om de klus af te maken maar deze zijn kruid was al bijna volledig opgebruikt. Er zat duidelijk niet genoeg snee op (zoals we het zeggen in wielertermen). Het moment van E.P. was gekomen om zijn pedalen te doen spreken. Deze zette zich recht en remonteerde F. Schleck. Solo reed hij dan ook naar de overwinning van de dag gevolgd door A. Schleck (die zijn broer nog bij de lurven vatte). F. Schleck werd derde voor Burie, Rosseler en VDB. Bovenaan werd er even uitgebold tot wanneer de groep terug volledig samen was. Via de Guilleminlaan werd er rustig (cooldown) teruggekeerd naar ons lokaal.
Bij deze kan het dus gezegd worden dat het een intensief, winderige maar mooie rit was.
In ons lokaal werden we een half uurtje later vergezeld van onze gewonde Flecha ! Deze moest nog op visite gaan bij de flikken van Frasnes !
Het positieve is dat zijn aangezicht al duidelijk aan het herstellen is ! Goed zo !
Volgende week zaterdag staat de sponsortocht gepland. Aanwezigheid in het lokaal om 10.15u. Vertrek voorzien om 10.30u.
De dag nadien staat de rit naar de cols van Ronquieres gepland met het vertrek aan het lokaal om 8u.
Voor onze rit naar Ormeignies stonden slechts 6 handtekeningen op het startblad, vijf Trudy's (A. Sjleck, F. Sjleck, VDB, Gilbert en Flecha) en één gelegenheidsrijder (Jurgen Panis). De voornaamste afwezigen waren Valverde en Spartacus (kampioenenviering biljart), El Pistoleiro (verjaardagsfeest) en Rosseler (voorbereiding feest) .
De wind speelde alweer, een groot deel van het parcours, een belangrijke rol. De zijdelingse wind zorgde er steeds voor dat zo goed als alles op het kantje moest, met natuurlijk de bijhorende "rekkervorming".. ;o) Het parcours was in feite ook al even verraderlijk als de wind, want wie dacht van vandaag een platte rit voor de wielen geschoven te krijgen kwam meer dan bedrogen uit..
Tijdens de eerste 10km waren het F. Sjeck en Flecha die het tempo bepaalden. Vanaf Wodecq namen A. Sjleck en Jurgen het kopwerk over en al snel bleek dat beide vandaag over de beste benen beschikten. Op de hellende stroken hingen Gilbert, VDB en Flecha dan ook dikwijls aan de rekker. Onderweg werd er uiteraard ook af en toe wat gespeeld , zij het in beperkte mate, na de vorige week gemaakte afspraken om van onze zondagrit een fietstocht "met aankomst" te maken en geen koers. ;o)
Ter hoogte van Bois-de-Lessines kregen we nog een lange licht hellende strook voor de pedalen geschoven, alvorens de slotklim naar Boureng aan te vatten. Halfweg deze strook gaf gps aan om links af te slaan in een doodlopende straat :-/ Hierop begon Flecha naarstig aan zijn gps te prutsen , terwijl A. Sjleck en Jurgen er een strak tempo op nahielden, op deze toch wel verraderlijk hellende makadamstrook... En of ze verraderlijk was.. Want terwijl Flecha zijn gps nog aan het consulteren was, bleek hij niet op te merken dat hij zich dichter en dichter bij een geparkeerde wagen begon te begeven.. en het onvermijdelijke gebeurde.. Flecha keek op een bepaald moment nog even op, maar kon het onheil niet meer ontwijken... POEF, PARDOES, KRAK, KLINGELING!!! en Flecha boorde zich als een volleerde pijl (flecha) door de achteruit van de nietsvermoedende, geparkeerde wagen (kdenk dat het ne Renault was).. Aangezien de zes starters ietwat uit elkaar lagen, had niet iedereen gemerkt wat er gebeurd was.. maar al snel bleek bij het achterom kijken dat er iets niet pluis was.. en ja, bij het terugkeren zat onze Flecha al op een Waals stoeleke bij de eigenaars van de wagen.. Het was in eerste instantie niet om aan te zien.. hevig bloedend aan het linkeroog, glasscherven die zich rondom het linkeroog hadden geplant en ook een kleine shock op te merken bij de anders zo levensvreugdige flecha... Er werd door de anderen direct actie ondernomen om de ambulance te bellen.. Deze kwam ietwat later aan en zo blies Flecha zijn aftocht langsheen de achterdeuren van een ambulance... een vriendin werd opgetrommeld om zijn machien te komen ophalen... Toch ook nog even meegeven dat zowel Flecha als alle anderen, prachtig en met veel vriendelijkheid werden opgevangen door de eigenaars van de "verhakkelde" ;o) wagen.. een voorbeeld van hoe Belgen (Vlamingen en Walen) toch in alle omstandigheden met elkaar kunnen leven..
Na dit toch wel hachelijk avontuur, werd dan toch met enige schrik bij de andere tenoren, verder gereden richting de laatste helling van de dag.. Boureng!!.. in de aanloop werd al veelvuldig geschakeld om toch maar even te voelen welk verzet zou genomen worden om Boureng deftig te verteren en eventueel een ultieme jump te doen richting bloementuil... het eerste gedeelte werd "en group" genomen, maar bij het opdraaien was al duidelijk dat VDB, Jurgen en A. Sjleck zich gingen roeren om de overwinning.. Jurgen probeerde A. Sjleck uit zijn kot te lokken, en dat lukte hem ook... maar het uitlokken kwam als een boemerang terug, want A. Sjleck trok door op de grote plaat en reed zo alleen naar zijn derde op rij... Achter A. Sjleck werd dan nog gespurt om de prestige, maar het was nog verrassend F. Sjleck die uit de achterhoede terugkwam en met de hoogste ereplaats ging lopen, vóór VDB en Jurgen.. Gilbert werd nog knap 5de ;o) en toont hiermee dat de vormcurve zich naar boven begint te tonen..
Door de afwezigheid van nieuwbakken ploegmaat bij de Leopards, Rosseler, schuift de andere Leopard een plaatske op.. maar top 3 blijft wel Leopard"achtig"... ;o))
Bij het natje en het droogje in het clublokaal "De Presse" werd nog even nagekaart omtrent het avontuur van Flecha en werd dan ook al es telefonisch contact gezocht met hem... die kwam met het goeie nieuws dat niks was gebroken, maar werd wel "VIJFTIEN" keer gehecht langsheen het oog... inderdaad, jullie lezen het goed, "langsheen" het oog.. toch een blijk van redelijk veel geluk, want het kon erger geweest zijn.. maar kom, we kunnen er al een grapke over maken.. vanaf nu gaat Flecha door het leven als Antoon "Scarface" Flecha.. ;o)
Volgende zondag gaat de rit naar Borchtlombeek. 8u30 aan de Presse
Met het niet zo schitterend weer die men had voorspeld, was het weinig waarschijnlijk dat er veel vertrekkers gingen zijn. Niets was minder waar, op twee Trudy's na stond iedereen paraat op de markt. Dit wil zeggen dat iedereen toch graag met de groep zijn kilometers afmaald. Het parcours bracht ons vandaag richting Oosterzele en de Zwalmstreek. De belangrijkste hindernissen bevonden zich in het tweede gedeelte van de rit. Bij het vertrek waren er dreigende wolken, maar de sluizen bleven dicht. In Herzele kregen we toch te maken met natte wegen en was het toch opletten geblazen. Er werd bij momenten stevig doorgetrokken, maar niemand kwam echt in de problemen. Bij het keerpunt in Oosterzele werd de wind onze bondgenoot, dit was ook het teken voor verschillende prikken in de groep. Valverde verteerde deze versnellingen eventjes slecht en moest dan ook hoognodig het kleinste plaatsje in een huis gaan opzoeken. Dit gaf de anderen de tijd om bij te tanken en na de nodige boodschap, konden we onze weg vervolgen. Vanaf toen volgden ook enkele verraderlijke stukken, het begon met het klimmetje vanauit Zwalm, het waren de Sjleck brothers samen met Vdb en Valverde die het commando namen, dit stuk kende nog een stevige uitloper. De groep verbrokkelde, achteraan bundelden The Boss,Gilbert en Spartacus de krachten om opnieuw aansluiting te vinden. Even verder kreeg Valverde,ondanks de kilo's die hij had achtergelaten, een lekke band. In een handomdraai had hij deze vervangen, alhoewel hij er meer uitzag alsof hij net 10kilo kolen met hand had verplaatst.
We konden onze weg verderzetten en al snel kwamen we aan de voet van de Berendries, met de wegenwerken was het even uitkijken, Flecha demonstreerde even zijn looptechniek waar menig veldrijders jaloers op zouden zijn. Het waren de sterke Sjleck's die samen met VDB, Rosseler en Valverde het tempo bepaalden, Gilbert zwemde tussen de koplopers en de achtervolgers, waar The Boss,Spartacus,Flecha en El Pistoleiro het rustig aan deden.
Na de doortocht in Brakel ging het nog voor een ommetje langs Everbeek, waar boven de Fayte ook de eindstreep van de rit lag. Het werd een tactisch steekspelletje, Spartacus stak de lont aan, meteen gepareerd door Flecha, dat het nog ver tot de top was besefte de rest en lieten dan ook verstandig Flecha eerst zijn bordje leegeten en men nam hem daarna bij de lurven, het waren de Sjelcks die de buit verdeelden, Frank haalde het voor Andy, gevolgd door Valverde en Rosseler.
In de nabespreking werd er aangekaart dat het op sommige momenten iets te snel gaat en dat men beter zou opteren voor een "vast" tempo en enkel op de heuveltjes nog te versnellen. In gezamelijk overleg werd daarover een akkoord gesloten tussen de strekkingen van Leopard,Saxo,Sky,QuickStep,Movistar en Omega Pharma.
Komende zondag is het richting Ormeignies over een afstand van 70km, start 8u30
Voor onze wekelijkse zondagstrip slechts 6 Trudys aan de start ook gelegenheidsrijder Foxie was paraat. Na de vorige week al opgesomde blessurelast binnen het Trudys Cycling Team, kwam daar deze week ook nog The Boss bij. Volgens hem was de blessure opgelopen tijdens het voetbaltornooi, maar volgens ooggetuigen zou dit eerder een après-voetbaltornooiblessure zijn.
De zeven dapperen, mochten meteen beginnen met de klim van de resteleustraat, daarna volgde de afdaling langs Boureng, waar het meteen al uitkijken was voor een iets te enthousiaste automobilist.
In het klimmetje naar het Lessenbos toe, waren het Chavanel en Foxie die het commando voerden. Het was voor de rest dan ook duidelijk dat dit de mannen waren om in het oog te houden.
Ook de wind was in het eerste gedeelte geen bondgenoot, toch werd er nog stevig doorgetrokken. In Silly was er zowaar een tussensprint gepland, het was A.Sjleck die de sprint van ver inzette, Chavanel reageerde, maar kon Sjleck niet meer remonteren. Voor het laatste puntje was het een geslepen VDB die het haalde.
Na de tussensprint volgde een verraderlijk stukje omhoog en daar moest VDB zijn inspanning even bekopen, hij moest dan ook de rol even lossen.
We kwamen aan het keerpunt in Chievres en daar kregen we dan ook iets meer voordeel van de wind. Tijdens de rit had Rosseler ook zijn diensten aangeboden om samen met Spartacus te werken om Sljeck in een zo comfortabele positie aan de voet van Monte Schillebeek te brengen. Deze aanbieding werd met plezier aanvaard en zal hem dan ook het nodige contract opleveren bij de Leopard strekking van de Trudys.
We kregen ook nog een kasseistrook te verwerken van een tweetal kilometer, gelukkig kon men regelmatig gebruik maken van de verharde zijstrook.
In Bassily probeerde Foxie weg te rijden, maar Spartacus kleefde aan het wiel om toch maar niemand te laten wegrijden. Bij het binnenrijden van Bever was het Chavanel die versnelde, Foxie ging mee, Spartacus maande Valverde aan om niet te reageren, het duo had geen parcourskennis en vlamde dan ook de afslag voorbij. Dit zou niet zonder gevolgen blijven, de beresterke La Machine, werd in de rituitslag naar de laatste plaats verwezen.
De rest van de groep mocht dus strijden voor de ritzege, aan de afslag van de Heuvelstraat perste Spartacus nog eens alles uit de benen, hij hield vol tot aan de voet van Monte Schillebeek, daar nam Rosseler over. Sjleck zat in een zetel en maakte het dan ook op een indrukwekkende manier af.
Wat een dag voor de Leopardboys, en dit zonder medekopman F.Sjleck, die zijn benen was gaan laten vollopen met Sancerre.
In het klassement zijn er weinig verschuivingen, VDB mag stilletjes aan naar boven beginnen kijken, The Boss en Gilbert(toch één van de favorieten bij de bookmakers) zijn aan een vrije val bezig naar de kelder van het klassement toe.
Bovenaan blijft de top 3 onveranderd. Valverde sluipt ook iets dichter bij de top 5. Ook opvallend is de mooie plaats in de middenmoot voor Dieumerci.
Aanstaande zondag trekken we richting Oosterzele voor een rit over 70km.
Ondanks de blessuregolf die de Trudys teisteren ( Flecha=>hamstrings, Valverde=>enkel, Gilbert=>knie, Roesems=> gyprocarmen ), toch 6 Trudys en 3 niet-klassementsrijders,aan het vertrek.
Het was even wachten op Benoni, hij kon nog net worden toegevoegd op de deelnemerslijst.
Een blik op het parcours was voldoende om te weten dat het voor de berggeiten was vandaag.
Met beklimmingen van Koestraat, Foreest,Kapelberg,Ganzeberg,Wolvenberg en aankomst op Onkerzeleberg en tussendoor nog de nodige kasseistroken was het aan te raden om niet te veel cartouchen te verschieten in de aanloopfase.
Het waren El Pistoleiro en Spartacus die de eerste 15km voor hun rekening namen, zelfs in de Koestraat was er niemand die al zin had om een prikje uit te delen.
Ter hoogte van Flobecq was het Gerry en Rosseler die overnamen.
In Opbrakel kregen we nog een opwarmertje, maar ook deze werd vrij rustig opgereden.
Bij het klimmetje naar Zegelsem toe moesten Spartacus en VDB de groep laten rijden, aan het Burreken kwam iedereen weer samen.
En toen begon het festival voor de klimmertjes, eerste in de rij was de Foreest, na een snelle afdaling volgde al snel de Ganzenberg, deze vloeit samen in de Kapelberg. Het deurtje stond achteraan heel wijd open.
De kasseien van Mater lieten we toch maar links liggen, via de afdaling van de Volkegemberg, kwamen we meteen aan de voet van de Wolvenberg, daar zag Spartacus dat F. Sjleck niet echt in goede doen was(toch zou hij nog verrassen), hij sleepte zich naar boven in het gezelschap van Benoni en Vdb. Bij brother Andy daarintegen was het spelen met de pedalen, zijn late pastamaaltijd werpte duidelijk zijn vruchten af.
Net na de Wolvenberg was het even serieus schrikken, een automobiliste die het niet zo begrepen had om voorrang van rechts te verlenen, kon maar net stoppen en ook het Trudys peloton moest vol in de remmen om een aanrijding te vermijden. Met het nodige gevloek, konden we toch onze weg verderzetten, F. Sjleck maakte de mevrouw nog eens subtiel duidelijk wat ze moest doen, ik citeer: Mevrouw , mevrouw , frènen , frènen moeje doene mevrouw . ( Voor de niet Giesbaargeneirs, frènen = remmen)
In Zottegem kregen we nog de Grotenberge onder de wielen en via Steenhuize maakten we ons op voor de slotklim te Onkerzele. Ook aan de voet nog een klein incidentje, Benoni was net niet snel genoeg uit de klikkers en buigde links naar de grond toe, zonder erg, maar hij zag wel een mooie ereplaats verloren gaan.
Tot boven de kampstraat bleef de groep der favorieten samen en het was F; Sjleck die van (te) ver aan de haal ging, het waren El Pistoleiro en Gerry die counterden, Gerry ging erover en won zo als Elite Z/C.
Dit was al de twaalfde rit van het seizoen en het wordt duidelijk dat de speeltijd bijna gedaan is. Het was een zware maar tegelijk ook een prachtige rit, met de nodige lusjes door de Vlaamse Ardennen, wat zijn we toch gelukzakken dat deze mooie heuveltjes zo allemaal vlakbij liggen é
Volgende week een iets vlakkere rit, 75km richting Chièvres, vertrek 8u30 a la Presse.
WTC DE TRUDY'S
afspraak om 9u15 in de Presse!!!
We aarzelden even om de andere kant uit te gaan, maar we raapten de moed bijeen om het toch te wagen. We zetten aan en bij het zien van zoveel spiermassa
keerde de dog ons de rug toe
Theo bleef rustig in de wagen zitten met zijn sigaretje in de hand, het zou niet zijn laatste zijn
