S-Bikes - Goffin Bank - DJK Keukens/ eddy.jacobs@djkkeukens.be - Cafe De Presse - Hairjoker - Bouwonderneming Johan De Neve- De Vivo- Café 't Fonteintje
10-04-2009
Ronde van Vlaanderen 2009
Het was zaterdagochtend 4 april, dat 4 Trudy's (Lievens,Chatte,Burre en Beirisj) + 1 gelegeheidsrijder de Lowie om 8u afgesproken hadden aan het lokaal om naar Ninove te vertrekken. Daar zouden zij de start nemen van Vlaanderens mooiste ronde. We waren ingeschreven om de 140km af te leggen, voor die afstand kregen we 16 hellingen en een aantal kasseistroken onder de wielen. Den Beirisj was verrassend genoeg stipt op tijd , jammer genoeg moest hij ter hoogte van Onkerzele al retour maken, hij was er toch in geslaagd om iets te vergeten
Eenmaal in Meerbeke aangekomen en we onze fietsen en benen hadden geprepareerd konden we vertrekken. Onze tacktiek bestond erin om een rustig te starten en dit zo te houden tot aan de eerste bevoorrading te Oudenaarde. Na 30 km kregen we de eerste test met de combinatie van de kasseistroken Lippenhove-en Paddestraat. Daar kon de "Flecha" van de Trudy's den Burre zich toch niet houden, de kasseien werkten als een rode lap op een stier . Na de kasseistroken waren we in de massa den Burre eventjes kwijtgespeeld. Net aan de voet van de eerste beklimming, de Molenberg vonden we hem terug. Op de Molenberg hadden we alle vijf weinig problemen om boven te raken. Van daaruit ging het richting de zwaarste kasseistrook van de dag, de Holleweg in Mater (2200m), dit is volgens mij zowat het zwaarste wat kasseien betreft, wat men in Vlaanderen kan vinden. Gelukkig kwamen we er allemaal zonder pech door. Het is wel indrukwekkend om te zien hoeveel bidons er verspreid liggen over de stenen.
Vandaaruit ging het naar de Wolvenberg om zo na 44km aan te komen bij de eerste bevoorrading in Oudenaarde. We konden aan sneltempo onze zakken en bidons vullen. Met een pelotontje konden we verder rijden tot aan de voet van de Oude Kwaremont. Die ging ook bij iedereen vlotjes. Na deze kwam de eerste echte test van de dag, en zeker met zo een massa, de Patersberg. Het zag er van beneden niet goed uit, maar we konden allevijf toch naar boven fietsen zonder de voeten uit de klikkers te moeten halen. Toch even vermelden dat Beirisj en Chatte een aardig stukje tacktiek en techniek uit hun pedalen geschud hebben om toch maar kunnen naar boven te rijden.
Nu was het de beurt aan de verschrikking van de Vlaamse ardennen, de Koppenberg. Van beneden was het één grote mierenhoop die zich naar boven hijste, waar we voor vreesden kwam dan ook uit: we gingen hem beklimmen zoals de padstappers enkel de beresterke Lievens kon zich een weg banen naar boven. Daarna gingen we naar de Steenbeekdries, waar een aantal van onze vrouwelijke supporters ons opwachten en ons ook verzagen van enkele energiedrankjes en oppeppende woorden en kussen
Vandaaruit volgden ze elkaar in sneltempo op, de Taaienberg, Eikenberg, Varent. Toen begonnen we aan het Brakelse drieluik, Berendries,Valkenberg en Tenbosse. De bevoorrading in Brakel lieten we links liggen omdat de wachttijden daar enorm opliepen We zetten koers richting Lierde waar de Eikenmolen ons toelachte.
Na Lierde kwam voor ons het moment de Ronde, de doortocht in onze eigen stad. We hadden onze krachten de laatste kilometers wat gespaard om nog eens ne serieuze pijl te verschieten op "onze" Muur. Het moment dat we opdraaiden aan het Klein Verschil stond er ons al wat volk aan te moedigen, maar het hoogtepunt was toch ter hoogte van het steile stuk en de kapelmuur; ik kan jullie verzekeren dat de adrenaline geweldig door de benen gaat, eigenlijk door het volledige lichaam. Op dat moment voelt men zich even Volderken, Tommeken of Ballanneken
Na de beklimming konden we even onze talrijk opgekomen supporters groeten en nog snel een rijsttaartje binnenspelen, toen zetten we aan om het laatste opstakel aan te vallen, de Bosberg. Eenmaal daarboven ging de kilometerteller nog nauwelijks onder de 40km/u. Na een goeie 6u kwamen we dan ook meer dan tevreden en voldaan over de streep gereden in Meerbeke.
Bij een paar lekkere Chimaykes en Westmallekes in de Presse konden we ons verhaal doen aan onze ceo van de Trudy's, den Taaf.
Het was een prachtige dag geweest. Nog even meegeven dat Jean-Claude en Christian ook hun ronde gereden hebben, ze hielden het op 75km. Maar mogen ook fier zijn op deze prestatie.
WTC DE TRUDY'S
, jammer genoeg moest hij ter hoogte van Onkerzele al retour maken, hij was er toch in geslaagd om iets te vergeten
enkel de beresterke Lievens kon zich een weg banen naar boven.
