Vandaag, dinsdag 8 augustus, beiden zonder hoofdletter, kregen we om 8 uur ontbijt op de kamer. Niet dat we erom gevraagd hadden, maar er is hier geen restaurant in het gebouw en dus moet je wel in de kamer ontbijten.

Toen we deze morgen startten bij de bank om de financiën aan te zuiveren kwamen we daar een Italiaan  met een motor tegen die voor de zoveelste keer in deze streek op pad was met nog zeven kameraden. Achteraf hoorden we van een andere Italiaan dat de mannen beroemd zijn voor hun avonturen. 

Daarna in de winkel eten en drinken gekocht, bij de apotheker pillen aangeschaft en ten slotte de benzine voorraad aangevuld zodat we niet zoals gisteren ver moeten omrijden voor benzine. Tijdens het tanken is een lokale bewoner op de bestuurders plaats gaan zitten en heeft de hendel van de pinker afgebroken met zijn lange benen. Mijn chauffeur is in een Spaanse furie ontstoken, of hoe zeggen ze dat als er iemand geweldig kwaad wordt? Wonder boven wonder had een andere lokale bewoner die toevallig ook kwam tanken een tubeke seconden lijm bij en hebben we direct het euvel hersteld zodat onze chauffeur kon kalmeren. Maar zeg nu zelf, hoeveel mensen rijden er rond met een tube seconden lijm in de auto?

Daarna konden we eindelijk aan de route van vandaag beginnen en we wisten al dat het een zware route zou worden omdat we ergens gelezen hadden dat die route enkel toegankelijk was voor 4X4 voertuigen. Aangezien onze 2+2pk zeker en vast 4X4 uitgevoerd is zou dat moeten lukken volgens Seppe. En anders komen we maar terug, zei hij.

Het was in ieder geval een machtig mooie route door de bergen en valleien waar veel paarden, koeien, geiten en schapen rondlopen. Onderweg werden we al een paar keer aangesproken door lokale boeren met grote 44 voertuigen die vol ongeloof keken wanneer we zegden welke route we wilden rijden. Vol vertrouwen hebben we onze route verder gezet tot op het noodlottige moment dat we een abnormaal geluid vanonder de 2+2pk hoorden.

Nader onderzoek maakte ons duidelijk dat de voorste bevestiging van de rechtse schokdemper losgekomen was en we zo niet verder konden rijden. Zeker omdat het zwaarste stuk van onze route nog moest komen. Dus heeft Seppe het hele geval gedemonteerd en zijn we terug moeten keren naar het hotel waar we deze morgen vertrokken waren. Enkel van hieruit zou de weg goed genoeg zijn om met de manke eend de weg naar Kazakstan verder te zetten indien we morgen de 2+2pk hier niet kunnen laten repareren. Maar dat is nog niet alles, want op een vijftig kilometer van het hotel hoorden we opnieuw een abnormaal geluid vanonder de auto. We stelden vast dat de voorste bevestiging van de schokbreker aan de linkse kant ook los gekomen was en moest gedemonteerd worden.

Stelt zich de vraag, is de vering van de 2+2 pk, die normaal het grote voordeel van de auto is, ook het zwakke punt van de auto. Want nog maar pas hebben we de achterste bevestiging van de schokbreker moeten laten lassen.

Morgen proberen we de panne te herstellen en onze weg verder te zetten richting Kazakstan.