14 dagen rijden met de geit in Iran, wat hebben we allemaal hier op de baan gezien en meegemaakt door de ogen van de chauffeur.......

Vaak waan je je op de filmset van de eerste film van Steven Spielberg "DUEL" ze rijden hier dus nog die langsnuit Mack trucks met tankoplegger, roestkleur, danger tekens achter op net zoals in de film met één heel groot verschil, vriendelijke chauffeurs toeterend, zwaaiend, lachend en fotonemend of filmend als je ze inhaalt.

De "gewone" auto's rijden hier rond vaak redelijk nieuwe dit is vooral op te merken aan de zelfklevers van de fabrikant met barcodes die er nog ophangen en de blauwe stripjes rond deurklinken ed.

Vluchtheuvels zijn zeker hier in Iran uitgevonden voor elk rondpunt elke weg die de hoofdbaan kruist in stad of dorp ligt er eene, vaak niet zichtbaar "geen wegmarkering en als die er al is dan is ze zwart van de wagens die passeren" dus goed kijken naar de wagens voor je als ze stoppen of wippen weet je dat er er weer eentje ligt

grappige situaties krijg je dan wanneer er een fototrekkende auto naast je rijdt ik stop voor de vluchtheuvel en de fotograaf heeft deze dan te laat gezien met een jumpke als gevolg 

Spookrijders daar is hier geen gebrek aan, zelfs op rondepunten snel rechts af ipv het hele ronde punt af te rijden......

Vriendelijkheid is hier ten top iedereen die je passeert roept " welkom to Iran", " Hello mister how are you?"en foto's nemen ze steken je voorbij, vertragen zodat je ze terug moet inhalen en maar filmen en zwaaien, leuk in het begin maar nu begint de lol eraf te gaan. Mijn linker arm gaat al automatisch de lucht in als ze inhalen , toeteren of roepen.

Mochten we van iedereen die hier een foto of filmpje heeft 10 cent krijgen komen we zeker met winst naar huis.

Ronde punten hier ook genoeg, daarstraks eentje van 8 rijstroken breed, gewoon oprijden meegaan met the flow er zijn hier weinig of geen verkeersregels dus regelen ze het hier zelf, het voordeel van onze geit is dat ze verbaasd zijn en automatisch inhouden waardoor we hier van de gelegenheid gebruik maken om door te rijden.

voetgangers beginnen het kruispunt dwars over te steken wanneer het licht voor u op groen springt, heel normaal iedereen stopt of niet maar de voetganger baant zijn weg tussen de wagens. er is op het kruispunt ook meestal maar 1 licht, rood en groen en waar bij ons oranje is loopt de secondenteller. O ja rood is rood iedereen stopt direct.

Knipperende roodlicht betekend voorzichtig overrijden de eerste keer onwennig maar meerijden met degene naast je.......en als er iemand een U-turn kan maken rij je best helemaal rechts want ze draaien gewoonweg voor je de straat op......

Soms lachwekkend maar ook gevaarlijk wanneer ik in de zijspiegel iemand mij zie voorbijsteken die dan een foto wil nemen terwijl er ook nog iemand hem wil inhalen en jaja met tegemoetkomend verkeer.........

Wanneer we steden en dorpen in rijden zien we heel vaak spandoeken en plaketten in de middenberm hangen met gesneuvelde militaren van het dorp in de oorlog met Irak, confronterend voor de nabestaanden maar naar we hebben vernomen de wil van de geestelijke leiders.

Moto rijders zien we hier ook veel, cylinder inhoud max 249cc en met 4 of 5 personen geen probleem

Soms zijn we ook de oorzaak van file, daarstraks moesten we geld wisselen, ik bleef in de wagen terwijl nonkel de banken af ging, auto's stoppen gewoon naast me, trekken voor de zoveelste keer foto's ook de wagen daarnaast, dus files maar geen getoeter op een enkele na. Zelfs een geestelijke leider vraagt of hij een foto mag nemen en graag met mij naast hem, dit doen we graag en heb ook een foto van ons twee laten nemen

Fietsers zie je heel weinig al zagen we een echte coureur met koersfiets........op de snelweg.

Grappig zijn de verbaasde blikken aan een benzine station wanneer we vertrekken en ze horen dat na één ook nog een tweede motor starten.

Vriendelijkheid is hier niet te doen en men wil u altijd helpen, als ze vragen van welk land we zijn en te horen krijgen dat we uit het verre belgie komen met deze wegen krijgen we lachende, verbazende, goedkeurende blikken.

Momenteel hebben we bijna 9500 km op de teller staan als alles goed verloopt zijn we overmorgen in Turkmenistan onze visum is in orde en gaan we op avontuur naar een nieuw land met enkele dagen onbereikbaarheid omdat we de woestijn door moeten.

Ik weet wel zeker ik ga deze vriendelijke mensen missen en hun mooie land..........