Maandag 17 juli zijn we ellendig opgestaan in het hotel Gootkemal in Semnan. Het eten van gisteren avond trok op niet veel. De frieten waren maar één keer gebakken en de rijst smaakte naar niks. Terug op de kamer ging Seppe op zijn bed liggen en lag bijna op de grond. Het bed wiebelde hevig als je je omdraaide, dus stilliggen was de boodschap. De Airco blies warme lucht en maakte een hoop herrie, dus hebben we die uitgezet. Maar midden in de nacht hebben we die terug in gang gestoken omdat het bakheet was in de kamer. Toen we gingen slapen probeerden we de lichten in de kamer uit te doen maar één licht bleef branden. Dus gingen we slapen et één licht aan. Na een bepaalde tijd ging dat licht vanzelf uit. Joepie, maar helaas. Iedere keer dat Seppe zich omdraaide ging het licht enkele minuten aan terug aan. Dus heel de nacht licht aan, licht uit. Dus vanmorgen zijn ellendig opgestaan en gaan ontbijten. Dat was ook al niet niks bijzonders.
We zullen maar denken, als het niet slechter kan, kan het beter.
Vandaag stond er een korte rit op het programma door het gebergte ten noorden van Semnan richting de kust. Onderweg hebben we haltgehouden aan de Badab Surt Spring. Hier ontspringt op de top van een berg een zout water bron, die druk bezocht word door de lokale mensen en dus wij ook. Best de moeite om te zien en ook de weg daar naartoe was een ervaring. Foto's volgen.
Onderweg hadden we brood en bijval gekocht en op de parking aan de bron opgegeten onder het toeziend oog van enkele Iraniërs die steeds maar foto's blijven nemen van 2+2pk. Deze namiddag hadden we allebei wel he zuur van onze middag maaltijd.
Daarna terug op weg naar de kust, door het gebergte. Een knappe streek met mooie uitzichten. Omdat de weg nog in aanbouw is, moesten we regelmatig goed oppassen om niet tussen de wegenbouw machines verzeild te geraken. We hebben maar één keer gemist.
Aan de kust moesten we weer op zoek naar een onderkomen voor de nacht. Seppe had via Google weer een hotelletje gevonden. Het Botanic Palace Gorgan. Een klinkende naam en bij aankomst een verbluffend uitzicht. De prijs was aan de hoge kant, dus ging de Seppe weer afdingen zodat we tenslotte voor 2.900.000 Rial een kamer met ontbijt te pakken kregen. Nog niet goedkoop, maar ja het mag iets hebben. Foto's volgen
Nu weer de dagelijkse routine van batterijen opladen, geheugenkaartjes overzetten naar de harde schijf en dan kunnen we weer gaan dineren, onze komende dagen bespreken en slapen.
|