We werden wakker met uitzicht op besneeuwde bergtoppen in de verte. De geit kreeg al goesting want het is tenslotte een berggeit.

We hebben vandaag eens goed uitgeslapen, tot negen uur.

Dat kon omdat er vandaag een korte verbindingsrit, naar Bingol op het programma stond.

Bij het instellen van de GPS hebben we even overwogen om rechtsaf te draaien naar Aleppo, maar 303 km, ipv rechtdoor te rijden naar Bingol, 540 km.

De weg naar Aleppo was korter en waarschijnlijk spannender dan naar Bingol, maar er waren, naar ons goesting, te veel gaten in het wegdek.

Ik heb het misschien al eens vermeld, maar het wegennet hier in Turkije is in prima staat, op enkele uitzonderingen na. Het wegdek was vandaag op sommige plaatsen zo heet dat de asfalt aan de banden bleef plakken en de carrosserie van de geit besmeurde.

De rit naar Bingol voerde ons door een mooi berglandschap tot op een hoogte van 1944 meter en zalige temperaturen rond de 34° met een fris windje.

Tijdens het stijgen vanuit de dalen was de temperatuur heel wat hoger, tot 41°, en daar hadden de achterpoten van de geit het wat lastiger mee zodat we ze af en toe wat rust moesten gunnen. 

We zien nu ook meer en meer wegcontroles door zwaar bewapende militairen langs de invalswegen van de steden. Dit zal waarschijnlijk zijn omdat we parallel aan de grens met Sirie rijden en ook steeds dichter in de buurt van Iran komen. Maar wees gerust, iedereen is vriendelijk en is nieuwsgierig naar onze 2+2 pk en maakt de ganse dag foto's. De Seppe zijn royalty's zullen nogal stijgen. 1 keer zijn we zelf tegengehouden, maar omdat wij 'nog' geen Turks spraken en zij geen Nederlands, of Engels, of Frans, of Duits, of Spaans spraken hebben ze ons maar laten doorrijden.

Zodoende zijn wij vandaag eens op tijd en bij klaarlichte dag in het Binkap Resorts Hotel aangekomen. Dat is de eerste keer dat we daar in lukken. Weer een pracht van een hotel. Direct onder de douche en naar de receptie met een zak vuile was die al een paar dagen lag te stinken in de auto.

Daarna een lekkere lokale maaltijd genomen en nog even tijd om al de batterijen terug op te laden en de geheugenkaartjes te kopieren. Ne mens neemt nogal wat apparatuur mee tegenwoordig.

Morgen rijden we naar ons laatste Turkse eindpunt want overmorgen rijden we Iran binnen.