Basso, Volderke, Ullrich, Ivanov en Rasmussen waren van de partij, grote afwezige was onze jarige Lance die zijn goede voornemens alweer de mist deed in gaan. Ullrich en Volderke hadden er zin in en vanaf de start legden ze het tempo hoog genoeg. In het spoor van een cyclo-wielertoerist namen ze afstand van Basso, Rasmussen en Ivanov. Ivanov's diesel moest nog op gang komen. Al gauw arriveerden de veurnsche bikers in een eerste bos, Rasmussen bewees ook over sterke technische capaciteiten te hebben en slalomde snel tussen de bomen, de rest volgde , het slalommen naar de rechterkant verloopt voor onze Ivanov wel beter dan aan de linkerzijde en zo moest hij een gaatje toerijden. Basso lijkt ook verlost te zijn van zijn pijnlijke achillespees maar laat zich nog niet verleiden door zijn kompanen in het bos. Volderke had er duidelijk zin want in een volgend bos legde hij er ook de pees op. Het talrijke bochtenwerk is niet de lievelingsklus van Ivanov, ' geef maar het strand' ,dacht hij bij zichzelf. De veurnsche bikers vertoefden weer in de prachtige omgeving rondom het brugse, en begaven zich op gekend terrein. Toen de veurnsche bikers de "Pinguins" van Westrozebeke in zicht hadden, was dit het sein voor Ullrich om eens een kartouche te laten schieten ... en de pinguins hebben het ondervonden. Toen hij de pinguins éen voor éen voorbijstak, kon hij een plas niet meer ontwijken. Ullrich raasde erdoor en de pinguins dachten op het eerste ogenblik aan een plaatselijke tsunami, Ullrich was wat nat maar de "pinguins" die naast en achter hem reden, ... die hadden meer pech. Basso en Volderke aanschouwden de tsunami en kropen terug in Ullrichs wiel. Wat verder had Ullrich de verkeerde weg gekozen en zo sleurde hij Basso mee in een vettige strook. Volderke had een andere route gekozen en die bleek de juiste te zijn. Rasmussen volgde ook nog altijd gezwind en op de baan gekomen , gaf hij er een lap op. Eventjes toch, hij had aansluiting gevonden bij een ander groepje en bleef eventjes daar totdat Ullrich er nog zin in had en na Rasmussen verschoot hij nogmaals een kartouche, Basso reageerde attent en nam over. Volderke bleek ook over de goeie benen te bezitten en was mee. Op het einde gekomen lag nog een drassige weide voor de boeg, spek voor de bekken van onze Basso en Volderke. Nogmaals bleken ze op het laatste over de beste papieren te beschikken. Rasmussen, Ullrich en wat later Ivanov waaren op achtervolgen aangewezen.
Na straffe uitspraken van Lance vertrokken de veurnsche bikers voor een eerste maal vanuit De Haan. Ivanov maakte na lange tijd zijn rentree, Lance kon na zijn uitspraken niet ontbreken en "snelle Eddy" stond te popelen om op zijn fiets te springen na een dagje shoppen in Antwerpen. Verder waren Basso, Volderke en Ullrich ook van de partij. Nog maar goed vertrokken moesten de veurnsche bikers plaatselijke dreven in, daar werd al gauw duidelijk dat het er nog zwaar zou bij liggen. Volderke had alweer schitterende benen en in die dreven sloeg hij een gat, Lance nam als eerste initiatief om het gat toe te rijden, Ullrich en de rest in hun wiel. Basso had zich laten verrassen in de aanloop naar de dreve toe en moest zo als laatste de rangen sluiten, maar dit ging niet lang duren. In een smalle en moeilijk berijdbare slijkstrook trachtten de veurnsche bikers overeind te blijven. Maar ... jullie kunnen het al raden , jahoor Lance was mee en dat betekent meestal ... valpartij(en)!!! Hij bewees nogmaals dat hij de kunst van het vallen perfect beheerst , niet alleen het vallen maar ook het opstaan want na enkele seconden al terug op zijn fiets.Ullrich&co moesten halt houden door Lance' valpartij. Ullrich kon het lachen met Lance natuurlijk niet laten ... zeker na zijn straffe uitspraken. Na de slijkstrook gingen de veurnsche bikers richting strand, na een bevoorrading reden de veurnsche bikers het strand op en dat voor 8-tal km. Ivanov en 'snelle Eddy' hadden wat voorsprong genomen. Nog maar net op het strand moest Ullrich al het gat laten op Basso, Lance en Volderke. De kersverse vader had de talrijke taartjes en aperitieven nog niet verteerd en dat uitte zich duidelijk op het strand, Ullrich zakte heel wat dieper dan zijn kompanen en dat zal niet enkel door zijn nieuwe banden geweest zijn Intussen maakten Basso, Volderke en Lance jacht op Ivanov en 'snelle Eddy'. Na foute bepijling reden de veurnsche bikers eventjes op de dijk, maar de dijk moest na 100m terug plaats maken voor het strand. Ivanov verscheen bijzonder sterk voor de dag en op het strand nam hij terug wat voorsprong, Basso en Volderke lieten hem weliswaar niet begaan en zetten de achtervolging in. Basso kon de ontsnapte Ivanov grijpen en nam nu enkele meters. Volderke kon het schroeiende tempo van Basso niet volgen en volgde op enkele meters van een sterke Ivanov. Lance en 'snelle eddy' hadden elkander gevonden en volgde op tientallen meters van Volderke. Ullrich reed als laatste zijn eigen tempo en naar het einde toe kon hij wat naderen het duo voor hem.Tijdens deze strook langs het strand moeten we evenwel een tweede valpartij vermelden ... rarara ... ja hoor, het moet zelfs niet meer vermeld worden, maar onze amerikaan schreef de tweede ook op zijn naam!!! Enkele verraderlijke plassen op het strand bleken wat dieper te zijn en jahoor Lance maakte een zijwaartse val in het koude zeewater, toch nog een mooi zicht voor UIlrich die het allemaal kon aanschouwen als laatste van de groep. Lance bleef tijdens zijn val mooi in zijn klikpedaaltjes Pas van het strand gekomen en na een een bocht moesten de veurnsche bikers een steile beklimming op, Ullrich nam de kop, de rest volgde. Ivanov zat nog op zijn grote steek en moest serieus duwen, Lance die hem volgde moest daardoor inhouden en zo stond de derde valpartij ook op zijn naam. Nu reden de veurnsche op de duinpaden op en neer, Ullrich had teveel gelachen met Lance want iets later was het bijna zijn beurt, tijdens een afdaling legde hij wat teveel gewicht in het mulle zand en ging bijna over kop, hij kon nog zijn voet zetten. Nu was het Lance zijn beurt om te lachen .... terug op de verharde weg gekomen etaleerde Ivanov zijn goeie conditie en gaf hij een hoog tempo aan, Ullrich nam over en gaf er een kleine patat op, den Basso , nog altijd in topconditie, nam over. Na een tweede bevoorrading reden de veurnsche bikers op een kasseistrook. Spek voor de bek van 'snelle Eddy' en Ivanov, ze hadden er duidelijk zin in en voerden het tempo op. Basso, Volderke en Ullrich hadden het in het snotje en reden vlug het gat toe. Lance daarentegen voelt zich niet lekker op de kasseitjes en kreeg daar een klop. Ondertussen had hij ook een vierde, je weet wel , op zijn naam geschreven!!! Na de kasseistrook lag een lange slijkstrook voor de boeg en dit naar hartelust van Basso en Volderke. Na de strook sloten de andere veurnsche bikers weer aan, toen een ander groepje de veurnsche bikers op de weg voorbijstaken, was het hek(je) weer van de dam. Terug en samen met het ander groepje zochten ze het slijk weer op. Basso en Volderke sloegen zo een gat op het duo Ullrich en Ivanov, wat verder kreeg ook 'snelle Eddy' het ook lastig, Lance had intussen de kasseien wat verteerd en maakte een remonte, hij maakte jacht op Ullrich en Ivanov maar bleef op tientallen meters hangen. Naar het einde toe bleven de veurnsche bikers verdeeld en Basso en Volderke maakten nog jacht op éen man van het ander groepje maar ze kregen hem net niet voor de finish. Het was een mooie rit, Basso en Volderke sloten het jaar met de fiets heel goed af en ook Ivanov was in bijzonder goeie doen.
Basso, Ullrich en Volderke waren van de partij! In vriestemperaturen ( -4°C) vertrokken ze vanuit de veldegemse sporthal, na drie weken inactiviteit zaten ze terug op het zadel. Vooraf hadden ze afgesproken om er een rustige rit van te maken, Ullrich heeft last van overtollige kilo's, Basso heeft nog altijd last van zijn valpartij in Beernem, enkel Volderke voelde zich tiptop. Toen ze voor een eerste keer een bos aandeden, liet Basso zich deze maal niet verleiden door een aan de koprijdende Ullrich. Volderke wou het spel weer in gang steken, maar ditmaal lukte het hem enkel bij Ullrich. Door de aanhoudende vrieskou de laatste dagen, lag de ondergrond er beenhard bij, een goedwerkende voorvering was aangenaam , é Volderke . In de aardewegels moest men goed zijn stuur vasthebben, door de talrijke sporen was het vervaarlijk rijden. Het tempo bleef gezapig en tamelijk veel bikers staken de veurnsche bikers voorbij. Na 40 km was het beste er bij Ullrich al af en op de laatste klim liet hij Basso en Volderke maar begaan. Na 50 km en met een gemiddelde van 21,7 km/u kwamen de veurnsche bikers uietindelijk aan.
Na een week afwezigheid was Volderke weer present , Lance daarentegen belde 's morgens af . Snelle Eddy, Basso, Ullrich en Vansevenant waren ook nog van de partij. Onder zonnige en winderige omstandigheden vertrokken de veurnsche bikers vanuit Sint-Joris.Al vlug gingen ze een eerste slijkstrook in, Volderke, die vorige week er niet bij was, wou tonen dat zijn conditie nog altijd tiptop is, als een gek ging hij tekeer. Ullrich, Basso en snellen Eddy wilden zich nog niet opblazen en lieten Volderke begaan. Basso nam in de achtervolging de leiding, Ullrich en snellen Eddy volgden op hun eigen tempo. Vansevenant die er een tijdje uit was, besloot alles op een gezapig tempo te doen en vroeg de andere om hem niet op te wachten. Na de slijkstrook trokken ze voor een eerste keer het bos in, in het bos gekomen nam Ullrich de kop en legde er meteen een goed tempo op. Volderke en co waren attent en zaten kort in Ullrichs wiel. Uit het bos gekomen nam snelle Eddy de kop en maande de veurnsche bikers aan om het tempo hoog te houden. Basso had het verstaan en nam over. In een volgende slijkstrook hadden we ongeveer weer hetzelfde scenario. Basso en Volderke waren de echte slijkduivels en vormden een duo, in de achtergrond hadden Ullrich en snellen Eddy wat meer problemen met het ... slijk. Ullrichs banden waren wel goed opgeblazen, maar toch .... Basso en Volderke hadden een gat geslaan, Ullrich en op zijn beurt snelle Eddy zette zich schrap en boog wat meer voorover, na een poos konden ze terug aansluiten. Iets later moesten ze een helling bestijgen, Ullrich deed het als eerste, Basso volgde zonder problemen. Net op de helling liet Volderkes' materiaal het afweten en zo kregen Ullrich en Basso wat voorsprong. Snelle Eddy verhelpte Volderke en hoorde in de verte nog hoe Basso Ullrich aanmaande om door te rijden, "we hebben een gat!" . Ullrich had ook al een gat moeten toerijden en was zijn inspanning nog niet vergeten. Hij hield het tempo hoog genoeg zodat Volderke en snelle Eddy ook een inspanning moesten leveren om aan te sluiten. Toen ze aansloten, gingen ze terug een dreve in. Ullrich nam de kop en gaf er een kleine lap op, stilletjes hoopte hij ook wel dat Volderke, Basso en snelle Eddy hem niet voorbij zouden razen. Tot zijn tevredenheid bleven ze in zijn wiel. Na de dreve draaiden ze de weg op, Volderke had er goesting in en versnelde met een stevige zijwind. Ullrich en Basso reageerden gepast en na een tijdje nam Ullrich op de grote versnelling over, Basso etalleerde nogmaals zijn grote doen en kwam schijnbaar gemakkelijk naast Ullrich aan de kop. Snelle Eddy liet ze begaan want hij had nog iets in zijn petto. Toen ze windop reden, gaf snelle Eddy er nu een lap op Hij zette zich schrap en maakte zich klein. Tussen de plassen door laveerde hij van de ene naar de andere kant. De veurnsche bikers bleven in zijn wiel en namen wijselijk niet over. Ondertussen hadden de veurnsche bikers de weg van "ervaren bikers" gevolgd en zodoende reden ze langs een mooie technische strook langs het water. Na Eddy's inspanning arriveerden de veurnsche bikers aan de weldeugddoende bevoorrading. Na een tijdje reden ze in een bosje langs een spoorweg, Basso nam het commando, de rest volgde. Toen ze paaltjes omzeilden, muisde Ullrich er stilletjes vandoor. Op dat moment was Basso zijn voorwiel aan het controleren, Ullrich kreeg een gat van een 50-tal meter en hij wilde de voorsprong behouden. Toen gingen de veurnsche bikers een heel mooi en lang technisch parcours in een bos in, Ullrich als eerste, Basso ontketende in de achtergrond en maakte jacht op Ullrich. Zowel Ullrich als Basso werden soms opgehouden door onbekenden maar maakten daar vlug komaf mee. Basso nam risico's en verkleinde zo zijn acherstand op Ullrich . Ullrich had dit bemerkt en verhoogde zijn tempo. Zo voerde hij de druk op bij Basso en de rest. Basso wilde Ullrich pakken en nam nog meer risico's, Volderke moest Basso laten gaan en besloot niet teveel risico's te nemen. Wat later gebeurde het onvermijdelijke, de onder drukstaande Basso maakte voor het eerst een stuurfout en raakte zo met zijn stuur vast rond een stam. Volderke passeerde al lachend voorbij, Basso echter gaf niet op en maakt na enkele seconden terug jacht . Na een goeie 20-tal meter ging hij terug in de fout, de jacht was voorbij, tijdens zijn tweede stuurfout had Basso zijn gewrichtsbanden wat pijn gedaan. Snelle Eddy zag na een tijdje de bomen niet meer door het bos, maar plots zag hij Ullrich rijden en hij besloot de kortste weg naar Ullrich te volgen. Uit de technische strook gekomen groepeerden de veurnsche bikers zich weer. Basso had last van zijn gewrichtsbanden maar zolang hij in beweging was, viel het nog mee. Wat Ullrich ook opviel was dat Volderke zich weer angstvallig koest hield, was hij moe ... of had hij nog iets in gedachten? Wat later bleek het het laaste te zijn, in een zware slijkzone plaatste hij een aanval, enkel Basso kon reageren. Samen sloegen ze terug een gat op Ullrich en snellen Eddy, in de achtergrond leverden Ullrich en snellen Eddy ook een hevige strijd. Snelle Eddy had Ullrich geremonteerd maar Ullrich beet zich vast in het wiel van Eddy. Iets later bracht een zware slijkstrook en een beter gekozen route Ullrich weer aan de kop van het duo. Op de weg wachtten Basso en Volderke hen op. Na een 48km en met een gemiddelde van 20km/u arriveerden ze terug in Sint-Joris. Het was een zeer mooi en gevarieerd parcours, zwaar in enkele stroken maar toch perfect berijdbaar, zeer mooie technische stroken. Chapeau aan de organistie ! Een aanrader voor volgend jaar
Enkel de anciens waren van de partij. Snellen Eddy,Lance, Ullrich en Basso vertrokken vanuit de ieperse sporthal. Via Zillebeke vijver gingen de veurnsche bikers richting Palinbeek. Kort nadat ze vertrokken kloeg Lance over zijn fysische toestand. Zijn benen waren niet ok , ... dacht hij. Toen was het nog zand in de ogen strooien, wanneer de veurnsche bikers in Palinbeek arriveerden was het slijk voor de ogen. Ullrich draaide als eerste in, maar niet voor lang. Slijkduivel Basso nam de kop en ging die niet meer afstaan. Lance, Ullrich en snellen Eddy streden voor het wiel van Basso. Uit Palinbeek gekomen lachte de eerste helling Basso toe, Basso testte nogmaals zijn benen en voelde weer dat het allemaal snor zat. Op de eerste helling miste hij wel het gezelschap van Volderke, de strijd was er nu niet. Ullrich, Lance en snellen Eddy waren op achtervolgen aangewezen. Lance begon zich beter en beter te voelen en na wat problemen met zijn drinkbus vond hij terug snel aansluiting met zijn kompanen. Op een volgende helling liet snellen Eddy zich zien, Op zijn grote steek ging hij ervandoor, Basso keek verbaasd naar Ullrich en Lance en besloot het gat toe te rijden. Ullrich en Lance lieten Basso niet begaan en sekonden later zaten ze terug in het wiel van den Eddy. De slijkstroken volgden nu elkaar snel op en in deze slijkstroken etaleerde Basso nogmaals zijn goeie conditie, Lance komt met de rit beter voor de dag en zette de achtervolging op Basso in. Ullrich vond het tempo van Lance hoog genoeg en besloot in Lance zijn wiel te blijven, snelle Eddy volgde op enkele meters van het duo, maar kon het gat net niet toerijden. Lance hield Basso in zicht en terug op de baan was er hergroepering. Na een afdaling moest men terug bergop, Ullrich nam de kop en bleef de 25km/u bergop en windop aanhouden. In een volgende slijkstrook echter kreeg Ullrich een kleine mentale tik, Basso had alweer de leiding genomen en Ullrich trachtte zijn wiel te houden, Zigzaggend veranderde hij van de ene strook naar de andere, dat de ene strook er vettiger bij lag dan de andere, ondervond Ullrich aan den lijve. Hij stond als het ware stil, Lance riep Ullrich nog toe om in het midden te blijven rijden, maar het kwaad was al geschied. Lance stak Ullrich voorbij en Ullrich kon hem niet volgen. Eddy bleef op zijn tempo rijden en verkleinde zelfs het gat op Ullrich. In een strook langs een bosje hoorden de veurnsche bikers plots een enorme knal, mochten er jagers in de buurt geweest zijn die schoten, dan ging men het geloven. Niets was minder waar, Ullrich was lek gereden "Overdruk", riep Lance Ullrich toe. Snelle Eddy bracht het Ullrich veel subtieler aan, "je achterband was een beetje plat" , zei hij tegen Ullrich. "Ik heb dat ook nog gehad ". Ullrich bedankte snelle Eddy om de schuld op de zachte band te steken in plaats van zijn overgewicht. Tijdens het vervangen van de binneband zag men ook dat zijn buitenband gescheurd was. Dat beloofde niet veel goeds, toch zette de veurnsche bikers weer aan, Ullrich wat aan de voorzichtige kant. Na een goeie kilometer na het vervangen van zijn binnenband zat de rit er nu definitief op, zijn nieuwe binnenband was ook al gesneuveld. Basso, Lance en snellen Eddy zetten hun tocht verder terwijl Ullrich op de pechdienst wachtte. De resterende veurnsche bikers gingen nu richting Hill 62, onderweg zaten er nog enkele pittige stroken en de wind begon meer en meer op te komen. Basso beukte tegen de wind in, snellen Eddy kon nog in Basso's wiel kruipen maar Lance kon het niet volhouden. De laatste kilometers zijn er voor Lance nog altijd iets te veel aan maar wanneer Lance iedere week blijft rijden, komt hij weer top. Op een groot kilometer van het einde konden de veurnsche bikers nog kiezen tussen " de voor watjes " of " niet voor watjes " strook. De veurnsche bikers lieten zich niet kennen en kozen dus voor het laatste. Basso ging als eerste de vettige strook en ondervond algauw dat het het zeer zwaar ging worden, hij hield een hoge trapfrequentie aan maar tot zijn spijt ging hij maar langzaam centimer per centimeter vooruit. Snelle Eddy trachtte het op een lagere trapfrequentie, maar dat leidde niet tot een beter resultaat. De vermoeide Lance begon er ook aan, maar na enkele meters hield hij het al voor bekeken. Na een 50 km met een gemiddelde van 21,5 km/u arriveerden ze aan de ieperse sporthal.
Lance had naar aanleiding van deze rit een zeer goed achterlicht gemonteerd en had Ullrich daarover al uitvoerig gesms't en geprikkeld. Volderke en Gianni keken er ook naar uit, het was namelijk hun eerste nachttocht . "Ouwe getrouwe" Basso en youngster Kirchen waren ook van de partij. De goed verlichte veurnsche bikers vertrokken vanuit het torhoutse voetbalstadion. Ullrich nam de kop maar algauw verscheen de nieuwsgierige Volderke ook aan de kop. Volderke en zijn benen vonden het sjiek en zagen het helemaal zitten met als gevolg dat de kilometerteller weer boven de dertig km/u aangaf. Al vlug kwamen ze in de Warande aan, daar bevond zich het technische parcours en wanneer Lance het woord technisch hoort, waant hij zich terug Schumacher . Kirchen ging als eerste het technisch parcours in, de rest volgde en hield wijselijk wat afstand tussen elkaar. Het technische parcours had de veurnsche bikers niet in de problemen gebracht en na enkele kilometers verhard trokken ze voor de eerste keer de modder in. Lance nam nu de kop en gaf er een serieuze lap op, Volderke en Kirchen waren attent en zaten in zijn wiel. In hun wiel trok Basso zich op gang en Ullrich kroop in zijn wiel. Basso maakte als eerste een stuurfout en maakte een schuiver. Ullrich kon Basso's fiets nog maar net ontwijken en ging op zoek naar de koplopers. In de verte hoorde hij plots Lance roepen, jaja ...zijn eerste valpartij was ook een feit. Lance moest op zoek naar zijn fiets want die had hij enkele meters voordien achtergelaten. Kirchen en Volderke hadden het allemaal gezien en konden hun luide lach niet stilhouden. Basso ging op zoek naar Volderke en Kirchen en dat aan een serieus tempo. Ullrich bleef deze maal wat voorzichtig en liet Basso begaan. Lance was intussen weer overeind en zonder schrik ging hij terug in de tegenaanval. Gianni had in de achtergrond ook kennis gemaakt met de modder, zoals de meesten onder ons is het begin met nieuwe klikpedaaltjes geuit in een valpartij. Al vallen en opstaan leert men bij ... alhoewel voor sommigen onder ons dit niet altijd geldt, é ... Lance . Na de bevoorrading konden de veurnsche bikers er weer tegen en Basso dreef het tempo geleidelijk op, Gianni moest de lange afwezigheid bekopen en reed op zijn eigen tempo. Toen de teller van Basso 43km/u aangaf, vond hij het welletjes. Hij had zijn benen eventjes getest en ze waren in orde. Volderke, Kirchen, Lance en Ullrich bleven tijdens zijn test weliswaar in zijn wiel. Plots sloegen de veurnsche bikers een weggetje langs een bos in, deze strook lag er zeer zwaar bij, Basso en Volderke trapten in de boter terwijl Ullrich en Kirchen het moeilijk kregen. Lance zat als laatste en maakte de sprong naar Basso en Volderke. Lance voelt zich altijd sterk in Torhout. Wat later daalden de veurnsche bikers af , Lance vond het tempo te traag en nam het commando in het donker. Na de goed verlichte tunnel trokken ze voor het laatst een zware slijkstrook in, Basso trok als eerste het slijk in maar een schuiver deed hem als eerste voet aan grond te zetten, Ullrich reed hem voorbij en nam de kop maar niet voor lang, een vrouwelijke mountainbikester kwam in de problemen en net toen Ullrich haar voorbijstak maakte ze een zijwaartse val ... op Ullrich , gelukkiglijk voor haar was het een zachte val ...en gelukkiglijk voor Ullrich kon hij zich staande houden. Basso stak Ullrich op zijn beurt opnieuw voorbij en riep : " Haast en spoed is zelden goed." . Volderke en Kirchen waren Ullrich intussen ook al voorbij gepasseerd, wat verder hoorde Ullrich Volderke "Boom, ... boom" roepen. Ullrich keek naarstig rond zich heen en ondervond aan de lijve wat het betekende. Zijn fiets maakte een serieuze beweging. Het was een boom , boom ... STRONK. Hij had met zijn pedalen tegen de stronk gezeten en zo maakte zijn fiets een rare beweging. Lance had in de achtergrond ook wat miserie, de veurnsche bikers hoorden hem roepen maar wisten aan zijn roep dat het allemaal niet zo erg was en meer show want onze Lance blijft onze "showman". Na deze strook arriveerden de veurnsche bikers terug in Torhout aan en in de plaatselijke wijken dachten youngsters Volderke en Kirchen de slimste te zijn. Na eerst te lachen met de valpartij van een onbekende, wilden ze een gat slaan op Basso en Ullrich. Lance daarentegen had medelijden met de onbekende en ... maakte ook een valpartij. De ervaren Basso en Ullrich hadden Kirchen en Volderke in hun vizier, de druk werd te hoog voor de youngsters en zo sloegen ze een verkeerde weg in, ervaring ... komt met de jaren. Na 37 km kwamen ze uiteindelijk aan in het torhoutse voetbalstadion, het gemiddelde was 21km/u. Na een klein kwartier kwam Gianni ook aan . Achteraf werd alles nog eens overlopen met een pannenkoek en éen of meerdere Leffes. De veurnsche bikers trokken nog naar de "Botermand" waar de "oudjes" nog veel bijleerden van ... muziek !
Volderke, Ullrich, Rasmussen en onze snellen Eddy waren present. In winderige en regenachtige omstandigheden vertrokken ze vanuit de sporthal in Varsenare. Vanaf de eerste meters speelde de wind al de hoofdrol Volderke nam de taak van de afwezige Basso perfect over, al vanaf het begin nam hij de kop over van Ullrich. Toen ze voor een eerste keer tegen de wind reden, vormden de veurnsche bikers al een sliert. Volderke en Ullrich afwisselend aan de kop, onze snellen Eddy en Rasmussen zaten in het wiel en wachtten nog om toe te slaan. Toen ze een maïsstrook in gingen , verscheen onze Eddy aan de kop. Tegen de wind in en op een zuigende ondergrond liet hij alle remmen los en beukte met volle goesting. Volderke en Ullrich kropen in zijn wiel. Rasmussen wou voorzichtig beginnen en hield zich op de achtergrond. De wind liet zich in deze streek van zijn beste kant zien en dit tot weinig jolijt van de aan kop zwoegende Eddy. De strook bleef maar duren en Volderke nam over, Ullrich kon nog net het wiel houden van een ontketende Volderke, onze Eddy bekocht het kopwerk (en de 2 flessen wijn de avond tevoren) en moest een gaatje laten. Iedereens motor was al opgewarmd. Volderke had goeie benen en dit liet hij zien . Terug op de baan gekomen behield hij de koppositie en onderhield hij een goed tempo. Na enkele kilometers arriveerden de veurnsche bikers in het bos, snellen Eddy en Rasmussen waren intussen weer op adem gekomen in het wiel van Volderke en Ullrich. Ondertussen vielen de eerste druppels uit de lucht, een "flandrien" weer en Volderke leek de beste flandrien te zijn van het gezelschap , alhoewel snellen Eddy zich ook goed voelt in zulk weer. Het bos lag er zeer goed of droog bij en was perfect berijdbaar, zelfs de gekende "Basso strook" lag er droog bij. Uit het bos gekomen arriveerden ze op een kasseistrook, onze Eddy was volledig gerecupereerd en gaf er een snokje aan. Volderke, Ullrich en Rasmussen kropen in zijn wiel . Rasmussen had op zijn beurt ook de smaak te pakken gekregen en op een volgende kasseistrook nam hij de kop. Volderke en Ullrich bleven attent en in het wiel. Na de bevoorading en een lekker soepje arriveerden ze terug in een boszone, deze zone stond in vergelijking met de andere zones er heel wat anders bij , jaja ... slijk, modder of met andere woorden spek voor de bek van ... Volderke. Na de eerste meters en een beter pad in het slijk sloeg hij een gat, voor Ullrich, Rasmussen en snellen Eddy was het stoempen. Volderke vloog als het ware over het slijk. Zijn het zijn dikkere banden die het doen De anderen denken van ... niet. Iets later zetten Ullrich en Rasmussen de achtervolging in, toen ze aansluiting met Volderke vonden, sloegen ze samen met Volderke de verkeerde weg in. Snelle Eddy was 'sneller' geweest en had de juiste weg genomen. Na het technisch parcours besloten ze de vermiste Eddy op te wachten. Na enkele minuten wachten hadden ze het door dat hij wat sneller geweest was. Een groepje onbekenden stak de veurnsche bikers voorbij en dit was niet naar de zin van Volderke. Een klein contact met een onbekende was voor Volderke het sein om ervandoor te gaan. Ullrich trachtte het wiel te nemen maar een andere onbekende in moeilijkheden dwong Ullrich voet aan grond te zetten. Ullrich ging in achtervolging en maar kon de kloof met Volderke net niet dichten. Aan de aankomst vonden de veurnsche bikers de vermiste Eddy terug. Uiteindelijk stonden 52 kilometers op de tellers en het gemiddelde was verassend 22,6 km/u.
Na gewaagde uitspraken( zie gastenboek) van onze 'snellen Eddy', eerder deze week, was de snellen Eddy en Kim Kirchen ook aanwezig. De veurnsche bikers waren deze week met een mooi groepje : snellen Eddy, Kirchen, Basso, Lance, Ullrich, Volderke en Cancellara . Ivanov was aan het trainen in de Ardennen. De veurnsche bikers vertrokken vanuit Vlamertinge, Cancellara had er duidelijk zin in en legde er op het rechte baangedeelte al goed de pees op, zij aan zij met Ullrich lieten ze hun kilometerteller niet onder de 30 km/u wijzen. Al gauw gingen de veurnsche bikers een eerste slijkstrook in, Ullrich aan kop en de anderen lieten hem (dan nog) begaan. In de tweede slijkzone ging Ullrich weer aan de kop, maar Basso lostte hem af. Lance&co hielden de twee in hun vizier en reden het "kleine" gat op de baan weer toe. Kort daarna gingen ze terug een slijkstrook in en een goedvoelende Lance nam de kop. Hij had het juiste pad gekozen en had Ullrich en Basso in de val gelokt ... een enorme plas lag voor hen en zo zat er niets anders op dan afstappen. Al gauw arriveerden de veurnsche bikers in Poperinge, via Poperinge gingen ze richting Catsberg. Op de landelijke wegen namen Ullrich en Basso de kop ... totdat onze snellen Eddy daad bij woord voegde. Hij gaf er een lap op en Basso en co moesten zich een eerste keer schrap zetten, Ullrich had zich in het wiel van de snellen Eddy geplaatst en liet snellen Eddy maar tegen de wind kop trekken, Lance plaatste zich in het wiel van Ullrich, enz. Toen het tempo wat zakte, nam de altijd behulpzame Basso de kop over tot groot jolijt van snellen Eddy, het spel zat op de kar want nu plaatste hardrijder Cancellara een ferme demarrage , Ullrich reageerde attent en zo kwamen de veurnsche bikers al snel aan bij de eerste bevoorrading , Op hun kilometerteller stond toen 25,2 km/u gemiddeld ... en de bergzones moesten nog komen ....Iedereen was al opgewarmd , dat was een feit !Na de bevoorrading zaten de veurnsche bikers al dicht bij heuvellachtige zones, stilletjesaan kwamen Volderke en Kirchen ten tonele. Ullrich reed nog altijd aan de kop maar wist dat het niet lang meer ging duren. Op een eerste beklimming weigerden de anderen de kop over te nemen en bleven ze in Ullrich's wiel. Ze waren zich aan het voorbereiden... . In de lange aanloopstrook naar de Catsberg nam Ullrich aanvankelijk nog de kop tot Volderke een splijtende demarrage plaatste, als een duiveltje uit een doosje nam hij algauw tien meter, Ullrich's motor was aan al in het rood aan het draaien en kon niet antwoorden, Basso wilde het gat toerijden maar werd geblokkeerd door een onbekende en zat zo in een heel zware slijkstrook waardoor zijn motor eventjes haperde, Ullrich zat daardoor eventjes terug in zijn wiel, na enkele seconden ging Basso terug in achtervolging, Ullrich bleef zijn tempo rijden, Kirchen bleef in zijn wiel terwijl Lance een remonte inzette, Lance ging Kirchen en Ullrich voorbij. Ullrich plaatste zich nu in het wiel van den Lance . Cancellara hing er ook nog aan en bleef bij het groepje Ullrich&co. Zoals in de goeie ouwen tijd reed Lance meter en meter weg van Ullrich, Kirchen stak op zijn beurt Ullrich voorbij en zette zich in het wiel van Lance, terug op de baan gekomen reden Cancellara en Ullrich naar Kirchen en Lance toe en samen zochten ze naar Volderke en Basso. Onze snellen Eddy reed de beklimming op zijn eigen tempo en voelde dat zijn benen zwaarder begonnen te wegen. Volderke en Basso hadden hun benen eens getest en voelden dat ze super waren. Na het beklimmen van de Cats gingen de veurnsche bikers terug richting Vlamertinge. Eerst passeerden ze nog langs Westouter, daar hadden Kirchen en Volderke terug een versnelling geplaatst. De twee vogels waren gaan vliegen, Basso en op zijn beurt Cancellara probeerden naar hen toe te rijden, Lance, Ullrich en onze snellen Eddy groepeerden zich ook en zetten zo de achtervolging in. Na enkele kilometers vonden alle veurnsche bikers terug aansluiting, maar het had enkele onder hen veel krachten gekost. Basso, Volderke en Cancellara bleken nog de fitste te zijn want kort na de aansluiting plaatse Cancellara terug een aanval , Ullrich had het voelen aankomen en reed het gat toe, maar Basso en Volderke reageerden en dit was er teveel aan voor Ullrich. Cancellara, Basso en Volderke waren gaan vliegen, Kirchen en Ullrich waren in achtervolging terwijl Lance en snellen Eddy op hun beurt aan het achtervolgen waren. Een sterke Lance vond bijna terug aansluiting maar alleen kon hij de tientallen meters op Ullrich en Kirchen niet overbruggen. In de laatste slijkstrook maakte Cancellara een stuurfout waardoor Basso en Volderke weg waren, Kirchen en Ullrich werden opgehouden door een onbekende, Kirchen was sneller op de fiets dan Cancellara en Ullrich en sloeg zo een gat op Ullrich en Cancellara. Cancellara en Ullrich sloegen de handen ineen en haalden zo de ontsnapte Kirchen weer in. Cancellara nam de kop voor zijn rekening , maar tegen Basso en Volderke waren ze vandaag niet opgewassen. Met 53 km op de teller en een gemiddelde van 22,2 km/u arriveerden ze terug in Vlamertinge. Het was een mooie en zware tocht ! Snellen Eddy 's dag komt nog ...
Na enige tijd arriveerden de veurnsche bikers dan toch in Middelkerke. Niet alleen Basso en Ullrich waren van de partij, ook Merckx en nieuwkomers Cancellara en Baguet waren erbij. Ivanov was aanwezig, maar had zijn schoenen vergeten ! Volderke en Lance hadden afgezegd ... ! Rasmussen en Dekker waren ook ter plaatse. De veurnsche bikers vertrokken op een gezapig tempo, Ullrich had gezien dat iedereen mee was en voerde zo het tempo op. Langs de kustlijn reden ze op een sliert op en neer, al vlug belandden de veurnsche bikers op het strand waar men foto's trok. Pas op het strand gekomen moest Ullrich al een eerste gat op Basso toerijden. Nieuwkomer Cancellara was attent en was mee met Basso en Ullrich. Cancellara had duidelijk goeie benen en dreef het tempo op, enkel Basso volgde gezwind. Ullrich moest daarentegen naar adem happen en was blij dat hij tegen de wind in het wiel van Basso zat. Basso voelde dat zijn benen ook goed waren en nam over van Cancellara, Cancellara kroop nu op zijn beurt in het wiel van Ullrich. Normaliter zou Ullrich nu ook ten tonele verschijnen maar hij hield zich wijselijk koest. Ullrich kan enkel volgen, op de kop gaan zat er voor hem zeker niet in. De ene golfbreker volgde de andere op en in de achtervolging waren Merckx en Rasmussen hun tempo aan het zoeken. Cancellara en Basso verstonden elkaar en namen elk op hun beurt de kop. Het einde van het strand kwam in zicht en dit tot grote tevredenheid van een in het wiel zittende Ullrich. Na het strand bevonden de veurnsche bikers zich nu op de talloze technische zandstroken, Ullrich nam in het mulle zand zijn bocht iets te scherp en zijn stuur sloeg dubbel. Ullrich over de kop ... nu de Lance niet mee was, moest Ullrich zijn taak natuurlijk overpakken. . Rasmussen, Dekker, Baguet en Merckx hadden intussen terug aansluiting gevonden en hielden hun voeten in hun klikpedalen. In deze mooie, technische zandstroken vonden Basso, Ullrich en Cancellara hun ding en ze leefden zich goed uit. De andere veurnsche bikers werden opgestopt door enkele onbekenden en waren zo terug op achtervolgen aangewezen. Uiteindelijk arriveerden ze in Nieuwpoort waar de eerste bevoorrading plaatsvond. Na een goeie bevoorrading met voldoende drank en spijs gingen Basso, Ullrich,Merckx en Baquet verder Nieuwpoort in, de anderen gingen voor de 60 km en zo scheidde de wegen van Cancellara, Rasmussen en co. Baguet had na de bevoorrading wat achterstand opgelopen op Merckx en co en zette een dolle achtervolging in. Merckx, Basso en Ullrich reden langs de "Nieuwpoortse schapedreve" en enkele kilometers later arriveerden ze terug aan de bevoorrading. Niet veel later kwam de achtervolgende Baguet aan, hij had ze net niet te pakken. Via het jagerspad reden de veurnsche bikers nu terug richting Middelkerke. Het jagerspad ... verleden jaar had onze Basso hier een lel gegeven , amaai Ullrich en Basso hielden een goed tempo aan, Baguet liet zich samen met Merckx wat uitzakken, Merckx vond het gat plots groot genoeg en onze kannibaal maakte de sprong, niet veel later nam hij de kop .... Toen enkele cyclocrossers op hun beurt de veurnsche bikers voorbij stormden, was dit het sein voor Ullrich om er een snoksje aan te geven. Basso volgde gezwind. Ullrich en Basso hadden zich nu genesteld in hun wielen. Bij de splitsing van de 45 lieten ze de crossers begaan, Merckx en Baguet sloten weer aan. De wind zat op kop en de veurnsche bikers nestelden zich in het wiel van enkele Diksmuidse mountainbikers. Na wat uitgerust te hebben namen ze over en zo gingen ze naar het technische parcours in Middelkerke, Ullrich dacht eventjes terug aan vorig jaar waar hij stevig duelleerde met Lance, vooral op de heuvels. Na het technische parcours zat het er bijna op en na een goeie 42km en met een gemiddelde van 21km/u verschenen ze terug aan de startplaats. Aan de aankomst kwamen ze nog Ivanov tegen het lijf.
Intussen maakten Basso, Volderke en Lance jacht op Ivanov en 'snelle Eddy'. Na foute bepijling reden de veurnsche bikers eventjes op de dijk, maar de dijk moest na 100m terug plaats maken voor het strand. Ivanov verscheen bijzonder sterk voor de dag en op het strand nam hij terug wat voorsprong, Basso en Volderke lieten hem weliswaar niet begaan en zetten de achtervolging in. Basso kon de ontsnapte Ivanov grijpen en nam nu enkele meters. Volderke kon het schroeiende tempo van Basso niet volgen en volgde op enkele meters van een sterke Ivanov. Lance en 'snelle eddy' hadden elkander gevonden en volgde op tientallen meters van Volderke. Ullrich reed als laatste zijn eigen tempo en naar het einde toe kon hij wat naderen het duo voor hem.Tijdens deze strook langs het strand moeten we evenwel een tweede valpartij vermelden ... rarara ... ja hoor, het moet zelfs niet meer vermeld worden, maar onze amerikaan schreef de tweede ook op zijn naam!!! Enkele verraderlijke plassen op het strand bleken wat dieper te zijn en jahoor Lance maakte een zijwaartse val in het koude zeewater, toch nog een mooi zicht voor UIlrich die het allemaal kon aanschouwen als laatste van de groep. Lance bleef tijdens zijn val mooi in zijn klikpedaaltjes
Pas van het strand gekomen en na een een bocht moesten de veurnsche bikers een steile beklimming op, Ullrich nam de kop, de rest volgde. Ivanov zat nog op zijn grote steek en moest serieus duwen, Lance die hem volgde moest daardoor inhouden en zo stond de derde valpartij ook op zijn naam. Nu reden de veurnsche op de duinpaden op en neer, Ullrich had teveel gelachen met Lance want iets later was het bijna zijn beurt, tijdens een afdaling legde hij wat teveel gewicht in het mulle zand en ging bijna over kop, hij kon nog zijn voet zetten. Nu was het Lance zijn beurt om te lachen .... terug op de verharde weg gekomen etaleerde Ivanov zijn goeie conditie en gaf hij een hoog tempo aan, Ullrich nam over en gaf er een kleine patat op, den Basso , nog altijd in topconditie, nam over. Na een tweede bevoorrading reden de veurnsche bikers op een kasseistrook. Spek voor de bek van 'snelle Eddy' en Ivanov, ze hadden er duidelijk zin in en voerden het tempo op. Basso, Volderke en Ullrich hadden het in het snotje en reden vlug het gat toe. Lance daarentegen voelt zich niet lekker op de kasseitjes en kreeg daar een klop. Ondertussen had hij ook een vierde, je weet wel , op zijn naam geschreven!!! Na de kasseistrook lag een lange slijkstrook voor de boeg en dit naar hartelust van Basso en Volderke. Na de strook sloten de andere veurnsche bikers weer aan, toen een ander groepje de veurnsche bikers op de weg voorbijstaken, was het hek(je) weer van de dam. Terug en samen met het ander groepje zochten ze het slijk weer op. Basso en Volderke sloegen zo een gat op het duo Ullrich en Ivanov, wat verder kreeg ook 'snelle Eddy' het ook lastig, Lance had intussen de kasseien wat verteerd en maakte een remonte, hij maakte jacht op Ullrich en Ivanov maar bleef op tientallen meters hangen. Naar het einde toe bleven de veurnsche bikers verdeeld en Basso en Volderke maakten nog jacht op éen man van het ander groepje maar ze kregen hem net niet voor de finish. Het was een mooie rit, Basso en Volderke sloten het jaar met de fiets heel goed af en ook Ivanov was in bijzonder goeie doen.
en vormden een duo, in de achtergrond hadden Ullrich en snellen Eddy wat meer problemen met het ... slijk. Ullrichs banden waren wel goed opgeblazen, maar toch .... Basso en Volderke hadden een gat geslaan, Ullrich en op zijn beurt snelle Eddy zette zich schrap en boog wat meer voorover, na een poos konden ze terug aansluiten. Iets later moesten ze een helling bestijgen, Ullrich deed het als eerste, Basso volgde zonder problemen. Net op de helling liet Volderkes' materiaal het afweten en zo kregen Ullrich en Basso wat voorsprong. Snelle Eddy verhelpte Volderke en hoorde in de verte nog hoe Basso Ullrich aanmaande
en had Ullrich daarover al uitvoerig gesms't en geprikkeld. Volderke en Gianni keken er ook naar uit, het was namelijk hun eerste nachttocht . "Ouwe getrouwe" Basso 
De anderen denken van ... niet. Iets later zetten Ullrich en Rasmussen de achtervolging in, toen ze aansluiting met Volderke vonden, sloegen ze samen met Volderke de verkeerde weg in. Snelle Eddy was 'sneller' geweest en had de juiste weg genomen. Na het technisch parcours besloten ze de vermiste Eddy op te wachten. Na enkele minuten wachten hadden ze het door dat hij wat sneller geweest was. Een groepje onbekenden stak de veurnsche bikers voorbij en dit was niet naar de zin van Volderke. Een klein contact met een onbekende was voor Volderke het sein om ervandoor te gaan. Ullrich trachtte het wiel te nemen maar een andere onbekende in moeilijkheden dwong Ullrich voet aan grond te zetten. Ullrich ging in achtervolging en maar kon de kloof met Volderke net niet dichten. Aan de aankomst vonden de veurnsche bikers de vermiste Eddy terug. Uiteindelijk stonden 52 kilometers op de tellers en het gemiddelde was verassend 22,6 km/u.
Basso, Volderke en Cancellara bleken nog de fitste te zijn want kort na de aansluiting plaatse Cancellara terug een aanval , Ullrich had het voelen aankomen en reed het gat toe, maar Basso en Volderke reageerden en dit was er teveel aan voor Ullrich. Cancellara, Basso en Volderke waren gaan vliegen, Kirchen en Ullrich waren in achtervolging terwijl Lance en snellen Eddy op hun beurt aan het achtervolgen waren. Een sterke Lance vond bijna terug aansluiting maar alleen kon hij de tientallen meters op Ullrich en Kirchen niet overbruggen. In de laatste slijkstrook maakte Cancellara een stuurfout waardoor Basso en Volderke weg waren, Kirchen en Ullrich werden opgehouden door een onbekende, Kirchen was sneller op de fiets dan Cancellara en Ullrich en sloeg zo een gat op Ullrich en Cancellara. Cancellara en Ullrich sloegen de handen ineen en haalden zo de ontsnapte Kirchen weer in. Cancellara nam de kop voor zijn rekening , maar tegen Basso en Volderke waren ze vandaag niet opgewassen. Met 53 km op de teller en een gemiddelde van 22,2 km/u arriveerden ze terug in Vlamertinge. Het was een mooie en zware tocht ! Snellen Eddy 's dag komt nog ...
!
