Wegens geen geschikte rit in nabije omgeving besloten Ivanov, Volderke en Ullrich naar Westouter te gaan. In deze streek heeft men vanalles om er een goeie training van te maken. Ivanov had deze rit in augustus gereden en opgeslagen in zijn gps. Dus onder leiding van de gps vertrokken de veurnsche bikers vanuit Westouter. Ullrich had deze tocht ook al enkele keren gereden zodat de aanwijzingen hem niet vreemd in de oren klonken. Op een goed, maar niet te zot tempo gingen Volderke & co naar de Rode berg, vandaar gingen ze richting Catsberg. In deze tocht staat de Catsberg namelijk centraal. Omgeven door een prachtig laagstaand zonnetje en talrijke luchtballonnen dienden de veurnsche bikers talrijke hellingen te beklimmen, opmerkelijk is ook dat er een paar lange klimmetjes in zitten. Volderke voelde zich goed maar hield zijn benen nog koest, een opluchting voor Ullrich en Ivanov. De Catsberg werd voor een eerste keer beklommen en Volderke kon zich nog goed inhouden. De gps van Ivanov had het blijkbaar het moeilijkst, TILT was het oordeel , normaal komt dit na enige tijd bij Ullrich tevoorschijn. Gelukkig is deze streek de veurnsche bikers niet onbekend en maakten ze zelf hun parcours. Bij de derde beklimming van de Catsberg weliswaar wou Volderke zich eens testen en zo sprong hij met een onbekende wielertoerist mee om hem het vuur aan de schenen te leggen. Moet gezegd worden dat op de top van de Catsberg de wielertoerist moest halt houden om zijn schenen te blussen Volderke voelde zich alsmaar beter terwijl Ullrich al stilletjes in het verval begon te raken. Ivanov's diesel raakte opgewarmd en op sommige vlakkere stroken legde hij een stevig tempo op. Bij een mooie afdaling van de Catsberg trachtten Ivanov en Volderke de show te stelen, de talrijke bultjes in de afdaling blonken in hun ogen en zoals ' de echte' besloten ze er minimum één te nemen. Ullrich hield zich bewust koest en dat bleek de juiste zet te zijn. Lang geleden ( letterlijk dus ) nam den Lance ook eens die bultjes met een valpartij en veel pijn aan de schouder als gevolg. Ditmaal werd het dus ook niet anders, Ivanov vergat zijn stuur omhoog trekken en bekeek zo zijn voorwiel van heel dichtbij, gelukkig voor Ivanov zit hij met een full-suspension en kon hij nog op de fiets blijven, voor Volderke was dit niet zo en zo maakte zijn fiets een salto, Volderke zat er wel niet meer op Gelukkig zonder veel erg konden ze hun tocht voortzetten. In een andere afdaling kwam Ullrich in contact met een plantje met stekeltjes erop , een bebloede voorarm was daarvan het gevolg. De talrijke wandelaars zullen mountainbiken een gevaarlijke sport vinden daar Volderke en Ullrich bebloed voorbij passeerden. Onderweg had Volderke ook last van een lossende band." Best even wachten" , riep hij Ullrich toe ," Je zal hem moeten oppompen" Na een goeie 47 km en met een gemiddelde van 18,5km/u kwamen ze terug aan. Volgende week hoogstwaarschijnlijk Beselare.
Volderke voelde zich alsmaar beter terwijl Ullrich al stilletjes in het verval begon te raken. Ivanov's diesel raakte opgewarmd en op sommige vlakkere stroken legde hij een stevig tempo op. Bij een mooie afdaling van de Catsberg trachtten Ivanov en Volderke de show te stelen, de talrijke bultjes in de afdaling blonken in hun ogen en zoals ' de echte' besloten ze er minimum één te nemen. Ullrich hield zich bewust koest en dat bleek de juiste zet te zijn. Lang geleden ( letterlijk dus ) nam den Lance ook eens die bultjes met een valpartij en veel pijn aan de schouder als gevolg. Ditmaal werd het dus ook niet anders, Ivanov vergat zijn stuur omhoog trekken en bekeek zo zijn voorwiel van heel dichtbij, gelukkig voor Ivanov zit hij met een full-suspension en kon hij nog op de fiets blijven, voor Volderke was dit niet zo en zo maakte zijn fiets een salto, Volderke zat er wel niet meer op 
Na een goeie 47 km en met een gemiddelde van 18,5km/u kwamen ze terug aan. Volgende week hoogstwaarschijnlijk Beselare.
