Lance had naar aanleiding van deze rit een zeer goed achterlicht gemonteerd en had Ullrich daarover al uitvoerig gesms't en geprikkeld. Volderke en Gianni keken er ook naar uit, het was namelijk hun eerste nachttocht . "Ouwe getrouwe" Basso en youngster Kirchen waren ook van de partij. De goed verlichte veurnsche bikers vertrokken vanuit het torhoutse voetbalstadion. Ullrich nam de kop maar algauw verscheen de nieuwsgierige Volderke ook aan de kop. Volderke en zijn benen vonden het sjiek en zagen het helemaal zitten met als gevolg dat de kilometerteller weer boven de dertig km/u aangaf. Al vlug kwamen ze in de Warande aan, daar bevond zich het technische parcours en wanneer Lance het woord technisch hoort, waant hij zich terug Schumacher . Kirchen ging als eerste het technisch parcours in, de rest volgde en hield wijselijk wat afstand tussen elkaar. Het technische parcours had de veurnsche bikers niet in de problemen gebracht en na enkele kilometers verhard trokken ze voor de eerste keer de modder in. Lance nam nu de kop en gaf er een serieuze lap op, Volderke en Kirchen waren attent en zaten in zijn wiel. In hun wiel trok Basso zich op gang en Ullrich kroop in zijn wiel. Basso maakte als eerste een stuurfout en maakte een schuiver. Ullrich kon Basso's fiets nog maar net ontwijken en ging op zoek naar de koplopers. In de verte hoorde hij plots Lance roepen, jaja ...zijn eerste valpartij was ook een feit. Lance moest op zoek naar zijn fiets want die had hij enkele meters voordien achtergelaten. Kirchen en Volderke hadden het allemaal gezien en konden hun luide lach niet stilhouden. Basso ging op zoek naar Volderke en Kirchen en dat aan een serieus tempo. Ullrich bleef deze maal wat voorzichtig en liet Basso begaan. Lance was intussen weer overeind en zonder schrik ging hij terug in de tegenaanval. Gianni had in de achtergrond ook kennis gemaakt met de modder, zoals de meesten onder ons is het begin met nieuwe klikpedaaltjes geuit in een valpartij. Al vallen en opstaan leert men bij ... alhoewel voor sommigen onder ons dit niet altijd geldt, é ... Lance . Na de bevoorrading konden de veurnsche bikers er weer tegen en Basso dreef het tempo geleidelijk op, Gianni moest de lange afwezigheid bekopen en reed op zijn eigen tempo. Toen de teller van Basso 43km/u aangaf, vond hij het welletjes. Hij had zijn benen eventjes getest en ze waren in orde. Volderke, Kirchen, Lance en Ullrich bleven tijdens zijn test weliswaar in zijn wiel. Plots sloegen de veurnsche bikers een weggetje langs een bos in, deze strook lag er zeer zwaar bij, Basso en Volderke trapten in de boter terwijl Ullrich en Kirchen het moeilijk kregen. Lance zat als laatste en maakte de sprong naar Basso en Volderke. Lance voelt zich altijd sterk in Torhout. Wat later daalden de veurnsche bikers af , Lance vond het tempo te traag en nam het commando in het donker. Na de goed verlichte tunnel trokken ze voor het laatst een zware slijkstrook in, Basso trok als eerste het slijk in maar een schuiver deed hem als eerste voet aan grond te zetten, Ullrich reed hem voorbij en nam de kop maar niet voor lang, een vrouwelijke mountainbikester kwam in de problemen en net toen Ullrich haar voorbijstak maakte ze een zijwaartse val ... op Ullrich , gelukkiglijk voor haar was het een zachte val ...en gelukkiglijk voor Ullrich kon hij zich staande houden. Basso stak Ullrich op zijn beurt opnieuw voorbij en riep : " Haast en spoed is zelden goed." . Volderke en Kirchen waren Ullrich intussen ook al voorbij gepasseerd, wat verder hoorde Ullrich Volderke "Boom, ... boom" roepen. Ullrich keek naarstig rond zich heen en ondervond aan de lijve wat het betekende. Zijn fiets maakte een serieuze beweging. Het was een boom , boom ... STRONK. Hij had met zijn pedalen tegen de stronk gezeten en zo maakte zijn fiets een rare beweging. Lance had in de achtergrond ook wat miserie, de veurnsche bikers hoorden hem roepen maar wisten aan zijn roep dat het allemaal niet zo erg was en meer show want onze Lance blijft onze "showman". Na deze strook arriveerden de veurnsche bikers terug in Torhout aan en in de plaatselijke wijken dachten youngsters Volderke en Kirchen de slimste te zijn. Na eerst te lachen met de valpartij van een onbekende, wilden ze een gat slaan op Basso en Ullrich. Lance daarentegen had medelijden met de onbekende en ... maakte ook een valpartij. De ervaren Basso en Ullrich hadden Kirchen en Volderke in hun vizier, de druk werd te hoog voor de youngsters en zo sloegen ze een verkeerde weg in, ervaring ... komt met de jaren. Na 37 km kwamen ze uiteindelijk aan in het torhoutse voetbalstadion, het gemiddelde was 21km/u. Na een klein kwartier kwam Gianni ook aan . Achteraf werd alles nog eens overlopen met een pannenkoek en éen of meerdere Leffes. De veurnsche bikers trokken nog naar de "Botermand" waar de "oudjes" nog veel bijleerden van ... muziek !
Volderke, Ullrich, Rasmussen en onze snellen Eddy waren present. In winderige en regenachtige omstandigheden vertrokken ze vanuit de sporthal in Varsenare. Vanaf de eerste meters speelde de wind al de hoofdrol Volderke nam de taak van de afwezige Basso perfect over, al vanaf het begin nam hij de kop over van Ullrich. Toen ze voor een eerste keer tegen de wind reden, vormden de veurnsche bikers al een sliert. Volderke en Ullrich afwisselend aan de kop, onze snellen Eddy en Rasmussen zaten in het wiel en wachtten nog om toe te slaan. Toen ze een maïsstrook in gingen , verscheen onze Eddy aan de kop. Tegen de wind in en op een zuigende ondergrond liet hij alle remmen los en beukte met volle goesting. Volderke en Ullrich kropen in zijn wiel. Rasmussen wou voorzichtig beginnen en hield zich op de achtergrond. De wind liet zich in deze streek van zijn beste kant zien en dit tot weinig jolijt van de aan kop zwoegende Eddy. De strook bleef maar duren en Volderke nam over, Ullrich kon nog net het wiel houden van een ontketende Volderke, onze Eddy bekocht het kopwerk (en de 2 flessen wijn de avond tevoren) en moest een gaatje laten. Iedereens motor was al opgewarmd. Volderke had goeie benen en dit liet hij zien . Terug op de baan gekomen behield hij de koppositie en onderhield hij een goed tempo. Na enkele kilometers arriveerden de veurnsche bikers in het bos, snellen Eddy en Rasmussen waren intussen weer op adem gekomen in het wiel van Volderke en Ullrich. Ondertussen vielen de eerste druppels uit de lucht, een "flandrien" weer en Volderke leek de beste flandrien te zijn van het gezelschap , alhoewel snellen Eddy zich ook goed voelt in zulk weer. Het bos lag er zeer goed of droog bij en was perfect berijdbaar, zelfs de gekende "Basso strook" lag er droog bij. Uit het bos gekomen arriveerden ze op een kasseistrook, onze Eddy was volledig gerecupereerd en gaf er een snokje aan. Volderke, Ullrich en Rasmussen kropen in zijn wiel . Rasmussen had op zijn beurt ook de smaak te pakken gekregen en op een volgende kasseistrook nam hij de kop. Volderke en Ullrich bleven attent en in het wiel. Na de bevoorading en een lekker soepje arriveerden ze terug in een boszone, deze zone stond in vergelijking met de andere zones er heel wat anders bij , jaja ... slijk, modder of met andere woorden spek voor de bek van ... Volderke. Na de eerste meters en een beter pad in het slijk sloeg hij een gat, voor Ullrich, Rasmussen en snellen Eddy was het stoempen. Volderke vloog als het ware over het slijk. Zijn het zijn dikkere banden die het doen De anderen denken van ... niet. Iets later zetten Ullrich en Rasmussen de achtervolging in, toen ze aansluiting met Volderke vonden, sloegen ze samen met Volderke de verkeerde weg in. Snelle Eddy was 'sneller' geweest en had de juiste weg genomen. Na het technisch parcours besloten ze de vermiste Eddy op te wachten. Na enkele minuten wachten hadden ze het door dat hij wat sneller geweest was. Een groepje onbekenden stak de veurnsche bikers voorbij en dit was niet naar de zin van Volderke. Een klein contact met een onbekende was voor Volderke het sein om ervandoor te gaan. Ullrich trachtte het wiel te nemen maar een andere onbekende in moeilijkheden dwong Ullrich voet aan grond te zetten. Ullrich ging in achtervolging en maar kon de kloof met Volderke net niet dichten. Aan de aankomst vonden de veurnsche bikers de vermiste Eddy terug. Uiteindelijk stonden 52 kilometers op de tellers en het gemiddelde was verassend 22,6 km/u.
Na gewaagde uitspraken( zie gastenboek) van onze 'snellen Eddy', eerder deze week, was de snellen Eddy en Kim Kirchen ook aanwezig. De veurnsche bikers waren deze week met een mooi groepje : snellen Eddy, Kirchen, Basso, Lance, Ullrich, Volderke en Cancellara . Ivanov was aan het trainen in de Ardennen. De veurnsche bikers vertrokken vanuit Vlamertinge, Cancellara had er duidelijk zin in en legde er op het rechte baangedeelte al goed de pees op, zij aan zij met Ullrich lieten ze hun kilometerteller niet onder de 30 km/u wijzen. Al gauw gingen de veurnsche bikers een eerste slijkstrook in, Ullrich aan kop en de anderen lieten hem (dan nog) begaan. In de tweede slijkzone ging Ullrich weer aan de kop, maar Basso lostte hem af. Lance&co hielden de twee in hun vizier en reden het "kleine" gat op de baan weer toe. Kort daarna gingen ze terug een slijkstrook in en een goedvoelende Lance nam de kop. Hij had het juiste pad gekozen en had Ullrich en Basso in de val gelokt ... een enorme plas lag voor hen en zo zat er niets anders op dan afstappen. Al gauw arriveerden de veurnsche bikers in Poperinge, via Poperinge gingen ze richting Catsberg. Op de landelijke wegen namen Ullrich en Basso de kop ... totdat onze snellen Eddy daad bij woord voegde. Hij gaf er een lap op en Basso en co moesten zich een eerste keer schrap zetten, Ullrich had zich in het wiel van de snellen Eddy geplaatst en liet snellen Eddy maar tegen de wind kop trekken, Lance plaatste zich in het wiel van Ullrich, enz. Toen het tempo wat zakte, nam de altijd behulpzame Basso de kop over tot groot jolijt van snellen Eddy, het spel zat op de kar want nu plaatste hardrijder Cancellara een ferme demarrage , Ullrich reageerde attent en zo kwamen de veurnsche bikers al snel aan bij de eerste bevoorrading , Op hun kilometerteller stond toen 25,2 km/u gemiddeld ... en de bergzones moesten nog komen ....Iedereen was al opgewarmd , dat was een feit !Na de bevoorrading zaten de veurnsche bikers al dicht bij heuvellachtige zones, stilletjesaan kwamen Volderke en Kirchen ten tonele. Ullrich reed nog altijd aan de kop maar wist dat het niet lang meer ging duren. Op een eerste beklimming weigerden de anderen de kop over te nemen en bleven ze in Ullrich's wiel. Ze waren zich aan het voorbereiden... . In de lange aanloopstrook naar de Catsberg nam Ullrich aanvankelijk nog de kop tot Volderke een splijtende demarrage plaatste, als een duiveltje uit een doosje nam hij algauw tien meter, Ullrich's motor was aan al in het rood aan het draaien en kon niet antwoorden, Basso wilde het gat toerijden maar werd geblokkeerd door een onbekende en zat zo in een heel zware slijkstrook waardoor zijn motor eventjes haperde, Ullrich zat daardoor eventjes terug in zijn wiel, na enkele seconden ging Basso terug in achtervolging, Ullrich bleef zijn tempo rijden, Kirchen bleef in zijn wiel terwijl Lance een remonte inzette, Lance ging Kirchen en Ullrich voorbij. Ullrich plaatste zich nu in het wiel van den Lance . Cancellara hing er ook nog aan en bleef bij het groepje Ullrich&co. Zoals in de goeie ouwen tijd reed Lance meter en meter weg van Ullrich, Kirchen stak op zijn beurt Ullrich voorbij en zette zich in het wiel van Lance, terug op de baan gekomen reden Cancellara en Ullrich naar Kirchen en Lance toe en samen zochten ze naar Volderke en Basso. Onze snellen Eddy reed de beklimming op zijn eigen tempo en voelde dat zijn benen zwaarder begonnen te wegen. Volderke en Basso hadden hun benen eens getest en voelden dat ze super waren. Na het beklimmen van de Cats gingen de veurnsche bikers terug richting Vlamertinge. Eerst passeerden ze nog langs Westouter, daar hadden Kirchen en Volderke terug een versnelling geplaatst. De twee vogels waren gaan vliegen, Basso en op zijn beurt Cancellara probeerden naar hen toe te rijden, Lance, Ullrich en onze snellen Eddy groepeerden zich ook en zetten zo de achtervolging in. Na enkele kilometers vonden alle veurnsche bikers terug aansluiting, maar het had enkele onder hen veel krachten gekost. Basso, Volderke en Cancellara bleken nog de fitste te zijn want kort na de aansluiting plaatse Cancellara terug een aanval , Ullrich had het voelen aankomen en reed het gat toe, maar Basso en Volderke reageerden en dit was er teveel aan voor Ullrich. Cancellara, Basso en Volderke waren gaan vliegen, Kirchen en Ullrich waren in achtervolging terwijl Lance en snellen Eddy op hun beurt aan het achtervolgen waren. Een sterke Lance vond bijna terug aansluiting maar alleen kon hij de tientallen meters op Ullrich en Kirchen niet overbruggen. In de laatste slijkstrook maakte Cancellara een stuurfout waardoor Basso en Volderke weg waren, Kirchen en Ullrich werden opgehouden door een onbekende, Kirchen was sneller op de fiets dan Cancellara en Ullrich en sloeg zo een gat op Ullrich en Cancellara. Cancellara en Ullrich sloegen de handen ineen en haalden zo de ontsnapte Kirchen weer in. Cancellara nam de kop voor zijn rekening , maar tegen Basso en Volderke waren ze vandaag niet opgewassen. Met 53 km op de teller en een gemiddelde van 22,2 km/u arriveerden ze terug in Vlamertinge. Het was een mooie en zware tocht ! Snellen Eddy 's dag komt nog ...
Na enige tijd arriveerden de veurnsche bikers dan toch in Middelkerke. Niet alleen Basso en Ullrich waren van de partij, ook Merckx en nieuwkomers Cancellara en Baguet waren erbij. Ivanov was aanwezig, maar had zijn schoenen vergeten ! Volderke en Lance hadden afgezegd ... ! Rasmussen en Dekker waren ook ter plaatse. De veurnsche bikers vertrokken op een gezapig tempo, Ullrich had gezien dat iedereen mee was en voerde zo het tempo op. Langs de kustlijn reden ze op een sliert op en neer, al vlug belandden de veurnsche bikers op het strand waar men foto's trok. Pas op het strand gekomen moest Ullrich al een eerste gat op Basso toerijden. Nieuwkomer Cancellara was attent en was mee met Basso en Ullrich. Cancellara had duidelijk goeie benen en dreef het tempo op, enkel Basso volgde gezwind. Ullrich moest daarentegen naar adem happen en was blij dat hij tegen de wind in het wiel van Basso zat. Basso voelde dat zijn benen ook goed waren en nam over van Cancellara, Cancellara kroop nu op zijn beurt in het wiel van Ullrich. Normaliter zou Ullrich nu ook ten tonele verschijnen maar hij hield zich wijselijk koest. Ullrich kan enkel volgen, op de kop gaan zat er voor hem zeker niet in. De ene golfbreker volgde de andere op en in de achtervolging waren Merckx en Rasmussen hun tempo aan het zoeken. Cancellara en Basso verstonden elkaar en namen elk op hun beurt de kop. Het einde van het strand kwam in zicht en dit tot grote tevredenheid van een in het wiel zittende Ullrich. Na het strand bevonden de veurnsche bikers zich nu op de talloze technische zandstroken, Ullrich nam in het mulle zand zijn bocht iets te scherp en zijn stuur sloeg dubbel. Ullrich over de kop ... nu de Lance niet mee was, moest Ullrich zijn taak natuurlijk overpakken. . Rasmussen, Dekker, Baguet en Merckx hadden intussen terug aansluiting gevonden en hielden hun voeten in hun klikpedalen. In deze mooie, technische zandstroken vonden Basso, Ullrich en Cancellara hun ding en ze leefden zich goed uit. De andere veurnsche bikers werden opgestopt door enkele onbekenden en waren zo terug op achtervolgen aangewezen. Uiteindelijk arriveerden ze in Nieuwpoort waar de eerste bevoorrading plaatsvond. Na een goeie bevoorrading met voldoende drank en spijs gingen Basso, Ullrich,Merckx en Baquet verder Nieuwpoort in, de anderen gingen voor de 60 km en zo scheidde de wegen van Cancellara, Rasmussen en co. Baguet had na de bevoorrading wat achterstand opgelopen op Merckx en co en zette een dolle achtervolging in. Merckx, Basso en Ullrich reden langs de "Nieuwpoortse schapedreve" en enkele kilometers later arriveerden ze terug aan de bevoorrading. Niet veel later kwam de achtervolgende Baguet aan, hij had ze net niet te pakken. Via het jagerspad reden de veurnsche bikers nu terug richting Middelkerke. Het jagerspad ... verleden jaar had onze Basso hier een lel gegeven , amaai Ullrich en Basso hielden een goed tempo aan, Baguet liet zich samen met Merckx wat uitzakken, Merckx vond het gat plots groot genoeg en onze kannibaal maakte de sprong, niet veel later nam hij de kop .... Toen enkele cyclocrossers op hun beurt de veurnsche bikers voorbij stormden, was dit het sein voor Ullrich om er een snoksje aan te geven. Basso volgde gezwind. Ullrich en Basso hadden zich nu genesteld in hun wielen. Bij de splitsing van de 45 lieten ze de crossers begaan, Merckx en Baguet sloten weer aan. De wind zat op kop en de veurnsche bikers nestelden zich in het wiel van enkele Diksmuidse mountainbikers. Na wat uitgerust te hebben namen ze over en zo gingen ze naar het technische parcours in Middelkerke, Ullrich dacht eventjes terug aan vorig jaar waar hij stevig duelleerde met Lance, vooral op de heuvels. Na het technische parcours zat het er bijna op en na een goeie 42km en met een gemiddelde van 21km/u verschenen ze terug aan de startplaats. Aan de aankomst kwamen ze nog Ivanov tegen het lijf.
Vanuit het frisse Ruddervoorde vertrokken de veurnsche bikers voor een rit van 45km . Basso, Ivanov, Volderke, Ullrich en nieuwkomer Merckx schitterden voor eerst in hun nieuwe tenue. De fusie met de veurnsche wielertoeristen was een feit. De alsmaar beter voor de dag komende Lance was ook van de partij. Na een kilometer arriveerden de veurnsche bikers in de wei, Ullrich nam de kop en legde het tempo meteen hoog, Lance voelde de druk en in het spoor van Basso maakte hij als eerste een stuurfout. Onze Lance weer over de kop !!! Ullrich had het spijtig genoeg niet zien gebeuren maar Lance gaf geen krimp. Diesels Ivanov en Merckx hielden zich nog op de vlakte en volgden op enkele veilige meters. Volderke koerste zoals meestal heel attent en hield iedereen in zijn vizier. Lance had er duidelijk zin in en onderhield het tempo, de rest volgde. Na enige tijd arriveerden de veurnsche bikers in het bos. Het is vooral daar waar het voor de meesten echt leuk wordt. Tempoverhogingen wisselen elkaar op en Basso en Volderke komen meer en meer ten tonele. Opmerkelijk is wel dat Volderke meer en meer uit zijn kot komt. Speelvogels Lance en Ullrich amuseren zich kostelijk in het bos. Toen Ullrich zij aan zij met Lance aan de kop reed, kon hij de Lance toch nog de verkeerde richting uit sturen. Voor Lance was dit het sein om zich terug Schumacher te wanen en als een volleerde racer ging hij in achtervolging op Ullrich & co. Een minuut later zat hij terug in Ullrichs spoor. In het technische parcours smeet hij zijn bolide in de strijd en kon zo de koppositie veroveren. Ullrich en Basso waren nu op achtervolgen aangewezen en waren geprikkeld. Lance smeet alle deuren toe en Basso en Ullrich moesten zelf een opening maken. Toch slaagden ze uiteindelijk in om een opening te maken en dit tweemaal op een identieke manier ! Ullrich als eerste met zijn helm tegen een dikke tak, seconden later hoorde hij Basso een zelfde bonk teweegbrengen. Vreugde alom ... Ullrich sneed Lance de de pas af in de bocht en na wat geduw en getrek kon hij terug de koppositie veroveren Toen ze uit het bos kwamen besloten ze dat hun speelkwartiertje voorbij was. Volderke had er zich niet mee bemoeid en samen met Ivanov en Merckx arriveerde hij wat later uit het bos. Merckx begaf zich door zijn bandenkeuze op gladde ondergrond en Ivanov probeerde de bochten zoveel mogelijk RECHTS te nemen . Op de baan gekomen staken enkele raketmannen de veurnsche bikers voorbij. Volderke en Lance hadden goeie benen en besloten mee te glippen, Ivanov zag het het gebeuren en zei tegen Merckx : " het is nu helemaal om zeep ". Door een tactische zet wisten de veurnsche bikers zich eventjes van de raketmannen te ontdoen maar na enige tijd schoten ze geprikkeld voorbij. Basso voelt zich nog altijd super in een hobbelachtige strook legde hij de pees erop. Lance & co zette de achtervolging in, Basso had zich eventjes getest en wist dat het goed zat. Volderke had duidelijk ook goede benen en trapte weer in boter. Naar het einde toe reden de veurnsche bikers in een lange strook , met krachtige pedaalsstampen demarreerde Merckc en sloeg een klein gat, Basso & co moesten zich reppen om een ontketende Merckx te kunnnen volgen maar toen die laatste het rechtlijnig traject ten einde zag lopen, hield hij het voor bekeken. In de laatste kilometer sleurde Basso en vervolgens Ullrich nog eens aan de kop, maar Volderke voelde zich super en leverde nog een ferme eindsprint af. Op de teller stonden een kleine 45 km en een gemiddelde van 24,3 km/u. Volgende rit is zondag Middelkerke !!!
Lance, Volderke, Basso en Ullrich waren van de partij in deze "thuisrit". De veurnsche bikers vertrokken vanuit Veurne richting sporthal Oostduinkerke. Onderweg wachtte Ivanov en zijn kompaan de veurnsche bikers op. Vanuit de sporthal vertrokken de veurnsche bikers, eerst reden ze langs de Witte Burg om dan via Doornpanne uit te komen aan de Hoge Blekker. Op een klimmetje etaleerde de Lance voor een eerste keer zijn klimmerscapaciteiten, Ullrich liet Lance niet begaan en samen streden ze voor de kop. Basso en Volderke lieten hen begaan en dit was misschien een groot geluk voor de Lance en Ullrich. Als de echte berggeiten zich op kop zetten dan moeten Lance en vooral Ullrich lijdzaam toezien en hopen het wiel te kunnen volgen ! Eventjes later gingen ze terug het zand in en wat gebeurde er ... de eerste valpartij en dat terug op naam van onze ... Lance . Lance' klikpedaaltjes waren iets te strak en zo viel hij , weliswaar zacht . Ivanov had een nieuwe kompaan mee en liet de andere veurnsche bikers eventjes begaan. Wat later besloot Basso het tempo te verhogen en trok zo de veurnsche bikers op een sliert. Voor Volderke was deze rit een eerste kennismaking met het zand en dat viel reuzegoed mee. Lance was heel attent en voelde zich zoals meestal SUPER. Ullrich had wat problemen met het zand en ... zijn gewicht of van zijn rugzak. Hij zakt wel iets dieper met zijn fiets in vergelijking met zijn kompanen. De veurnsche bikers naderden het bos van De Panne. Pas in het bos aangekomen gaf Volderke een serieus snokje, Basso had het al vlug door en moest zich reppen om het wiel van Volderke te vinden, Lance en Ullrich waren verrast en Lance zette op zijn beurt de achtervolging in op Volderke en Basso. Ullrich vond het tempo van Lance hoog genoeg en bleef wijselijk in zijn wiel. Dankzij het stopwerk van een onbekende konden Lance en Ullrich de andere veurnsche bikers weer vervoegen. Basso had goesting en in de volgende technische strook dreef hij het tempo weer de lucht in, plots stond 30km/u op de kilometerteller en dat met het talloze bochtwerk Ullrich probeerde Basso's wiel te volgen , nu hadden zij op hun beurt een klein gaatje met Lance en Volderke. Tijdens de eerste bevoorrading kwam Ivanov de veurnsche bikers vervoegen. Na de bevoorrading trokken de bikers het strand op. Van De Panne naar Nieuwpoort , een 12-tal km langs het strand en dat met een tegenwindje. Lance speelde ondertussen wat met zijn voorwiel en dat soms tegen de zin van zijn kompanen, Ivanov moest bij het strand oprijden een klein gaatje toerijden en dat kostte hem wat krachten, alleen tegen de wind in. Na enige tijd sloot de strijdende Ivanov weer aan. In Nieuwpoort aangekomen etaleerde Volderke zijn krachten. Als enige reed hij van het strand de dijk op Nu trokken de veurnsche bikers de "schapedreve" in, Basso zette zich terug op kop en zette zo druk bij zijn collega's , uiteindelijk werd de druk bij Ullrich te groot en de tweede valpartij was een feit. Lance aanschouwde de valpartij met brede lach. Na een goeie 45 km arriveerden ze terug bij de sporthal, 22km/u gemiddeld en nu terug naar Veurne. Bij het terugkeren zetten Lance en Volderke zich op kop , uiteindelijk stonden een 55-tal km op de teller .
Vanuit het mistige Diksmuide vertrokken Basso, Ullrich, Volderke, Ivanov en Lance U leest het goed : de Lance is BACK, hopelijk deze maal lang. Lance maakte zijn come-back en hoe. De veurnsche bikers vertrokken van het atheneum en algauw werd duidelijk dat het niet de rit van Ivanov ging worden. Door de mistige omstandigheden kwam zijn bril continu in aangeslagen toestand met als gevolg dat onze Ivanov bijzonder weinig zag. Ullrich nam de kop en in de eerste onverharde strook legde hij een strak tempo op, hij probeerde de 30 km/u aan te houden en dat had zijn effect niet gemist, toen hij na enkele minuten om zich keek, bleek hij een klein gat te hebben met Lance en Volderke. Ullrich besloot het tempo te milderen en zo konden Volderke en Lance snel aanpikken. Wat ook merkwaardig was, was dat onze Basso en Ivanov nergens te bespeuren waren, het koptrio zakte hun tempo maar toch bleven de 2 achtervolgers uit zicht !!! De Lance en zijn twee kompanen hadden een serieus gat geslaan, een eerste mentale tik was uitgedeeld Uiteindelijk staakten Lance, Ullrich en Volderke de rit eventjes zodat Ivanov en als laatste Basso weer konden aansluiten. Toen Basso aansloot deelde Ullrich mee dat onze Lance al een groot gat had op Basso, voor Basso de ideale motivatie om eens door te trekken want niets later arriveerden de veurnsche bikers in een eerste vettige, slijkstrook. Basso opende voor een eerste keer alle registers en de andere veurnsche bikers moesten een tandje bijsteken. Lance kon zich goed staande houden, letterlijk en figuurlijk !!! Hij pareerde de eerste aanval wonderwel Ivanov sprak intussen de weergoden aan om hem te bevrijden van de mistige omstandigheden, " Zon, zon ... trek de mist open !" Ullrich voelde zich goed en na de bevoorrading ging hij mee in het zog van een onbekende, de andere veurnsche bikers lieten hem begaan en na een tijdje kwamen ze aansluiten. Voor het aankomen bij de tweede bevoorrading diende nog een serieuze strook lichtjes bergop genomen te worden, Ivanov zag het niet goed maar voelde het wel. Voor Lance was het beste er nu ook af . Niet lang na de 2de bevoorrading dienden de veurnsche bikers de gekende kasseistrook te berijden , Basso en Ullrich wisselden elkander af bij het afdalen van de lange kasseistrook. Een attente Volderke bleef in hun wiel , de kasseistrook had voor de schifting gezorgd. Lance en Ivanov lieten hen begaan. Kort daarna stak een groepje de veurnsche bikers voorbij. "Kalm houden " riep Ullrich Basso toe. Het groepje bikers waren geen onbekenden voor Ullrich en Basso. In Brielen hadden de veurnsche bikers ook met dit bendje meegereden met als gevolg een zeer hoog gemiddelde! Basso voelde zich nog altijd supergoed en sloop in hun wielen mee. Volderke en Ullrich lieten Basso natuurlijk niet gaan en sloten bij het groepje aan. Ullrich besloot na enige tijd hun kopman af te lossen en het tempo te verhogen. Basso en Volderke hadden het verstaan, Basso nam over ,zelfs Volderke nam de kop. Toen bleken ze nog met vieren te zijn. Ullrich zag het weer zitten en sloeg een klein gatje met de onbekende, Basso en Volderke lieten het nu over aan de onbekende . Kwestie om de onbekende pijn te doen !!! In het technische parcours in Diksmuide vond Basso het welletjes en samen met Volderke verlieten ze de onbekende op zoek naar Ullrich. Ullrich had zich vergist van aankomst en dacht aangekomen te zijn, op dat moment had hij een kleine 50m voorsprong op Basso en Volderke. Zo liet hij Basso en Volderke onbewust weer aansluiten , samen reden ze nu naar de juiste finish. Het was een mooie rit, redelijk wat baan na de tweede bevoorrading , maar soms is dat ook eens leuk. De 55 km bleken er uiteindelijk maar 47 te zijn. Gemiddelde zal een schatting zijn daar de kilometertellers van de veurnsche bikers het door de mist hebben laten afweten. Schatting : 23,5 km/u . Volgende week nog twijfel omtrent zaterdag of zondag .
De gesprekken met de veurnsche wielertoeristen verliepen heel vlot, het ziet er naar uit dat de veurnsche bikers zich zullen aansluiten, voor verdere info gelieve Jan of Jürgen te contacteren ! Gelieve iets van jullie te laten horen zodat we vlug in onze nieuwe en mooie tenue kunnen rijden met dank aan de wielertoeristen van Veurne.
Volderke, Ullrich en een wederoptredende Basso stonden paraat. Onder zeer goeie weersomstandigheden vertrokken ze vanuit Beselare. Al gauw zat men in het bosje bij de brug langs de autostrade. Ullrich moest hierbij terugdenken aan een vorige editie waar talrijke valpartijen plaatsvonden, zichzelf inbegrepen. Ullrich draaide als eerste het bosje in, een geconcentreerde Basso zat direct in zijn wiel , na verloop van tijd dreef Ullrich het tempo stelselmatig omhoog maar Basso bleef aan zijn wiel vastplakken, Volderke bouwde enige veiligheid in en volgde op enkele meters, kwestie van een valpartij te ontlopen. Gelukkig kon Ullrich deze editie rechtop blijven, uit het bos gekomen diende men een kleine klimmetje bedwingen, velen moesten voet aan grond zetten maar de veurnsche bikers bleven met de voetjes in hun klikpedaaltjes. Al gauw reed men van de ene veldweg naar de andere en dat zonder veel slijk tegen te komen, de wegen waren zeer goed berijdbaar, Ivanov zal het hem beklagen ... . Basso bleek niets van zijn superieure conditie ingeboet te hebben en nam samen met Ullrich het meeste kopwerk voor zijn rekening, Volderke daarentegen hield zich weer angstvallig koest, Basso en Ullrich waren dus gewaarschuwd !!! Het moment van Basso was aangebroken ... met de vlam in de pijp schoot hij weg, Ullrich en Volderke moesten zich serieus reppen om zijn wiel te kunnen houden, Basso laveerde van de ene biker naar de andere, Ullrich en Volderke haalden alles uit de kast om zijn wiel te houden, Basso vloog over de talrijke bulten, een onbekende kwam over diezelfde bulten zelfs ten val en daardoor moest Volderke de door Basso ontketende strijd staken. Ullrich was blij toen hij samen met Basso de straat opreed. Basso trapte in het boter, dit was duidelijk. Naargelang het einde naderde kwam uit het niets Volderke ten tonele , hij voelde zich niet zo goed ... Basso en Ullrich wisten wel beter. Toen 2 raketmannen hen passeerden, wilden de veurnsche bikers niet onderdoen en zo slopen ze in hun wiel, toen men terug in een veldwegel arriveerde, voerde 1 raketman zodanig de forsing dat hij zijn eigen ploegmakker ervan reed. Basso en co volgden de eerste raketman. Nu nam Volderke het heft in handen en na de laatste beklimming voerde de 'slechtvoelende' Volderke zelfs de leiding, in zijn wiel zaten Basso en Ullrich zeer attentief. Uiteindelijk na een goeie 47 km arriveerden ze en dat met een gemiddelde van 23,7 km/u. Later wordt nog bekend gemaakt welke rit volgende week op het menu staat. Vanavond was er ook nog een vergadering met de veurnsche wielertoeristen. Zie later bericht.
Wegens geen geschikte rit in nabije omgeving besloten Ivanov, Volderke en Ullrich naar Westouter te gaan. In deze streek heeft men vanalles om er een goeie training van te maken. Ivanov had deze rit in augustus gereden en opgeslagen in zijn gps. Dus onder leiding van de gps vertrokken de veurnsche bikers vanuit Westouter. Ullrich had deze tocht ook al enkele keren gereden zodat de aanwijzingen hem niet vreemd in de oren klonken. Op een goed, maar niet te zot tempo gingen Volderke & co naar de Rode berg, vandaar gingen ze richting Catsberg. In deze tocht staat de Catsberg namelijk centraal. Omgeven door een prachtig laagstaand zonnetje en talrijke luchtballonnen dienden de veurnsche bikers talrijke hellingen te beklimmen, opmerkelijk is ook dat er een paar lange klimmetjes in zitten. Volderke voelde zich goed maar hield zijn benen nog koest, een opluchting voor Ullrich en Ivanov. De Catsberg werd voor een eerste keer beklommen en Volderke kon zich nog goed inhouden. De gps van Ivanov had het blijkbaar het moeilijkst, TILT was het oordeel , normaal komt dit na enige tijd bij Ullrich tevoorschijn. Gelukkig is deze streek de veurnsche bikers niet onbekend en maakten ze zelf hun parcours. Bij de derde beklimming van de Catsberg weliswaar wou Volderke zich eens testen en zo sprong hij met een onbekende wielertoerist mee om hem het vuur aan de schenen te leggen. Moet gezegd worden dat op de top van de Catsberg de wielertoerist moest halt houden om zijn schenen te blussen Volderke voelde zich alsmaar beter terwijl Ullrich al stilletjes in het verval begon te raken. Ivanov's diesel raakte opgewarmd en op sommige vlakkere stroken legde hij een stevig tempo op. Bij een mooie afdaling van de Catsberg trachtten Ivanov en Volderke de show te stelen, de talrijke bultjes in de afdaling blonken in hun ogen en zoals ' de echte' besloten ze er minimum één te nemen. Ullrich hield zich bewust koest en dat bleek de juiste zet te zijn. Lang geleden ( letterlijk dus ) nam den Lance ook eens die bultjes met een valpartij en veel pijn aan de schouder als gevolg. Ditmaal werd het dus ook niet anders, Ivanov vergat zijn stuur omhoog trekken en bekeek zo zijn voorwiel van heel dichtbij, gelukkig voor Ivanov zit hij met een full-suspension en kon hij nog op de fiets blijven, voor Volderke was dit niet zo en zo maakte zijn fiets een salto, Volderke zat er wel niet meer op Gelukkig zonder veel erg konden ze hun tocht voortzetten. In een andere afdaling kwam Ullrich in contact met een plantje met stekeltjes erop , een bebloede voorarm was daarvan het gevolg. De talrijke wandelaars zullen mountainbiken een gevaarlijke sport vinden daar Volderke en Ullrich bebloed voorbij passeerden. Onderweg had Volderke ook last van een lossende band." Best even wachten" , riep hij Ullrich toe ," Je zal hem moeten oppompen" Na een goeie 47 km en met een gemiddelde van 18,5km/u kwamen ze terug aan. Volgende week hoogstwaarschijnlijk Beselare.
Gaan de veurnsche bikers fusioneren met de wielertoeristen van Veurne Het idee om een club'tje op te richten en allemaal met eenzelfde tenue'tje te rijden speelt al lang in het hoofd van enkele veurnsche bikers. De mogelijkheid zou nu bestaan om onder de veurnsche wielertoeristen een aparte tak of groep te maken en die blijft dan ' de veurnsche bikers'. Voordeel hiervan is dat alle veurnsche bikers in hetzelde tenue' tje zouden zitten, het lidgeld bij de wielertoeristen zou 25 euro zijn en 50 euro borg voor de kledij. Verzekering is hierin wel niet inbegrepen zodat de lidkaart van de Vlaamse Wielerbond best aangewezen blijft. Gelieve jullie gedacht hierover te zeggen. Betreffende het tenue'tje zullen we nog samenzitten. Voor diegenen onder de veurnsche bikers die eens met de wielertoeristen willen rijden, geeft dat dan ook geen probleem. Geef jullie gedacht maar !!!
Na lovend commentaar op het mountainbikeforum besloten Ullrich en Rasmussen richting Oudenburg te trekken, Rasmussen en Ullrich vertrokken voor een tocht van 50km, al vanaf de eerste kilometers had Ullrich door dat men op het forum zeker niet gelogen had, de"afwezige" veurnsche bikers zullen spijt hebben Al vlug kwam men in eerste schitterend technisch strookje, gewoonweg prachtig en nog maar zelden zo mooi... Draaien, remmen , draaien, remmen ... continu na elkaar, met daarbij voor de vrijwilligers een bis-parcours mogelijk. Nochtans spreekt de streek niet zo aan, maar de organistoren hebben werkelijk alles aan gedaan om het ok te krijgen!!! Veel off-road stroken en veldwegels ....daarbij nog éenmalige doorgangen, gewoonweg niets om op aan te merken ... Volgend jaar ... DE AANRADER !!!
Ivanov haakte op het laatste moment af zodat Basso, Ullrich, Volderke en onze nieuwe Rasmussen overbleven. Rasmussen was er op gebrand zich te meten met Basso en Volderke. Ullrich wist vooraf wat hem te doen stond , achtervolgen ! Vanuit Poperinge vertrokken ze met zijn vieren richting Zwarte en Rode Berg. In de aanvangsfase nam Ullrich het meeste kopwerk voor zich, zolang er geen bergen in zicht zijn voelt Ullrich zich nog goed Naarmate de bergen naderden schoven Basso, Volderke en Rasmussen naar voren, bij het beklimmen van de eerste bergen kon Ullrich zich nog goed 'staande' houden, maar toch kwamen de berggeitjes al duidelijk aan de kop, de ongenaakbare Basso kon zijn uitstekende conditie terug etaleren, de aan training ontbrekendeVolderke reed ook zeer goed en samen met Rasmussen streden ze met zijn drieën om de bolletjes , Rasmussen voelt zich op dit terrein blijkbaar ook zeer goed en na de bevoorrading gaf hij er een serieuze lap op. Op zijn grote plateau draaide hij de ene omwenteling na de andere en dit ging na een 40-tal km nog redelijk vlot, bij Ullrich daarentegen ging het licht al stilletjes uit. Op het einde van de rit gekomen hadden Volderke en Rasmussen nog duidelijk krachten over en voerden ze de forsing, Ullrich volgde en dat was ook al en de alweer door pech gevelde Basso hield zich koest. Een spaak van zijn wiel had het begeven en daardoor zat er een enorme slag in zijn wiel, zonder achterrem was dan ook de enige oplossing voor Basso... en dat juist in de bergen Volgende rit ???
Op aandringen van Volderke trokken Basso en Ullrich dan toch richting Hardifort, Hardifort bevindt zich op franse bodem en 2km daarvan bevindt zich de befaamde Casselberg. La fete de la Becane, zo luidde de toertocht, enkel het weer was niet zo feestachtig . Vanaf de start gingen de veurnsche bikers richting Casselberg, Ullrich en Basso herkenden het parcours, de Cassel-Trophy was nog niet zo lang geleden... Een serieuze klim en dat in de aanvangsfase , Ullrich zat al voor een eerste keer in het rood. Basso en Volderke gingen al glimlachend naar boven, is dat niet mooi, riepen ze elkander toe. Na het klimwerk in de eerste kilometers bevonden de veurnsche bikers zich vooral op het vlakke en ... in het slijk. Door de hevige regenval lagen de wegels er vervaarlijk glad bij, velen dienden voor een eerste keer naast hun fiets lopen. Voor de veurnsche bikers werd het een ouderwetse 'stampdag' , stampen en nog eens stampen tot het niet meer gaat. Toch slaagden de veurnsche bikers er wonderwel in om recht te blijven. Ullrich wou op het vlakke het tempo aangeven, maar Basso kwam hem enkele malen verbeteren , versnellen dus, in een slijkstrook ontketende Basso voor een eerste keer, hij gaf er een lap op, Ullrich en Volderke lieten geen gat vallen en volgden zonder verpinken. Toen ze aan de 2de bevoorrading arriveerden, waren de veurnsche bikers van alle deelnemers de vuilste!!! Het blijven slijkduivels. Volderke had zich nog redelijk koest gehouden en zoals Basso voorspelde, kwam Volderke in het laaste gedeelte ten tonele. In een lange klim in Cassel streed hij tesamen met Basso nogmaals om de bolletjes, Ullrich daarentegen begon het kleur te krijgen van de bolletjes , de laatse kilometers waren voor Ullrich teveel , krampen begonnen op te komen en zijn licht doofde stilletjes, Basso en Volderke speelden nog eventjes met hun krachten en besloten dan de laatste kilometers Ullrich te vergezellen. Afstand zou een 46 km geweest zijn en gemiddelde een 17km/u, denk ik,de kilometertellers zijn van van allen uitgevallen ! Het was een mooie, zware tocht en dat dankzij het weer, maar deze tocht kan zeker niet tippen aan de Cassel-Trophy ! Volgende week Ruiselede of ...
en had Ullrich daarover al uitvoerig gesms't en geprikkeld. Volderke en Gianni keken er ook naar uit, het was namelijk hun eerste nachttocht . "Ouwe getrouwe" Basso 
en youngster Kirchen waren ook van de partij. De goed verlichte veurnsche bikers vertrokken vanuit het torhoutse voetbalstadion. Ullrich nam de kop maar algauw verscheen de nieuwsgierige Volderke ook aan de kop. Volderke en zijn benen vonden het sjiek en zagen het helemaal zitten met als gevolg dat de kilometerteller weer boven de dertig km/u aangaf. Al vlug kwamen ze in de Warande aan, daar bevond zich het technische parcours en wanneer Lance het woord technisch hoort, waant hij zich terug Schumacher . Kirchen ging als eerste het technisch parcours in, de rest volgde en hield wijselijk wat afstand tussen elkaar. Het technische parcours had de veurnsche bikers niet in de problemen gebracht en na enkele kilometers verhard trokken ze voor de eerste keer de modder in. Lance nam nu de kop en gaf er een serieuze lap op, Volderke en Kirchen waren attent en zaten in zijn wiel. In hun wiel trok Basso zich op gang en Ullrich kroop in zijn wiel. Basso maakte als eerste een stuurfout en maakte een schuiver. Ullrich kon Basso's fiets nog maar net ontwijken en ging op zoek naar de koplopers. In de verte hoorde hij plots Lance roepen, jaja ...zijn eerste valpartij was ook een feit. Lance moest op zoek naar zijn fiets want die had hij enkele meters voordien achtergelaten. Kirchen en Volderke hadden het allemaal gezien en konden hun luide lach niet stilhouden. Basso ging op zoek naar Volderke en Kirchen en dat aan een serieus tempo. Ullrich bleef deze maal wat voorzichtig en liet Basso begaan. Lance was intussen weer overeind en zonder schrik ging hij terug in de tegenaanval. Gianni had in de achtergrond ook kennis gemaakt met de modder, zoals de meesten onder ons is het begin met nieuwe klikpedaaltjes geuit in een valpartij. Al vallen en opstaan leert men bij ... alhoewel voor sommigen onder ons dit niet altijd geldt, é ... Lance
Volderke nam de taak van de afwezige Basso perfect over, al vanaf het begin nam hij de kop over van Ullrich. Toen ze voor een eerste keer tegen de wind reden, vormden de veurnsche bikers al een sliert. Volderke en Ullrich afwisselend aan de kop, onze snellen Eddy en Rasmussen zaten in het wiel en wachtten nog om toe te slaan. Toen ze een maïsstrook in gingen , verscheen onze Eddy aan de kop. Tegen de wind in en op een zuigende ondergrond liet hij alle remmen los en beukte met volle goesting. Volderke en Ullrich kropen in zijn wiel. Rasmussen wou voorzichtig beginnen en hield zich op de achtergrond. De wind liet zich in deze streek van zijn beste kant zien en dit tot weinig jolijt van de aan kop zwoegende Eddy. De strook bleef maar duren en Volderke nam over, Ullrich kon nog net het wiel houden van een ontketende Volderke, onze Eddy bekocht het kopwerk (en de 2 flessen wijn de avond tevoren) en moest een gaatje laten. Iedereens motor was al opgewarmd. Volderke had goeie benen en dit liet hij zien
. Terug op de baan gekomen behield hij de koppositie en onderhield hij een goed tempo. Na enkele kilometers arriveerden de veurnsche bikers in het bos, snellen Eddy en Rasmussen waren intussen weer op adem gekomen in het wiel van Volderke en Ullrich. Ondertussen vielen de eerste druppels uit de lucht, een "flandrien" weer en Volderke leek de beste flandrien te zijn van het gezelschap , alhoewel snellen Eddy zich ook goed voelt in zulk weer. Het bos lag er zeer goed of droog bij en was perfect berijdbaar, zelfs de gekende "Basso strook" lag er droog bij. Uit het bos gekomen arriveerden ze op een kasseistrook, onze Eddy was volledig gerecupereerd en gaf er een snokje aan. Volderke, Ullrich en Rasmussen kropen in zijn wiel . Rasmussen had op zijn beurt ook de smaak te pakken gekregen en op een volgende kasseistrook nam hij de kop. Volderke en Ullrich bleven attent en in het wiel. Na de bevoorading en een lekker soepje arriveerden ze terug in een boszone, deze zone stond in vergelijking met de andere zones er heel wat anders bij , jaja ... slijk, modder of met andere woorden spek voor de bek van ... Volderke. Na de eerste meters en een beter pad in het slijk sloeg hij een gat, voor Ullrich, Rasmussen en snellen Eddy was het stoempen. Volderke vloog als het ware over het slijk. Zijn het zijn dikkere banden 
De anderen denken van ... niet. Iets later zetten Ullrich en Rasmussen de achtervolging in, toen ze aansluiting met Volderke vonden, sloegen ze samen met Volderke de verkeerde weg in. Snelle Eddy was 'sneller' geweest en had de juiste weg genomen. Na het technisch parcours besloten ze de vermiste Eddy op te wachten. Na enkele minuten wachten hadden ze het door dat hij wat sneller geweest was. Een groepje onbekenden stak de veurnsche bikers voorbij en dit was niet naar de zin van Volderke. Een klein contact met een onbekende was voor Volderke het sein om ervandoor te gaan. Ullrich trachtte het wiel te nemen maar een andere onbekende in moeilijkheden dwong Ullrich voet aan grond te zetten. Ullrich ging in achtervolging en maar kon de kloof met Volderke net niet dichten. Aan de aankomst vonden de veurnsche bikers de vermiste Eddy terug. Uiteindelijk stonden 52 kilometers op de tellers en het gemiddelde was verassend 22,6 km/u.
Basso, Volderke en Cancellara bleken nog de fitste te zijn want kort na de aansluiting plaatse Cancellara terug een aanval , Ullrich had het voelen aankomen en reed het gat toe, maar Basso en Volderke reageerden en dit was er teveel aan voor Ullrich. Cancellara, Basso en Volderke waren gaan vliegen, Kirchen en Ullrich waren in achtervolging terwijl Lance en snellen Eddy op hun beurt aan het achtervolgen waren. Een sterke Lance vond bijna terug aansluiting maar alleen kon hij de tientallen meters op Ullrich en Kirchen niet overbruggen. In de laatste slijkstrook maakte Cancellara een stuurfout waardoor Basso en Volderke weg waren, Kirchen en Ullrich werden opgehouden door een onbekende, Kirchen was sneller op de fiets dan Cancellara en Ullrich en sloeg zo een gat op Ullrich en Cancellara. Cancellara en Ullrich sloegen de handen ineen en haalden zo de ontsnapte Kirchen weer in. Cancellara nam de kop voor zijn rekening , maar tegen Basso en Volderke waren ze vandaag niet opgewassen. Met 53 km op de teller en een gemiddelde van 22,2 km/u arriveerden ze terug in Vlamertinge. Het was een mooie en zware tocht ! Snellen Eddy 's dag komt nog ...
!
