Na enige aarzeling om aan te zetten in barre weersomstandigheden, vertrokken Basso, Volderke en Ullrich toch richting Westouter. Daar vetrokken de veurnsche bikers voor een lastige rit. Ullrich nam in de aanvangsfase samen met Basso het voortouw maar Volderke liet zich ook tonen. De felle wind maakte het niet minder lastig. Basso en Volderke keken al weken uit naar deze rit, Ullrich ook ... maar met een ander gevoel dan zijn kompanen ! Westouter is voor den Basso een terugkeer naar goeie ouwe tijden en werd in de ochtend nog eens extra opgepept door een uitspraak van zijn geliefde. Na enkele slijkstroken gingen ze richting Ullrichs favoriete berg, de Scherpenberg maar Ullrich had er zichzelf in de aanloop naar toe uitgeteld, de eerste valpartij stond terug op zijn naam, normaliter staat deze titel op naam van Lance maar den Lance volgt een lange kuur om zich te prepareren! Op de Scherpenberg vochten Basso en Volderke een eerste maal voor de bolletjestrui. Even later beklommen de veurnsche bikers de Kemmel . Op de Kemmel etaleerden Basso en Volderke hun uitstekende conditie, Ullrich werd daar voor de eerste keer geconfronteerd met zijn gezonde eetlust en vooral met de gevolgen ervan . In de afdaling van de Kemmel volgden de veurnsche bikers het spoor van de gekende Remiso man met als gevolg dat ze de Monteberg ook afdaalden, toen ze aan de voet van Monteberg kwamen deden ze een pijnlijke vaststelling, er bleken geen pijltjes te hangen Dus dienden ze de Monteberg ook nog eens te beklimmen om terug aan de voet van de Kemmel een andersgericht pijltje vast te stellen. De slijkstroken lagen er zwaar bij maar bleven berijdbaar . Basso's benen kwamen op een goed toerental. Aan de eerste bevoorrading werd dat dan letterlijk zichtbaar, men zag de rook uit zijn benen komen. Volderke had zijn benen nog stil gehouden en keek zoals gewoonlijk uit waar hij zou toeslaan !!! Toen ze al klimmend "Jezus aan het kruis" naderden waande Ullrich zich ook even aan een kruis genageld! De felle wind ging maar niet liggen en Basso nam voornamelijk de koppositie, Basso heeft dat zogezegd niet graag maar blijkbaar had hij daar het minste last van. Toen kwamen ze aan een gevaarlijke afdaling, Ullrich nam de kop en al dalend ontweek hij de uitpuilende stenen, plots ging hij iets te vlug en zag hij een struik in close-up, hij remde bruusk en zette zijn bolide 180° in de rijrichting, Volderke en Basso zagen diens achterwiel een mooie zwaai maken. In een lichtdalende slijkstrook even verder nam Ullrich nog eens de kop en legde er een hevig tempo op. Basso en Volderke volgden en toen gebeurde het ... Volderkes body brak af en zijn rit zat er op na een kleine 30 km. . Volderde bekloeg al waarom hij niet eerder had aangevallen. Basso en Ullrich waren nu nog met zijn tweeën en Basso had voor de beklimmingen geen concurrentie meer. Ullrichs kaarsje begon stilletjes te doven en de Rode en Zwarte Berg boden zich nog aan. Basso toonde op deze bergen nogmaals zijn klasse en Ullrichs motor sputterde meer en meer. Na waarschijnlijk een goeie 45 km en met een waarschijnlijk gemiddelde van 17 km/u arriveerden Basso en Ullrich in Westouter waar Volderke hen opwachtte. Westouter was een schitterende en zware tocht, voor de ene iets zwaarder dan de andere , maar de prachtige omgeving maakt alles goed. Volgende week is de bestemming nog onbekend, Aartrijke, Aarsele of Oedelem ???
Het werd noch Sijsele noch De Panne, een weekendje vrij, ideaal om uit te kijken naar zondag want dan staat Westouter op het programma, Basso en Volderke zijn al paraat en hebben hun maat van bolletjestrui nog eens doorgegeven, Ullrich daarentegen gaat geen bolletjes zien maar sterretjes ! Zo is er voor elk wat wils. Lance is nog twijfelachtig maar houdt zijn conditie aan door te lopen.
en werd in de ochtend nog eens extra opgepept door een uitspraak van zijn geliefde. Na enkele slijkstroken gingen ze richting Ullrichs favoriete berg, de Scherpenberg maar Ullrich had er zichzelf in de aanloop naar toe uitgeteld, de eerste valpartij stond terug op zijn naam, normaliter staat deze titel op naam van Lance maar den Lance volgt een lange kuur om zich te prepareren! Op de Scherpenberg vochten Basso en Volderke een eerste maal voor de bolletjestrui. Even later beklommen de veurnsche bikers de Kemmel . Op de Kemmel etaleerden Basso en Volderke hun uitstekende conditie, Ullrich werd daar voor de eerste keer geconfronteerd met zijn gezonde eetlust en vooral met de gevolgen ervan
. In de afdaling van de Kemmel volgden de veurnsche bikers het spoor van de gekende Remiso man met als gevolg dat ze de Monteberg ook afdaalden, toen ze aan de voet van Monteberg kwamen deden ze een pijnlijke vaststelling, er bleken geen pijltjes te hangen
Dus dienden ze de Monteberg ook nog eens te beklimmen om terug aan de voet van de Kemmel een andersgericht pijltje vast te stellen. De slijkstroken lagen er zwaar bij maar bleven berijdbaar . Basso's benen kwamen op een goed toerental. Aan de eerste bevoorrading werd dat dan letterlijk zichtbaar, men zag de rook uit zijn benen komen. Volderke had zijn benen nog stil gehouden en keek zoals gewoonlijk uit waar hij zou toeslaan !!! Toen ze al klimmend "Jezus aan het kruis" naderden waande Ullrich zich ook even aan een kruis genageld! De felle wind ging maar niet liggen en Basso nam voornamelijk de koppositie, Basso heeft dat zogezegd niet graag maar blijkbaar had hij daar het minste last van. Toen kwamen ze aan een gevaarlijke afdaling, Ullrich nam de kop en al dalend ontweek hij de uitpuilende stenen, plots ging hij iets te vlug en zag hij een struik in close-up, hij remde bruusk en zette zijn bolide 180° in de rijrichting, Volderke en Basso zagen diens achterwiel een mooie zwaai maken. In een lichtdalende slijkstrook even verder nam Ullrich nog eens de kop en legde er een hevig tempo op. Basso en Volderke volgden en toen gebeurde het ... Volderkes body brak af en zijn rit zat er op na een kleine 30 km. 
. Volderde bekloeg al waarom hij niet eerder had aangevallen. Basso en Ullrich waren nu nog met zijn tweeën en Basso had voor de beklimmingen geen concurrentie meer. Ullrichs kaarsje begon stilletjes te doven en de Rode en Zwarte Berg boden zich nog aan. Basso toonde op deze bergen nogmaals zijn klasse en Ullrichs motor sputterde meer en meer. Na waarschijnlijk een goeie 45 km en met een waarschijnlijk gemiddelde van 17 km/u arriveerden Basso en Ullrich in Westouter waar Volderke hen opwachtte. Westouter was een schitterende en zware tocht, voor de ene iets zwaarder dan de andere , maar de prachtige omgeving maakt alles goed. Volgende week is de bestemming nog onbekend, Aartrijke, Aarsele of Oedelem ???
