Lance, Ivanov, Basso, Ullrich en Pozatto waren present, Lance had nog een rekening openstaan van vorig jaar. Bij aanvang reden de veurnsche bikers rustig maar dat was niet voor lang. De veurnsche bikers kwamen oude bekenden van Lo tegen het lijf en zo kwam de stoomstrein weer op gang. Ivanov 's diesel was nog niet warm gelopen en hij liet de veurnsche bikers wat vooruit rijden maar bleef ze in het vizier houden. De mannen van in Lo lieten echter niet begaan en mengden zich in de strijd. Pozatto etaleerde zijn goeie vorm en prikte bij iedere tegenstoot. In de slijkstroken reed hij makkelijk van de mannen van Lo weg. Basso was ook in goeie doen en kon Pozatto nog volgen. Ullrich had zich bij het over(ge)wicht neergelegd en trachtte de schade zoveel mogelijk te beperken. Lance was in veel betere doen of vorig jaar en kon het wiel van Pozatto en Basso nog net houden. Enkele mannen van Lo konden ook aanpikken en op de weg dreven ze het tempo op. Ullrich liet zich niet kennen op de weg en nam samen met Lance de kop. De mannen van Lo lieten echter niet begaan, zo reden de veurnsche bikers bijna 50km/u !!! Verbazend genoeg kon Ivanov nog altijd de veurnsche bikers in het vizier houden, zijn diesel was warmgelopen. Na de 2de bevoorrading ging de lamp van Ullrich lichtjes uit en hij moest de andere veurnsche bikers meter per meter laten gaan. Ivanov vergezelde Ullrich nu en nam de kop, Ullrich klampte zich vast in zijn wiel , maar ook dit tempo lag wat te hoog voor Ullrich. De andere veurnsche bikers hadden wat medelijden met den Ullrich en lieten Ullrich weer bijkomen... maar niet voor lang. Lance prikte nog even op de weg en dat was er teveel aan voor Ullrich. Vooraan bleken Pozatto en Basso terug de sterksten , op het laatste moest Basso zijn meerdere erkennen. Op de teller stonden uiteindelijk 48km en een gemiddelde van 24km/u.
Ivanov, Lance, Volderke, Basso, Pozatto en Ullrich waren van de partij !!! Het was enige tijd geleden dat de veurnsche bikers zo massaal aanwezig waren. Lance, Ullrich en Basso hadden de vorige weken al lichtjes geoefend, Diksmuide, Lo stonden al op hun teller. Volderke kan nog altijd teren van zijn vakantie in Rhodos en ook Pozatto had op hoogtestage geweest in Bouillon. Na 1km zaten de veurnsche bikers al in de wei, Ullrich zette zich op kop. Basso en co waren attent en zaten in het wiel. Lance voelde dat zijn benen goed waren en zette zich op kop. Pozatto en Ivanov hadden geen probleem met het hoge tempo en volgden op hun gemak. Na enige tijd begon het te kietelen bij Pozatto en samen met Basso dreven ze het tempo nog hoger. Ullrich, Volderke en Ivanov plaatsten zich vanachter, Lance liet zich niet doen en mengde zich in de strijd der titanen. Hij heeft nog altijd zijn gele trui .... Na een lekke band van Ullrich wilden de veurnsche bikers de verloren tijd in halen , toen ze een bocht naderden dreef de altijd speelse Lance Ullrich in de problemen. Lance kreeg seconden later van hetzelfde laken een broek , Pozatto had hem in de wei gedreven. De geprikkelde Ullrich gaf er een lap op , maar tot zijn grote spijt zag hij dat iedereen makkelijk volgde. Pozatto nam over en hield het tempo hoog. Basso en Lance waren bij de pinken en gaven hem geen twee meter, Ullrich daarentegen had een moeilijk moment en moest harken om bij de bende te blijven. Volderke hield zich nog gedeisd, de streep was immers nog niet in zicht. Ivanov had de meeste kilometers in de benen en ondervond bijgevolg weinig problemen.Wat later bevonden de veurnsche bikers zich op een lange rechte weg en Ullrich ging nog eens toeslaan ... eerst had hij Lance attent gemaakt dat hij voorbij wou. Op zijn grote plaat had hij het gat gezien en weg was hij ... maar na een honderd meter vond hij het verdacht dat niemand in zijn spoor volgde , hij had een pijltje niet gezien en dit tot groot jolijt van de rest. Gelukkig voor Ullrich besloot de rest hem op te wachten. Ullrich had nu al zijn pijlen verschoten en ging niet meer aan de leiding komen. Ondertussen kende Basso ook pech en hij moest verder met een gescheurde buitenband. Die buitenband dwong een sterke Basso tot zijn spijt wat in te tomen. Lance en Pozatto bleven wel in het goeie ritme, Volderke had zich ondertussen ook eens laten tonen maar stilaan geraakte zijn batterij ook op. De batterij van Ullrich was toen al volledig plat. In een slijkstrook liet Lance zich niet kennen en zo stond de eerste valpartij terug op zijn naam. De laatste kilometers moest Basso te voet of al lopend verder. Na de rit stonden 50 kilometer op de teller en een gemiddelde van 23,8 km/u. Volgende week is het Reninge ...
Enkele veurnsche bikers doen zondag een plaatselijke rit , vertrek 8u45 aan het winkeltje. Door omstandigheden zijn Basso,Lance, Ullrich niet van de partij. Ivanov is wel present.
Lance, Volderke, Ullrich en Basso waren present. De veurnsche bikers hadden gekozen om pas om 13u te starten, s' ochtends was het -10°C en om 13u nog altijd -3°C. Onder een stralend winterzonnetje vertrokken de veurnsche bikers richting bergen. Volderke had er blijkbaar veel goesting in en bij de eerste beklimming van de Rode Berg legde hij meteen een verschroeiend tempo op. Lance zijn materiaal liet hem even in de steek, Ullrich 's motor ontplofte en ook voor Basso was het een lastige karwei, Volderke daarentegen keek niet om en hoorde achter zich veel gehijg. Zo wou hij het !!! Ullrich moest na de klim eventjes bekomen en zette zich vanachter. Volderke voelde zich goed en dacht dat een ijspiste hem ook niet zou deren, in de verte zagen de veurnsche bikers andere bikers tegen dek gaan, Er lag namelijk een ijslaag op de weg, de buitenkanten werden opgezocht, maar Volderke probeerde onvrijwillig toch een beetje en dat werd hem fataal, Hij maakte een ferme schuiver. Lance klaagde niet en zo wisten de andere dat Lance goeie benen had. Tijdens de beklimmingen liet hij zich telkens zien, de Lance is coming back ... en nu beginnen zijn kompanen hem lichtjes te geloven. Door de gevaarlijke wegomstandigheden kozen de veurnsche bikers voor de 35 km in plaats van de 45. Men moet het ook niet zoeken.... en zo arriveerden de veurnsche bikers na een kleine 2u.
Er werd plaatselijk gereden. Vanuit Veurne vertrokken Basso, Lance en Ullrich. In Adinkerke vervoegde Hincapie en diens eega: hieronder een kort verslag van Hincapie :
Hincapie en zijn bevallige eega vergezelden Basso, Ullrich en de immer grote Lance tijdens een uitje aan kust in deze kille kerstperiode. Heimelijk spotte Hincapie de fysieke paraatheid van zijn kompanen en zag dat het goed was. Goed aan de zijde van de kompanen maar nog beter was de indruk zijn zijn eigen trapmoment...Hincapie zag dat het zeer goed was en kon zonder inspanning knap volgen in de menige tussenspurtjes. Bovendien is het technische vernuft van Hincapie nog steeds legendarisch...zonder moeite, slag of stoot volgde Hincapie zijn kompanen tijdens kleine duinencrossen. Als een welleerd gentleman wachte Hincapie weliswaar even later on zijn eega en bracht haar in zijn kielzog tot bij de uitpuffende kompanen. Nu ja, Hincapie is back in town en zal medio januari, mits zijn bouwwerken het toelaten, terug aansluiten bij het selecte kransje van de veurnsche bikers. Met zijn immerloyale metgezel en living legend Lance zullen ze in 2009 naar alle waarschijnlijkheid weer veel brokken maken in het peleton van de Veurnsche Bikers. Een verwittigd man is er twee waard!
Ivanov, Rasmussen, Pozzato, Basso en Ullrich begaven zich op frans grondgebied. Korte resumé : alom een beresterke Pozzato, enkel Basso kan hem in de zware stroken volgen. Ullrich, Rasmussen en Ivanov moeten het duo laten gaan, op een lange beklimming legt Ullrich eventjes de pees erop, hij houdt goed stand. Anderen laten zich niet verleiden en laten Ullrich zijn zot kwartiertje beleven. Iets later een minder goed berijdbare helling , Ullrich heeft het heel wat moeilijker en vindt zijn tred in het spoor van Rasmussen, Basso en Pozzato op kop. Ivanov voelt zich niet zo lekker en laat begaan. Van het parcours werd meer verwacht, in vergelijking met Eperlecques was het niet zo goed.
Lance, Volderke, Ullrich waren terug van de partij, weliswaar in koude omstandigheden. Wie ook van de partij was, was Filippo Pozzato, de broer van snellen Eddy. Lance moest opgeven wegens materiaalpech. Een beresterke Pozatto bewijst minimum de evenknie te zijn van snellen Eddy. Tempo lag zeer hoog dankzij Pozzato op een mooi gevarieerd parcours.
In winderige omstandigheden waren Lance, Volderke , Basso en Ullrich present. Korte resumé van de rit : Volderke en Basso staken er boven uit, in de slijkstroken moesten Ullrich en Lance hun meerdere erkennen. Ullrich en Basso hadden wel een gat geslaan op Volderke en Lance die ze normaliter niet gingen toekrijgen tot grote verbazing van Volderke! Een gebeten Volderke roept zijn kompanen toe niet meer op hem te moeten wachten, ik kom , ik kom .... Basso plaatst op 10 km van het einde een moordende versnelling, ook Volderke moet het gat laten maar houdt alleen stand tegen een jagende Ullrich. Lance laat zijn kompanen spelen. Gemiddelde was goed desondanks de felle wind.
maar na een honderd meter vond hij het verdacht dat niemand in zijn spoor volgde
, hij had een pijltje niet gezien en dit tot groot jolijt van de rest. Gelukkig voor Ullrich besloot de rest hem op te wachten. Ullrich had nu al zijn pijlen verschoten en ging niet meer aan de leiding komen. Ondertussen kende Basso ook pech en hij moest verder met een gescheurde buitenband. Die buitenband dwong een sterke Basso tot zijn spijt wat in te tomen. Lance en Pozatto bleven wel in het goeie ritme, Volderke had zich ondertussen ook eens laten tonen maar stilaan geraakte zijn batterij ook op. De batterij van Ullrich was toen al volledig plat. In een slijkstrook liet Lance zich niet kennen en zo stond de eerste valpartij terug op zijn naam. De laatste kilometers moest Basso te voet of al lopend verder. Na de rit stonden 50 kilometer op de teller en een gemiddelde van 23,8 km/u. Volgende week is het Reninge ...
