Onderweg... Fietsen langs de Durme. Soms is het best wel komisch om zien. Hij voorop met forse tred, stevig in short en sandalen. Zij tien meter achterop met verbeten trek om de mond. Beiden met de voorgeschreven helm op het hoofd. Scheef. Op haar gezicht kan ik lezen wat ze denkt... 'Moet hem weer zien vliegen! Hoe dikwijls heb ik u al gezegd dat gij veel te rap rijdt!? Ge weet dat ik u niet kan volgen en toch doet ge het weer! Ze bijt haar op lip om haar opwellende tranen te bedwingen. Hij kijkt noch op noch om. Zij scheert rakelings langs de paaltjes, hij kiest richting Zogge. 'Drinken was er ook weeral niet bij! Zeker tien gezellige terrasjes zijn we voorbij gefietst, maar meneer zit weer op zijn centen!' Zij ziet scheel van de dorst, hij drinkt van zijn lauwe drinkbus. Vanavond zit het er gegarandeerd weer bovenarms op. 'Gij kunt beter alleen gaan fietsen, dan rijdt ge zo rap als ge zelf wilt!' Hij denkt: 'Oef, doel bereikt...' Hoe schrijf je 'Hoegaarden?' vraagt de jongeman die ons bedient. Euh... Het zijn moeilijke tijden voor de Horeca. dc
