KOUD Er waren nog andere mensen op straat. De meesten veilig en warm opgeborgen in de cockpit van hun auto. Ook fietsers. Een vrouw met een bakfiets gevuld met twee van haar nakomelingen. Een oud vrouwtje op weg naar de beenhouwer om honderd gram gemengd gehakt want de pasta stond al op het vuur. Ze is nooit meer thuisgekomen. De kou greep haar bij de keel en liet niet meer los. Een man trok zo hard aan de riem waarmee hij zijn hond probeerde in bedwang te houden dat het beest over zijn hoofd katapulteerde en pardoes terechtkwam in een peloton waar ik gelukkig niet toe behoorde. Zelfs bij beestig weer als dit moesten ze grote groepen wielerfanaten weren van de verhoogde bermen. Een meisje zonder handschoenen op een veel te kleine fiets reed pal in de gracht waar het koude water in een grote ijspegel was herschapen. Het lieve kind maalde er niet om zolang ze maar wifi had op haar telefoon. Er waren nog andere mensen op straat. Omdat ze daartoe verplicht waren en niet uit vrije wil, zoals ik. F.F.
