WIELERTOERISME Zondag. Spoorweglaan. Tien voor zeven. De grote baan staat blank. Overvloedige regen is de dader. Was er geen droge dag voorspeld? Weinig beweging op Messenger. Naast Patrick T.H. brandt een groen lampje. Als het er op aankomt is hij altijd paraat. Uitgebreid ontbijtritueel zoals steeds wanneer ik intenties koester om te fietsen. Gij zult niets ontberen mijn zoon. Acht uur. In de zetel leg ik mij nog even te dommelen. Een onrustige nacht eist zijn tol. Dochter om half drie nog niet thuis en buiten horen we onheilspellende salvo's van brandweer en ziekenwagens. Een uur later schiet ik wakker. Gestommel op de trap. De Trappers van half tien haal ik niet meer. Is dat René C. die behoedzaam voorbijglijdt? Het fietspad vertoont kenmerken van een glijbaan. Kwart voor tien. Mountainbike biedt mij iets meer evenwicht. De kerktoren van Sint Gillis Waas is mijn eerste baken. Roekeloze joggers op de oude spoorwegroute spelen met hun leven en hun enkels. Schuivend en glijdend, voetje voor voetje zoeken ze vertwijfeld hun weg. Darmkrampen. De rode wijn van gisterenavond was duidelijk te jong. De Oude Statie. Niets te vroeg. Binnen en buiten. De verlossing. Wat een bedoening altijd voor wat in wezen een kleine of grote behoefte is. In de zomer loopt dat een stuk vlotter. De toren van De Klinge. De sanitaire stop geeft mij vleugels en nog voor de klok elf keer slaat rij ik triomferend de gezellige markt van Hulst op. Het is wenselijk en wijselijk om niet voor het veld te kiezen en op berijdbare wegen te blijven. Als ik een iets groter verzet trap krijg ik beslist dikkere kuiten en billen. Trappen is eigenlijk niet de juiste term voor een alle-terrein-fiets. Stampen. Stampen is een beter woord. Twintig kilometer per uur is mijn richtsnelheid. Heikant, Stekene, Kemzeke. Vrasene zal ik vandaag niet meer halen. Eenmaal terug op de route kruis ik Gunther de Voorzitter. Hij ziet er een beetje kouwelijk uit. Sint Niklaas. Spoorweglaan. 12.20. Heerlijk om op zondagmorgen een paar uur buiten te kunnen fietsen. Blijkt dat er hutsepot op het menu staat. Waar kunt ge een vermoeide coureur nu blijer mee maken? Eenmaal slijk en modder weggespoeld zijn wachten er pannenkoeken met chocopasta en koffie. Als mijn fietskameraad terug op de been is zal ik er staan. F.F. wordt vermoedelijk vervolgd.
