Op een avond portretteerde ik ons Mariette is in het rusthuis, soms dat ik van van het fotograferen rechtstreeks naar men werk ga en dan kan ik mij niet houden om in men pauze dan ook nog eens men fototoestel boven te halen om men bewoners op beeld vastteleggen! Ze aprecieeren het eenorm en voelen dit aan als een vorm van respekt! Bejaarde mensen fotograferen heeft altijd iets bijzonder,dan komt de echte eigenheid van die personen boven, geen schrom en valse lach maar de pure waarheid geef je weer hoe ze zijn en hoe ze hun leefwereld beleven.
Regen, we hebben er al heel wat van gehad de laatste tijd! Een paar weken den had ik twee uur pauze op men werk, aangezien ik men fototoestel meehad maakte ik wat beelden in men stad, aan de kunstakademie schoot ik dit beeld van een grootmoeder en kleinkinderen die zich een weg baande tussen de regendruppels! Oma probeerde te schuilen onder een plastiekzak terwijl de kinderen er hartelijk moesten om lachen!
Toen ik woensdag naar Trier vertrok maakte ik tussen Brussel en Luxembourg in de trein dit beeld, de vrouw die in de zetel voor mij zat las haar boek,ik kon het niet laten om dit in beeld te brengen zonder dat het opviel! Niet echt evident om het in beeld te brengen maar ik hou daar wel van! Meer beelden van de paar dagen volgen nog wel...Kordel all the way!! ;-)
Gisteren had ik de kans om twee mensen te mogen portreteren, de originele beelden werden natuurlijk in kleur genomen maar het eindresultaat is natuurlijk in het zwart wit, welke ik naar persoonlijke keuze veel beter vind! Het is natuurlijk een kwestie van smaak maar geef mij maar ik de meeste gevallen beelden in zwart wit, ook van treinen!
k hou ervan om waterdruppels te kunnen fotograferen...deze fontijn vond ik zo super met een donkere achtergrond! Zodoende kwanen de druppels nog heel wat beter tot zijn recht!
Handen, ze zien er op het eerste zicht altijd hetzelfde uit maar als je wat nauwer gaat kijken zie je direkt de verschillen...kleiner, groter, smal en breed, meer rimpels en gans andere vormgevingen... Of ik een verzameling handen ga beginnen aanleggen is een andere vraag, ik fotografeer ze allesind heel graag omdat ieder hand uniek is!
In Februari laatstleden was het terug Retro Acid in de Vooruit hier in Gent, steeds een vette Acid Party, mensen die ook van de Acid generatie en van de House cultuur zijn weten over wat ik het heb als ik over zo feesten spreek, een nokvolle zaal met partypeople die komen feesten zonder veel meer! Op die bewuste avond kwam Dr Motte uit Berlijn een setje draaien, Dr Motte, de oprichter van de Love Parade in Berlijn! Met een leeftijd van....54jaar, jawel 54 jaar!!!! gaf hij nog steeds het beste van zichzelf zoals hij nog 21 jaar was, wat een explosie van muziekale energie, hij mixte zijn platen zoals zijn leven er van afging, vollen bak en met veel passie voor muziek! AAACCCIIIIDDDDD!!!!!
Eens een trein...aan men tunnel van Gedinne, Gedinne één van men lievelingsplaatsen om te gaan fotograferen in ons Belgenlandje... Het fijne aan de Athus Meuse lijn en zeker in Gedinne is gewoon de rust en de stilte, het lopen en wandelen door de natuur in uitgestrekte bossen zonder één auto te zien, laat staan te horen, voor mij een steeds diepgaande ervaring om een te kunnen genieten van de deugddoende stilte om mij heen, het wachten op de goederentreinen ervaar ik als zalig...je ziet soms een Ree of een everzwijn door de bossen lopen... Steeds, elke keer als ik daar heen ga is dat voor mij een dag vakantie in de Provence Luxembourg waar de tijd ook is blijven stilstaan en de mensen gans anders leven als hier in Vlaanderen, minder jachtig, vriendelijk en gemoedelijk! Daar ligt de "rijkdom" ergens anders, iets wat deze mensen koesteren...der rust en stilte...
Ik ben nu niet zozeer de liefhebber van felle kleuren in men dagelijkse leven, kleed mij bijna altijd in het zwart of het scheelt niet veel meer en men huis is in het blauw geschilderd maar dat is het zowat, in men beelden die ik maak houd ik er wel van om felle kleuren vast te kunnen leggen, dan het liefst zonder zon, met de zon erop vind ik dat teveel geforceerd, diepe kleuren neem ik ze liever zoals ze zijn zonder dat de zon van de partij moet zijn om het effekt te kunnen weergeven! Dit beeld ter illustratie ;-)
Binnen een week vieren men ouders hun verjaardag, 50jaar samen, 50 jaar een relatie! Vorige zaterdag heb ik hen eens uitvoerig gefotografeerd...uit dank...uit respect...uit liefde voor de twee mensen die mij het nauwst aan men hart liggen! Ik hoop dat jullie nog heel veel jaren nog samen mogen genieten van het leven want jullie zijn soms nog even verliefd op elkaar als 50 jaar geleden!
Gisteren zakten Bart "snotneus" en ikzelf af naar de oude verlaten depot van Monceau, voor mij de derde maal maar nog steeds niet de laatste keer, men fotoproject loopt daar af maar nog steeds heb ik de beelden nog niet allemaal die ik daar hebben wil en in gedachten heb...raar maar het zijnde zo! Ik voelde mij gelaten na het afscheid in Gent Sint Pieters in de morgen...afscheid nemen van men geliefde is iets waar ik niet goed in ben... Had totaal geen zin om terug " treinen" te gaan fotograferen, raar maar het zegt mij soms zo weinig! Bij het afstappen in Brussel Zuid zag ik twee mensen met het koffers op het perron en kreeg ik men ingeving...op de trappen zat een man met koffer te lezen heel aandachtig terwijl de andere mensen hem voorbij gingen gejaagd door de tijd, de man in alle rust...genietend van zijn boek. In Luttre habben we een half uur overstap tijd, even Cola inslaan en de mensen fotograferen die op het perron stonden te wachten zoals wij twee, de oude man viel mij het meeste op, zijn gelaatsuitdrukking vertelde boekdelen, ik genoot van elk moment dat ik hem door men zoeker van men fototoestel zag en fotografeerde hem uitvoerig zonder dat hij er iets van merkte! In het terugkomen zat een vrouw met haar kindje aan de overzijde van het perron, zalig hoe het kindje reageerde bij het doorrijden van een goederentrein in het station, met zijn arm gestrekt trok hij de aandacht van mij, wat een zalig moment! Voor mij is met de trein reizen altijd een beetje vakantie, soms ook de hel maar meestal vakantie en ik ga er mij meer beginnen op toeleggen om men treinreizen te fotograferen zodat ik meer heb dan een gedachte alleen...bij deze "Voyage Voyage part 1"!
Think Different...ik heb mij laten inspireeren door een foto die ik gezien heb in een boekje en die ik bewaard heb omdat die mij niet losliet, een pacht van een portret opname met een boodschap die inslaat als een bom! Gisteren maakte wou ik mij eigen versie van de foto maken op basis van men inspiratie bron die ik links liet liggen en zelf ging kijken naar men motief en vond wat ik wou...men liefste Tine! Think Different is een boodschap...die boodschap die iedereen voor zichzelf mag ontleden...of het nu gaat over fotografie, cultuur of de samenleving...Voor mij is het persoonlijk allesomvattend!
Als spoorwegfotograaf kom je dikwijls in contact met booze boeren die het niet kunnen hebben dat je in hun velden staat laat staan erin te frisbeeen, in Drongen Halewijn had ik meer geluk, een vriendelijke boer maakte er geen probleem van en tijdens de treinstilten werd hij dan ook uitvoerig vastgehouden op beeld in een mooi ochtendlicht! Als een verbeten stadsmens kan ik er meer dan ooit van genieten om op "den buiten" te staan en alles vast te leggen wat in men oog springt want de schrik zit er daanig in dat ze ooit alles verder gaan volbouwen met nieuwe woningen en de rest van de groene oppervlaktes naar de zak gaan helpen...hoop dat men kinderen dat ooit te zien gaan krijgen wat ik nu zie, dat ze daarvoor niet naar één of ander reservaat moeten gaan om nog eens echt in het groen te moeten zijn, vroeger kon ik in Evergem waar ik woonde als het sneeuwde met men sleede de straat op zonder dat ik overeeden zou worden door één of ander monster op 4 wielen, nu is Evergem een voorstad geworden, op straat spelen is uit de booze maar ja, tijden veranderen...of het goed of slecht is, dat maakt iedereen uit voor zichzelf...rebelie zal er altijd zijn, dat hoop ik toch!
Tijdens één van men vaste fotoavonden maakte ik deze opname op het perron van Drongen...een reeks 20 stuifde het station door met een autotrein naar Zeebrugge, de warme avondlijke oranje gloed weerkaatste op alles en zeker op de gloednieuwe autos... De man op het perron maakte het geheel kompleet met welke ik dan nog uitvoerig een babbel geslaan heb over het weer, treinen en fotografie! Geen zon meer??? Uitpakken het fototoestel! :-O
Op een avond hoorde ik zachte gitarenmuziek klinken in de kelder van het gebouw waar ik woon, men gebuur zat rustig op zijn gemak muziek te maken...het zicht vond ik zo super dat ik het niet kon laten men statief open te plooien en er een beeld van te maken met dit als resultaat...
Dit beeld nam ik een paar weken geleden tijdens een hevige regenbui vanop mijn terras hier bij mij thuis. Wat een zalig hevig geel licht en door het tegenlicht werden de regendruppels vastgehouden!!
Deze macro opname maakte ik vorige week van een bij, zonder statief uit de vrije hand met men 70/210mm lens, één van men zaligste objectiven die ik in men bezit heb!
Blok 29 in Merelbeke is voor mij één van de steunpilaren als ik ga fotograferen...vorige week maakte ik deze twee portret opnamen van de Marcel ( de big chef ) en seingever Pol tijdens hun werkzaamheden... het zal raar doen als dit seinhuis weg zal zijn! Uit dank voor de vele fijne uren van fotograferen en de hulp tijdens het uitoefenen van men hobby!
Onlangs reed ik met men fiets richting Drongen langs men gebruikelijke weg over de Blaarmeersen hier in Gent, aan de leie viel mij een blauwe reiger op die rustig zat te genieten en die wilde ik in beeld brengen...na enkele foto's genomen te hebben had hij mij in de mot en vlog weg...Ik maakte er nog deze meetrekker van, hoe impresionant zijn deze vogels toch, ik sta er altijd versteld van van hun lengte van hun vleugels en hun kracht die ze uitstralen als ze opvliegen, mischien moet ik mij daar meer gaan op toeleggen, dieren fotograferen in het wild...als ik zo die beelden zie van bv. een Jan Vermeer in zijn laatste fotoboek over het leven van de dieren op de Noord en Zuidpool dan krijg ik er koude rillingen bij en heb ik het gevoel in men hart van, ojo, dat wil ik ook gaan doen, ruige gebieden opzoeken totaal afgelegen van de buitenwereld, één met de natuur...maar dat zal wel voor altijd een illusie blijven... ga vanavond nog wat treintjes gaan schieten....
