Onderweg zijn, het is de leidraad in men leven, ik kan niet zonder en zal nooit zonder kunnen, het gevoel van vrijheid en het kunnen genieten van die kleine dingen en deze dan nog vastleggen op beeld maakt van men fototochten steeds terug een avontuur, ook al ga ik voor de 150 keer richting Dinant, steeds hang ik met men kop buiten als we langs de Maas rijden en in het terugkeren juist hetzelfde...met de gedachte, het leven is mooi en ik ben gelukkig omdat ik een levensgenieter ben... Voyage Voyage...onderweg zijn, men leven...
Een paar weken geleden op men werk had een studente Ergotherapie haar konijn mee van thuis om te tonen aan ons mensen... Die waren natuurlijk over van vreugde en genoten ervan om eens het konijn op hun schoot te kunnen houden, alsook ons Mariette, deze super lieve dame die een hart van goud heeft. Onze bewoners zijn dementerend maar één ding blijft mij steeds bij, geniet van de kleine dingen in het leven want daar draait het allemaal om!
Dit weekend is "mijn" Gent verkozen als tweede mooiste stad van de wereld door een befaamd reismagazine en dat deed de harten van de Gentenaars dubbel zurap slaan! Gent, de stad van liefde, passie en respect voor elkaar! Nors zijn we en elk jaar verlangen we naar de Gentse Fieste, voor veel mensen is dit nog belangrijker dan nieuwjaar! We leven in een stad waar de mensen nog steeds in het stadcentrum wonen, leven en werken, een stad die leefbaar is vol harmonie en vriendschap! Weinig problemen omdat we kunnen samenleven met elkaar, samen scheef kunnen gaan want Gents is nog steeds onze voertaal, onze taal waar we fier op zijn en die ons onze ganse leven zal achtervolgen, tot zelfs in Wallonie als je in de frietuur staat en een "Boulet special" vraagt komt onze taal boven, de niet Gentenaars komen dan niet bij van het lachen, begrijpelijk maar zonder opzet is onze taal universeel zoals gisteren in het dreupelkot bij Pol waar we gingen vieren, nen andere mens die uuk een stuk in zein sjakoose had sprak mij uuk an in het plat Gents, uiteindelijk hebben we Pol zen kot gesloten en mee een stik in onze frak zijn we naar huis gegaan om op de Kurenmoart te zeggen, wij leven toch echt wel in nen schuune stad...vanaf de Dampuurte tot aan St Baafs, het is wijs om in Gent te leven, te werken en scheef te gaan! Loat ons nog mier Gents klappe!!!!
Vorige week zondag ging het voor het feest met men collega en haar familie de stad in om beelden te gaan nemen, er werd gekozen voor de Leie en het Gravensteen... De rode klederdracht was echt heel mooi en er was geen zonlicht nodig om het goed tot zijn recht te laten komen!
Het fijne aan Frankrijk vind ik ook de toffe stadjes en de mooie dorpen waar ik heel graag in fotografeer! Pont A Mousson is een kleine industrie stad in de Lorraine, en overal langs elke weg, ook heel ver er vandaan vind je wegwijzers erheen! Raar de Fransmans!
Zondag was ik een ganse dag te gast bij de familie van ons Gulan! De zoontjes van haar broer deden hun besnijdingsfeest, na een mooi shoot van Gulan en haar gezin mocht ik deelnemen aan het feest ik kon ik naar hartelust fotograferen. Het was voor mij een nieuwe wereld waar ik in kwam, een gastvrij en familiale omgeving die mij eenorm heeft aanvaard. Aan iedereen die ik ken en die ik heb leren kennen... tesekkürederim!!!!
Vorige week ging ik naar trouwe gewoonte men dagje Ardennen gaan doen, alles viel in het water doordat op de Athus Meuse zich een ongeval had voorgedaan waarbij 3 goederenwagens in brand stonden met als gevolg dat 400m bovenleiding afgebrand waren en er geen treinverkeer mogelijk was reed alles om over de lijn naar Luxembourg...dus terug naar Namur en dan de andere lijn op, uren heb ik staan wachten in het gehucht Floree en er kwam niet af,de Athus Meuse was terug open dus ik terug naar Namur waar "backup plan 3" in werking trad, 13 op de Maasbrug fotograferen...heb 1 in beeld kunnen zetten en dat was al... Duchtig werd er gelezen in men boek en mensen gefotografeerd... Deze grootmoeder met haar kleinkind was één van men geliefkoosde motieven van de dag... het mooie zachte avondlicht viel mega mooi op die twee en ik ben als een tervreden man naar huis gegaan!
Vandaag zijn we in het Leen gaan fotograferen, genieten van de mooie herfstkleuren voor zolang ze er nog gaan zijn, dat de storm maar lang uitblijft want ik ga nog naar de Ardennen deze week! Ik ga zowat elke dag gaan fotograferen, geen enkele dag gaat voorbij zonder dat ik ergens beelden gaan maken ben en vind het super zo, druk maar geen stress en zo hoop ik dat verder te kunnen doen!
Deze fietser nam ik in beeld in Maria Aalter een ganse tijd geleden toen we daar op fototocht gingen, het geval treinen was saai dus fotografeerde ik een paar andere dingen zoals dit hier.
Hierbij enkele beelden dat ik genomen heb in Gent Zeehaven vorming tijdens de late uurtjes! Er reed geen één trein dus ging ik volledig voor de andere dingen te gaan fotograferen en reed met men fiets als een gelukkig man naar huis! ps: Frederick, kan je mij eens een mail sturen via hier,ik ben je mail adres kwijt.
neen ze, weglopen is de boodschap en zorap mogelijk!!! In Boncourt Sur Meuse werd ik van men fotoplaats verdreven door een stier die het er niet op had dat ik zijn plaatsje innam op zen bunker! Ik dacht, met men Manfrotte statief eens rondzwaaien en weg is hij...neen weg was ik en eenorm rap! Het is op de foto het linkse dier die mij de stuipen op mijn lijf gejaagd heeft
Normaal gezien gingen wat de klas fotografie gaan fotograferen maar alles is letterlijk in het water gevallen...tijdens men ontbijt kreeg ik een sms dat het niet doorging...met een half volle maag en twee potten koffie kroop ik terug men bed in...ja, ik slaap ook eens..."gun je lichaam eens rust", hoeveel keer de Wezze mij dit al gezegd heeft...nu was het moment. Toch kon ik niet weerstaan aan de regen van vandaag, toen ik wakker werd en keek door men raam zag ik de regen mooi zijdelings is de Leie vallen en dacht, owww baaaasss ideaal weer voor 1 november opnamen te gaan maken! Na men tweede slaap voelde ik de kriebels al komen, men "klik nerveu" kon ik niet onderdrukken om in de weertje naar Campo Santo af te gaan zakken, bewapend met statief, bijna al men objectieven en een paraplu ( welke ik niet gebruikt heb, heb maar twee handen voor men camera en statief ) de fiets op, de stad was leeg, een paar mensen trotseerden dit weertje om buiten te komen, ik was al doornat om met men fiets tot aan St Amandsberg te rijden, dat beloofde! Echt veel volk was er niet, er heerste een sfeer van doodsestilte, het vallen van de bladeren en de gietende regen maakte wat ik in gedachten had compleet, hoofdzakelijk gebruikte ik men telezoom zodat ik de mensen niet teveel moest storen, een vorm van respect, kan mij zo voorstellen als er plotseling iemand voor je neus staat met camera dat het niet echt plezant is als je je geliefden aan het herdenken bent, bij bepaalde motieven kom ik niet anders maar uit respect en uitdrukkelijke vraag zet ik deze beelden niet op men blog en houd ze diep in het archief verborgen... Ligt het nu aan men venijnig,opstandig karakter, aan de passie voor het fotograferen of het beleven van bepaalde situaties, met zo een weer ga ik mega graag fotograferen!! Met dank aan "Bi" voor haar hartverwarmende tel
Twee beelden van op reis, de eerste avond dat we er waren was het een zalig licht, toen de zon onderging profiteerden we met grootte geneugden van wat er na de zonsondergang te wachten stond...Blauwe stunde! Meer beelden van op reis zijn te vinden op de RAIL4LIFE site, de link staat bij men favorieten!
De Maas, een schitterende rivier die haar oorsprong vind in Frankrijk, vorig week waren er niet echt ver van, wat eenorm de max was was de ochtendnevel die uit de rivier uitsteeg en het ganse Meuse dal in een diepe mantel van mist indekte... het duurde een tijd voor ze weg was...ondertussen maakte ik deze beelden... Koud was het!!
De eerste dag Frankrijk stopten we in Knutange, tegen Hayange...met een schitterend uitzicht over de stad... we waren niet alleen. We leerden daar Marien kennen,een jongdame die daar woont en met haar honden kwam wandelen, het werd een heel gezellig gesprek, soms ging het zorap dat ik er niets meer van verstond, man man man, men Frans kan echt wel veel beter maar ik heb haar toch kunnen vragen of ze op de foto wou voor mij, geen probleem! Morgen meer uitzicht
De tijd is gekomen...is hij ook echt weggeweest?? om nachtopnamen te gaan maken! Veel mensen, het grootste deel voelt zich het best overdag om te fotograferen, ikzelf ben verslaafd aan de nacht, nog iets voor het lijstje van verslavingen he Wim! Het heeft een unieke sfeer die ik heel graag vasthoud, voor treinen is het onmogelijk te doen naast de spoorweg op volle lijn, het plan om met generatoren een volledige spoorstuk te gaan belichten is de oplossing, we moet daar nog eens verder aan werken! ;-) Dus in Bundels, vormingsstations gebeuren de hedendaagse opnamen! Laatst waren we met 3 in Ronet actief waar we naar hartelust konden fotograferen dankzij de gastvriendelijkheid van het personeel aldaar! Enkele impressies... Met dank aan "Hellfire aka DJ Hell" Glenn en "Snotnaus" Bart ( hij had zijn moteurs platgelegd!!!!!! ;-) )
Ja ze, ik ben terug in het land...de reis naar Frankrijk was echt veel te kort...het was kort maar HEEL krachtig! Beelden komen nog... Hierbij enkele beelden die ik genomen heb als ik met "Snotneus" Bart naar Furfooz geweest ben in onze prachtige Ardennen!
