Op 20 juli 2012 toen wij op verlof waren in Hongarije, aan het zonnige Balatonmeer, kreeg ik een sms'je van mijn directeur: "Bericht gekregen van Epos: score aanvraag 93,5 % dus 20 000! Proficiat! We gaan ervoor"
Dat was een berichtje om meteen te vieren! Ik ben zoooo fier! We hebben zo hard gewerkt aan de voorbereiding en zo intensief gebrainstormd met onze vier partners. En nu de grote uitdaging: slagen we erin om onze doelstellingen ook te realiseren?
Het was nogal een hectisch schooljaar voor mij... In het begin van dit schooljaar tijdens de EWB-meeting borrelde al het plan op om een poging te doen een partnerschap aan te gaan met een buitenlandse school... Ik vroeg lachend aan mijn directeur "Ik heb nogal een wild plan om internationaal te gaan met de mini... Mag ik toestemming om het één en ander uit te pluizen? Vind je dat interessant om een beurs te verwerven zodat ik met onze schaapjes een bezoek kan brengen aan een buitenlandse school?" en hij antwoordde al even lachend... "Ja, ja... ik ben benieuwd..."
Het bleek sneller te gaan dan verwacht dus hebben we heel intensief al gewerkt aan de voorbereidende reis en aan de aanvraag... Kwamen daar nog de hervormingsplannen bij voor kantoor met de nieuwe visie... Heel interessant... Druk genoeg dus... Ik weet dat ik passioneel bijna met mijn werk bezig ben en ik kan nogal heftig reageren soms... Maar steeds met de beste bedoelingen voor mijn leerlingen en de school.
De paasvakantie was het moment om te herbronnen en alles op een rijtje te zetten... Ondertussen werkte ik nog steeds door door opzoekingen te doen, een powerpointpresentatie voor te bereiden. Pas op 27 juni kwam de verlossende mail. Ons project werd goedgekeurd maar details gingen pas in een brief in juli toegestuurd worden.
Op de laatste dag van het schooljaar heb ik dan het project voorgesteld aan al mijn collega's van campus Willebrord. Ik hoop dat dit project ook een project kan worden voor onze leerlingen maar ook voor mijn collega's... voor de school... ook voor de kleinste leerlingen is het leuk om buitenlandse studenten te ontmoeten!
Vandaag heb ik dan met Jan vergaderd over hoe we het gaan organiseren. Wij zijn maar een klein campusje... Wie gaan we vragen voor een comeniusteam? Welke klassen kunnen meewerken aan het project? Gaan we van de leerlingen een kleine bijdragen in de kosten vragen? Hoe gaan we het bezoek aan België in februari organiseren? Hoe gaan we ervoor zorgen dat de vibe die ik voel, overspringt naar collega's en leerlingen?
Eind augustus gaan we nog eens een informele vergadering hebben met enkele collega's die willen meewerken.
I'm so happy and thrilled that Sint Willebrord - Heilige Familie was approved for this Comeniusproject! I'm very sure all the partners will do their very best to succeed in our goals! I'm can hardly wait to get started!
Eigenlijk is deze blogsite niet erg functioneel... je kan niet eens iets knippen en plakken... Ik moet iets anders gaan zoeken want de werking is allesbehalve praktisch.
At the International Student Company Fair in Riga I met Inga Vasermane. I was great to finally meet her. We talked about our schools. Hers is very big. She was recently in Spain with her students, who organised a traineeship for 6 weeks themselves. They were very committed to the project and learned Spanish before they went on their adventure. Admirable.
Inga and her colleague strolled together with my colleague Sandra and me the entire market day. It was very nice. We also officially handed over an item of one of her student companies. Jef bought it from the student company on the fair in Trondheim. Students from Jon form a joined partnership with Inga's students. So Jef gave it to me and I gave it back to Inga. She's going to give it back to her students. Isn't this fun? The next day we had a workshop together about the skills for the 21 Century and afterwards we visited an ecological firm together.
We already have a lot in common. She has 2 children. Her daughter is named "Tine" and she has the same dialing tone on her mobile phone...That's very nice to discover! I really love this international work!
My principal came to the international trade fair in Wijnegem shopping center to sign our application form. What an exiting moment! He send it today personally. Although it's a holiday I was very happy that he put it in the mail box.
Now we will keep our fingers crossed and we can finally relax!
Jieha! We did it... At midnight, on Thursday evening, February 2012 we completed the whole application form. We skyped the last fortnight nearly every two days... What an amazing effort... but necessary... and now we have finished it!
I'm so proud of this project: E-motion, the way to work together in Europe. The E can stand for a lot of things: entrepreneurship, enterprising but also other important skills and feelings which brings processes in motion: engagement, education, effort, eager to learn, to participate, to develop, empathy, emotional, employment, enabling, enchanted, encourage, enjoy, enlightened, enoble, enornmously, enthusiasm, ethical fiber... All of these things necessary to work together in Europe.
This project intends to focus on exchanging (again e-word) experiences and working together to promote entrepreneurship in education on upper secondary level. The aim will be to enhance and develop the student's entrepreneurial skills so that they can be able to face the challenges of a future labour market in Europe better and create new opportunities!
I'm so relieved that it is finished! I underestimated this work a lot! It was intensive but worth every effort. Even if we don't get an approval I already learned a lot and my students are enthousiastic too... We will see how we will deal with a negative answer but then we will evaluate again and start at making it even better!
Our last day started, again, early. We still had to do a lot of work and there was a trade fair at the school. Skyping would not be possible because of other activities of the participants... We met another colleague of Jon and she was very eager to join us in this project. She had some useful ideas. Afterwards we visited the trade fair at school. I was amazed by the effort all these students put in their project and even more so that they all spoke English so fluently. At first they didn't expect us to be asking questions but they very smoothly answered in English. Also in this school they really try to develop a new product and this I have seen in Belgium. Developing a new project is for the universities. I was very impressed. It was hard to choose one winner.
We had a nice lunch with the principal and the team. It's good to know they support this project so much. Again the situation in Belgium came up again. I wish I could explain this in 10 minutes but I can't. After lunch we set the items we still had to discuss, made new plans and then Jon dropped us off at the station where we took a bus to the airport. When we arrived there at 4 p.m. our flight was cancelled due to the heavy snowfall in Amsterdam. Luckily we could stay in the hotel near the airport. We had to be back the following morning at 5 a.m. At first I couldn't believe what I heard but then again... there's nothing you can do about it so when we arrived at the hotel we immediately warned our families and our colleagues. Normally we would have taken our students to the trade fair in Waasland Shopping Center in St. Niklaas but now this wasn't possible anymore. Furthermore we wanted to cancel the whole thing because of the bad weather conditions. My colleague Sandra Goyvaerts assured me that everything was taken care of and that she would arrange everything with my students... Thank God for that! I'm very lucky to have such a nice colleague I can count on! So when everything was arranged we had time to relax...
At 3 a.m. we were up again and - without breakfast - went to the airport. On our flight to Kopenhagen there were 4 drunken men. Not that they caused trouble but you could smell them... it was awful.... I was scared they were going to be sick all the time but luckily they didn't. In Kopenhagen our flight to Amsterdam was delayed and there was doubt that we could depart... After 2 hours... we could!
Finally we arrived in St. Niklaas at 3 a.m. ... with a lot to tell... My students did a very good job in Waasland shopping center and so did Jef's!
p { margin: 0; }Normally we would have a meeting in the morning with the representative of the Norwegian council for the Comenius projects or in any case with somebody who has a lot of experience with these application forms. Unfortunately Erwin got sick so our meeting was cancelled.
Instead Jon took us to the old cathedral where the remains of the Olav the Saint are. It is called Nidrasdomen. It's an cathedral in roman and gothic style and built on the spot where the Kristkirken stood, above his grave. The oldest part dates from about 1320. It's the biggest medieval building in Norway: 102 m long and 50 meters wide. The rose window is the most beautiful one. The statues in the front are all copies of a famous person, being a saint or a bishop or a pope... He heard a guide say that one of the statues resembles Bob Dylan. I took pictures and hope I can take a better look at them and find him because Jef and I didn't... ;-)
Afterwards he took us the broadcasting tower, 74 meters high. Above is a restaurant called "Egon" and you see them a lot here in Norway. It turns slightly and in one hours you have turned 360°... I thought so when we arrived but I thought my eyes played a trick on me. I didn't dare to place the remark... So it turned out I wasn't wrong afterall. Because the menu is so nice in English I asked a waiter to take it with me so I can show it to my students when they are learning about food and ordering in restaurants.
After lunch we had a skype meeting with Elke in Austria and Inga in Spain. It was awesome! The first time was around 1 p.m. Elke already gave us good advice and we read a lot and made changed to our original preparations. Then we had a little break and worked further and went back on skype at 5 p.m. The connection with Spain was not so well so poor Inga could not understand us half of the time. Sometimes the messages got through via Elke and she sent them to us. We worked late till after 7 and missed our dinner appointment with Monica. We arrived half an hour late.
We went to dinner in a very old Norwegian tavern with traditional Norwegian food. It was very nice. I felt like in Bokrijk. The Belgians will understand that.
Tomorrow we are going to start early because we still have to do a lot of work and complete the application form. Because we also have to check out that means getting up at 6 o'clock and have breakfast at 7... All for a good cause! We all want to succeed in this project!!!
02-02-2012, 22:44 geschreven door
01-02-2012
eerste dag in Trondheim
p { margin: 0; }Zoals ik gisteren al zei, werd het de eerste dag al behoorlijk laat. Jon (uitgesproken "joen") en Monica zijn eigenlijk nog behoorlijk jong. Monica is zwanger en verwacht haar eerste kindje eind mei. Gisterenavond hadden we al lang in het hotel getetterd maar ik viel dan toch bijna flauw van de honger (hahaha) en dan zijn we iets gaan eten aan het kleine haventje. Bar- en barkoud is het buiten maar zoooo mooi... het haventje lag er behoorlijk verlaten bij maar helemaal verlicht met kleine lichtjes. Mijn foto's kan ik hier nog niet laten zien want ik heb een grotere kaart en die gaat niet in Jefs computer. Maar enkele toon ik al nu. Dat zijn dan foto's van Jef.
We kregen de lunch aangeboden van de school. Zelf hebben we de geschenken nog niet kunnen afgeven, gewoon omdat we vandaag enkel gewerkt hebben met Jon. De anderen wipten wel eens binnen of hebben we ontmoet tussen de lessen maar ze moesten verder met hun dagtaak.
Daarna hebben we tot 17.30 u doorgewerkt aan ons project. Morgen gaan we videochatten met Elke. Inga zit in Spanje en die gaan we ook proberen te bereiken. Jon had haar school al bezocht dus als zij niet kan reageren, gaat hij contact opnemen met haar directeur.
Op de terugweg naar het hotel zijn we langs de schansspringpiste gereden. Ondertussen was het zeker -20° buiten, te koud om zelf te gaan langlaufen, wat eigenlijk het plan was. In de bergen is het dan nóg kouder en daarvoor hebben we niet de juiste kledij bij.
Morgen hebben we een afspraak met een kenner van het Comeniusproject en in de namiddag gaan we verder werken. Hieronder al enkele foto's van gisteren en vandaag!
01-02-2012, 22:14 geschreven door
31-01-2012
aankomst in Trondheim
We waren vroeg vertrokken omdat we mogelijk file konden hebben door de lichte sneeuwval maar dat viel heel goed mee. We waren dus al om 11 uur op Schiphol. Goed geregeld van de Jef, uitstappen in de bocht tussen vertrekhal 2 en 3 en daar kwam een zeer vriendelijke man van Central Parking de auto afhalen. Inchecken hadden we gisteren al online gedaan. De bagage afdroppen, was ook een piece of cake. De Hollanders zijn toch vriendelijke mensen. Dat valt echt op. En het is niet tegen hun goesting, of gespeeld...
Toen we aan het wachten waren aan gate B18 zagen we Matthias Coppens op krukken aanschuiven voor de vlucht naar Brussel. Hij zag er zeer verfrommeld uit ;-), precies of hij had een week niet geslapen en zich gewassen... ;-)
Allez... we konden eindelijk vertrekken om 13.45 u. Ik had last van mijn oren met het opstijgen.... De schrik sloeg al om mijn hart want ik wou niet met een oorontsteking aankomen. Dat heb ik al eens meegemaakt op de vlucht naar Kreta. KLM is een fantastische vliegmaatschappij, zeer vriendelijk en gul. We kregen gratis 2 drankjes naar keuze én 2 sandwiches. Tof!
Het was maar een 2-urenvlucht over de Waddeneilanden en het IJselmeer. De zon ging onder aan de andere kant al dus wij hadden de donkere kant, jammer... Ook jammer dat ik mijn fototoestel niet bij de hand had. De landingsbaan lag vlak naast de fjord dus vlogen we over het water zo op de landingsbaan met aan de zijkant een prachtige zonsondergang. Toen was het -10° C. Dat viel dus nog mee.
We pakten de SAS-bus naar het Radison Royal Garden Hotel waar Jon ons zou opwachten. Ja, prachtig landschap hé... die busrit van 35 minuten naar Trondheim... gewoonweg onbeschrijfelijk... zo mooi... Toen we uitstapten, stond Jon aan de bushalte... Ik had hem mij vééél ouder voorgesteld (eigenlijk zo onze leeftijd) maar neen hoor, hij is al 38 maar je schat hem juist 30 of zo... Een boom van vent, zeker een meter 90... Hij liep met ons tot aan het Rica Bakklandet Hotel, vlak naast de rivier aan een haventje... Jammer genoeg hebben we geen kamer met uitzicht op die rivier. Het is wel een heel prachtige kamer maar geen kasten... Onze kleren blijven dus in de koffer... Voor de rest is het dik in orde. Toen we terug beneden kwamen, was Monica er ook bijgekomen en we hebben al bijna 2 uur gebabbeld over het programma van de komende dagen. Daarna zijn we iets gaan eten. Toen was het al 20.30 u... Nu ga ik nog de brief van de directeur vertalen voor de Tiller Upper Secondary school, mijn PowerPointpresentatie even aanpassen en dan ga ik slapen. Morgenvroeg starten we om 08.30 u want we hebben heel veel werk voor de boeg! Ik kijk er naar uit.
To all the participants of the preparatory meeting of the Comenius-project in Trondheim
Dear colleagues
Tine De Cnodder's enthousiasm when she came to tell me some months ago about the Comenius project, made me browse on the internet for more information. I liked the goals of this project immediately. It's fantastic that students can learn about the diversity in Europe on so many levels. This can only contribute to a better understanding and respect for each individual. Participating in this project is for the students important for their personal development and view on society. They have to realise they can learn from everybody. Students from different countries can broaden their horizon and realise that in the current society cooperation across borders is a necessity and mutual respect is the foundation of a prospering Europe.
From this point of vue, I am glad to participate in the project. For our students who grow up in a metropolitan multicultural context, it is important that they devolop the proper skills for this and gain as much experience in this as possible.
I fully appreciate that beside your daily task and your private life you still take on such commitment. This is not evidently. Of course it will take up a lot of time, organisation and planning to realise this project. I wish to express my full cooperation by making sure that on professional and logistic level this can be possible.
I am convinced that this project will also be an enriching experience for all of you. It will give you an extra value in your future teaching techniques.
Wholeheartedly I wish you a lot of success with the completion of this project.
My very best regards
Jan Claus Principal Campus St. Willebrord St. Willebrord - H. Familie
Mijn batterijen van mijn fototoestel zijn aan het opladen... Alle kaartjes zijn leeg en ik heb er genoeg bij zodat ik weer veel foto's kan nemen! Het thermisch ondergoed ligt klaar... Naar't schijnt, gaat het hier in België ook behoorlijk koud worden.
Today I checked my check list and prepared the application form as much as I could At the moment it scares the hell out of me There is still so much we need to cover in so little time. Probably that could be the reason why we might not succeed. There s so little time to prepare Inga is in Spain with her students so she cant be with us and Elke will also stay at home in Austria because her application for the preparatory visit was too late So that means only me, Jef and Jon How are we going to do all these things? Tomorrow I still need to do a lot of work in school. Unfortunately there will be a national strike and people expect that the whole country will be effected by this. A lot of students will not be able to come to school because they depend on national transport. I dont think my colleagues will strike because we have a lot of plans this week that need to be discussed. Our students are priority no 1 at the moment. People will strike tomorrow because they are opposed to the governments saving plans. A lot of young people will be affected by this. We all have to work longer, pay more taxes and there s the increasing very expensive energy. Poor people will get even more poorer. How they think striking will solve all of these problems I dont know. My daughter has an examination tomorrow and she has to drive to school. I hope the traffic will be reasonable because she only just got her licence. Im still worried everytime she takes the car. I also hope there wont be any blockades, not for her and not for me. I do need to go to school. So yes, part from being a teacher, with all of my heart, Im also a mother. I hate to leave my daughter while she still has examinations this week But Ill skype and thank God I have on option on my phone called Free Phone Europe so she can call me in the evening for free.
It just dawned on me that my students from this years mini company have the same objectives as a Comenius programme. I quote : « It seeks to develop knowledge and understanding amoung young people and education staff of the diversity of European cultures and languages, and of the value of this diversity. My students sell a breakfast package with small items from different cultures, beginning with their own. There s some Moraccan and Turkish tea in it, Turkish coffee, Belgian marmalade, Moraccan cheese but which everyone knows, Belgian parlaiment cake (Im doubting if this is the correct word), fruit juice from Chili, Peru and Bolivia, Dutch chocolate strands With this they want to promote the diversity of different cultures and the value. You can see on the website from EWB (http:// www.ewb.ja-ye.org). They came up with this product because there are 4 different cultures in their classroom: Belgian, Congolese, Moroccan and Turkish. They want to show 4 different cultures in one classroom. We can work together and learn from each other and food is one of the nice things we can taste of culture. Their slogan is Taste a bit of culture with Doezamie.Doezamie comes from 12 friends in French: douze amis but they write it as it sounds in Dutch. Its a little pun. They wanted to participate the international fair in Riga, Letvia. They were very excited in the beginning. Unfortunately, because of the high cost, only 5 of them are actually going Lets hope I can at least improve their mobility with this Comenius project.
Yesterday I went to Antwerp to gather information about the city. Unfortunately the tourist office wasn't very helpful and not all the brochures were available in English.
Positive news came from Europe Direct. That's an organisation which provides students, teachers and anybody who is interested in Europe with information about Europe. There are 350 centres in 27 member states. If I invite a foreign school I can come to this beautiful center with my students. The responsible person was very eager to help and very interested in the project.
After this visit I tried to find a book about Riga because my students and I are going to Letvia from March 8 till March 11 to participate in the Student International Fair. Apparently not a lot of books are available about this subject...
I'm not going to translate my previous message. Instead I will give you a quick Enlish summary.
I started working as a coach for mini companies in 2002. I got help from Vlajo - that 's the Flemish part of JA-YE Belgium. We also have a French part, Jeunes Entreprises... I'm not going to explain this because then I have to give you all the details of the situation in Belgium and that takes too long. If you happen to meet me in the near future I can explain in person if you are still interested. ;-)
In 2006 I visited the Summit for Educators in Brussels organised by JA-Ye Europe. It was marvellous to meet international colleagues and exchange experiences and work approaches.
In Belgium Vlajo organised some international student fairs as well and I always participated with my students. Also for them it was very nice to meet students from other countries, talk about their project and exchange products. We also went to the Netherlands in the beginning, much to my students' delight! Dutch people are more spontaneous and interested than Belgian people... ;-) Sorry, that was our experience.
This year I visited the Summit for Educators in Brussels again. Now, I'm older, less shy and with a whole lot more experience. So this summit for me was very productive. I made contacts and found out how I can travel abroad to visit other mini companies. Because I'm working in a multicultural school not a lot of parents have that much money to allow their son or daughter to travel. And they very often don't give permission out of moral grounds. That 's something I still need to "conquer" but we'll see. First I wasn't even trying because of all the objections. But then I had to admit that there were parents who wanted to give this opportunity to their children. I had a long talk with my principle and we talked about it in our pedagogical team. We concluded that there are parents who are willing to and students who are interested so we cannot deny them the opportunity. It's a pity for the ones who have to stay at home and come to school. Secretely we hope that by organising nice meetings (on which I will "guard" my students well ;-) ) the students will be so excited that they will spread the positive word and in so doing convince the other parents to let their children participate... So that was my motivation to go ahead with the project.
I also have to thank my principal who gave me the permission to go international. He also has the students' best interest at heart.
Home again my partner and I tried to find out as much about the Comenius project as we could. My partner is Jef De Ridder. He's a teacher in a school called "Vrij Technisch Instituut" in Zandhoven. His colleague, Gerda Delafaille, already worked with this project and has a lot of experience. She gave us some good advice and helped us find the contacts. His principal also wants to develop entrepreneurial skills in his school. This school is a highly technical school with a lot of potential to develop entrepreneurs. I think Jef was contacted by a Jon Anders Kleven from the Tiller Upper Secundary School in Norway. That's how it all began. We're going to make a project with Inga Vasermane of Latvia, Elke Austerhuber from Austria. We want to focus on exchanging experiences and promoting entrepreneurship as a strategy in education. The aim will be to enhance and develop the students' entrepreneurial skills so that they can be able to face the challenges of a future labour market in Europe better.
So when we visit Trondheim next week, we are going to work on the project. It will be 3 very busy days on which as much work has to be done as possible because our application form has to be presented before February 21. Hectic, I can imagine. But I'm also very confident we can pull this off. We are all eager to work and start on this project. It's a wonderful opportunity for our students, especially in my school. So with all of our hearts and minds in the same direction we must succeed!
We leave for Norway next Tuesday and we still have a lot of things to do. I made a checklist and each day the list becomes smaller... I hope I will have to time to report and write in this journal...
Alhoewel ik leerkracht secretariaat ben, is het toch de eerste keer dat ik een blog aanmaak. Dat wordt dus hoge tijd! In een volgend bericht ga ik vertellen hoe ik aan dit Comeniusproject begonnen ben. Eerst ga ik zien of dit werkt! ;-)
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Met vriendelijke groeten, Bloggen.be-team
24-01-2012, 11:56 geschreven door
Het begin
In 2002 koos mijn school, St. Willebrord-H.Familie, voor het vak Seminarie de werkvorm mini-onderneming in 5 kantoor. Het materiaal kreeg ik van Vlajo, Vlaamse Jonge Ondernemingen. Zij stonden mij bij met raad en daad. Vlajo probeert door zijn programma's jongeren, van klein naar groot, aan te zetten tot ondernemerschap. Ze brengen jongeren in contact met ondernemers en de studenten gaan op bezoek in het bedrijf. Zo ontstaat een WIN-WIN-situatie.
De overkoepelende organisatie is JA-YE (Junior Achievements Young Enterprises). JA-Ye is actief in Europa maar ook wereldwijd. Een eerste keer mocht ik daarmee kennismaken tijdens de Summit for Educators in Brussel in 2006. Engels is mijn lievelingstaal dus ik voelde mij als een vis in het water tussen alle buitenlandse collega's die meestal economie gaven en ook één of ander programma van JA-Ye in hun klas gebruikten.
Toen ik pas met Vlajo werkte, organiseerde die nog deelnames aan verkoopdagen in Nederland, georganiseerd door Jong Ondernemen Nederland. Deze verkoopdagen in Apeldoorn en Utrecht werden positief onthaald bij mijn leerlingen. Nederlanders zijn veel spontaner, opener en enthousiaster tijdens een verkoopmoment dan de norse Belgen. Ze fleurden helemaal op na een weekendje verkopen in Nederland.
Op de internationale verkoopdagen in Wijnegem Shoppingcenter merkte ik op dat de buitenlandse mini's ook altijd heel enthousiast waren en ik vroeg me toch af hoe die buitenlandse collega's dat voor mekaar kregen. Ik legde me neer bij het feit dat het in onze school nooit zou lukken. Immers, zo'n buitenlandse reis kost toch wel wat centen. De ouders van onze leerlingen hebben meestal een groot gezin. Bovendien zijn vele allochtone ouders niet zo bereid toestemming te geven, zeker niet aan meisjes. Jammer, hoe zou ik dat kunnen oplosssen?
Dit schooljaar mocht ik weer van 19 tot 21 september naar Brussel voor een andere Summit for Educators. Deze keer werd de aandacht gevestigd op EWB (Enterprise without Borders). Ik werkte daar al mee. Vorig jaar wonnen mijn studenten de prijs van de beste internationale mini in Antwerpen. Enterprise without Borders is een project voor studenten van secundaire scholen, hogescholen en universiteiten. De website van "Enterprise without Borders" is een Europese website voor alle Vlajo Mini-ondernemingen en/of SBP's die handel willen drijven met andere teams uit Europa of die gewoon hun product willen promoten. Studenten leren de grondbeginselen van buitenlandse handel, werken samen met studenten van andere Europese landen en komen in contact met verschillende culturen van Europa. Dit alles wordt "al spelend" gedaan... ze leren eigenlijk zonder het te beseffen. Dat is de grote waarde van dit project! Ouder nu, met een pak ervaring rijker, durfde ik meer contacten leggen en vragen stellen. Leerlingen uit Noorwegen, Zweden en Italië kwamen hun "joint venture" uitleggen. Hun ervaring is er één om nooit meer te vergeven. Het is "a life-long achievement"! "Comenius" werd voor de eerste keer vermeld en dus besloot ik dit verder uit te vissen.
Het Comeniusprogramma is één van de vier programma's van het Europese programma "Een leven lang leren" dat zich richt tot alle geledingen van het schoolonderwijs. Het doel is bij jongeren en onderwijspersoneel de kennis en het begrip ontwikkelen over de culturele en taalkundige diversiteit in Europa en de waarde daarvan. Jongeren moeten de basisvaardigheden en competenties ontwikkelen die nodig zijn voor persoonlijke ontwikkeling, toekomstige tewerkstelling en actief burgerschap. Ze bieden de scholen de mogelijkheid mobiliteit van de leerlingen en onderwijspersoneel in de verschillende lidstaten kwantitatief en kwalitatief te doen toenemen. Ik citeer uit het contract: ""Een Leven Lang Leren Programma" - Deze actie werd uitgevoerd met de steun van de Europese Commissie via de COMENIUS-actie van het Europese Een Leven Lang Leren Programma". Dat klonk als een gedeeltelijke oplossing voor mijn probleem.
Samen met Jef De Ridder, een ex-collega van het VTI te Zandhoven, ging ik op zoek naar partnerscholen. Gerda Delafaille van het VTI had al verschillende Comeniusprojecten geleid en zij stond ons bij met raad en daad. Inga Vasermane uit Letland stuurde via JA-YE connect een mail met de vraag voor een eventueel partnerschap. Ook Elke Austerhuben uit Oostenrijk ging daarop in. Jon Anders Kleven uit Noorwegen nodigde ons uit voor een voorbereidend bezoek aan zijn school, de Tiller Upper Secondary School. Tiller is een voorstad van Trondheim. En zo begonnen we aan een felle reeks heen-en-weer-gemail met agendapunten, informatiebundels enz.
Volgende dinsdag vertrekken we. Voor het zover is, moeten we nog heel wat werk voorbereiden. De aanvraag moet immers bij de 4 scholen hetzelfde zijn. Jon gaat de aanvraag indienen maar wij moeten een kopie bij de organisatie van ons eigen land indienen voor 21 februari. Dat is dus kort dag. Dat is dus werken geblazen voor de rest van de week en het weekend maar ook erna. Er moet een uitgebreid verslag volgen en ondertussen hebben we in België 3 zaterdagen na elkaar verkoopdagen. De punten voor het rapport moeten ook op tijd binnen... Vervelen zal niet in mijn agenda staan de komende weken. Als ik nog maar kan gaan dansen tussendoor...
Het zou zo zalig zijn met onze leerlingen naar Noorwegen, Oostenrijk of Letland te reizen, de school te bezoeken en allerlei activiteiten te doen met studenten van daar. Wat een ervaring voor onze leerlingen. Wat een overwinning voor alle ouders die toestemming zouden geven... Dat is niet zo vanzelfsprekend bij ons! Ik hoop het tij te kunnen keren...
In Trondheim is het nu -15 tot -7. Ik ben nogal "kouwelijk" aangelegd. Wat moet ik meenemen om aan te doen?
At the International Student Company Fair in Riga I met Inga Vasermane. I was great to finally meet her. We talked about our schools. Hers is very big. She was recently in Spain with her students, who organised a traineeship for 6 weeks themselves. They were very committed to the project and learned Spanish before they went on their adventure. Admirable.
 "Razz"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Idea"){kind=icon}
 "Exclamation"){kind=icon}
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
