Hoe kunnen jullie een bijdrage leveren aan het Kinderkankerfonds Leuven
Hoe kunnen jullie het Kinderkankerfonds Leuven steunen?
1) per afgelegde km Per afgelegde km vraag ik 1cent. Verloopt de tocht naar wens, dan heb ik 2.300km afgestapt. De som is dan 23euro!
2) een éénmalige bijdrage Jullie kunnen een éénmalige bijdrage storten op de rekening van het Kinderkankerfonds Leuven. Vanaf 40.00euro krijgen jullie een fiscaal attest 3) inzameling via bv. een benefiet, wafelverkoop, familiefeestje, etc.... Wensen jullie een financiële bijdrage te leveren door iets te organiseren en opbrengst ervan te schenken aan het fonds? Dan kan dat. Wel vooraf mij een seintje geven vermits elke actie moet worden bekend gemaakt aan het Kinderkankerfonds Leuven.
Na al mijn etappes in België, had ik een zondagavond kamer gehuurd in het Ibis Budget Hotel in Givet (F), Givet is een kleine gemeente in Frankrijk gelegen aan het punt waar de Maas België binnenstroomt. Givet behoort tot de Franse Ardennen en tot de Calestienne. De pointe de Givet, bestaande uit deze gemeente en omstreken, is het enige deel van Frankrijk waar men Waals spreekt. In vroegere tijden viel deze streek ook onder de zuidelijke Nederlanden voordat het einde 17de eeuw overging naar Frankrijk.
Even nog genieten van een lekker bed. Er wachtte me een nieuw land...andere regels...andere mensen...een ander manier van leven. Tot mijn verbazing vertelde de receptionist me dat nog een Belgische pelgrim hier zou overnachten. Hij had samen met zijn vrouw al een 200-tal km erop zitten.
De dag erna ben ik omstreeks 7.30u opgestaan en ik heb als een blok geslapen. hihi! Hoe zou dat komen? Na het aankleden een ontbijtje. Typisch Frans...wat croissants, cornflakes, weinig beleg..... De tijd ging eigenlijk snel.
Na het ontbijt heb ik nog even aan de receptie een stempel gevraagd en kort daarna vertrok ik naar het centrum van de stad. Op een centraal punt vandaar uit zou ik dan zuidwaarts trekken...langsheen de Maas. Ik besloot vanuit deze mooie stad de D8051 richting Charleville-Mézière te volgen. Vanuit deze mooie, doch voor toeristen, wat onbekende stad loopt deze weg evenwijdig een aantal km's met de Maas. Het verkeer was druk...eigenlijk onveilig en daarom besloot ik na een 3-tal km toch maar het jaagpad langsheen de rivier te volgen. Een klein foutje zo bleek later!
Iets later zag ik al links van me de koeltorens van de kerncentrale van Chooz opdoemen. Chooz een klein dorpje...liggend in een lus...dat de Maas maakt. Zoals ik voordien al opmerkte...het jaagpad volgen...via Chooz...was een foutje! De lus...eigenlijk op dat moment bleek 7km extra toe te voegen aan de km's dat ik vooropgesteld had om uiteindelijk Haybes te bereiken. 22km zou dan uiteindelijk 29km worden. Het boeide me niet. Bereikte ik Haybes niet voordat het donker zou worden...dan zal ik eerder een overnachtingsplekje opzoeken. Immers ik heb tijd! No stress....hihi!
Het volgende dorpje dat ik bereikte was Aubrives. Vrij groot, maar doods. Aan elk huisje staat een wagen. Ik stelde me vragen...wat doen al die inwoners dan gedurende de dag? Enkele dagen later zou ik het antwoord weten! Een domper!
Het dorp verlatend, kwam ik terug op de drukke weg...D8051. Vanaf hier zou ik nog een 2-tal km stappen richting Vireux-Wallerand. Aldaar zou ik de Maas oversteken om dan via het rustige jaagpad de Maas links van me stroomopwaarts en in zuidelijke richting te blijven volgen.
De honger sloeg toe...toen ik Vireux binnen wandelde en gelukkig vond ik snel een bakkerij wat op dat uur nog open was. Ik kocht daar 3 choco-croissants voor nog geen 2.40euro...en op mijn vraag om water deed het personeel echt niet moeilijk! Oooooooh wat zijn die Fransen vriendelijk en meelevend!
Ik vervolgde mijn weg vanuit Vireux richting Haybes...vond een bankje en besliste daar om een langere pauze in te plannen. Schoenen en kousen uit...mijn voetjes in het vochtige...koelende gras...verorberde ik mijn croissants... Op dat moment sloeg de vermoeidheid wel toe en besliste ik voor mezelf om toch snel een overnachtingsplaats te zoeken. Een afgelegen plekje...in de natuur..
Na mijn pauze vond ik een goed uur later, iets verder dan het jaagpad, een klein bos. Geschikt om mijn tent op te zetten. Heerlijk...in 't midden van de natuur. Het kost niets hihi.
De tent opzetten ging snel. Al doende leert men....! Ik heb mijn tentje dan ingericht zodat ik me snel thuis voel. Zeggende mijn slaapmat, mijn slaapzak, verlichting en mijn hoofdkussen. Mijn kookmateriaal plaatste ik langs mijn tent. Uit de wind! Ik probeer alles aangaande het kamperen, elke dag op dezelfde manier, aan te pakken. Zo bouw ik een vast ritueel op....zal ik nooit iets vergeten...en houd ik orde en netheid! Een voorbeeld is na het avondeten alles dan direct af te wassen en terug in te pakken in mijn rugzak...dat zal me tijd sparen de dag erna...Alhoewel ik tijd genoeg heb nu...doch het blijkt wel dat structuur nodig blijft!
Haybes heb ik jammer genoeg zoals vooropgesteld niet gehaald. Wat vandaag niet is...komt morgen wel! Ben benieuwd hoe ik de nacht door zou komen...voor het eerst in de vrije natuur en in een ander land....
Foto's van mijn spreekbeurt over mijn voettocht naar Santiago de Compostella in Jovy zijn klas 20-2-2014. Lieve kinderen en juf. Dank jullie voor actieve deelname en interesse. Ik zal aan jullie denken tijdens mijn tocht
De organisatoren, de initiatiefnemers en alle aanwezigen op de Valentijnsparty van afgelopen zaterdag in Rummen. Het was niet alleen een leuke party, allemaal leuke mensen....jullie hebben ook veel geconsumeerd (hihi).
B-Events beloofde een bijdrage en Hubert bevestigde me vandaag dat de organisatie 355euro kan schenken aan het kinderkankerfonds Leuven. Een heel mooie bedrag. Dankzij jullie....allemaal hartelijk bedankt. Het geld zal goed besteed worden en ik laat jullie allemaal tijdig weten waaraan.
Achtste groepers huilen niet - aangrijpende film over een meisje met leukemie
"Achtste-Groepers Huilen Niet" is een Nederlandse kinder-/familiefilm gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
Akkie is 12 jaar en zit in groep 8. Ze is helemaal wild van voetbal. Na schooltijd gaat ze dan ook het liefste voetballen met haar klasgenoten. Maar dan wordt Akkie ziek. In het ziekenhuis krijgt ze te horen dat ze een erge ziekte(leukemie) heeft.
De titelsong "Dit pakt niemand ons meer" af wordt gezongen door Kim-Lian van der Meij.
Deze film is een aanrader en zeer aangrijpend.
Klick op de foto en je wordt doorgelinkt naar de titelsong van deze film
Omwille van de complexe en specialistische medisch-verpleegkundige zorg en psychosociale noden van kinderen met levensbedreigende aandoeningen is het thuiszorgteam ontstaan als een belangrijke schakel tussen het ziekenhuis en de thuisomgeving van deze kinderen en hun gezinnen. Zorg op maat voor de patiënt, het gezin, maar ook voor de hulpverleners die thuis in de zorg betrokken zijn, is daarbij een zeer belangrijk uitgangspunt. Deze zorg spitst zich toe op alle fasen van het zorgcontinuüm: ziekte palliatie overlijden rouw. Het thuiszorgteam tracht dit te doen door het organiseren en coördineren van de zorg, uitbouwen van duidelijke overleg- en communicatiekanalen, ondersteunen van alle betrokken partijen, informeren, teaching, aanreiken van expertise, ter beschikking stellen van hulpmiddelen en materialen.
Het project wil zijn rol in de curatieve en palliatieve zorg voor kinderen met kanker en andere levensbedreigende aandoeningen in de thuisomgeving van het kind blijven waarmaken. Enerzijds omwille van het psychosociaal belang en emotioneel evenwicht van gans het gezin. Anderzijds omwille van de onontbeerlijke pediatrische invalshoek en expertise die aangeboden wordt aan de hulpverleners van de eerste lijn.
Fasen
Tijdens de curatieve fase trachten we vooral een brugfunctie te vervullen tussen het ziekenhuis en de thuisomgeving:
naar kind en gezin via contacten in het ziekenhuis en huisbezoeken en via telefonische contacten
naar eerstelijnsgezondheidwerkers (huisarts, thuisverpleegkundigen, familiale helpsters, )
Tijdens de palliatieve fase is onze doelstelling te voorzien in
comfort voor het kind en zijn familie zowel op fysiek, emotioneel als psychisch vlak
een goede coördinatie en communicatie tussen hulpverleners van de eerste lijn, het kind, de ouders en het ziekenhuisteam
een 24 uursbereikbaarheid van de thuisverpleegkundige
Financiering
Voor dit project dragen de medewerkers zelf, sinds september 1990, de volledige financiering via het Kinderkankerfonds.
De kosten omvatten onder andere het volgende:
De loonkosten De werkingskosten
De opleiding
De hulpmiddelen: reposematras, saturatiemeter, rolstoel speciaal voor palliatieve patiënten, apothekerskast, verzorgingsmaterialen, pijnpompen, aspiratietoestellen, bloeddrukmeters
Steun het project "Kites" à 1 eurocent per afgelegde km!
Mijn tocht is gelinkt aan het goede doel van het Kinderkankerfonds Leuven. Met name het project "Kites". Per afgelegde km vraag ik 1 eurocent. Voltooi ik mijn tocht, dan is het totaal bedrag 23.00 wat ik jullie vraag over te maken naar het Kinderkankerfonds te Leuven
Het juiste rekening- en referentienummer zal kort voor mijn vertrek bekend worden gemaakt. Uiteraard mogen jullie meer overschrijven. Schenken jullie meer dan 40.00, dan krijgen jullie ook een fiscaal attest.
Eénieder die stort krijgt van mij en het kinderkankerfonds een bedankbriefje. Hoe klein het bedrag ook! Na mijn terugkomst worden jullie namen ook op mijn blog bekendgemaakt als vorm van dank.
Hoe kunnen jullie het Kinderkankerfonds Leuven steunen?
Thuiszorg op maat van kind met kanker....
Steun het project "Kites" à 1 eurocent per afgelegde km!
