Foto's van mijn spreekbeurt over mijn voettocht naar Santiago de Compostella in Jovy zijn klas 20-2-2014. Lieve kinderen en juf. Dank jullie voor actieve deelname en interesse. Ik zal aan jullie denken tijdens mijn tocht
Vandaag een flinke wandeling voor de boeg. Een kleine 29km. Maar eerst naar een meeting aangaande een benefiet t.v.v; het kinderkankerfonds op 3 mei a.s. in Tienen. Wat brainstormen met de organisatoren, eens afstemmen wat ze kunnen bijdragen en afspreken hoe we het gaan aanpakken.
Na een klein half uurtje was iedereen het al eens. Hoe, wat en waar ...dat deel ik met jullie wanneer het project enige vorm aanneemt...
Na de meeting snel naar huis om me om te kleden en het nodige te doen aangaande de benefiet in Tienen.
De nodige natjes en droogjes in mijn rugzak en dan vertrokken richting Herk. Hier begon mijn trainingstochtje van vandaag. Het was al laat in de middag en ik was me ervan bewust dat het donker zal zijn wanneer ik thuis aan zal komen.
Van Herk richting Halen liep ik via de drukke steenweg Hasselt-Diest. Eens in centrum Halen vervolgde ik mijn weg richting Geetbets. Ongeveer een 6-tal km. Buiten Halen kwam ik in een zeer afwisselend landschap. Je merkt dat je in een regio wandelt waar de landbouw zich profileert in vooral de fruitteelt, doch je komt ook immense weilanden tegen...Bewust! Het zijn tegelijkertijd ook natuurlijke overstromingsgebieden bij watersnood.
Na ongeveer anderhalf uur kwam ik aan in Geetbets, links volgde ik dan de weg richting Rummen. Eigenlijk geen steenweg en toch veel verkeer. Duidelijk een verbindingsweg tussen de grote steden en het toch afgelegen dorpje Geetbets. Na ongeveer 3 kwartier stappen kwam ik aan in Rummen, passeerde de Pax. Een gelegenheid met fijne herinneringen. Hier beleefde ik al mooie momenten met vrienden...een danspaleis enkele keren per jaar. Omstreeks half zes, verliet ik Rummen, en verliet ik Vlaams-Brabant. Nog een goei 2 uurtjes stappen. Tot nu verliep het wandelen zeer goed. Mijn kuitspieren zien wel af...boeit niet! Gewoon doorzetten, verstand liefst nog niet op nul, genieten van de muziek en ondertussen wat berichtjes posten via mijn Iphone op fb.
Eens voorbij Nieuwerkerken,....nog één kleine uitdaging....bergop...langs het fietspad. Amaai, dat voelde ik in mijn spieren...alhoewel...eens op de top terug naar beneden...pffff nog pijnlijker.
