Jij die reist, weet dat er geen weg is, maar door te reizen open je een weg.
Al ziet men huis en toren staan, de reis is daarmee nog niet gedaan.
Hij die alleen reist, reist het snelst.
Als u uw vooroordelen verliezen wilt, moet u reizen . Marlène Dietrich
Als de wereld rond is, hoe kan je dan naar de vier hoeken van de wereld reizen ? Wiet Van Broeckhoven
Ik reis graag, maar ik haat het om aan te komen Albert Einstein
De wereld is een boek. Wie niet reist, leest enkel één bladzijde. Augustinus van Hippo
De kunst van te leven is : thuis te zijn alsof men op reis is. Godfried Bomans
De wijze weet zonder te reizen, heeft inzicht zonder te kijken, bereikt iets zonder te handelen. Lao Tse
Het is beter één mijl te reizen dan om duizend boeken te lezen. Confucius
The time to get home depend on the number of pubs you pass
Save water bath with a friend
Always choose friends least equal to yourself
Reizen is niet meer dan een ingewikkelde manier om er achter te komen dat het nergens zo goed is als thuis. Jan de Jong
Wandelen is even alles laten lopen. Jaap de Ruiter
De ware reiziger heeft geen reden nodig om op reis te gaan. Goethe
Hij die niet reist kent de waarde der mensen niet. Noors spreekwoord
Beter tien keer vragen dan één keer verdwalen. Jiddisch spreekwoord
Niemand is gelukkiger dan iemand die vertrekt, tenzij het iemand is die terug komt. Emile Bergerat
Als je jong bent is reizen een deel van je opvoeding ; als je ouder bent is het een deel van je ervaring. Francis Bacon
Een reis is als een mens op zich ; geen twee zijn hetzelfde. John Steinbeck
De aarde is van iedereen die onderweg even stopt, om zich heen kijkt en dan weer verder gaat. Colette
Een man reist de wereld af op zoek naar wat hij nodig heeft en vindt het bij thuiskomst. J. van Geelen
Voor wie niet weet waar hij naartoe wil, zijn alle wegen goed. Chinees spreekwoord
Wandel niet als een ijlbode maar als een ontdekkingsreiziger. J.-J. Rousseau
Reizen, het is zijn hart losmaken van het anker der kleine vaart om het vlot te laten geraken op de zeeën der wereldkaart. Bertus Aafjes
Wie niet gelukkig is waar hij is, zal het ook niet zijn waar hij heen gaat. Koos van Zomeren
Reizen is geen levensvervulling meer. De moderne reis is juist een onderbreking van het zo met dagelijkse plichten gevulde leven. Bertus Aafjes
Ik ga niet op reis om de wereld te zien, doch om haar enige tijd niet te zien. J. Greshoff
Reizen zit de mens in het bloed. Er zit ongetwijfeld evenveel reislust in zijn bloed als zuurstof. De mens is per definitie een reiziger. Zijn leven is een reis. Van de wieg tot het graf. Waar de mens ook gaat en staat, hij zal nooit kunnen verloochenen dat hij in wezen een nomade is. Waar hij zich ook vestigt en voor hoe lang ook, hij blijft een vreemdeling ter plaatse. Te zijner tijd moet hij vertrekken. Goedschiks of kwaadschiks. En tenslotte : voorgoed.
Bertus Aafjes.
Chrisje op reis
Hartelijk welkom om te komen lezen en mee te genieten ! Over voorbereidingen van onze reizen en ook jullie laten meegenieten van hetgeen we hebben gezien en beleefd.
Mijn andere blog kan je vinden op http://blog.seniorennet.be/chrisje/
28-10-2008
Tenerife 9/10
Op donderdag willen we er een andere dag van maken, niet blijven in het hotel maar ons vroegere strand opzoeken. We zijn al weggetrokken van ons hotel, alleen omdat de zon er niet scheen, we maken daar gebruik van om terug naar ons vertrouwd strand te trekken, wat zonnen, wat shoppen en opnieuw naar het hotel . . . liefst met de bus.
In het hotel hadden we gezegd dat we de bus namen om 10u en die was stipt op tijd, dat was een meevaller, dan hadden we immers een hele dag aan het strand. Tenminste dat dachten we maar we wisten toen nog niet hoe ver men te voet moet gaan om aan Royal Gardens te geraken. Maar we zijn er goed geraakt, ondertussen nog wat aangekocht zoals sigaretten.
Vlak voor de middag kwamen we er aan, er was verdorie nog een ligbed vrij en we namen dat in beslag. Dadelijk keken een paar bekenden op en het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje. Arthur kwam naar me toe en vroeg waarom we nu eigenlijk voor een andere bestemming hadden gekozen als voorheen ; ja, eigenlijk doodgewoon omdat we eens iets anders wilden, onze horizon verrijken. Hij nam eigenlijk mijn verklaring niet zo heel goed aan, wist niet wat hij er moest van denken maar ik zei niet veel meer, dat zijn onze zaken, als hij het niet gelooft moet hij maar eens komen kijken hé, het kan altijd.
Nog iets wat ik jullie niet wou onthouden, de mensen die het geld op het strand kwamen ontvangen waren nog steeds dezelfde als de vorige jaren, steeds even vriendelijk. Nu hadden we per toeval een parasol waaronder geen enkele nagel te vinden was waaraan we iets konden ophangen, heel vervelend. Dan hangt die hele inboedel van de strandtas steeds in de zon, we vroegen dat dus aan hem en hij gaf iemand opracht om er een nagel in te slagen maar die zag helemaal niet meer om. Toen kwam de man zelf en sloeg er met stevige hand een nagel in en klaar was kees, onze spullen genoten dus van de schaduw.
Dat de andere gasten moesten lachen kan je zo wel indenken maar je moet het maar vragen en, als ze zin hebben, krijg je dat ook.
Het werd een heerlijke dag genieten in de zon, wat deed dat deugd aan onze oude knoken, ze genoten ten volle van de weldoende warmte van de felle zon. De Carlos I smaakte dubbel zo goed tijdens ons avondlijk terrasje, chocoladebonbons waren ook al snel verdwenen. We hadden dus al snel onze draai gevonden in het hotel en zeker in onze kamer.
We hadden immers onze voorraad aan drinken ingeslagen, om naar huis te rijden hadden we een taxi genomen, een geluk want de uren van de bus zijn niet te vertrouwen, zo zal later blijken.
Een rots die zich in het water bevindt, even verder als het hotel.
27-10-2008
Tenerife 8/10
Zo ben ik mijn notities begonnen : Heel goed op tijd aangekomen. We werden afgehaald met limo van het hotel.
De ontvangst was vriendelijk maar we dienden te wachten tot er een kamer vrij was, dat is normaal als je vlak voor de middag of zelfs op de middag aankomt. De kamers worden pas toegekend wanneer de meeste klaar zijn en er overal onderhoud werd gedaan. En er zijn toch al mensen aan de balie die Nederlands begrijpen, dat is al veel dat een mens zich verstaanbaar kan maken in eigen spreektaal.
We gedragen ons dan ook als volleerde toeristen en hebben al plannen gemaakt, de patio is in ieder geval al aangenaam, de rest moeten we natuurlijk nog afwachten. Het is wel zo dat een eerste indruk heel veel doet, daar hangt soms het welslagen van een reis vanaf, niet helemaal maar het geeft wel een indruk van wat je nog mag of kan verwachten.
Ja hoor, ons wachten wordt bekroond, er is een kamer vrij, een mooie kamer volgens hun zeggen, we zullen eens gaan kijken, onze koffers staan in de ruimte maar die halen we er nog niet uit. Neen we gaan steeds eerst inspecteren, je weet maar nooit wat er kan schelen. Deze keer was het weeral het bed dat het hem deed : ik kan in geen tweepersoonsbed slapen ! Wij dus dat melden aan de receptie, ondertussen was het al 14u geworden, ik begon zowat moedeloos te worden, leren ze dat dan nooit ? Krijgen wij dan steeds net dat wat we niet nodig hebben, kan het voor één keer dan niet eens normaal verlopen of wat is dat dan ?
De mevrouw aan de balie die begreep wel dat het voor ons een vermoeiende dag was en gaf ons een bonnetje om beneden in het restaurant te gaan eten, dat sloegen we natuurlijk niet af. Anders hadden we zelf wel iets gezocht maar je had toch graag eerst een kamer.
Wat ons opviel dat was dat het eten hier minder verzorgd was dan in Conquistador, dat ligt meestal aan de kok of aan de gasten die het eten in de bakken zetten om warm te houden op het buffet. Het leek een echte wanorde, we vonden niet dadelijk onze weg in dat doolhof. Ook viel ons de overdaad aan decoratie op, dat hoeft in het geheel niet, wie vraagt er nu om namaak wijndruiven of plastieken bloemen en ornamenten. Dat is iets waar ze in Conquistador vanaf gestapt zijn, ze focussen zich op het eten in de bakken en de rest is bijzaak, proper maar sober en zo hoort dat dan ook.
We zien dat er overal doeken liggen, te pas en te onpas, ik weet wel, hier en daar hoort er eens iets maar een buffet is toch zo snel proper te maken als het helemaal vrij is, waarom dan al die overtollige decoratie ?
Op het eten viel vooral dit aan te merken : niks is warm genoeg en er is niet echt veel keuze. Zo hebben we gezien dat ze in Conquistador geëvolueerd zijn naar meerdere bufetten verspreid over het restaurant, dan worden de groenten en het vlees niet zo rond gezet en moet er niemand echt ver lopen. Wat je daar niet vindt in de klaar gezette bakken dat kan je dan halen aan het centrale buffet; daar is showcooking en over het algemeen is dit lekker.
Ons besluit was dan ook al : Conquistador was en is beter maar laat ons nog wat afwachten, we hebben het laatste nog niet gezien.
Hier is ook een afzonderlijk à-la-carte-restaurant. Het eerste wat ons ook opviel was dat hier verdomd veel trappen waren en brede ruime gangen. Ook de kamers zijn ruimer dan in Conquistador, het terras is volledig afgeschermd van de buur, je hebt steeds privacy.
Een overzicht van de afstand die we hebben afgelegd : het hotel helemaal rechts, met de trapjes aan de zijkant, daar ligt Conquistador. Hier zitten we dus in en geheel andere omgeving.
Zo zag de kamer eruit toen we er pas binnen waren, je kan zien dat ze ruim genoeg was, alhoewel die kasten niet zo gerieflijk zijn, de andere helft is helemaal hangkast.
Op het terras zit je steeds afgeschermd van de buur, je kan er gewoon geen ruzie tegen maken en dat is misschien nog maar het beste, wat later zal blijken.
Een zicht op het hotel van op "de rots", het rechter gedeelte is de vleugel waarin wij verbleven maar die staat niet op de foto, je mag nu ook niet alles willen. In het midden zie je het centrale gedeelte en wonder boven wonder, de receptie die ligt helemaal bovenaan, op de 3de verdieping. Omdat er een geweldig niveauverschil is hebben ze dat met het centrale gedeelte willen overbruggen, de tuin is dan ook heel laag gelegen ten opzichte van de rest, dat resulteert natuurlijk in een serie trappen, dat is onvermijdelijk.
Van op deze rots werden de foto's genomen, daar had je een mooi uitzicht over beide zijden ; de ene kant kijkt uit op Playa las Americas en de andere playa's, voorbij het hotel ligt alleen een strand, waar ze momenteel aan werken, en het vissersdorpje La Caleta.
Morgen trekken we naar Playa las Americas om onze voorraad in te doen maar willen eerst een tijd van de zon genieten aan ons overbekend strand. Volgende dagen zien we wel wat we ervan maken. Als onthaal krijgen we in de kamer : 2 flesjes cola, 2 flesjes water en 2 zakken chips. Een waterkoker staat er op de kamer en 2 kopjes met tassen, daarbij thee en koffie, niet slecht. Badslippers en badmantel zijn er ook, nu nog wachten op champieter !
25-10-2008
terug naar Conquistador ?
Neen, dat zit er voor ons niet meer in.
Toen we in het hotel Conquistador in Playa las Americas, verbleven, dan zagen we de zon steeds schijnen in de richting van Adeje, meestal hadden wij dan wolken voor de zon. En dat bleef onze ogen steeds maar uitsteken, maar waarom trokken we niet eens op zoek naar een ander hotel, zo gezegd zo gedaan, vorig jaar was dat dus.
Ondertussen namen we het besluit om een ander hotel te boeken, in het begin van 2008 lieten we een verblijf boeken in het hotel Costa Adeje Palace, het laatste hotel in de rij in Adeje, een heel rustige ligging dus. Dat de ligging zo rustgevend was hebben we pas ondervonden toen we op woensdag weer hier in het land aankwamen, dan pas valt je de drukte op rondom onze woonst. Ook tegen de morgen aan wordt het hier steeds maar drukker, zeker met een spoorweg en een autostrade in de buurt, tel daarbij nog de soms overvliegende luchtschepen en je weet wel dat we hier ook niet gespaard zijn van omgevinglawaai.
Om nu terug te komen op onze keuze, wel het is bewaarheid geworden, wanneer het in Playa las Americas bewolkt is dan schijnt hier de zon nog overvloedig, wanneer het in Playa las Americas regent dan blijft het hier droog . . . , dat hebben we zelf kunnen vaststellen, toch wel een goede keuze gemaakt.
Er zijn nog meerdere voordelen aan dit hotel : steeds gratis handdoeken, geen ligstoelen te betalen, steeds nieuwe badhanddoeken wanneer je 's avonds onder de douche bent geweest. Het personeel is hier uiterst vriendelijk, ik heb geen enkel "lelijk" gezicht gezien, aan de receptie worden we al snel geholpen. Ook is onze transfert van en naar het hotel gratis én met afzonderlijk vervoer, geen gemeenschappelijke bus dus, die voordelen danken we wel aan onze "grand class"-kaart. We zijn dus niet voor niets zoveel jaren trouw gebleven aan één en dezelfde keten, voor ons verliep onze vakantie dus werkelijk prima. Een kleine attentie 's avonds, een snoepje op je bed of nachtkastje, steeds alles netjes weer opgeruimd, een droogrekje in een zijmuur van het terras, een gratis diner in het à la carte-restaurant, een fles cava op de kamer met een verjaardag, allemaal kleine dingen die hun niet veel kosten maar die wel de klant kunnen binden. En voor de zonnekloppers en zwemmers zijn er iedere dag verse handdoeken te verkrijgen, wil je er 2 of 3 dan krijg je die ook, ze geven zolang de voorraad strekt, als er geen meer zijn dan krijg je een bonnetje voor de dag erna, nooit blijf je dus met natte handdoeken zitten. Van de jacuzzi kan je binnen en buiten gebruik maken, binnen is het zwembad verwarmd, de jacuzzi is klein, buiten kan je van verschillende zwembaden gebruik maken. Eén minpuntje was er wel : er waren jaarlijkse onderhoudswerken aan het grootste zwembad, op de 13de werd daarmee aangevangen en het heeft geduurd tot de 21ste, toen werd er opnieuw water in gelaten maar het was op de 22ste nog niet helemaal gevuld.
Zelf hebben we het meeste genoten van het relaxen in de jacuzzi, zo zijn Ivo zijn zwembroeken ook weer eens nat geweest, dat op zich is al een overwinning, voor hem dan tenminste.
Over het eten in het hotel kunnen we niet zo erg veel vertellen, we vonden wel dat dit in Conquistador wat beter was en ook het restaurantgedeelte doet wat chaotisch aan, er staan te veel tafels op een te kleine plaats en dat maakt het geheel rommelig. We hadden echter meestal een tafel achteraan in de ruimte, daar was het dan rustiger, tenminste zo lang er geen grote families met kinderen aan de grote tafels kwamen zitten.
Als we dan alles eens op een rijtje zetten en het voor en tegen afwegen dan helt de balans over in het voordeel van Costa Adeje Palace.
Van iedere dag heb ik een kort verslag genoteerd in een pietluttig notaboekje, als ik ze uitgewerkt heb dan volgen de verslagen samen met enkele, of meerdere, foto's, je leest er volgende week nog wel meer over.
23-10-2008
we zijn weeral terug thuis . . .
. . . en wat deze foto wil voorstellen . . . dat vernemen jullie later wel, de uitleg volgt heel zeker.
